Deklinacje
Deklinacji w angielskim 2.0 podlegają rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki porządkowe, wszelkie zaimki przymiotne i zaimki rzeczowne, a także rodzajniki.
Rzeczowniki posiadają siedem tradycyjnych wzorów odmiany (chociaż deklinacje 4. i 7. nie są sensu stricto oddzielne, a jedynie ukazują, jak postępować z końcówkami fleksyjnymi w pewnych sytuacjach. Reguły - od których oczywiście jest kilka wyjątków - głoszą, że deklinacje 1., 2. oraz 3. dotyczą rzeczowników jednosylabowych, a deklinacje 4., 5., 6. i 7. - wielosylabowych.
Deklinacja 1. - głównie rzeczowniki rodzaju męskiego, w tym wszystkie zakończone na -ourd i -dóm
M.poj. -Ø bjurg-Ø "góra"
B.poj. -Ø bjurg-Ø
D.poj. -es bjurg-es
C.poj. -e bjurg-e
M.mn. -en bjurg-en
B.mn. -en bjurg-en
D.mn. -e bjurg-e
C.mn. -um bjurg-um
Deklinacja 2. - głównie rzeczowniki rodzaju nijakiego
M.poj. -Ø bedd-Ø "łóżko"
B.poj. -Ø bedd-Ø
D.poj. -es bedd-es
C.poj. -e bedd-e
M.mn. -Ø bedd-Ø
B.mn. -e bedd-e
D.mn. -e bedd-e
C.mn. -um bedd-um
Deklinacja 3. - głównie rzeczowniki rodzaju żeńskiego, w tym wszystkie zakończone na sufiksalne -þ
M.poj. -Ø nift-Ø "siostrzenica"
B.poj. -e nift-e
D.poj. -er nift-er
C.poj. -e nift-e
M.mn. -en nift-en
B.mn. -en nift-en
D.mn. -e nift-e
C.mn. -um nift-um
Deklinacja 4. to deklinacja wielosylabowa, zawierająca wszystkie słowa, niezależnie od rodzaju, zakończone na -er, -el i -en. Wszystkie te rzeczowniki przybierają końcówki deklinacji 1., a tematyczne e znika.
M.poj. -Ø tungel-Ø "ciało niebieskie"
B.poj. -Ø tungel-Ø
D.poj. -es tungl-es
C.poj. -e tungl-e
M.mn. -en tungl-en
B.mn. -en tungl-en
D.mn. -e tungl-e
C.mn. -um tungl-um
Deklinacja 5. - głównie rzeczowniki rodzaju męskiego i nijakiego, w tym wszystkie zakończone na -nis, -mód
M.poj. -Ø mirmód-Ø "przyjemność", mere-Ø "laguna, zalew", gjehámnis-Ø "sekret, tajemnica"
B.poj. -en mirmód-en, mere-n, gjehámnis-sen
D.poj. -es mirmód-es, mere-s, gjehámnis-ses
C.poj. -e mirmód-e, mere-Ø, gjehámnis-se
M.mn. -en mirmód-en, mere-n, gjehámnis-sen
B.mn. -en mirmód-en, mere-n, gjehámnis-sen
D.mn. -en mirmód-en, mere-n, gjehámnis-sen
C.mn. -um mirmód-um, mer-um, gjehámnis-sum
Deklinacja 6. - głównie rzeczowniki rodzaju żeńskiego, w tym wszystkie zakończone na -hád, -shöp
M.poj. -Ø frôndshöp-Ø "przyjaźń", tunge-Ø "język"
B.poj. -Ø frôndshöp-Ø, tunge-Ø
D.poj. -er frôndshöp-er, tunge-r
C.poj. -Ø frôndshöp-Ø, tunge-Ø
M.mn. -en frôndshöp-en, tunge-n
B.mn. -en frôndshöp-en, tunge-n
D.mn. -en frôndshöp-en, tunge-n
C.mn. -um frôndshöp-um, tung-um
Deklinacja 7. zawiera rzeczowniki zakończone na -ung oraz -ing, które przybierają zazwyczaj rodzaj żeński.
M.poj. -Ø dägnung-Ø "świt"
B.poj. -Ø dägnung-Ø
D.poj. -s dägnung-s
C.poj. -Ø dägnung-Ø, tunge-Ø
M.mn. -en dägnung-en
B.mn. -e dägnung-en
D.mn. -e dägnung-en
C.mn. -um dägnung-um