Projekt tłumaczeniowy Toivonena

[Widsið]

5 «Ig galwŷ ill ys lumm es 'eir e dys myrgu es nobd; ig hwî hy andanas heiras gwesb e der awsîg habd.»

/ˌiggalˈwɨ iʎɨsˈlum ɛˈseir ɛdɨsˈmɨrgu esˈnɔbd/ /igˈhwihɨ anˈdanas ˈheiras ˈgwɛsb ɛˈdɛr awˈsig ˈhabd/

Analiza

1. Nowantyjska gramatyka nie pozwoliła na zachowanie porządku Wulgaty, niemniej, ogólny schemat tego wersu nie odbiega daleko od oryginału. Tym razem kilka innowacji znaczeniowych i parę dodatkowych zapożyczeń.
2. W drugiej części wersetu strona bierna ponownie jest w czasie perfectum - wymusiło to pierwsze zdanie. Nowantyjski nie pozwala na używanie czasu teraźniejszego do wyrażania przyszłości czy przeszłości.
3. <'> jest standardowym zapisem litery h po lenicji i oddaje fakt, że /h/ w wyniku tego procesu staje się nieme. Działanie lenicji możemy zaobserwować w tym zdaniu także później (hwî hy).
4. Pod względem leksykalnym, "nazwać", "ranek" i "wieczór" są zapożyczeniami celtyckimi, przy czym to ostatnie - kognatem do łacińskiego słowa vesper, również oznaczającego wieczór. Standardowe słowa na wieczór o łacińskiej etymologii (odpowiednio mannan i seir) oznaczają odpowiednio "poranny posiłek, śniadanie" i "wieczorny posiłek, kolacja".
5. Izolacja i silny wpływ celtycki odbiły się również na doborze innych etymonów łacińskich. Zarówno "pierwszy", jak i "dzień" mają etymologię czysto łacińską, ale wywodzą się z innych etymonów, niż w pozostałych językach romańskich, chociaż mają w niektórych z nich kognaty.

Glosy

Ig                     galw-ŷ                            ill     ys                          lumm-Ø                  es                            Ø-heir-Ø                            e  d-ys
part.zd.ozn.    nazywać-3.poj.perf.    on   r.okr.m.poj.bier.  światło-poj.bier     r.okr.ż.poj.bier.      lenicja-dzień-poj.bier.     i   d-proteza-r.okr.m.poj.bier.

myrg-u                           es                          nobd-Ø
ciemność-poj.bier.      r.okr.ż.poj.bier.    noc-poj.bier


ig                       h-wî                      h-sy                                 andan-as                   heir-as               gwesb-Ø                 e    d-er-Ø                                   awsîg  habd
part.zd.ozn.      być-3.poj.perf.    lenicja-r.okr.ż.poj.dop.  pierwszy-poj.dop.     dzień-poj.dop.  wieczór-poj.mian.  i     d-proteza-ranek-poj.mia.  tak       zrobiony

Słowniczek

Ig galwŷ ill ys lumm es 'eir e dys myrgu es nobd; ig hwî hy andanas heiras gwesb e der awsîg habd.

andan - pierwszy < ANTEANUS
awsîg - tak, w ten sposób < *AB SIC = AD SIC
er - ranek < pcelt. *eφero- "wcześniej"
galwŷ = galw - nazywać, wołać < pcelt. *galw-e- "wołać"
gwesb - wieczór < pcelt. *weskʷro-
heir - dzień < FERIA
ill - on < ILLE
nobd - noc NOCTEM

[Vistamo]

Arduński:

4. Zo Meror mesat, che lamash sumas. Zo Meror dashat nudomi na lamash zo maroyapi.


Zo Mer-or mes-a-t, che lamash suma-s. Zo Mer-or dash-a-t nu-domi na lamash zo maroya-pi.

I bóg-rodz.określ. widzieć-[a]-cz.ogólny, że światło dobre-jest. I bóg-rozd.określ. czynić-[a]-cz.ogólny od-połączenie na światło i ciemny-abstr.

Przedrostek "nu-" odpowiada mniej więcej polskiemu "od-" lub "roz-" i oznacza odwrócenie jakiegoś zastanego stanu rzeczy, np. domi - połączyć => nudomi - rozdzielić, lawki - skupić => nulawki - rozproszyć, sarpi - zamknąć => nusarpi - otworzyć itd.

Słowo "na" to uniwersalny przyimek dobry prawie na wszystko Odpowiada polskiemu "na", "przy", "do", "w celu" i różnym innym przyimkom - jeśli nie wiemy, jakiego przyimka wymaga dany czasownik, to wstawiamy "na" i wszystko gra. Coś prawie jak "long" w Tok Pisin. Na szczęście prawie, bo wszystkie przyimki opisujące relacje przestrzenne ("do", "w", "przy", "wzdłuż" itd.) są stosowane, ale tylko w znaczeniu dosłownym, tj. przy opisie tych relacji.

[Vistamo]

5. Zo Meror sapirat lamash na map zo maroyapi mas ke sapirat na emes. Zo abash, gi miru mapor, geset.


Zo Mer-or sapir-a-t lamash na map zo maroya-pi mas ke sapir-a-t na emes. Zo abash, gi mir-u map-or, ge-se-t.

i bóg-rodz.okr. nazywać-[a]-cz.ogólny światło przy dzień i ciemny-abstr. [biernik] on nazywać-[a]-cz.ogolny przy noc. I poranek [rozdzielenie], jeden-licz.porz. dzień-rodz.okrs. początek-być-cz.ogólny

Słowo "mas" oznacza biernik i używane jest wtedy (stawiamy je po rzeczowniku), gdy złamany został domyślny szyk SVO, np.

Zaf lachot shak - Pies goni kota
Shak mas zaf lachot - Kota goni pies (dosł. kota pies goni, "shak mas lachot zaf" jest niepoprawne)

Słowo "gi" rozdziela słowa "abash" (poranek) i "miru mapor" (pierwszy dzień) - gdyby go nie było, zbitka "abash miru mapor" znaczyłaby coś w rodzaju "porankowy pierwszy dzień" lub "pierwszy dzień poranka" - czyli bez sensu

Liczebniki porządkowe tworzymy, dodając "-u" do liczebnika: mir - jeden => miru - pierwszy

[Toivo]

Źle się dzieje, temat spadł na drugą stronę, więc jedziemy dalej, znowu za 2 miesiące:

14. Sani tais Ilmes: volje valgeisie seajen eretuonapasen, dienas yida eritani, volje tais eisie tasteina aigaida nimitani, dienaina ja aisteina.
I rzekł Bóg: Niech będą światła na rozpostarciu niebieskim, ku rozdzieleniu dnia od nocy, a niech będą na znaki, i pewne czasy, i dni, i lata.
Sanî tàis Ílmes: vólje valgèisie seajén eretùonapasen, díenas ŷida eritanî, vólje tàis èisie tastèina aigàida nimitanî, dienàina ja aistèina.

Sanî	tàis	Ílmes:	vólje	valgèisie	seajén	eretùonapasen,
powiedzieć.3SG.PAST	zaś	Bóg.NOM	być.IMP	światło.ABL.PL	niebo.DAT	rozdzielenie.LOC=na=3SG

díenas	ŷida	eritanî,
dzień.ACC	noc.ABL	odróżniać.INF.DAT

vólje	tàis	èisie	tastèina	aigàida	nimitanî,	dienàina	ja	aistèina
być.IMP	zaś	3SG.F.ABL	znak.LOC.PL	czas.ABL.PL	nazywać.INF.DAT	dzień.LOC.PL	i	rok.LOC.PL

Ponieważ ten werset jest dosyć skomplikowany i moje tłumaczenie różni się od Biblii Gdańskiej, podaję jeszcze dosłowne tłumaczenie wigierskiego tekstu:

"Rzekł zaś Bóg: Niech będą światła na zasłonie* nieba, dla rozdzielenia dnia od nocy, niech będą zaś one znakami dla nazywania czasów dniami i latami."

*) eretus znaczy dosłownie "oddzielenie", ale przez rozszerzenie znaczenia - "zasłona, przepierzenie" oddzielające dwa pomieszczenia i jest używane w tym tekście w znaczeniu "sklepienia" oddzielającego niebo od ziemi.

15. Volje tais eisie valgeisin seajen eretuonapasen, ardi ylna valgennani; ja nai tavasti.
I niech będą za światła na rozpostarciu nieba, aby świeciły nad ziemią; i stało się tak.
Vólje tàis èisie valgèisin seajén eretùonapasen, ardî ŷlna valgennanî; já nái tavastî.

Glosy brak, bo tu nic specjalnie nowego się nie pojawia.

Objaśnienia:
1. Znowu widzimy Ablativus Partitivus: volje valgeisie "niech będą światła" (= nieokreślona ilość świateł); podobnie w powtórzeniu volje eisie "niech one będą";  ...aigaida nimitani "dla nazywania (nieokreślonych) czasów"
2. Kolejny przypadek w nietypowej funkcji, to Locativus Essivus: volje (...) taisteina "niech będą znakami" (= niech będą jako znaki); volje valgeisin "niech będą (za/jako) światła". Co prawda taka konstrukcja może czasem prowadzić do niejednoznaczności, np. zdanie Puve ai kodansen. może znaczyć zarówno "Drzewo jest w jego domu.", jak i "Drzewo jest dla niego domem.". Jednak to nie powinno prowadzić do większych problemów, niż polskie zdania w stylu "On jest samochodem.", z kontekstu raczej zawsze jest jasne, o które znaczenie chodzi.
3. Ciekawostki leksykalne:
- táste jest kognatem estońskiego täht i podobnie jak w estońskim oznacza zarówno "znak", jak i "gwiazdę"
- àiste jest również kognatem estońskiego aaste (i liwońskiego āigast) i pochodzi od ściągniętego àiga "czas" z sufiksem kolektywnym -ste (por. fiń. -sto)

[Toivo]

Zaległe tłumaczenia za ostatnie 4 miesiące:

16. Tegi tais Ilmes kaites velgea valgieta: velgeamas valgies, dienas valditanisen, ja vaikeamas valgies, yis valditanisen, ja tasteis.
I uczynił Bóg dwa światła wielkie: światło większe, aby rządziło dniem, i światło mniejsze, aby rządziło nocą, i gwiazdy.
Tegî tàis Ílmes kàites vêlgea valgìeta: velgèamas vàlgies, díenas valditanîsen, ja vaikèamas vàlgies, ŷis  valditanîsen, já tásteis.

Tegî	tàis	Ílmes	kàites	vêlgea	valgìeta:
robić.3SG.PAST	zaś	Bóg.NOM	dwa.ACC	wielki.ABL	światło.ABL

velgèamas	vàlgies	díenas	valditanîsen	já	vaikèamas	vàlgies
wielki.COMP.ACC	światło.ACC	dzień.ACC	rządzić.INF.ACC=3SG	i	mały.COMP.ACC	światło.ACC

ŷis	valditanîsen	já	tásteis
noc.ACC	rządzić.INF.DAT=3SG	i	gwiazda.ACC.PL

17. Pani tais eisis Ilmes seajen eretuonapesen, ardi ylna valgitanisen.
I postawił je Bóg na rozpostarciu nieba, aby świeciły nad ziemią.
Panî tàis èisis Ílmes seajén eretùonapesen, ardî ŷlna valgitanîsen.

Panî	tàis	èisis	Ílmes	seajên	eretùonapesen
kłaść.3SG.PAST	zaś	3PL.F.ACC	Bóg.NOM	niebo.DAT	rozdzielenie.LOC=na(dyn.)=3SG
ardî	ŷlna	valgitanîsen
ziemia.DAT	nad	świecić.INF.DAT=3PL

Kolejne 2 wersety podaję bez glos, bo wszystkie tu użyte sformułowania są albo powtórzeniem, albo podobne do wcześniej użytych:

18. Ja paivas ja yis valditanisen, ja valgei tumeñda eritanisen; nagi tais Ilmes ses xyven volves.
I żeby rządziły dniem i nocą, i czyniły rozdział między światłością, i między ciemnością; i widział Bóg, że to było dobre.
Já páivas já ŷis valditanîsen, ja valgèi tûmeñda eritanîsen; nagî tàis Ílmes sés xýven vólves.

19. Ja tuli ilda, ja tuli paiva, neljes diena.
I stał się wieczór, i stał się zaranek, dzień czwarty.
Já tulî ìlda, já tulî páiva, néljes díena.

Objaśnienia:
1. W wierszu 16. widzimy konstrukcję z liczebnikiem charakterystyczną dla wszystkich języków (ugro?)fińskich: kaites velgea valgieta "dwa wielkie światła", w której tylko liczebnik występuje w bierniku, natomiast określane przez niego wyrazy występują w Ablativie liczby pojedynczej.
2. Użyte w wierszu 16. słowo váika "mały" oraz związane z nim váikes "dziecko", mają ciekawą etymologię. Z jednej strony, "váika" jest kognatem estońskiego "väike" - "mały" (którego etymologii nawiasem mówiąc nie znam, byłbym wdzięczny za wyjaśnienie). Z drugiej strony, słowo na dziecko jest zapożyczeniem z litewskiego "vaikas", które dzięki podobieństwu do rodzimego słowa na "mały" łatwo się rozpowszechniło i zostało zreanalizowane jako derywowane od "váika".
3. W powyższych wersetach mamy dużo zdań celowych, tworzonych w wigierskim za pomocą bezokolicznika w celowniku, o których więcej można poczytać tutaj. Pojawiający się cały czas sufiks posesywny -sen wynika z tego, że bezokoliczniki nie odnoszą się do agensa zdania nadrzędnego (którym jest Bóg), lecz do Słońca i Księżyca.

[Ghoster]

Offtop offtopem, ale może ktoś zmieni nazwę tematu na "Projekt tłumaczeniowy Toivo('a)"?

[Toivo]

Wigierski powraca! - zaległe tłumaczenia za 4 poprzednie miesiące. Ponieważ Biblia Gdańska ma mocno przestarzałe słownictwo, którego po części nie rozumiem, w wątpliwych miejscach posiłkowałem się Biblią Tysiąclecia.

20. Sani tais Ilmes: tauvutai vedei muisten elveata, ja linste ardi ylna lentai, seajen eretuon alna.
I rzekł Bóg: Niech hojnie wywiodą wody płaz duszy żywiącej; a ptastwo niech lata nad ziemią, pod rozpostarciem niebieskiém.
Sanî tàis Ílmes: tauvùtai vèdei múisten elvèata, ja lìnste ardî ŷlna lèntai, seajén eretùon âlna.

Sanî	tàis	Ílmes:	tauvùtai	vèdei	múisten	elvèata,
powiedzieć.3SG.PAST	zaś	Bóg.NOM	wypełniać.się.IMP	woda.NOM.PL	mnóstwo.LOC	istota.ABL

ja	lìnste	ardî	ŷlna	lèntai	seajén	eretùon	âlna.
i	ptactwo.NOM	ziemia.DAT	nad	lecieć.IMP	niebo.DAT	rozdzielenie.DAT	pod

21. Lovi tais Ilmes velga meren surmuo, ja veis uive elmea, kiena vedei tauvute, synnoixie mirna; ja veis siuvege linstes, synnoixie mirna; ja nagi Ilmes ses xyven volves.
I stworzył Bóg wieloryby wielkie, i wszelką duszę żywiącą płazaiącą się, którą hojnie wywiodły wody, według rodzaiu ich; i wszelkie ptastwo skrzydlaste, według rodzaiu ich; i widział Bóg, że to było dobre.
Lovî tàis Ílmes vèlga méren súrmuo, ja vèis ûive êlmea, kìena vèdei tauvutê, synnòixie mîrna; ja vèis siùvege lìnstes, synnòixie mîrna; ja nagî Ílmes sés xýven volves.

Lovî	tàis	Ílmes:	vèlga	méren	súrmuo,
tworzyć.3SG.PAST	zaś	Bóg.NOM	wielki.M	morze.LOC	potwór.ABL

ja	vèis	ûive	êlmea	kìena	vèdei	tauvutê	synnòixie	mîrna
i	wszystko	pływać.PRESPP.F.ABL	zwierzę.ABL	REL.F.LOC	woda.NOM.PL	wypełniać.się.3SG.PAST	rodzaj.DAT=3SG	według

ja	vèis	siùvege	lìnstes	synnòixie	mîrna	ja	nagî	Ílmes	sés	xýven	volves
i	wszystko	skrzydlaty.F	ptactwo.ACC	rodzaj.DAT=3SG	według	widzieć.3SG.PAST	zaś	Bóg.NOM	to.ACC	dobre.LOC	być.PRESPP.F.ACC

22. Siunate tais eisis Ilmes, sanenen: voljeti synvie ja muistaitis, ja meren vedeida tauvetaiti, linste tais ardenpa muistais.
Błogosławił im tedy Bóg, mówiąc: Rozradzajcie się, i rozmnażajcie się, a napełniajcie wody morskie; i ptastwo niech się rozmnaża na ziemi.
Siunatê tàis èisis Ílmes, sánenen: vóljeti sỳnvie já múistaitis, já méren vedèida tauvètaiti, lìnste tàis árdenpa múistais.

Siunatê	èisis	tàis	Ílmes	sánenen:	vóljeti	sỳnvie	já	múistaitis
błogosławić.3SG.PAST	zaś	3SG.PL.ACC	Bóg.NOM	mówić.INF.LOC	być.IMP.2PL	płodny.ABL.PL	i	mnożyć.IMP.2PL.REFL

ja	méren	vedèida	tauvètaiti	lìnste	tàis	árdenpa	múistais
i	morze.LOC	woda.ABL.PL	wypełniać.IMP.2PL	ptactwo.NOM	zaś	ziemia.LOC=na	mnożyć.IMP.REFL

20. Ja tuli ilda, ja tuli paiva, vites diena.
I stał się wieczór, i stał się zaranek, dzień piąty.
Já tulî ìlda, já tulî páiva, vìtes díena.

Objaśnienia:

Z ciekawostek leksykalnych warto wspomnieć o słowie sỳnva "płodny", które jest ściągnięciem od sỳnnava "rodzący" (imiesłów od sỳnna "rodzić"). Tak to w wigierskim czasem ze złożonych słów tworzą się nowe rdzenie przez ściągnięcia.

Co do gramatyki, zaszła pewna istotna reforma: przymiotnik w funkcji przydawki nie odmienia się przez przypadki:

Lovi tais Ilmes velga meren surmuo, ja veis uive elmea (...); ja veis siuvege linstes. - Stworzył zaś Bóg wielkie potwory morskie i wszystko pływające zwierzę i wszystko skrzydlate ptactwo. (wcześniej: velgea surmuo, uivea elmea - Ablativ; siuveges linstes - Akkusativ)

[Ghoster]

x

[Pluur]

Nienazwany jeszcze język bałtycki w stadium średnim;

1.1 Šoköma Dīvos diebiesię yr ziemǫ körja.
['ʃɔkœma di:'vɔs di̯ebi̯e'si̯ɛ̃ ɘr zi̯e'mɔ̃ kœ'rja]
[początek^Np bóg^Mp niebo^Bp i ziemia^Bp tworzyć^3p.prze]

1.2 O ziemo niesvartēskos yr töstū biva, tömsöis vērs bizdēbieni biva, yr Dīvosēskēs Dvesilies vērs vǫdomāš biva.
[ɔ 'zi̯emɔ ni̯e'zvartɛ:skɔs ɘr tœ'stu: 'biva tœmz'œy̯s vɛ:rs bizdɛ:'bi̯eni 'biva ɘr di:'vɔsɛ:skɛ:s dvɛdi'li̯es vɛ:rs 'vɔ̃domaːʃ 'biva]
[a ziemia^Mp nieważny^Mpf i pusty^Mpf być^3p.prze, ciemno(ść)^Mp nad otchłań^Np był^3p.prze, i boży^Mpm duch^Mp nad woda^Nmn być ^3p.prze]

1.3 Yr Dīvos siekje: »Svēstū tieklito!« Yr svēstū klitje.
[ɘr di:'vɔs 'si̯ekjɛ zvɛ:'su: ti̯ek'litɔ ɘr zvɛ:'su: 'klitjɛ]
[i bóg^Mp powiedzieć^3p.prze: światło(ść)^Mp stać-się^3p.rozk, i światło(ść)^Mp stać-się^3p.prze]

1.4 Dīvos rigje, tos svēsū lobsū ēr, skērje svēsū na tömsōš.
[di:'vɔs 'rigjɛ tɔs zvɛ:'su: lɔ'bzu: 'ɛ:r~'e:r 'skɛ:rjɛ zvɛ:'su: na tœm'sɔ:ʃ]
[bóg^Mp widzieć^3p.prze, że światło(ść)^Mp dobry^Mpf być^3p.prze oddzielić^3p.prze światło(ść)^Mp od ciemno(ść)^Dp]

1.5 Yr Dīvos svēsū vordoje dīnǫ, yr tömsöis nokti. Yr vikirūs yr ritos outeje - dīno pēriskis.
[ɘr di:'vɔs zvɛ:'su: vɔrdɔ'jɛ di:'nɔ̃ ɘr tœm'zœy̯s 'nɔkti ɘr viki'ru:s ɘr 'ritɔs ɔu̯'tɛtjɛ 'di:nɔ pɛ:ris'kis]
[i bóg^Mp światło^Mp nazwał^3p.prze dzień^Np i ciemność^Mp noc^Np, i wieczór^Mp i rano^Mp przejść^3p.prze - dzień^Mp pierwszy^Mpm]

Spoiler

[close]

[Toivo]

Z drobnym opóźnieniem prezentuję ostatnie 8 wersów pierwszego rozdziału. Tym samym na razie zawieszam / kończę projekt. Dużo wniósł do rozwoju wigierskiego, ale myślę, że więcej na razie nie wniesie - wolę skupić się na innych rzeczach (uzupełnianie słownika, kurs/rozmówki, opisanie gramatyki historycznej).

Ostatnio i tak pracowałem nad tym projektem bardzo nieregularnie, więc idea jednego wersu na miesiąc upadła. Mimo wszystko jako jedyny wytrwałem tutaj ponad 2,5 roku Z tej okazji niedługo pojawi się jeszcze nagranie całego 1. rozdziału.

24. Sani myis Ilmes: Iseadai arde elvea šengea synnoihe mirna; dikaelmuo ja vaikaelmuo, ja veis arden elmuo, synnoihe mirna; ja nai tavasti.
I rzekł Bóg: Niech hojnie wywiodą wody płaz duszy żywiącej; a ptastwo niech lata nad ziemią, pod rozpostarciem niebieskiém.
Sanî mŷis Îlmes: Isèadai árde êlvea šèngea synnôihe mîrna; díkaelmuo já váikaelmuo, já vèis árden êlmuo, synnôihe mîrna; ja nài tavastî.

Sanî	mŷis	Ílmes:	isèadai	árde	êlvea	šengea	synnôihe	mîrna
powiedzieć.3SG.PAST	też	Bóg.NOM	wydać.IMP	ziemia.NOM	żyć.PRESPP.ABL	duch.ABL	rodzaj.DAT=3SG	według

díkaelmuo	já	váikaelmuo	já	vèis	árden	êlmuo	synnôihe	mîrna
dzikie.zwierzę.ABL	i	małe.zwierzę.ABL	i	wszystko	ziemia.LOC	zwierzę.ABL	rodzaj.DAT=3SG	według
já	nái	tavastî
i	tak	stać.się.IMP

25. Lovi tais Ilmes arden elmuo synnoihe mirna; ja dikaelmuo synnoihe mirna; ja veñceas vaikaelmuo synnoihe mirna; nagi tais Ilmes ses ševen volves.
Uczynił tedy Bóg zwierz ziemski według rodzaiu swego; i bydło według rodzaiu swego; i wszelki płaz ziemski według rodzaiu swego; i widział Bóg, że to było dobre.
Lovî tàis Ílmes árden êlmuo synnôihe mîrna; já díkaelmuo synnôihe mîrna; já véñceas váikaelmuo synnôihe mîrna; nagî tàis Ílmes sés šéven vólves.

Lovî

tàis

Ílmes

árden

êlmuo

synnôihe

mîrna

já

díkaelmuo

synnôihe

mîrna

synnôihe

mîrna

tworzyć.3SG.PAST

zaś

Bóg.NOM

ziemia.LOC

zwierzę.ABL

rodzaj.DAT=3SG

według

i

dzikie.zwierzę.ABL

rodzaj.DAT=3SG

według

já	véñceas	váikaelmuo	synnôihe	mîrna	nagî	tàis	Ílmes	sés	šéven	vólves
i	każdy.M.ACC	małe.zwierzę.ABL	rodzaj.DAT=3SG	według	widzieć.PAST	zaś	Bóg.NOM	to.ACC	dobre.F.LOC	być.PRESPP.F.ACC

26. Sintai sani Ilmes: Tegeimi inhemas meji nagiteatami, meji yisnagituveami; valditai tais es meren kalea, seame linstea, karjea, ja veis ardes, ja veis elmuo, kes arden liku.
Zatym rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na wyobrażenie nasze, według podobieństwa naszego; a niech panuie nad rybami morskiemi, i nad ptastwem niebieskiém, i nad zwierzęty, i nad wszystką ziemią, i nad wszelkim płazem, płazaiącym się po ziemi.
Síntai sanî Ílmes: Tègeimi ìnhemas mejî nagitèatami, mejî yisnagìtuveami; valdìtai tàis ès méren kálea, sêame lìnstea, kárjea, já vèis árdes, já vèis êlmuo, kès árden lìku.

Síntai	sanî	Ílmes	tègeimi	ìnhemas	mejî	nagitèatami	mejî	yisnagìtuveami
to.LOC=po	powiedzieć.PAST	Bóg.NOM	robić.IMP.1PL	człowiek.M.ACC	my.DAT	obraz.ABL=1PL	my.DAT	podobny.ACC=1SG

valdìtai	tàis	ès	méren	kálea	sêame	lìnstea	kárjea
rządzić.IMP	zaś	3SG.M.NOM	morze.LOC	ryba.ABL	niebieski.F	ptactwo.ABL	bydło.ABL

já	vèis	árdes	já	vèis	êlmuo	kès	árden	lìku
i	wszystko	ziemia.ACC	i	wszystko	zwierzę.ABL	który.M.NOM	ziemia.LOC	ruszać.się.3SG

27. Lovi tais Ilmes nagiteatahe inhemas, nagiteatahe eas lovi; miehen ja naimen eisie lovi.
Stworzył tedy Bóg człowieka na wyobrażenie swoie; na wyobrażenie Boże stworzył go; męszczyznę i niewiastę stworzył ie.
Lovî tàis Ílmes nagitèatahe ìnhemas, nagitèatahe èas lovî; míehen ja nâimen èisie lovî.

Lovî	tàis	Ílmes	nagitèatahe	ìnhemas	nagitèatahe	èas	lovî
tworzyć.3SG.PAST	zaś	Bóg.NOM	obraz.ABL=3SG	człowiek.M.ACC	obraz.ABL=3SG	3SG.M.ACC	tworzyć.3SG.PAST

míehen	já	nâimen	èisie	lovî
mężczyzna.LOC	i	kobieta	3SG.F.ABL	tworzyć.3SG.PAST

28. Siunate tais eisis Ilmes ja sani eisi: voljeti synvie ja muistaitis, tauvetaiti tais ardea; valditaiti tais meren kalea, seame linstea ja veis elmuo, kes arden liku.
I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzaycie się, i rozmnażaycie się, i napełniaycie ziemię; i czyńcie ią sobie poddaną; i panuycie nad rybami morskiemi, i nad ptastwem niebieskiém, i nad wszelkim zwierzem, który się rucha na ziemi.
Siunatê tàis èisis Îlmes ja sanî èisi: vóljeti sỳnvie ja múistaitis, tauvètaiti tàis árdea; valdìtaiti tàis méren kálea, sêame lìnstea ja vèis êlmuo, kès árden lìku.

Siunatê	tàis	èisis	Ílmes	já	sanî	èisi
błogosławić.3SG.PAST	zaś	3SG.F.ACC.PL	Bóg.NOM	i	powiedzieć.3SG.PAST	3SG.F.DAT.PL

vóljeti	sỳnvie	já	múistaitis	tauvètaiti	tàis	árdea
być.IMP.2PL	płodny.ABL.PL	i	mnożyć.się.IMP.2PL	napełniać.IMP.2PL	zaś	ziemia.ABL

valdìtaiti	tàis	méren	kálea	sêame	lìnstea
rządzić.IMP.2PL	zaś	morze.LOC	ryba.ABL	niebieski.F	ptactwo.ABL

já	vèis	êlmuo	kès	árden	lìku
i	wszystko	zwierzę.ABL	który.M.NOM	ziemia.LOC	ruszać.się.3SG

29. Sani tais Ilmes: nai eadin teji veis virlieta, siemea eadavea, kis veñce ardenpa ; ja veis puve, kienapa kauses, siemea eadave, teji seuteana.
I rzekł Bóg: Oto dałem wam wszelkie ziele, wydawaiące z siebie nasienie, które iest na obliczu wszystkiéy ziemi; i wszelkie drzewo, na którém iest owoc drzewa, wydawaiące z siebie nasienie, będzie wam ku pokarmowi.
Sanî tàis Îlmes: nái eadîn tejî vèis virlìeta, sîemea èadavea, kìs véñce árdenpa ; já vèis púve, kìenapa káuses, sîemea èadave, tejî seutèana.

Sanî

tàis

Ílmes

nái

eadîn

tejî

vèis

virlìeta

sîemea

èadavea

kìs

véñce

árdenpa

powiedzieć.3SG.PAST

zaś

3SG.F.ACC.PL

Bóg.NOM

tak

dać.3SG.PAST

2PL.DAT

wszystko

roślina.ABL

nasiono.ABL

dać.PRESPP.F.ABL

który.F.NOM

cały.F

ziemia.LOC=na

já	vèis	púve	kìeanapa	káuses	sîemea	èadave	tejî	seutèana
i	wszystko	drzewo.NOM	który.F.LOC=na	owoc.NOM	nasienie.ABL	dać.PRESPP.F	2PL.DAT	jedzenie.LOC

30. Veis tais arden elmi, ja veis seame linsti, ja veis arden likuve elve šengi, veis virlis seuteana; ja nai tavasti.
I wszelkiemu zwierzowi ziemskiemu, i wszystkiemu ptastwu niebieskiemu, i wszelkiéy rzeczy ruchaiącéy się na ziemi, w któréy iest dusza żywiąca; wszelka iarzyna ziela będzie ku pokarmowi; i stało się tak.
Vèis tàis árden elmî, já vèis sêame linstî, já vèis àrden lìkuve êlve šengî, vèis vírlis seutèana; já nái tavastî.

Vèis	tàis	árden	elmî	já	vèis	sêame	linstî
wszystko	zaś	ziemia.LOC	zwierzę.DAT	i	wszystko	niebieski.F	ptactwo.DAT

já	vèis	árden	lìkuve	êlve	šengî
i	wszystko	ziemia.LOC	ruszać.się.PRESPP.F	żyć.PRESPP	duch.DAT

vèis	vírlis	seutèana	já	nái	tavastî
wszystko	roślina.NOM	jedzenie.LOC	i	tak	stać.się.IMP

31. Nagi tais Ilmes veñcea lovineatahe, vil se tais palju ševe; ja tuli ilda, ja tuli paiva, kutes diena.
I widział Bóg wszystko co uczynił, a oto było bardzo dobre; i stał się wieczór, i stał się zaranek, dzień szósty.
Nagî tàis Ílmes vèis lovinèatahe, vîl sé tàis pálju šéve; já tulî ìlda, já tulî páiva, kùtes díena.

Nagî	tàis	Ílmes	vèis	lovinèatahe	vîl	sé	tàis	pálju	šéve
widzieć.3SG.PAST	zaś	Bóg.NOM	wszystko	tworzyć.PASTPP.ABL=3SG	być.3SG.PAST	to	zaś	dużo	dobry.F.NOM

já	tulî	ìlda	já	tulî	páiva	kùtes	díena
i	przyjść.3SG.PAST	wieczór.NOM	i	przyjść.3SG.PAST	poranek.NOM	szósty.NOM	dzień.NOM

Objaśnienia:
1. W wersie 24. pojawia się słowo isèada "wydawać". To raczej nieznana językom fińskim, a skalkowana z litewskiego derywacja prefiksowa (is- + èada). Jako wpływ bałtosłowiański taka derywacja będzie w wigierskim wcale nierzadka.

[Toivo]

A oto obiecane nagranie. (pod tekstem)

Robione trochę na szybko, więc słaba jakoś i jest parę błędów, ale daje pojęcie o brzmieniu języka