Dobrze, że sprawdziłem, bo ktoś już ubiegł mnie i stworzył ten temat

Coraz bliżej święta, więc dajmy coś od siebie

Cicha noc, święta noc
Pokój niesie ludziom wszem.
A u żłóbka Matka Święta
Czuwa sama uśmiechnięta
Nad Dzieciątka snem
Staroeilaweński (stara ortografia):
Tjan tneljase'f, tjan ilohe'f Noc cicha, noc święta
Sipen nosrepeth'en lof hirakete. Pokój ludziom wszystkim niesie
Dne ta regnames Reth'am Ilohe'f A u żłobka Matka Święta
Nlol'a ljamse'f tshol'ete Sama uśmiechnięta czuwa
No dljatshen mirg'es. Nad snem dzieciątka.
Rodzajniki są pominięte, bo wtedy byłoby więcej sylab w tekście i nie dałoby się śpiewać.
Staroeilaweński (nowa ortografia, zreformowana) z rodzajnikami zaznaczonymi kursywą
Lo tjan tneljaséf,
lo tjan ilohéf
Ron Sipen
ronetħ nosrepetħen lof ħirakete.
Dne ta
ros regnames
lo Retħam Ilohéf
Nloĺa ljamséf tshoĺete
No
ron dljatshen mirģes.
I po kehirsku:
Tnëlyaselo tyanėho, ilohelo tyanėho Cicha noc, Święta noc
Sipėror nosrëpėrop lewop uracët. Pokój ludziom wszystkim niesie
Dne rëgnamėtaros Revėhe Ilohelo I żłóbku-przy Matka (która jest) Święta
Nľolälo, lyamselo; ĉoľët Sama, uśmiechnięta; czuwa.
Mirjoľėros dlyaĉėre'n. Snem-nad dzięciątka.
Revėhe Ilohelo nľolälo, lyamselo; ĉoľët - Matka
absolutyw Święta
nominatyw, sama
nominatyw, uśmiechnięta
nominatyw czuwa.
Ta konstrukcja - Podmiot w absolutywie i przydawka w nominatywie tłumaczy się jako [Rzeczownik], który jest [przymiotnik], robi coś - w tym wypadku: Matka (jest) święta, sama i uśmiechnięta; czuwa. Konstrukcji tej używa się, gdy chce się zaakcentować przydawki, których najczęściej jest kilka. Oczywiście, można zrobić zwykłe Matka
nominatyw Święta
nominatyw czuwa, ale tutaj lepiej pasuje to pierwsze.
Kurczę, absolutyw daje naprawdę wiele fajnych możliwości
