Szwedzki czy norweski?

[Draco332]

Ja tu z takim pytaniem: lepiej nauczyć się szwedzkiego czy norweskiego żeby porozumieć się w Skandynawii?

[Henryk Pruthenia]

Norweg zrozumie dość dobrze Szweda w mowie i na piśmie, a Duńczyka na piśmie. Za to szwed dogada się z częścią tej gorszej Skandynawii - to jest w Finlandii.

[Widsið]

Żeby się tam porozumieć, starczy angielski norweski pomaga w rozumieniu duńskiego (na piśmie) i szwedzkiego, ale sam ma wysoki próg zrozumiałości - tzn. długo nie będziesz rozumiał, co się do ciebie mówi - przez znaczne zróżnicowanie dialektalne. Ponadto, uwagę trzeba poświęcić obu wariantom języka pisanego. Szwedzka ortografia trochę odstaje od norweskiej i duńskiej, np. używa ö i ä zamiast ø i æ. Sam szwedzki ma więcej użytkowników natywnych i jest prostszy do faktycznego opanowania, bo język standardowy trzyma się tam mocno. Jeśli chcesz rozumieć mówiony duński, musisz duńskiego się nauczyć: zarówno szwedzki, jak i norweski to marna pomoc w starciu z językiem, w którym można na żywo obserwować, jak przebiegają i rozprzestrzeniają się łańcuchowe zmiany fonetyczne.

[Úlfurinn]

Moim zdaniem norweskiego.
Ale to pewnie dlatego, że dzięki dwom tygodniom z norweskim bardzo szybko udało mi się opanować podstawy islandzkiego.

[Widsið]

Paradoksalnie z islandzkim akurat bardziej pomaga szwedzki, zwłaszcza przez podobne tendencje słowotwórcze i skłonność do zachowywania starszych rdzeni. Inna sprawa, że są norweskie dialekty, które w warstwie brzmieniowej przypominają islandzki, a i w szwedzkim takie by się znalazły.

[Pluur]

rozprzestrzeniają się łańcuchowe zmiany fonetyczne.

Ano napominałeś już o tym, mógłbyś jakieś szczegóły przybliżyć?

[e-krzysiek]

Zgodzę się z tym, o czym napisano już wcześniej. Nie musisz uczyć się ani języka szwedzkiego, ani norweskiego. W Skandynawii, tak jak w innych zakątkach świata bez problemu porozumiesz się w języku angielskim. Jeśli natomiast bardzo chciałbyś poznać jeden z tych dwóch języków, to proponuję naukę języka norweskiego, który moim skromnym zdaniem jest najzwyczajniej prostszy.

[Widsið]

Biorąc pod uwagę jego wewnętrzne zróżnicowanie, to bym tak nie powiedział. Próg wejścia w szwedzkim jest niżej, niż w norweskim.

[spitygniew]

W Skandynawii, tak jak w innych zakątkach świata bez problemu porozumiesz się w języku angielskim.

*W przeciwieństwie do innych zakątków świata

[pipipipi]

Temat podbity, a zakładać nowego chyba nie ma po co.

Ogólnie rzecz biorąc. Czy istnieją po polsku jakieś dobre kursy/ćwiczenia/książki/cokolwiek do języków nordyckich, które pozwolą nauczyć się tychże w zadowalającym stopniu (przynajmniej do mocnego B1, ale im dalej tym lepiej)? Supermemo ma chyba tylko do A2. Edgard jest taki sobie z tego co wiem (jeżeli nie to wyprowadźta mnie z błędu). Czy na porządne tylko w innych językach można liczyć?

[Henryk Pruthenia]

Tak!
Bardzo dobry kurs z norweskiego ma Wiedza Powszechna, ze szwedzkiego bodajże też oni (nie chcę mi się do półki zaźrzeć, wybacz!), pozwala załapać solidne podstawy co do języka. Dodatkowo mamy jeszcze gramatyki z Trolla, dwuczęściowe, które też naprawdę pomagają usystematyzować dane o gramatyce. Z duńskim może być problem, niczego fajnego nie widziałem, znaczy się - niczego dłuższego. Istnieje PONSowski podręcznik (w ogóle ich podręczniki są bardzo dobre na start z językiem, polecam!) - i to chyba tylko tyle.

Przy czym polecam się uczyć norweskiego, bo szwedzi do pedały

[pipipipi]

Podziękował ślicznie.

[Henryk Pruthenia]

Proszę!

[zabojad]

Ogólnie, po polsku chyba nie ma lepszych podręczników do nauki języków obych niż te wydane przez Wiedzę Powszechną.

[Henryk Pruthenia]

Ano, szkoda, że za niektóre języki się nie biorą :/