No dobra, najfajniejsze co mogę wymyślić: pismo używa chińskich logo/ideogramów oraz cyrylicy do zapisu fonetycznego, który przydaje się głównie w przypadku licznych końcówek łacińskich TAMów i deklinacji. Fonetycznie rdzenie mają pochodzenie semickie, ale pokaźną część leksyki stanowią też słowa angielskie zasymilowane podczas panowania brytyjskiej kolonii.