Pytania różne (polszczyzna)

[Feles]

No właśnie, a w tamtym był zapis w AS-ie, taki wygodny...

Pół biedy, gdyby to faktycznie była IPA, ale autor kompilujący ten PDF jest ‘Murkianinem i nie dostrzega różnicy między AS [š] a IPA [ɕ].

Poza tym, przecież adres do oryginalnego PDF-a pittmirga jest podany, jeno ‘ujowo zalinkowany.

[Wedyowisz]

oto trochę odpicowana nowa wersja

įdžoj

[Vilène]

Bajdełej – zna ktoś jakieś źródło, na podstawie którego można zrekonstruować historyczną długość samogłosek w polskim w przypadkach, kiedy pochodzi ona od akcentu (jak np. w wyrazie tráwa)? Bo robię konlang na podstawie polskich dialektów, i jak na razie mój jedyny sposób to sprawdzanie, w jakich przypadkach zaszły zmiany samogłoskowe w śląskim i kaszubskim.

[Towarzysz Mauzer]

Tutaj zbiorek linków. +Słownik Derksena z rekonstrukcją paradygmatów akcentowych +Mnóstwo cierpliwości. W słowniku staropolskim, XVI i XVII wieku są zaznaczane pochylenia, podobnie w słowniku gwar polskich.

[CookieMonster93]

Przidá się téż do nowofundlandzkiéj polszczyzny :-) Thx

[Vilène]

Tutaj zbiorek linków. +Słownik Derksena z rekonstrukcją paradygmatów akcentowych +Mnóstwo cierpliwości. W słowniku staropolskim, XVI i XVII wieku są zaznaczane pochylenia, podobnie w słowniku gwar polskich.

Hm, dzięki, z tego pierwszego PDF-a wynika, że w polskim długość samogłosek mniej więcej rozwinęła się jak w słowackim, więc chyba mogę w oczywistszych przypadkach używać tego ostatniego języka jako rozstrzygającego.

A możesz podać jakieś bliższe namiary na ten słownik gwar polskich? Bardzo by mi się przydał.

[Towarzysz Mauzer]

Tylko pamiętaj, że w słowackim operowało prawo rytmiczne, które zniosło niektóre długości. Z drugiej strony, w polskich dialektach w niektórych pozycjach morfologicznych pochylenie/iloczas zanikły, np. w neutrach na -ié czy końcówce przymiotnikowej -égo (poza gwarami śląskimi, które miały styk z czeszczyzną i słowacczyzną).

To jest kompletny słownik gwar polskich Karłowicza, ale on ma 100 lat (i trzeba uważać na materiał ruski). Tylko że innego kompletnego nie ma.
To jest nowoczesny słownik gwar redagowany od lat 60., ale do dziś są przy F, więc nie wiem, czy dożyjemy, jak go skończą.

[spitygniew]

Czy przeniesienie znaczenia słowa sielski na "błogi", "beztroski", jest efektem mylnego zrozumienia Mickiewiczowskiego "dzieciństwo sielskie, anielskie"?

[Mahtlactli Omome Tochtli]

Czy przeniesienie znaczenia słowa sielski na "błogi", "beztroski", jest efektem mylnego zrozumienia Mickiewiczowskiego "dzieciństwo sielskie, anielskie"?

Raczej skojarzenia z "sielanką"; mniemam, że już w intencyi autorskiej Mickiewicza to słowo miało znaczyć "beztroskie", a nie "wiejskie".

EDIT: JAKKOLWIEK Linde notuje dla "sielski" tylko znaczenie "wiejski, wieśniacki", więc może nie.

[spitygniew]

Jedynym innym wyjaśnieniem byłoby tu skojarzenie wsi z błogostanem, jaki istnieje w funkcjonującym w kulturze toposie arkadyjskim, którego przykładem była tzw. poezja sielankowa (i przez to właśnie "sielankowy" zmienił znaczenie na dzisiejsze), a której autorzy dobitnie pokazywali, że pracy chłopa na oczy nie widzieli. Aczkolwiek królowała ona w XVIII wieku, a w czasach pomickiewiczowskich obraz wsi zmienił się na raczej naturalistyczny i pokazujący nędzę poddaństwa, więc chyba mam rację z tym mylnym skojarzeniem.

[Mahtlactli Omome Tochtli]

Sielanka w polskiej literaturze jest bardzo popularnym gatunkiem już od XVI i początków XVII stulecia (Kochanowski, Szymonowic, Zimorowic), więc skojarzenie miałoby trochę czasu, żeby utrwalić się w języku.

[Dynozaur]

Raczej skojarzenia z "sielanką"; mniemam, że już w intencyi autorskiej Mickiewicza to słowo miało znaczyć "beztroskie", a nie "wiejskie".

Ale sielanka również od sioła pochodzi.

Nie uczyli was na polskim, że sielanka (idylla) to krótki, radosny utwór liryczny wychwalający wiejskie życie?

[Mahtlactli Omome Tochtli]

Raczej skojarzenia z "sielanką"; mniemam, że już w intencyi autorskiej Mickiewicza to słowo miało znaczyć "beztroskie", a nie "wiejskie".

Ale sielanka również od sioła pochodzi.

Oczywiście.

Nie uczyli was na polskim, że sielanka (idylla) to krótki, radosny utwór liryczny wychwalający wiejskie życie?

Niekoniecznie krótki i niekoniecznie radosny, czasem melancholijny (I ekloga Wergilego przykładem) albo wręcz gorzki ("Żeńcy" Szymonowica, "Sielanki nowe ruskie" Zimorowica) ;-)

[Dynozaur]

Niekoniecznie krótki i niekoniecznie radosny, czasem melancholijny (I ekloga Wergilego przykładem) albo wręcz gorzki ("Żeńcy" Szymonowica, "Sielanki nowe ruskie" Zimorowica) ;-)

Fuckt, nie zawsze, na ogół.

[Pluur]

zanik celownika, zamiast którego używa się konstrukcji z przyimkiem "dla" (np. kup dla mnie, daj dla babci, powiedz o tym dla Marka)

Za wikipedyjnym artykule o gwarze białostockiej, bo nasza rozprawa o dialekcie śląskim przyczyniła się do tego żebym ogarnął owe gwary polskie

No i czy na prawdę taka konstrukcja jest używana? Jeśli, to w każdej pozycji?

Jeszcze nie po przeglądałem wszystkiego o w/w polskich gwarach, ale mam pytanie do Dynozaura (w szczególności) i innych wtajemniczonych. Jakie jeszcze konstrukcje zastępujące przypadki występują w j.polskim, oraz w innych j.słowiańskich? Jeśli już jesteśmy przy słowiańskich, to czy ktoś wie jak działa harmonia samogłoskowa w rezjańskim czymś? (trochę zboczone z tematu, ale )