Ahtialia jest federacją dzieloną na pięć regionów: Starą Ahtialię, Yınıti, Unaktę, Suarnę i Kaurkan.
Są dwie mapy, wizualizujące położenie kraju na kontynencie Mikui, a tego na mapie planety Haivoori. Najpierw pokazuję starą mapę:
A teraz nową:
Nowa nie do końca jest nowa, została uchwalona w 2011 roku, a więc już
pięć lat temu, i zajmowałem się nią krótko. Była dość brzydka, podobnie jak stara, ale miała jedną zaletę - była generowana automatycznie w jakimśtam programie do tworzenia map. Niestety, utraciłem te dane, więc... prawdopodobnie za jakiś czas przerysuję mapę jeszcze raz, choć sądzę, że będzie to coś raczej podobnego do tej nowej mapy, a nie do tej starej... choć w mojej głowie krąży jednak obraz starego kraju.
Czym są poszczególne regiony? Otóż do całkiem niedawna (2006?) były to oddzielne kraje. Bliskie sobie, na pewno o wiele bliższe niż nieco odmienna Makratia czy odmienna do granic absurdu Amultia, ale jednak suwerenne. Idea łączenia się tych państw w mniej lub bardziej luźne związki nie jest nowa, różne kraje się ze sobą łączyły i potem rozdzielały, niemniej na uwagę zasługuje fakt, że od zakończenia wojny w 2001 do utworzenia federacji w 2008 cały kraj funkcjonował według jednego systemu prawnego i był republiką.
Stara Ahtialia ze stolicą w Harnii oraz Yınıti ze stolicą w An są sobie bliskie. O ile południe Starej Ahtialii jest skrajnie górzyste, z najwyższymi szczytami na planecie, o tyle jej północ ze stolicą w Quilkacz praktycznie niczym się nie różni od rejonów An. Górzysta Unakta, pustynna Suarna i wyspiarski Kaurkan to już większe różnice. A, co do innych krajów, Amultów nikt nie rozumie, bo rozmawiają na wdechu, a Makratów nikt nie lubi, choć klimat mają podobno łagodniejszy. Haivoori obraca się wspak. Takie zjawiska jak cienie opadowe występują po drugiej stronie gór w stosunku do tego, co mielibyśmy na Ziemi. Słońce wschodzi na zachodzie, a zachodzi na wschodzie, choć to rzecz jasna jest względne.
Regiony dzielą się na fianeuki, które nie mają oficjalnych nazw, zamiast tego są numerowane. Miasta nie są wydzielane z fianeuków.
Zanim przejdę od poszczególnych grup etnicznych, chciałbym zwrócić uwagę na charakterystyczną dla Harnii mowę potoczną, zwaną invars. Niektóre wyrazy, często z pochodzące realnie z odrzuconych synonimów, znajdziecie w
słowniku. Invars posiada mlask dwuwargowy, obcy oficjalnej ahtialańszczyźnie.
Przeciętny mieszkaniec Starej Ahtialii i Yınıti to człowiek rasy białej, o czarnych oczach i włosach, bladej skórze, wąskim nosie i raczej skąpym owłosieniu ciała. Mężczyźni mają średnio 175 cm wzrostu, a kobiety 165 cm. Otyłość jest rzadkim zjawiskiem. Większość narodu stanowią osoby w sile wieku.
Niestety, muszę kończyć na dzisiaj, ale w następnym poście chciałbym dokończyć tą myśl i opisać zwyczaje, święta narodowe, główne problemy. Ahtialia jest conworldem, w którym nie dotykam wiary, więc ten temat przemilczę, ale odniósłbym się też do pozareligijnych wierzeń, nawyków i drobnych przesądów.
