Pytania różne (polszczyzna)

[Noqa]

Gdyby żywotny był dopełnieniem, to miałbyś "Jasia", itd. Znaczy jasne, że tam nie ma niejednoznaczności. Ale przy dwóch nieżywotnych i części żywotnych mnogich już jest.

SVO niekoniecznie rulez.
Dinozaury zabiła kometa to zupełnie naturalne zdanie. A po haśle typu "byt kształtuje świadomość" akurat emfazy można się spodziewać.

[Vilène]

Vilen, ale wiesz: ja naprawdę do dziś nie wiem, co jest skutkiem, a co przyczyną w "byt kształtuje świadomość".

Przecież tu znaczenia można się domyślić z kontekstu… zresztą, myślę, że nadmiernie kombinujesz – gdyby zinterpretować to zdanie zgodnie z szykiem SVO, jakby to zrobiło 99% Polaków, to by było całkowicie dobrze.

[lehoslav]

Gdyby żywotny był dopełnieniem, to miałbyś "Jasia", itd. Znaczy jasne, że tam nie ma niejednoznaczności. Ale przy dwóch nieżywotnych i części żywotnych mnogich już jest.

Czy jakiś nieżywy przedmiot może zjeść kotleta? Czy kotlet może kogoś zjeść?

SVO niekoniecznie rulez.
Dinozaury zabiła kometa to zupełnie naturalne zdanie. A po haśle typu "byt kształtuje świadomość" akurat emfazy można się spodziewać.

Przykład z dinozaurami nijak ma się do kwestii SVO w "spornych" przypadkach, bo ten przypadek nie jest sporny.
A w przypadku "byt kształtuje świadomość" trzeba się właśnie spodziewać SVO. Bo tu ani rozróżnienia materialnego nie ma, ani semantyka nie rozstrzyga sprawy. W takim przypadku budowanie frazy sprzecznej z SVO jest debilizmem.

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

Czy jakiś nieżywy przedmiot może zjeść kotleta? Czy kotlet może kogoś zjeść?

może.

jedną z pierwszych bajek węgierskich, jakie poznałem, jest opowieść o żarłocznym salcesonie.

polecam video:

http://www.youtube.com/watch?v=Bt-69RCl9Bk

opowiadałem o tym znajomym japonistom i stwierdzili, że do tej pory myśleli byli, że to japońskie bajki są najdziwniejsze, ale się mylili byli.

[lehoslav]

Rzeczywiście, niezwykle realistyczna sytuacja komunikacyjna, jestem pod wrażeniem.

[lehoslav]

Ma ktoś może słownik etymologiczny Borysia pod ręką? Co Boryś pisze o pochodzeniu słowa "hojny"? Chodzi mi o źródło zapożyczenia. I stronę, na której o tym pisze.

[spitygniew]

Ma ktoś może słownik etymologiczny Borysia pod ręką? Co Boryś pisze o pochodzeniu słowa "hojny"? Chodzi mi o źródło zapożyczenia. I stronę, na której o tym pisze.

Od goja z wschodnią fonetyką (bo skąpi byli Żydzi).

[Wedyowisz]

Że zaśw. od XVI w., że postać głosowa wskazuje na zapożyczenie z cz. hojný, z prasł. *gojьnъ "bogaty, obfity, zasobny; urodzajny, żyzny" (dial. też "mający właściwości lecznicze", "dobrze odkarmiony, utuczony"). Od *gojiti. Str. 194-195

Spity nie judź.

[lehoslav]

Że zaśw. od XVI w., że postać głosowa wskazuje na zapożyczenie z cz. hojný, z prasł. *gojьnъ "bogaty, obfity, zasobny; urodzajny, żyzny" (dial. też "mający właściwości lecznicze", "dobrze odkarmiony, utuczony"). Od *gojiti. Str. 194-195

Spity nie judź.

Dzięki!
Ja swojego Borysia nieopatrznie komuś pożyczyłem. Chyba trzeba kiedyś się wziąść i go zeskanować.

[patka chorwatka]

 Czy może ktoś wie o jednej polskiej książki na temat kombinatoryki składniowej; wiem (brzmi dziwnie, to kalk chorwacki). Chodzi o logikę w zdaniach, jak się mogą zrozumieć znaczenia zdań z różnych puktów widzenia. Myśle, że to napisała Pani, i okładki są żółtego koloru. Natrafiłam na tę książkę kilka lat temu, bardzo mi się podobała. Szukałam tytuł " logika w zdaniu" i  wszystkiego takiego typu, ale nie zgadza się.

[Noqa]

Nie do końca rozumiem, co masz na myśli (może mogłabyś podać jakiś przykład?), ale jeśli chodzi o składnię to to może być przydatne.

Jak myślicie, jaka fraza byłaby dla nie-Polaków najtrudniejsza do wymówienia? "W Szczebrzeszynie" zbytnio się ogranicza do retrofleksyjnych, myślałem nad "trzystu dżokejów jeździ i czyści". Ruscy odpadają?

[Fanael]

"W Szczebrzeszynie" zbytnio się ogranicza do retrofleksyjnych

retrofleksyjnych

Oby Feles tego nie widział.

[Noqa]

A co w tym złego?

[Feles]

Arrrrrrrgghhh...

[Vilène]

Naprawdę, wielkie spustoszenia uczynił zapis polskich zadziąsłowych w IPA jako retrofleksyjne, skoro niektórzy zaczynają traktować przybliżenie na potrzeby zapisu jako dokładny i trafny opis sytuacji fonetycznej w polskim.