(nazwijmy to) angielski 2.0

[Noqa]

Ale czy ktoś takiego "till" rzeczywiście będzie używał? W polskim też mamy precyzyjniejsze "dokąd", ale zwykle zastępujemy je prostszym "gdzie", bo znaczenie jest oczywiste. A u ciebie to "war" jest w ogóle częścią "wartill", co tylko czyni taką zamianę abrdziej naturalną.
Tego "ðurgh" zmieniającego znaczenie w zależności od położenia też trochę nie rozumiem - czy nie sensowniejsze jest używanie dwóch słów "along" i "through"? Zwłaszcza, że jak rozumiem "'k gó ðurgh oue." będzie mogło znaczyć zarówno wzdłuż, jak i przez rzekę. Więc dla stworzenia mniej praktycznego rozróżnienia, poświęciłeś dużo istotniejsze ("idź wzdłuż łąki" a "idź przez łąkę" są równie sensowne, a oznaczają zupełnie co innego)

Mam nadzieję, że nie zniechęcam Fajnie gdybyś odważył się wrzucić jakieś nagrania.

[Henryk Pruthenia]

На русском все говорят «куда?», никогда «где?»
куда идёшь, куда смотришь? и.т.п.

[Widsið]

Będzie używał choćby przez analogię, bo używane jest to w przypadku wszystkich czasowników, które wymagają przyimka i wszystkich zaimków. Podobne zjawisko jest w językach skandynawskich i, z tego co kojarzę, w niemieckim. Wspomniane przez ciebie "dokąd" nie powstaje z "*kąd" + "do", tak jak jest w przypadku wârtill. Dla Anglika 2.0 relacja między wâr i till jest oczywista, a samo wâr też nie jest aż tak bogate w znaczenia i funkcje, jak polskie "gdzie". Na słowiańskim poletku też mamy przykłady języków, gdzie "gdzie" się nie zgeneralizowało, np. rosyjski

Co do ðurgh, zwróciłeś uwagę na błąd, którego wcześniej nie zauważyłem. Żeby ðurgh znaczyło "wzdłuż", musi być użyty biernik (ðurgh ou, a nie tak jak tam było podane). Z celownikiem zostaje znaczenie "przez".

"Along" etymologicznie sprawia mi problem, bo po zaaplikowaniu zmian fonetycznych w moim odczuciu brzydko wygląda, więc żeby nie wprowadzać czegoś co mi się nie podoba, ani zbytnio nie modyfikować rezultatu owych zmian, postanowiłem rozróżnić za pomocą przypadków znaczenie "ðurgh", zwłaszcza że sporo przyimków w podobny sposób zmienia znaczenie przy zmianie przypadka. Ot, innowacja.

[Noqa]

O, a taka współpraca przyimka z przypadkiem to coś co mi się bardzo podoba Zrób tego więcej.
Ta redundancja 80% wyrażeń przyimkowych zawsze mnie irytowała. Zwłaszcza w polskim czyni to miejscownik przedziwnie zbędnym tworem.

[Widsið]

Jest sporo; zwykle znaczenie dynamiczne oddawane jest przez biernik, a statyczne przez celownik, chociaż są oczywiście wyjątki, jak np. zapożyczone z całą rekcją till wymagające dopełniacza, albo te przyimki, które nie mają znaczenia statycznego, ale odróżniają różne znaczenia dynamiczne, jak ðurgh. Czasowniki same w sobie też wymagają różnych przypadków, ale to przecież dość oczywiste w językach, które dysponują taką odmianą, bo to za to uczący się ich ich nienawidzą ;p

[Widsið]

Na życzenie dłuższy tekst z lokalnej prasy, oryginał tutaj.

Sníðemýl. Hérníwung to ðäm Sníðemýles banhove wiðer wyrklícher

Myne oullrâde on nôstum gjoure hôreþ ðät banhov upp to mörren. Ðe ísernbanen wurveð um hérníwungsfjugh fram ðon Euroforbund. Ðu sted will fyr tobäkbelivung anen borgjelíchne kredit taken.

Ðe póllishe banhoven shoulen be ðe noughen fíf gjoure gjeóðred belíven. Þe shoulen ej ðe wandergjösten útfyrghten, ðough þem bannen. Hit shoul shön, klân and ourveþbâr wesen. Swilche swá shoul ðät Sníðemýles houdbanhov wesen, and um hits hérníwung wurðeð we ej om fíf gjoure woughten.

- Ik häve oullrâde um penningsgjewinn fyr ðisum tile mid ðe Wuldesþjuner fyr ðe Landshöpesanwuchlung samengjespreken; sikreþ Adam Szejnfeld, BF-betreder.

Ðis is unmaglích sunder ðon houlp of ðäs Euroforbundes, ðanens ðu beginnesshoutung is on 150 milionen ðär gyldne gjesetted. Swylch kosten is fyr ðär stede and ðäm Wouldungskringesamde tó hough. Swilche behâseþ houlp ðu Wouldungskring Stórpólland.

- We kareð on ðär evensumen anwuchlung háles Stórpóllandes. Oullrâde hérníweð we anen banspann till Wullstánes and Wongrovises, þarf ðu tíd fyr Sníðemýl kumen. Úr droum is ðon banspann fram Pósen Hbv ej on ðät bangjourd Sníðemýl Hbv, ðough on ðe flyghhäven, to enden; legeþ Leszek Wojtasiak, Wouldungskring Stórpóllandes twímörshoulk, fram.

Ðu sted shoul of anes borgjelíches kredites þidgen, ðe alde strívungsbebúne to hérníwen. Hit háteþ ðe Jessica-program.

- Ðät län is over 3,5 âlch hundred âlch gjour forkinst. Ðät oullelateste forfoullesdatum is twentig gjour. An kann ðät forfoull mid fjur gjour houlden. Ðe funden – 300 milionen fyr hálum Stórpóllande mid 180 milionen fyr ðäm stórstedum in – sind in forfégung of Landeswyrþshöpesbankes; sedgeþ Beata Dudzińska, Sníðemýles twíburghoudmann.

Sníðemýles houdbanhov wäs in 1583 bebun. In latestne gjour beláv hit in ðäm sjunwyrþigourdeswíse. Hit shoul ðon alden gläm äfter tobäkbelivung wiðerfón. Ðe klassistishe arkitekturesdâlen willen tobäkwissen. Arkitektishe slógtrju willen dwínen.

- We willen ðe sporen wiþ anum síde overlegen, ðät banhov till stedes to opnen. Fjurnover will hit fyr ðäm underdyghtigum, nú fram ðon banhov gjehouvnum, tillganglích; sedgeþ Piotr Głowski, Sníðemýles burghoudmann.

Ðe Póllandes Wuldbanen bewyrþeden, ðât ðe overlegung of ðär banspannes Dirschau-Kystrin spore wiþ bangjourdes súðrum síde maglích is. Ðis is djur, ðough äfter dwínen ðe sporen, níwe maglíchháden ðises landes gjebrúkes gjewisst þarfen. An shöppeþ ðär anen autohouldpläch and sumfoundes- and koupgjebrúkbâre bebún. Ðu idé haþ oullrâde oullmâst oullum málhouldrum fram PLB-houdmidfjurnhouldungum overgjetjugd.

- We hérfolgden ðär ðe hérfolg selden maglích is. We stallten, ðät ðär an teknish maglíchhád, ðät banhov till stedes to opnen be anen sporofwuchlung sunder brydgbebúnung, is, upp, swígje ðis binnen ðe umsprächunge andústred wäs; ôkeþ ðe burghoudmann.

Ðe twá stórste ísernbanmidfjurnhouldungen: Póllishe Landesbanen and Póllishe Banspannen þarfen binnen þrí móneðen anen indrag um Euroforbundestillgjöldung fyr banhoveshéníwung forgjerâden.

[Todsmer]

Szczerze mówiąc, mam problem ze zrozumieniem tekstu. To bardzo dobrze  :-P

Możesz rozwinąć skrót BF? (PO?) PLB = Pollishe Landesbanen?

[Mścisław Bożydar]

Bardzo mię si to podobie
banhov- mam złe wspomnienia z niemieckim odpowiednikiem tego słowa ;-)

[Widsið]

Szczerze mówiąc, mam problem ze zrozumieniem tekstu. To bardzo dobrze  :-P

Możesz rozwinąć skrót BF? (PO?) PLB = Pollishe Landesbanen?

Póllishe Landesbanen, tak. A BF = PO. Rozwinięcie to Burgresfloutourd

[Widsið]

Na wiki trochę więcej informacji o odmianie czasowników.

[Widsið]

Istna moc informacji - wszystko, co można powiedzieć o fleksji czasownika - jest już na wiki.

[Widsið]

Szkocja jest dziwnym regionem i taki jest także jej angielski dialekt. Albish mál jest często obiektem niewybrednych żartów i jednym z najbardziej nacechowanych wariantów angielszczyzny, a przy tym obiektem przemożnej dumy mieszkańców Albland. Oto jego kilka cech.

I tak, na poziomie fonetyki, Szkota rozpoznamy po (w transkrypcji najpierw wym. standardowa, potem szkocka):
- wymowie /r/ jako [ʀ], i wymowie tegoż dźwięku w każdej pozycji (język standardowy wyrzuca r z każdej pozycji oprócz nagłosowej): dríven [ˈdriːvn̩] > [ˈɖʀiːvə], mýr [myːə] > [myːʀ] 
- wymowie /tʃ dʒ/ jako [ç ʝ]: klérch [kleːətʃ] > [kleːʀç], sedgen [ˈsedʒn̩] > [ˈseʝə]
- zlaniu sekwencji /ɪwə i:wə ʊwə u:wə/ w /œ/ (krótkie) lub /ø:/ (długie): houwen [ˈhəʊwn̩] > [hø:n],
- welaryzacji l w wygłosie: mychel [ˈmʏtʃl̩] > [ˈmyçɫ̩]
- retrofleksowej wymowie /t d ʃ/ > /ʈ ɖ ʂ/: níntö [niːnˈtøː] > [niːnˈʈøː]
- realizacji sufiksów ing i ung jako [eɲ] zamiast [ɪŋ ʉŋ]: umkring [ʉmˈkrɪŋ] > [umˈkʀeɲ]
- realizacji sekwencji gn jako [ɲ]: regn [reɣn] > [ʀeɲ]
- braku rozróżnienia jakościowego krótkich i długich samogłosek zamkniętych (przesunięcie krótkich do miejsca artykulacji długich): dur [dʉə] > [ɖuʀ].

W sferze morfologii:
- końcówka różnych przypadków -en przybiera formę -ne zarówno wśród przymiotników, jak i rzeczowników,
- celownik liczby mnogiej przybiera końcówkę -ne w miejsce końcówki -um,
- prefiks imiesłowu przeszłego gje- jest regularnie zastępowany prefiksem be-,
- wygłosowe -n w formach czasownikowych wypada, (fón > fó, gjefangen > befange),
- formy rodzajnikowe ðäs, ðär, ðäm, ðät zamienione na ðos, ðor, ðom, ðet,
- rzeczowniki zakończone na -ung przybierają końcówkę liczby mnogiej w mianowniku i celowniku -a.

W sferze składni:
- częste "zatrzymywanie" obydwu elementów czasownika rozdzielnego przy sobie: szkockie Ik stande upp tídlích. vs stand. Ik stande tídlích upp.
- odwrócenie szyku elementów składowych w złożonym zaimku pytajnym: szkockie Till wâr góst þú? vs stand. Wârtill góst þú?,
- unikanie dopełniacza, zastępowanie go różnymi konstrukcjami; till, standardowo wymagające dopełniacza, w szkockim upodobniło się do innych przyimków i w zależności od znaczenia dobiera sobie celownik lub biernik.

[Henryk Pruthenia]

Ten język zawsze się mnie podobał, a teraz podoba się mnie jeszcze bardziéj.

[Toivo]

Ten język zawsze się mnie podobał, a teraz podoba się mnie jeszcze bardziéj.

Podpisuję się pod tym.

[Widsið]

Cieszę się, że się podoba, myślę, jakby tu zamieszać ze słownictwem, bo standardowe zamieszanie z prefiksami i sufiksami o niejasnym już znaczeniu i tak już jest w języku standardowym. Spróbuję dokopać się do jakichś archaizmów i celtyckich słów, albo może lepiej pozapożyczać skandynawizmy? Wszak w tle historycznym skandynawskie języki miały nieco większy wpływ na angielski, niż w rzeczywistości. Co myślicie?