Język Nordling

[Draco332]

I oto mój czwarty (a oficjalnie według mnie drugi) konlang, który swoje początki miał w nowym zeszycie. Zamieszczam go w dziale "a posteriori" ze względu że będzie tworzony na podstawie poznanego przeze mnie niedawno języka szwedzkiego, który swym brzmieniem zdobył moje zainteresowanie. Większość tego co będzie rzeczą podobną do szwedzkiego będzie słownictwo, nie koniecznie gramatyka. Na bieżąco, wraz z moim zapoznawaniem się z tym językiem będę edytował konlang w wielu miejscach. Oto aktualna część języka:

 Alfabet:
Aa, Ää, Bb, Cc, Ch, Dd, Ðð, Ee, Ff, Gg, Hh, Ii, Jj, Kk, Ll, Mm, Nn, Oo, Öö, Pp, Rr, Ss, Ŝŝ, Tt, Þþ, Uu, Üü, Vv, Ww, Yy, Zz, Åå

 Wymowa:
Aa - /a/, w wygłosie jako /ɑ/
Ää - /ɛː/
Bb - /b/
Cc - /k/, w wygłosie /s/
Ch - /x/
Dd - /d/
Ðð - /ð/
Ee - /ɛ/
Ff - /f/
Gg - /g/, przed samogłoską /j/
Hh - /h/
Ii - /i/
Jj - /j/
Kk - /k/
Ll - /l/
Mm - /m/
Nn - /n/
Oo - /ɔ/
Öö - /ø/
Pp - /p/
Rr - /r/
Ss - /s/
Ŝŝ - /ʃ/
Tt - /t/
Þþ - /θ/
Uu - /u/
Üü - /y/
Vv - /v/
Ww - /w/
Yy - /ɪ/
Zz - /ts/
Åå - /o/

(Ogólnie na początku w tym języku miała istnieć litera "ÿ" która byłaby równoznaczna w dźwięku jak głoska "j". Miała ona stać na początku wyrazu, lub między dwiema samogłoskami, za to "j" na początku słowa było błędem ortograficznym. Po pewnym czasie jednak zrezygnowałem z tej litery.)

 Dyftongi:
Ae - /aː/
Ai - /aɪ/
Au - /aŭ/
Ea - /iː/
Ei - /ɛɪ/
Eu - /ɛŭ/
Ie - /iː/
Oe - /ɔː/
Oi - /ɔɪ/
Oo - /o/
Ue - /oː/
Ui - /uɪ/

 Diakrytyka samogłosek: (tu literka "o" pod znakiem diakrytycznym jak i w zapisie wymowy zastępuje każdą samogłoskę!)
ó (akut) - /oː/
ô (cyrumfleks) - /ʲo/ (zmiękcza poprzedzającą samogłoskę)/ô(...)' - /ʲoː/ (np. CôC' - /CʲoːC/

 Zmiany dotyczące spółgłosek: (tu literka "c" pod znakiem diakrytycznym jak i w zapisie wymowy zastępuje każdą spółgłoskę!)
cc - /cː/

 Liczebniki:
0 - öll
1 - ei
2 - tvei
3 - trei
4 - kvyra
5 - venn
6 - chet
7 - sea
8 - åt
9 - nö
10 - tan
11 - elv
12 - tålv
13 - tan'trei
14 - tan'kvyra
15 - tan'venn
 ...
20 - tveir
21 - tveir'ei
22 - tveir'tvei
23 - tveir'trei
24 - tveir'kvyra
25 - tveir'venn
 ...
30 - treir
31 - treir'ei
32 - treir'tvei
33 - treir'trei
34 - treir'kvyra
35 - treir'venn
 ...
100 - hön
101 - hön'ei
111 - hön'elv
121 - hön'tveir'ei
 ...
1000 - tus

 Co prawda liczebniki nie wyglądają zbyt ciekawie, ale zamieściłem je jako przedsmak całego języka. Tak naprawdę zrobiłem już więcej ale resztę zamieszczę później. Mam nadzieję że kogoś zaciekawi

[Henryk Pruthenia]

Czy istnieją samogłoski długie po miękkich?

[Draco332]

Samogłoski z cyrumfleksem, zmiękczające głoskę przed sobą same w sobie są długie.

[Henryk Pruthenia]

Dziwna dystrybucja.

[Kazimierz]

Że niema krótkich pomiękkich? Nie wiem, nie znam się. Dziwniejsze się rzeczy zdarzają.

(Ogólnie na początku w tym języku miała istnieć głoska "ÿ" która byłaby równoznaczna w dźwięku jak głoska "j". Miała ona stać na początku wyrazu, lub między dwiema samogłoskami, za to "j" na początku słowa było błędem ortograficznym. Po pewnym czasie jednak zrezygnowałem z tej głoski.)

Nie głoska, tylko litera, jak coś.

[Caraig]

Dyftongi:
Ae - /aː/
Ai - /aɪ/
Au - /aŭ/
Ea - /iː/
Ei - /ɛɪ/
Eu - /ɛŭ/
Ie - /iː/
Oe - /ɔː/
Oi - /ɔɪ/
Oo - /o/
Ue - /oː/
Ui - /uɪ/

Nie wszystkie te głoski to dyftongi.

[Henryk Pruthenia]

Ano, jeno digrafy.

[Draco332]

Małe poprawki wprowadzone

[Draco332]

 Okej, więc dalej:

Zaimki osobowe:
Ja - Gé
Ty - Tú (rodz. męski), té (rodz. żeński)
On, ona, ono - Hó, ŝe, se

My - Ann
Wy - Dú
Oni, one - Dé (r. męski i żeński), des (r. nijaki)

 Zaimki dzierżawcze:
Moje - Jég
Twoje - Jét
Jego, jej - Jés (ogólnie)

Nasze - Jén
Wasze - Jéd
Ich - Déþ (to należy zapamiętać)

 Czasowniki "być" i "mieć":
Czasowniki dla każdej osoby jednej liczby wyglądają tak samo:

Być - ar (l. poj.)/är (l. mn.)
 Np.: ja jestem - Gé ar, ty jesteś - Tú ar, On jest - Hó ar

Mieć - har (l. poj.)/här (l. mn)
 Np.: my mamy - Ann här, wy macie - Dú här, oni mają - Dé här

 Czasy czasowników:
-przeszły:
Niedokonany:
(...)ö (np. jadłem - Gé ättö)

Dokonany:
Se (...)ö (np. zjadłem - Gé se ättö)

-przeszło-teraźniejszy (perfekt):
Har/här (...) (np. [teraz] zjadłem - Gé här ätt)

-teraźniejszy:
(...)er (np. jem - Gé ätter)

-przyszły:

Niedokonany:
Ve (...) (np. będę jadł - Gé ve ätt)

Dokonany:
Sve (...) (np. zjem - Gé sve ätt)

 Jåkk få leisa!

[Draco332]

  So, let's go:
 
  Akcent:
 Toniczny. Głównie inicjalny (pierwsza sylaba). Przy słowach trójsylabowych paroksytoniczny (przedostatnia sylaba).
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rodzajnik określony i nieokreślony:
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Określony:
 Rodzaj męski - du (...)
 Rodzaj żeński i nijaki - dej (...)
Nieokreślony
 Rzeczowniki żywotne - an (...) - l. poj / än (...) - l. mn
 Rzeczowniki nieżywotne - ät (...) - l. poj / äd (...) - l. mn
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przypadki:
Mianownik - (...)
Dopełniacz* - o'(...) / o du/dej/an/ät... (...)
Wołacz - r. męski i nijaki - (...)a**, r. żeński - (...)n

*Tylko w zdaniach typu "książka Maksa" - booc o'Max, "król Norwegii" - krög o'Norþige, NIE w zdaniach typu
"nie ma tu kota" - Då ar vett an katt!

**Jeśli rzeczownik kończy się na "-ar" lub "-er" samogłoska zanika (np. Pater - patra). Jeśli na "-yr" zmienia się w "-ir"!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
  Liczba mnoga:
Rzeczowniki żywotne - (...)ar*
Rzeczowniki nieżywotne - (...)es

*Końcówka "-ar" jest używana też dla rzeczowników abstrakcyjnych!

  Tryby czasowników:
 Oznajmujący:
(...)
 Przypuszczający:
a'(...)an (zjadłbym - Gé a'ättan, umarłbym - Gé a'döjan*)

*Jeśli czasownik kończy się samogłoską i chcemy dodać końcówkę zaczynającą się samogłoską należy dodać "międzyrostek" "j"!

 Rozkazujący:
Druga osoba liczby poj. i mn. - (...)a (umierajcie! - döja!)
Trzecia osoba liczby poj. i mn. - kâ (...)e (niech umierają! - kâ döja!)

 Proszący:
Tryb wyrażany w języku polskim za pomocą trybu rozkazującego. Używany gdy chcemy uprzejmie zaprosić do kolacji wyrażeniem "jedzmy", lub zachęcić kogoś do jedzenia wyrażeniem "jedzcie":
 Pierwsza osoba liczby mn. - (...)jor (tu raczej poprzedni czasownik nie będzie pasował...)
 Druga osoba liczby poj. i mn. - (...)jar
 Trzecia osoba liczby poj. i mn. - kâ (...)er