Można to jak najbardziej zobiektywizować na podstawie teorii informacji Shanona. Z grubsza - tym większą informację niesie dany wyraz, im trudniej go przewidzieć.
No a podmiot jest bardzo często domyślny, albo powtarzany, bo się zwyczajnie nie zmienia. Czasem bywa podobnie z przedmiotem - nawet jeśli nie jest stały to często otrafi przewinąć się już parę razy wcześniej. A czasowniki są raczej mocno nieprzewidywalne.
Jeśli zaczynasz wypowiedź od najbardziej cennego w informację, to późniejsze połączenie elementów jest dużo prostsze, niż gdy od początku brakuje największej części układanki.