Aszarski:Māsi - ciało; od
H-S "żyć"
Pargi – głowa; od
R-G "rządzić", "władać"
Masqi – twarz; od
S-Q "przód", "być z przodu"
Numasqi – podbródek; dosł. "podtwarze"
Θumasqi – czoło; dosł. "nadtwarze"
Ras/
lursa – włos/włosy; od
R-S "rosnąć"
Cimasqi/
cimusqi – policzek/policzki; dosł. "przytwarze"
Paigi – usta (dialektalnie pūgi – pluralis tautum); od
Y-G "jeść"
Pāgi – nos; od
H-G "wąchać"
Pauri/
pūri – oko/oczy; od
W-R "widzieć"
Pansi/
punsi – ucho/uszy; od
N-S "słyszeć"
Pagθi/
pugθi – ząb/zęby (dialektalnie pugθa – singulativus); od
G-Θ "gryźć"
Palgi – język; od
L-G "mówić"
Apapri/
apupri – łokieć/łokcie; dosł. "śródręcze"
Ipatri/
iputri – palec/palce u ręki (dialektalnie iputra – singulativus); dosł. "oddłonie"
Īpatri/
īputri – paznokieć u ręki (dialektalnie īputra – singulativus); dosł. "ododdłonie"
Patri/
putri – dłoń/dłonie; od
T-R "trzymać", "chwytać", "łapać"
Θūpacri/
θūpucri – nadgarstek; od
C-R "koło", "kręcić", dosł. "nadkole"
Papri/
pupri – ręka/ręce; od
P-R "brać"
Θūpapri/
θūpupri – ramię/ramiona; dosł. "nadręcze"
Pańsi – pierś; od
Ń-S "oddychać", "wzdychać"
Marpi - brzuch; od
R-P "gruby", "być grubym"
Rasūla – penis; dosł. "rosnący", por. pow. "włos"
Rarālu – pępek; od
R-R "rwać", "odrywać się", dosł. "rwany"
Madri – pochwa; od
D-R "wpadać", "spadać", "dziura"
Pāsi/
pūsi – sutek; od
S-S "ssać"
Pagti/
pugti – noga/nogi; od
G-T "chodzić"
Nupacri/
nupucri – kostka/kostki; dosł. "podkole", por. pow. "nadgarstek"
Nupagti/
nupugti – stopa/stopy; dosł. "podnoże"
Nūpagti/
nūpugti – pięta/pięty; dosł. "podnoże" ("nū" ma znaczenie "pod", ale "nie przylegając". Np.
Nu nonūpagti as sãłci li nū nonupagti as mamī. – "
Pod naszymi stopami jest most, a
pod naszymi stopami jest rzeka.")
Apagti/
apugti – kolano/kolana; dosł. "śródnoże"
Naupagti/
naupugti – łydka/łydki; dosł. "międzynoże"
Ipagti/
ipugti – palec/palce u nogi (dialektalnie ipugta – singulativus); dosł. "odstopie"
Īpagti/
īpugti – paznokieć/paznokcie u nogi (dialektalnie īpugta – singulativus); dosł. "ododstopie"
Cipagti/
cipugti – udo/uda; dosł. "przynoże"
Fagūla/
lufgūla – kość/kości; od
F-G "bronić", "chronić", dosł. "broniący", "chroniący"
Lustag – krew; od
S-T-G "krew"
Iparīn – móżdżek; dosł. "t.s."
Mastagi – serce; por. pow "krew"
Parī – mózg, rozum; od
R-Y "myśleć"
Calūla – wątroba; od
C-L "czyścić", "myć", "oczyszczać", dosł. "oczyszczający"
Ńasūla/
ńusūla – płuco/płuca, dosł. "oddychający", por. pow. "pierś"
Pamśi – żołądek; od
M-Ś "mielić", "mieszać", "zmieniać coś na coś innego" med. "trawić"
Wawūla/
wuwūla – nerka/nerki; od
W-L "wyrzucać", "wydalać"
Cāstag/
cālustag – żyła/żyły; por. pow. "nadgarstek", "kostka", "krew", dosł. "okołokrwie"
Ciekawostka: Zauważyliście zapewne, że niektóre rzeczowniki, które w języku literackim są w liczbie mnogiej, dialektalnie przyjmują liczbę syngulatywną. W Aszarskim ogólnie sytuacja rozróżniania tych dwóch liczb jest dosyć skomplikowana. Należy jednak pamiętać, że liczba syngulatywna określa ogólnie zbiór obiektów o nieokreślonej ilości, więc np. nie dziwi, że kości są w syngulatywie. Wracając więc do dialektów, pozostali użytkownicy owego języka śmieją się z użytkowników dialektów południowych, że ci
nie umieją policzyć swoich palców, paznokci, czy zębów, co w sumie, uwzględniając ichniejsze dziurazabitadechamstwo i sianowbutachstwo nie jest takie niemożliwe
.
