Język ajdyniriański [Kyon]

[Borlach]

Cześć, chciałbym wam przedstawić mój autorski nooblang, którym zajmuję się od paru ostatnich miesięcy. W językoznawstwie i językotwórstwie jestem całkowicie nowy, więc luki w wiedzy są pewno widoczne. Także wszelkie uwagi, komentarze czy porady były by mile widziane.
Długo zastanawiałem się również czy umieścić ajdyniriański w a priori czy a posteriori, gdyż mój conlang czerpie mnóstwo inspiracji z wielu istniejących języków, głównie starożytnych indo-irańskich, jak sanskryt, awestyjski i staro-perski, ale także z armeńskiego, gruzińskiego, czeczeńskiego czy litewskiego. Myślę jednak, że koniec końców znacząco się różni od każdego z nich.

Język ajdyniriański (nazwa własna: cabhar aydīniru), oficjalny język Wielkiego Imperium Ajdyniriańskiego (Éxan Khshāyarvan Aydīniru).
Mój pierwszy projekt językowy, który w założeniu... dobra, nie miał założenia. Pewnego razu po prostu usiadłem i zamiast słuchać wyjątkowo nudnego wykładu coś mnie naszło i w nagłym przypływie inspiracji zacząłem tworzyć liczby w nowym języku. A z liczb z biegiem czasu wyłoniła się reszta języka. Chyba jedyną myślą która mi oryginalnie przyświecała była chęć stworzenia języka posiadającego jednocześnie 'twarde' dźwięki, jak na przykład języczkowe h czy r, i 'miękkie', jak ś, ć czy ź.

Podstawowym szykiem języka jest SOV, ale ze względu na odmianę przez osoby i przypadki bez problemu można używać swobodnego.

Język można zapisywać na dwa sposoby, za pomocą łacińskiej transkrypcji i i mojego rodzaju pisma, który jest mocno zmodyfikowanym alfabetem awestyjskim. W ajdyniriańskim ten alfabet nosi nazwę R̄agul, co znaczy po prostu pismo.   


(To co jest napisane na prawo to stara wersja, wedle najnowszej wersji języka niepoprawna. Traktujcie te zdania jako zwyczajne pokazanie r̄agulu w akcji.)
R̄agul, w przeciwieństwie do awestyjskiego, czyta i piszę się od lewej do prawej. Pismo to nie rozróżnia wielkich i małych liter.

Transkrypcja wygląda mniej więcej tak (wiem jakie dźwięki istnieją w ajdyniriańskim i potrafię je wymówić ale nie znam się w ogóle na IPA, więc musiałem przeszukać wikipedię w poszukiwaniu oznaczeń dla dźwięków które brzmią najbardziej jak moje) :
EDIT: coś mi się tutaj zwaliło, ta część będzie w następnym poście.

Liczby:                                         Liczebniki porządkowe:

0 - sūriya                                     sûriyas - zerowy, żaden
1 - ekhrir                                      ekhrase/ekhrasa/ekhraso - pierwszy/pierwsza/pierwsze
2 - lāwir                                        lāwase/lāwasa/lāwaso - drugi/druga/drugie
3 - azhir                                        azhûne/azhûna/azhûno - trzeci/trzecia/trzecie
4 - śniahir                                     śniahase/śniahasa/śniahaso - czwarty/czwarta/czwarte
5 - ghavir                                      ghavase/ghavasa/ghavaso - piąty/piąta/piąte
6 - wéshir                                     wéane/wéana/wéano - szósty/szósta/szóste
7 - swāhir                                     swāhase/swāhasa/swāhaso - siódmy/siódma/siódme
8 - jyotir                                        jyotase/jyotasa/jyotaso - ósmy/ósma/ósme
9 - ir̄ir                                            ir̄ŝe/ir̄ŝa/ir̄ŝo - dziewiąty/dziewiąta/dziewiąte
10 - déśat                                    déśashe/déśasha/déśasho - dziesiąty/dziesiąta/dziesiąte
11 - ekhrirdéśat                          ekhrirdéśashe/ekhrirdéśasha/ekhrirdéśasho - jedenasty/jedenasta/jedenaste
12 - lāwirdéśat                           
13 - azhayodéśat                       i tak dalej, i tak dalej   
14 - śniahirdéśat                                    ...
15 - ghavirdéśat
---
20 - lawśat                                   lawśashe/lawśasha/lawśasho - dwudziesty/dwudziesta/dwódzieste     
21 - ekhrirlawśat
22 - lāwirlawśat                                    ...
23 - azhayolawśat
---
30 - azhośat                                azhośashe/azhośasha/azhośasho - trzydziesty/trzydziesta/trzydzieste   
31 - ekhrirazhośat
32 - lāwirazhośat                                    ...
33 - azhayoazhośat
---
100 - zéd                                      zédase/zédasa/zédaso - setny/setna/setne
1000 - dwiźyat                             dwiźyase/dwiźyasa/dwiźyaso - tysięczny/tysięczna/tysięczne
1000000 - chądi                          chądase/chądasa/chądaso - milionowy/milionowa/milionowe
 
 Osoby:

ja - xé
ty - mę
on - źa
ona - rha
ono - qa
my (inkluzywne) - ṕef
my (podwójne) - ṕur
my (ekskluzywne) - ṕi
wy - yôk
oni - ta

Odmiana regularnych czasowników przez osoby:
Czasowniki regularne w bezokoliczniku zawsze posiadają końcówkę e. Aby odmienić czasownik przez osobę należy dołożyć do czasownika odpowiednią końcówkę. Dla 'ja' - ar, dla 'ty' - yt, dla 'on' - ti, dla 'ona' - ta, dla 'ono' - to, dla wszystkich 3 rodzajów 'my' - ź, dla 'wy' - el i dla 'oni' - rą. Istnieje również obwiatyw, który posiada końcówkę aite. Generalnie przy trzeciej osobie liczby pojedyńczej, drugiej liczby mnogiej i obwiatywie pomijane jest również końcowe e bezokolicznika.

mifne - jeść                                         haryante - posiadać                                         gwane - ginąć/umierać                          hwade* - wiedzieć
xé - mifnear (ja jem)                        - haryantear (ja posiadam)                               gwanear (ja umieram)                           hwadear (ja wiem)
mę - mifneyt (ty jesz)                        - haryanteyt (ty posiadasz)                               gwaneyt (ty umierasz)                           hwadeyt (ty wiesz)
źa - mifnti (on je)                               - haryanti (on posiada)                                      gwanti (on umiera)                                 hwadi (on wie)
rha - mifnta (ona je)                          - haryanta (ona posiada)                                  gwanta (ona umiera)                             hwada (ona wie)
qa - mifnto (ono je)                           - haryanto (ono posiada)                                   gwanto (ono umiera)                             hwado (ono wie)
ṕef/ ṕur/ṕi - mifneź (my jemy)         - haryanteź (my posiadamy)                             gwaneź (my umieramy)                         hwadeź (my wiemy)
yôk - mifnel (wy jecie)                      - haryantel (wy posiadacie)                              gwanel (wy umieracie)                           hwadel (wy wiecie)
ta - mifnerą (oni jedzą)                    - haryanterą (oni posiadają)                             gwanerą (oni umierają)                          hwaderą (oni wiedzą)
+ obwiatyw - mifnaite                       - haryantaite                                                         - gwanaite                                                 - hwadaite 

* gdy w czasowniku regularnym przed końcowym e stoi t, ť, d lub dh, zwyczajnie opuszcza się dodanie kolejnego t i dodaje samo i, a lub o

Zamierzam jeszcze opisać odmianę jakiegoś nieregularnego czasownika (np. być, mieć) i opisać przypadki i tryby ajdyniriańskiego, ale zrobię to w kolejnym poście, teraz nie mam czasu.
Co sądzicie? Czekam na wasze opinie

[Borlach]

Część wywalona z poprzedniego posta

a - [a], [ä]
ā - [a:], długie a
ą - [ɔ̃], polskie ą
b - [b]
bh - [bʱ]
ch - [ʧ], polskie cz
c -  [ʦ], jako ci będzie zmiękczonym c, jak np. w imieniu 'Ciri'
ć - [t͡ɕ], jako ći będzie oznaczać długie ć, jak np. w słowie 'ciasto'
d - [d̪]
dh - [d̪ʱ]
e - [ɛ] lub [e]
é - dyftong [ɛɪ]
ę - [ɛ̃], polskie ę
f - [f]
g - [g]
gh - [gʱ]
h -

hw - [xʷ]
kh - [χ], 'twarde' i 'warczące' języczkowe h
i - [i]
ī - [ɨ] lub [ɨ̞], polskie y
y - [j]
q - [q], w połączeniu qu czytane jako [kw]
k - [k]
ḱ - [kʼ], ejektywne k
l - [l]
m - [m]
n - [n] lub [ŋ]
ń - [ɲ], polskie ń. Zapisane jako ni będzie oznaczało długie ń, jak w słowie 'nie'
o -

ô - cuś jak [ɶ] lub [o̞], o wymawiane z dzióbkiem
p - [p]
ṕ - [pʼ], ejektywne p
r - [ɾ]
r̄ - [r] lub [ʀ]
rh - coś ala [ʁ], tylko trochę bardziej 'warczące'.
s - [s] jako si będzie oznaczać zmiękczone s, np. jak w wyrazie 'sigma'
ś - [ɕ],  jako śi oznacza długie ś, jak np. w słowie 'musi'
sh - [ʂ] lub [ʃ]
ŝ - [ɬ]
t - [t]
ť - [tʼ], ejektywne t
u - [u] lub [ʊ]
ū - [u:] długie u, analogicznie jak z długim a
û - [ʉ] wymawiane z dzióbkiem, analogicznie jak z ö
v - [v] lub [ʋ]
z - [z]
zh - [ʐ], polskie ż
ź - [ʑ], polskie ź
j - [dʒ], polskie dż
dj - [d͡ʑ], polskie dź
dz - [d͡z], polskie dz
w - [w], polskie ł
x - [ks]

[Otok]

Jak na razie ciężko mi się tu szerzej rozpisać, zwłaszcza, że nie należę do profesjonalnych językotwórców. Chętnie zobaczyłbym jakiś tekst, słownik, jakieś reguły. A co do pisma - podoba mi się. Wygląda nowocześnie.

[Caraig]

Jak dla mnie dość ciekawe pierwsze wrażenie, ale chciałbym zobaczyć jakiś dłuższy tekst w łacince.

ą - [ɔ̃], polskie ą
ę - [ɛ̃], polskie ę

Mała uwaga; polskie ą i ę tak właściwie nie są już pełnoprawnymi nosówkami. Pytanie brzmi, czy chodzi ci o brzmienie tych dźwięków jak w polskim ([ɛ̃w/ɛ̃m], [ɔ̃w/ɔ̃m] itd.) czy czyste nosówki?

ö - o wymawiane z dzióbkiem

[ø], [œ] czy [ɶ]? Bo w sumie to o samo w sobie wymawia się z dzióbkiem

û - u wymawiane z dzióbkiem, analogicznie jak z ö

[ʉ]?

ŝ - [ɫ]

Hmm... z takim zapisem tego dźwięku się jeszcze nie spotkałem
Ale w sumie, czemu nie?

Jeszcze taki mały protip; tam gdzie chciałeś dać [s] i [u], wstaw to między nobbc:

Kod: [Zaznacz]

[nobbc][s][/nobbc]

Wtedy nie zrobi ci się takie cuś, że poskreśla ci cały tekst.

[Borlach]

Jak dla mnie dość ciekawe pierwsze wrażenie, ale chciałbym zobaczyć jakiś dłuższy tekst w łacince.

Żaden problem. Daj mi trochę czasu a zapostuję jakiś tekścik. 

Mała uwaga; polskie ą i ę tak właściwie nie są już pełnoprawnymi nosówkami. Pytanie brzmi, czy chodzi ci o brzmienie tych dźwięków jak w polskim ([ɛ̃w/ɛ̃m], [ɔ̃w/ɔ̃m] itd.) czy czyste nosówki?

Hm... chyba jednak brzmienie będzie jak w polskim.
A swoją drogą, czemu ą i ę nie są już tymi pełnoprawnymi nosówkami?

[ø], [œ] czy [ɶ]? Bo w sumie to o samo w sobie wymawia się z dzióbkiem

Ciocia wikipedia znów przybywa mi z pomocą xd Jakoś żaden z tych dźwięków nie jest dokładnie tym o co mi chodzi, ale chyba najbliżej jest [ɶ]. Jednak w moich ustach brzmi to bardziej jak [o̞]. 

[ʉ]?

Tak, to to.

Hmm... z takim zapisem tego dźwięku się jeszcze nie spotkałem
Ale w sumie, czemu nie?

W ogóle ten dźwięk to mój hołd dla walijskiego, ukradłem go właśnie stamtąd. A walijski uwielbiam.
Jeśli chodzi o to czemu wybrałem akurat zapis jako ŝ, to nie mam pojęcia. Stwierdziłem że walijski zapis ll do ajdyniriańskiego nie pasuję, a jeśli się nie mylę ŝ jest używana w transkrypcji perskiego i jakoś to wyszło.   

Jeszcze taki mały protip; tam gdzie chciałeś dać [s] i [u], wstaw to między nobbc:

Kod: [Zaznacz]

[nobbc][s][/nobbc]

Wtedy nie zrobi ci się takie cuś, że poskreśla ci cały tekst.

Dzięki za protipa, przydał się. Dziś rano edytowałem posta z wymową, bo zobaczyłem że w b nie ma nic. Okazało się że znów mi połowę podkreśliło. Myślałem że szału dostane. Często macie z tym problem?   

[Pluur]

To co żeś podał [ɫ] to polskie kresowe/sceniczne "ł" lub angielski 'dark l'. W walijskim mamy: [ɬ] więc myślę stąd owo ździwienie.

[Toyatl]

Ale już zapis hebrajski ma nad szinem kropki z lewej lub prawej i wywodzi się to stąd, że tą literą oddawano też głoskę [ɬ] i jej potomka.

Ja mam ten dźwięk w nicku, ale pewnie i tak go nikt nie wymawia.

[Borlach]

To co żeś podał [ɫ] to polskie kresowe/sceniczne "ł" lub angielski 'dark l'. W walijskim mamy: [ɬ] więc myślę stąd owo ździwienie.

Rzeczywiście, już poprawiam.

A idąc dalej, odmiana czasowników nieregularnych. Jest ich tylko 9, przynajmniej na razie, i w większości to podstawowe pojęcia. Są to czasowniki: być, mieć, móc, umieć/potrafić, chcieć, myśleć, znać, musieć, mieć powinność.

nezyu - być <tu to jest zabawa>              darād - mieć                                                             nagham - móc                                                  sąrhal - umieć/potrafić
xé - nazyin (ja jestem)                            xé - darāyn (ja mam)                                            - naghāyn (ja mogę)                                         - sąrhāyn (ja umiem/potrafię)
mę - newef (ty jesteś)                              mę - darūn (ty masz)                                            - naghūn (ty możesz)                                       - sąrhūn (ty umiesz/potrafisz)
źa - ŝog (on jest)                                      źa/rha/qa - daraem (on/ona/ono ma)                - naghaem (on/ona/ono może)                      - sąrhaem (on/ona/ono umie/potrafi)
rha - ŝaw (ona jest)                                  ṕef/ṕur/ṕi - darsur (my mamy)                            - naghsur (my możemy)                                   - sąrhsur (my umiemy/potrafimy)
qa - ŝum (ono jest)                                   yôk - dahrish (wy macie)                                     - nahrish (wy możecie)                                   - sąhrish (wy umiecie/potraficie)
ṕef - djva (my jesteśmy)                          ta - dar (oni mają)                                                           - nagh(oni mogą)                                         - sąrh (oni umieją/potrafią)
ṕur - djri (my jesteśmy)                           + obwiatyw - darā                                               + obwiatyw - narā                                              + obwiatyw - sąrā
ṕi - djhu (my jesteśmy)
yôk - izil (wy jesteście)
ta - shart (oni są)
+ obwiatyw - ŝape

Także jak widać w ajdyniriańskim nawet czasowniki nieregularne podlegają pewnym regułom, no może oprócz być, to wyjątek wśród wyjątków. Dla pozostałej ósemki zasady się powtarzają:
- dla wszystkich osób oprócz 'ta', 'yôk' i obwiatywu nowa forma powstaje poprzez zachowanie 3 pierwszych liter bezokolicznika (liter r̄agulu oczywiście, nie transkrypcji) i dodaniu do tego odpowiedniej końcówki
- dla obwiatywu zachowuje się 2 pierwsze litery i dodaje odpowiednią końcówkę
- dla 'ta' zostawia się jedynie 3-4 pierwsze litery, nie dodając niczego
- dla 'yôk' zostawia się 2 pierwsze litery i dodaje końcówkę
- a końcówki to āyn dla 'ja', ūn dla 'ty', aem dla 'on', 'ona' i 'ono', sur dla wszystkich rodzai 'my', hrish dla 'wy' i rā dla formy obwiatywu.

Ajdyniriański ma trzy liczby - pojedynczą, podwójną i mnogą.

Wymyśliłem też toś takiego: wszystkie rzeczowniki są podstawowo rodzaju nijakiego, a raczej powinno być neutralnego, nie wiadomo nic o płci. Jeśli czasownik jest nieożywiony to nie ma problemu, jest to wtedy po prostu 'to', np. settar, czyli gwiazda. Inaczej sprawa wygląda jeśli mowa o rzeczownikach ożywionych, ludziach czy zwierzętach. Wtedy można do podstawowego słowa, niewskazującego na płeć, dodać odpowiednią końcówkę, wskazującą czy to płeć męska czy żeńska.
Dla płci męskiej w liczbie pojedynczej jest to i a dla żeńskiej a, w liczbie podwójnej kolejno anę i aną, a w mnogiej aysi i aysa. Aby utworzyć liczbę podwójną dla podstawowego, neutralnego słowa należy dołożyć nam a mnogą - aya. Czyli na przykład:

ńarmad - orzeł, nie wiadomo czy samiec czy samica. Po prostu orzeł.
ńarmadi - orzeł, samiec orła.
ńarmada - orlica, samica orła.

ńarmadnam - dwa orły, płeć nieznana lub ewentualnie samiec i samica.
ńarmadanę - dwa samce orła.
ńarmadaną - dwie samice orła

ńarmadaya - orły.
ńarmadaysi - samce orłów
ńarmadaysa - samice orłów                 

[Borlach]

No dobra, załoga nie ma pytań? To płyniemy dalej. A następny przystanek to tryby, przypadki i odmiana rzeczowników przez przypadki.

Język ajdyniriański posiada aż 6 przypadków, a są to:
I. Mianownik (kto?, co?/zé?, zan?)
II. Dopełniacz (kogo?, czego?/ zétri? zantra?)
III. Celownik (komu?, czemu?/ zhe? zhin?)*
IV. Biernik (kogo?, co? ize? iza?)
V. Ablatyw (skąd? od kogo? od czego?/aḱao? aḱās? aḱāsh?)
VI. Allatyw (dokąd? do kogo? do czego?/ḱato? ḱās? ḱāsh?)

* celownik może również spełniać rolę narzędnika i miejscownika, więc odpowiada też na dodatkowe pytania z kim?, z czym? (eźe?, eźan?) i o kim?, o czym? (aźe? aźan?).

	l. pojedyncza	l. podwójna	l. mnoga
I.	- , -i, -a	-nam, -anę, -aną	-aya, -aysi, -aysa
II.	-az, -azi, -aza	-ame, -ami, -ama	-as, -asi, -asa
III.	-at, -ati, -ata	-ibhyām, -bhyāmi, -ibhyāma	-ibhyāś, -ibhyāśi, -ibhyāśa
IV.	- , -i, -a	-ibhyām, -ibhyāmi, -ibhyāma	- ibhyāś, -ibhyaśi, -ibhyaśa
V.	-xa, -xae, xaą	-axé, -axi, -axa	-esyas, -esyasi, -esyasa
VI.	-tar, -tari, -tara	-aet, -aeti, -aeta	-aus, -ausi, -ausa

Jak się pewno domyśliliście, niebieski kolor oznacza odmianę rzeczownika wskazującego płeć męską, czerwony - żeńską.

Tryby ajdyniriańskiego.
Język ajdyniriański posiada 4 tryby:
- tryb orzekający
- tryb rozkazujący
- tryb przypuszczający
- tryb życzący
W oryginalnym zamierzeniu trybów miało być 5 a ostatnim miał być tryb nieświadka, ale w czasie mojej pracy zrezygnowałem z niego. Możemy uznać np. że tryb nieświadka był częścią języka staro-ajdyniriańskiego ale we współczesnej formie języka zanikł i nie jest w użyciu.

Tryb orzekający wyraża obiektywny, neutralny stosunek mówiącego do wypowiadanej treści.
Tava mifnear - jem chleb, rujvanibhyāś dhāyarterą - podbijają królestwa.
Zwykła odmiana przez osoby, bez zmian.

Tryb rozkazujący wyraża rozkaz, życzenie lub prośbę. Dla wszystkich osób usuwa się -e by w jego miejsce wstawić -o
tava mifno, rujvanibhyāś dhāyarto

Tryb przypuszczający wyraża niepewność, warunkowość lub wyrażone pośrednio życzenie. Ponownie dodaje się odpowiednią końcówkę.
xé - arin
mę - étin
źa/rha/qa - tyan
ṕef/ṕur/ṕi - zhin
yôk - elin
ta - vin
+ obwiatyw - ŝin

tava mifnearin - jadłbym chleb                                                        rujvanibhyāś dhāyartearin - podbijałbym królestwa
tava mifnétin - jadłbyś chleb                                                            rujvanibhyāś dhāyartétin - podbijałbyś królestwa
tava mifntyan - jadłby/jadłaby/jadłoby chleb                                rujvanibhyāś dhāyartyan* - podbijałby/podbijałaby/podbijałoby królestwa
tava mifnezhin - jedlibyśmy chleb                                                  rujvanibhyāś dhāyartezhin - podbijalibyśmy królestwa
tava mifnelin - jedlibyście chleb                                                      rujvanibhyāś dhāyartelin - podbijalibyście królestwa
tava mifnevin - jedliby chleb                                                            rujvanibhyāś dhāyartevin - podbijalibyście
+ obwiatyw - tava mifneŝin                                                             + obwiatyw - rujvanibhyāś dhāyarteŝin
* tutaj, tak samo jak w normalnej odmianie, gdy w czasowniku regularnym przed końcowym e stoi t, ť, d lub dh, nie dubluje się tego dodając kolejne t tylko od razu dodaje yan.

Tryb życzący wyraża życzenie, nadzieję lub możliwość. Tutaj również dochodzi odpowiednia odmiana.
xé - arya
mę - étrya
źa - arti
rha - arta
qa - arto
ṕef - zef
ṕur - zūr
ṕi - zish
yôk - elon
ta - rava
+ obwiatyw - ŝap   

tava mifnearya - obym jadł chleb                                                                 rujvanibhyāś dhāyartearya - obym podbijał królestwa
tava mifnétrya - obyś jadł chleb                                                                   rujvanibhyāś dhāyartétrya - obyś podbijał królestwa
tava mifnarti - oby jadł chleb                                                                         rujvanibhyāś dhāyartarti - oby podbijał królestwa
tava mifnarta - oby jadła chleb                                                                     rujvanibhyāś dhāyartb]arta[/b] - oby podbijała królestwa
tava mifnarto - oby jadło chleb                                                                     rujvanibhyāś dhāyartarto - oby podbijało królestwa
tava mifnezef - obyśmy jedli chleb                                                               rujvanibhyāś dhāyartezef - obyśmy podbijali królestwa
tava mifnezūr - obyśmy jedli chleb                                                               rujvanibhyāś dhāyartezūr - obyśmy podbijali królestwa
tava mifnezish - obyśmy jedli chleb                                                                 rujvanibhyāś dhāyartezish - obyśmy podbijali królestwa
tava mifnelon - obyście jedli chleb                                                              rujvanibhyāś dhāyartelon obyście podbijali królestwa
tava mifnerava - oby jedli chleb                                                                   rujvanibhyāś dhāyarterava - oby podbijali królestwa
+ obwiatyw - tava mifneŝap                                                                       + obwiatyw - rujvanibhyāś dhāyarteŝap

Jak na razie to z gramatyki chyba wszystko co stworzyłem. W planach są jeszcze 3 czasy - przeszły, teraźniejszy i przyszły. Jeszcze mogę zamieścić jakiś mini słowniczek i ten tekst po ajdyniriańsku.   

[Obcy]

Aż się dziwię, że nie było jeszcze tego pytania: jest jakieś althistowe uzasadnienie dla "aryjskości" liczebników 10, 100, 1000?

[Borlach]

Aż się dziwię, że nie było jeszcze tego pytania: jest jakieś althistowe uzasadnienie dla "aryjskości" liczebników 10, 100, 1000?

Czekaj, althist znaczy historia alternatywna, tak?

To znaczy wyjaśnienia w żadnym uniwersum nie ma, po pierwsze dlatego bo jeszcze żadnego nie stworzyłem. Mam całkiem nieźle zarysowany koncept Wielkiego Imperium Ajdyniriańskiego, jego religi, kultury i tak dalej, ale nie mam jeszcze świata w którym mógłbym go osadzić.
Także wyjaśnienia althistowego jako takiego brak. To po prostu widoczny znak mojej inspiracji indo-irańskimi (ekhem... sanskryckie daśa a moje déśat).

I przypomniałem sobie jeszcze jedną rzecz - w ajdyniriańskim przymiotniki kończą się zwykle na -ni (np. paivatani, ahurani - święty), z nielicznymi wyjątkami (np. éxan - wielki). Rzeczowniki mają tendencje do kończenia się na -a, -an, -am, -ar, -id i -shif.

Jest jeszcze stopniowanie przymiotników które jest banalnie proste. Żeby zrobić stopień wyższy dodaje się przedrostek -ena a żeby najwyższy -ar .
ćatrani - kształtne
enaćatrani - kształtniejsze
arćatrani - najkształtniejsze
od słowa ćatra, czyli kształt 
   

[Borlach]

Tutaj macie mini słowniczek, który prawdopodobnie będzie jeszcze wiele razy edytowany, zmieniany i rozwijany.

fīn, ferwen - tak (kolejno oficjalne i nieoficjalne)
zir̄, zar̄u - nie (oficjalne i nieoficjalne)
ćayna - dziękuję
ćayne - dziękować
ginhezhar - odpowiedź na 'dziękuję', bez dokładnego tłumaczenia, oznaka szacunku
hezhi - pan
hezha - pani
tayar - witaj, cześć
taye - witać
feane - odnosić sukces/ powodzenie, przezwyciężać, używane również jako pożegnanie
ḱellen - proszę
hridavāsan - przepraszam
hrid - serce
avāsāmi - żal, smutek, współczucie
quissa - ojciec
myissa - matka
chéra - córka
hīri - syn
xar - słońce
xarani - słonecznie
shār - światło
shārani - świetliście, świetlanie
shāre - świecić
carme - świecić, błyszczeć
carmif - błysk
ćatra - kształt
kshatrit - dowódca, generał
khshāyar - imperator, cesarz
khshāyarvan - imperium, cesarstwo
eńyą - sztuka
féaxan - północ
qaishan - południe
ezjon - wschód
ťaliyon - zachód
dhrāya - morze
azra - jezioro
zimrha - klejnot
zaighar - miecz
tālaivar - włócznia
varhar - pancerz, zbroja
gwannan - śmierć
rahetan - życie
nāxrid - góra
nāxridaya - góry
anzauran - wojna
gamāxan - pokój
aezis/ākhcim - ogień
perzis - płomień
abyazis - woda
pęzis - ziemia
vahzis - wiatr
aśam - nadzieja   
ńarmad - orzeł 
vezda - czas
cir̄as - dzień
wayr - miesiąc
urūsh - rok
vaťāmi - rozumienie
vaťe - rozumieć
hwadāmi - wiedza
variśdāmi - mądrość
dzarāmi - zwycięstwo


Obiecany tekst, a nawet dwa. To tyle jak na razie. 

" Ḱévaraya lörhmani mārgham ńar̄vecherą, weh śarvāťeni méweni, weh akhręeni akhrīni nezyu zir̄ shamterą. Aṕeadhar rītādherą yaťat éxantaz rha dashchata, ve sörūni brāy pazni kharās aychālerą."
~ Niccolò Machiavelli.

O Dévanaya, rashifaya īdunniyānaz chala
O Azhirham, arzisvani as vala
Ṕi, taze itra vaezdjoranaz
Namûran hastiyerą yökat - kyarwaya ar̄ujanaz
Méwen, dzaraman ag chāvadhiz Dévanesyas āghemti
Ag aqûnamaus prahasti

Spoiler

[close]

 

[Todsmer]

Jak tłumaczysz pochodzenie słów indoeuropejskiego pochodzenia?

[Obcy]

Jak tłumaczysz pochodzenie słów indoeuropejskiego pochodzenia?

Heloł, ja zadałem już podobne pytanie

[Borlach]

Jak tłumaczysz pochodzenie słów indoeuropejskiego pochodzenia?

Wytłumaczenie jest w sumie takie same jak wcześniej - brak takowego. To moja pierwsza próba tworzenia conlangu, więc bardzo trudno mi nie inspirować się innymi językami. Przyznaję się bez bicia, mam sporo słów zapożyczonych z indoeuropejskich, głównie z indo-irańskich, i trochę z kaukaskich.

A tak w ogólnym rozrachunku to jak bardzo podobny jest ajdyniriański do języków którymi się inspirowałem?