Alfabet| Litera | | a | | á | | c | | d | | e | | é | | g | | h | | i | | í | | j | | k | | l | | m | | n | | o | | ó | | p | | r | | s | | t | | u | | ú | | v | | y | | ý | | z | | gj | | nj | | sj | | tj | | zj | | cs | | ss | | zs |
| | Wymowa IPA | | /a/ | | /ɒ:/ | | /t͡s/ | | /d/ | | /ɛ/ | | /e:/ | | /g/ /k/ | | /x/ | | /i/ | | /i:/ | | /j/ | | /k/ | | /l/ | | /m/ | | /n/ | | /ɔ/ | | /o:/ | | /p/ | | /r/ | | /s/ | | /t/ | | /u/ | | /u:/ | | /v/ /f/ | | /y/ | | /y:/ | | /z/ | | /ɟ/ | | /ɲ/ | | /ç/ | | /c/ | | /ʝ/ | | /t͡ʃ/ | | /ʃ/ | | /ʒ/ |
|
Iloczas zaznaczamy akutem: /aː/ to
á itd. Jedynie é wymawia się inaczej niż krótkie e, co zostało uwzględnione. Pozostałe samogłoski z akutem to długie odpowiedniki tych krótkich.
G to /k/ kiedy stoi w wygłosie, podobnie jak v /f/.
AkcentAkcent inicjalny. Poboczny pada na co drugą sylabę.
CzasownikiBUDOWA:
Do rzeczownika dodajemy sufiks osoby i ewentualnie dopełnienia.
1. rzeczownik
a. samogłoska, którą się rozpoczyna (samogłoskowa)
b. spółgłoska, którą się rozpoczyna + pierwsza samogłoska jaka w nim występuje (spółgłoskowa)
2. czas
3. tryb
4. sufiks osoby
5. dopełnienie
6. aspektRzeczownik może być poprzedzony stroną bierną.
Jeśli dane słowo kończy się zaczyna się samogłoską, a kończy samogłoską długą (i jest to ta sama głoska), to po długiej samogłosce dopisujemy jeszcze raz krótką. W przy wymawianiu pojawia się wtedy między nimi zwarcie krtaniowe.
Wygląda skomplikowanie, ale w praktyce nie jest aż takie trudne.
KONIUGACJA SAMOGŁOSKOWA:
| Liczba pojedyncza | Końcówka | Liczba mnoga | Końcówka |
| ke (ja) | -n | kes (my) | -ss |
| he (ty) | -s | hem (wy) | -p |
| ve (on/ona/ono) | -v | vel (oni) | -l |
KONIUGACJA SPÓŁGŁOSKOWA:
| Liczba pojedyncza | Końcówka | Liczba mnoga | Końcówka |
| ke (ja) | -k | kes (my) | -s |
| he (ta) | -h | hem (wy) | -m |
| ve (on/ona/ono) | -v | vel (oni) | -l |
TRYBY:
•
rozkazujący -pa- /
-pe- /
-pi-•
przypuszczający -ma- /
-me- /
-mi-ASPEKTY:
•
dokonany (czynność na pewno została zakończona)
-ol•
niedokonany prosty (nie wiadomo czy czynność trwa czy została już zakończona)
-óm•
niedokonany ciągły (czynność trwa na pewno)
brak sufiksuOKREŚLENIA CZĘSTOTLIWOŚCI:
Są to teraz tak naprawdę osobne słowa, tyle, że zdecydowałem się je tutaj wyróżnić, żeby było przejrzyściej.
moretj nigdy
poretj rzadko
sjoretj (+ liczba przed czasownikiem) – raz na jakiś czas, jeśli liczba – x razy na dzień, tydzień, miesiąc etc.
gjoretj czasem
toretj często
noretj zwykle, zazwyczaj
roretj zawsze
STRONY:
•czynna - brak
•bierna - sja + czasownik
CzasyTERAŹNIEJSZY:
Jak zwykły czasownik, np.
ssissi (być),
ití (kochać)
PRZESZŁY:
•Jeśli czasownik rozpoczyna się samogłoską: ostatnia samogłoska przechodzi w l + á / é / í, np.
itlív (kochał)
•Jeśli czasownik rozpoczyna się samogłoską: po ostatniej samogłosce dopisujemy l + á / é / í, np.
ssissilív (był)
PRZYSZŁY:
•Jeśli czasownik rozpoczyna się samogłoską: ostatnia samogłoska przechodzi w k + á / é / í, np.
itkív (będzie kochał)
•Jeśli czasownik rozpoczyna się samogłoską: po ostatniej samogłosce dopisujemy k + á / é / í, np.
ssissikív (będzie)
To jaką głoskę dobierzemy zależy od zasad harmonii wokalicznej, o której niżej.
Część, w której zaszło najwięcej zmian, czyli rzeczowniki i przymiotniki będzie jutro. Będzie też o harmonii wokalicznej, na której opiera się cała deklinacja i o zapożyczeniach. Na koniec przedstawię krótko czym się różni wersja 2.0 od 1.0 (póki co, różnic prawie nie widać).
EDIT: Dodałem wszystkie samogłoski długie do tabelki
