Pytania różne (polszczyzna)

[Dynozaur]

Czy -ą- z narzędnika i imiesłowu ma jakiś związek?

Nie rozumiem pytania.

[Noqa]

Bo to bardzo ogólne pytanie.
Tak mnie po prostu zastanawia, czy to zupełnie losowe podobieństwo.

[Mścisław Bożydar]

Doprecyzuj pytanie, daj przykład.

[Noqa]

Malująca (czy właściwie: malują)
Sztalugą

Dobra, darujcie sobie, to było idiotyczne pytanie.

[Dynozaur]

Poznaniacy naprawdę mówią "żdżarłem"?

Jeśli tak, to przepiękny archaizm.

[Widsið]

Pierwsze słyszę o.O

[Widsið]

Tak z ciekawości, zainspirowany wpisem Dynozaura w innym temacie: jak by wyglądały polskie odpowiedniki dla sever i jih? I czy nazwa miasta Siewierz ma coś wspólnego z tym pierwszym?

[Henryk Pruthenia]

Siewierz to sever + ь używane często w nazwach własnech.
Jug to byłby jug, siewier, to pewnie siewiór, czy coś takiego.
PS: Mieszkam obok Siewierza, jakieś cztérdzieści minut od miasta na piechotę

[Towarzysz Mauzer]

Jug to byłby jug

No i pojawia się w nazwach własnych, np. dzielnica Jugowice w Krakowie, albo w nazwie posiłku jużyny.

[Noqa]

Stać-stawać-stanąć... biec-biegać-biegnąć

Polski jest jakiś pojebany. Wiem to nie od dziś, ale ilekroć pojawia się coś pochodnego od kwestii trójek jak powyższe, to uświadamiam sobie to z pełną mocą. (dzisiaj było: czemu "stać" ma czas przyszły prosty?)

[Wedyowisz]

Stać-stawać-stanąć... biec-biegać-biegnąć

Polski jest jakiś pojebany. Wiem to nie od dziś, ale ilekroć pojawia się coś pochodnego od kwestii trójek jak powyższe, to uświadamiam sobie to z pełną mocą. (dzisiaj było: czemu "stać" ma czas przyszły prosty?)

stać - stoję
stanąć - stanę
stać się - stanę się
stawać - staję (przest. stawam)

Po rusku:

стоять - стою
стать - стану

W polskim bezokolicznik stanąć jest wtórny, dla uniknięcia homofonii ze stać (ściągnięte ze *stojati). Swoją drogą, ciekawe czy istnieje jakiś dialekt, w którym są skontrastowane stáć i stać.

Załamała mię ta poradnia - biec i biegnąć są ok, ale biegnąć nie może wchodzić w skład czasu przyszłego złożonego. żck?

Jak dla mnie, jest to przykład typowej dla preskryptoli tendencji do nadokreślania - co, dwie formy są wymienne? O nie! Musimy wymyślić jakąś aspulistyczną zasadę, kiedy używać jednej, a kiedy drugiej.

[Silmethúlë]

Erm, ale dla mnie „będę biegnąć” brzmi naprawdę okropnie. A sam bezokolicznik „biegnąć” jest do przyjęcia, choć dziwne, że preskryptole go uznają. W każdym razie dla mojego ucha zasada, że „biegnąć jest OK, dopóki nie w przyszłym złożonym” jest całkowicie deskryptywna i nie ma żadnego sensu preskryptywicznego (bo niby czemu takie rozróżnienie wprowadzać? w jaki sposób polepszy to język?).

[Wedyowisz]

Erm, ale dla mnie „będę biegnąć” brzmi naprawdę okropnie. A sam bezokolicznik „biegnąć” jest do przyjęcia, choć dziwne, że preskryptole go uznają. W każdym razie dla mojego ucha zasada, że „biegnąć jest OK, dopóki nie w przyszłym złożonym” jest całkowicie deskryptywna i nie ma żadnego sensu preskryptywicznego (bo niby czemu takie rozróżnienie wprowadzać? w jaki sposób polepszy to język?).

Ale czasu przeszłego już nie uznają. Jestem sceptyczny czy można rzutować swoje poczucie gramatyczności w obrębie tak płynnych obszarów polskiego jak końcówka -nąć/nął czy końcówki D.l.mn. na wszystkich użytkowników. Sam nie mam tak silnych odczuć odnośnie przyszłego biegnąć, trochę zwraca uwagę ale to może być spowodowane ogólną rzadszością form przyszłych z bezokolicznikiem. Na pewno "będzie musieć" bardziej mię razi.

Co sądzisz o "będzie biegnął"?

[Henryk Pruthenia]

U mnie jest "będę musiał" i brzmi to naturalnie.
W ogóle, będę/dziesz/dzie + bezokolicznik jest dla mnie czémś dziwném. Ja de facto używam zawsze będę/dziesz/dzie + forma z ł

[Wedyowisz]

Najsilniejsza skłonność do używania imiesłowów na -ł występuje u mnie w r.m. l.poj.; gdzie indziej bezokoliczniki mają relatywnie większą szansę na zaistnienie (bo są generalnie o sylabę krótsze?).

Jest grupa czasowników niedokonanych, które mz brzmią naprawdę groteskowo w bezokolicznikowej konstrukcji przyszłej, np. czasowniki modalne i chcieć. Iść, jechać - czasami (*To ja już będę iść/jechać).