Mitologia aelińska

Alfabet

W alfabecie przetrwały najszlachetniejsze byty, w tym te, które zginęły po złotym wieku: héamoyan - kwiaty o pięciu płatkach rosnące najliczniej na pustyni na północ od kraju, gdzie rosną pieniądze, úamaofí - wielkie robaki i daefíyo stojące na gruncie. Tratwa to wspomnienie o flisakach, którzy żyli kiedyś jako starsza rasa obok Starożytnych nazywanych wtedy młodszą rasą.

Alfabet:

y u o a e i

l n m

h f

g d b

ýénoáhály- : przyjaciel

úamaofí- : ("wielka dżdżownica")

óafí- : mleko

ágíeda- : pomoc

éamelyú- : chleb

ilíe- : jeleń

lálea- : grunt

nyélóífy- : światło

méódýnea- : tratwa (por. flisacy)

héamoyan- : ("pustynna stokrotka", na ziemiach Polski i nie tylko)

foumylia- : dom

gídea- : tygrys

daefíyo- : (coś na gruncie - powstało przed erą er flisaków)

béyméaú- : słoń

Poprzednie ery er

Era er flisaków jest częścią pewnego raczej nieszczęśliwego cyklu er. Ostatnie trzy ery w tym miejscu były dosyć szczęśliwe dzięki pojawieniu się úamaofí między czwartą i trzecią erą er przed naszą. Niedobitki dwu ras przetrwały nawet katastrofę między trzecią i drugą ostatnią erą er. Do tego samego cyklu er należy stara i nowa era er andromedy. Natomiast deszcz pada z odrębnego cyklu er i z bardzo spokojnej ery er.

Cthulhu jest zły, ale w przeciwieństwie do złych ras, może stać się dobry. Jednak najstarszy kamień ani epiccy rzeźnicy nigdy nie dowiedzą się o Cthulhu, tak jak o praktycznie wszystkim poza era er flisaków. Miećmą najwyżej przeczucia na ten temat.

Lepsze możliwości

Gdyby flisacy nie używali alchemii, era er flisaków byłaby o wiele szczęśliwsza i dłuższa. Flisacy mogliby wymrzeć dopiero na jej końcu, a ona sama mogłaby rozpocząć cykl er najstarszego kamienia (najstarszy kamień mógł być w pełni nieśmiertelny), w którym odkryto by powiązania z całym cyklem cyklów. Możliwe nawet, że koniec cyklu er najstarszego kamienia nie wiązałby się z jego śmiercią, a z pojawieniem się kogoś jeszcze mądrzejszego. Mimo to w erze er flisaków pojawiłoby się tak amatorskie źródła światła jak słońce, w całej erze słońca. Ery słońca powtarzałyby się i w dziewiątej z kolei erze er cyklu er najstarszego kamienia wypadłaby siódma era słońca.

Gdyby epiccy rzeźnicy wiedzieli o Cthulhu, mogliby go pokonać, mimo że nie mócmą pokonać błyskotek, które Cthulhu mógłby zgnieść, gdyby tylko się obudził. Możliwe też, że Cthulhu jest wzorcem istot elfopodobnych (i może również np. flisaków), więc ziemia, gdyby spotkała heakumoao i zniszczyła siebie i tych, którzy na niej żyją, zniszczyłaby od razu również Cthulhu. Prawdopodobnie epiccy rzeźnicy mogliby też (choćby groźbą) zmusić Cthulhu, by przestał siać zniszczenie, a potem przekonać, by stał się dobry.

Jeżeli wszystko toczyłoby się w praktycznie najlepszy możliwy sposób, ostatnią erą ostatniej ery er cyklu er najstarszego kamienia bałaby era dziedzica. Natomiast następny cykl er zacząłby się erą ucznia, który przerósł mistrza. Granicą cyklów byłaby nadepicka rzeź Cheaθaeʟiàczekeaoààŭ, ogromna bitwa, w której Cheaθaeʟiàczekeaoààŭ, od którego pochodziłaby nazwa tych er, z pomocą połączonych sił całego cyklu er odparłyby atak. Jej znanymi elementami byłby między innymi poświęcenie jednorożców, poświęcenie cthulhęt i atak kopy jasnych słońc. W bitwie brałaby też udział na przykład oswojona niesamowitość i jasne syreny oraz andromedanie, a także niezliczone istoty zupełnie niepodobne do tego, co dotąd było opisane.

Era er flisaków

Pierwszy rozdział

Początek ery flisaków

• Pojawiają się flisacy (szlachetność 1)

Kiedy flisacy sie pojawili, nie było innych ras rozumnych i nie wiadomo wiele o wcześniejszych czasach (chociaż przypuszcza się, że z nich pochodziły daefíyo). Dlatego znane ery zalicza się do ery er flisaków. Jej początek nazywa się początkiem ery flisaków.

Już flisacy pili herbatę.

To úamaofí zapewniały niezwykłe właściwości gruntu.

Héamoyan można nazywać pustynnymi stokrotkami, chociaż ze stokrotkami łączy je tylko to, że są pospolite. Te rośliny są szare i mają charakterystyczne kwiaty z pięcioma dużymi, oddzielnymi płatkami, z których jeden jest skierowany w dół (a pozostałe rozmieszczone symetrycznie, wiec dwa trochę ukośnie do góry i dwa lekko w dół). Są wytrzymałe i powrócą po erze ziemi, ale úamaofí i daefíyo nigdy nie powrócą.

Flisacy i starożytni potrafili gotować bez użycia ciepła. Na gruncie pożary same nie wybuchały i dopiero kamienie odkryły ogień (bez tego elfy nie mogłyby wynaleźć chleba). Ludzie prawdopodobnie poznali ogień dzięki pożarowi, który roznieciły betony, i dopiero oni zarówno mogli używać pochodni, jak i potrzebowali ich.

Pierwszymi znanymi stworzeniami latającymi były muchy, które uważa się za małą formę plugawych stworów z niesamowitości.

Flisacy nie używali głoski "f", którą wprowadzili dopiero starożytni.

Flisacy nie byli tak doskonali jak Starożytni, kamienie, czy nawet elfy, a raczej porównywalni z ludźmi, chociaż długowieczni i obdarzeni talentem do świecenia oraz niezwykłą władzą nad wodą. Wynaleźli alchemję jeszcze zanim pojawili się Starożytni, ale nie znaleźli sposobu, by pomóc tym, którzy nie potrafili świecić. Centrum niesamowitości było tam, gdzie dawna stolica ich kraju, a skarbunek został tam ukryty przez Kealembou i Maleoi, dwoje flisaków, którzy później nie mogli po niego wrócić.

Flisacy osiągali pełnoletniość w wielu krajach (ich stolica była siedzibą tylko honorowego wodza wszystkich flisaków) mając 119 lat i potem ten wiek przyjął się w całej erze starszej rasy i młodszej rasy. Bywało, że umieli świecić prawie od urodzenia, bywało, że zaczynali świecić albo robili duże dostępy nawet po 300. roku życia.

Flisacy tworzyli rzeki. W końcu było ich zbyt wiele i doszło do katastrofy. W wodzie pojawiały się dziwaczne kolorowe stwory i żywe bezlistne "drzewa" zagrażające lądowi.

Początek ery er flisaków trwał ok. 4 tysięcy lat.

Czasy starożytnych

Czasy starszej rasy i młodszej rasy

Pojawią się starożytni (szlachetność 4). Starożytni dorastają 1000 lat i mają dzieci co 200 lat.

Starożytni zapewniali światło aż odeszli. Uważa się, że starożytni byli jak dotąd najmądrzejszą rasą, ale to najstarszy kamień jest najmądrzejszą istotą.

Starożytni pierwszy raz zobaczyli flisaków w czasie głośnej zabawy na wielkiej tratwie. Niesamowitość już narastała, a flisacy nie zdawali sobie z tego sprawy i uważali za normalne, że muszą odpędzać wielkie muchy i inne dziwadła wyłaniające się z rzeki.

Starożytni zaraz po pojawieniu się znaleźli sposób na pokonanie niesamowitości, ale nie dotarli do wschodniej części kraju, gdzie flisacy wymarli i kiedy kyrgi się pojawiły, nie spotkały innej rasy rozumnej. (Później jednak pojawiła się na wschodzi kolejna rasa.) Również na zachodzie flisacy w końcu wymarli. W złotym wieku pojawiły się ryby i nawet najstarszy kamień nie wiedział, że są one (zwłaszcza rozumne ryby latające) pewną formą powrotu flisaków.

Starożytni znaleźli na to radę - część rzek trzeba było osuszyć, a nadmiar wody zebrać w morzu i osolić. Daleko na wschód od późniejszej stolicy kraju najstarszego kamienia pozostał po niesamowitości las, suchy i już nie kolorowy, ale wciąż groźny. Jej śladami były też niebezpieczeństwa na wybrzeżu kraju elfów, a pustynia była skutkiem ubocznym jej osuszania. Rozrost niesamowitości na północ powstrzymała mroźna kraina, a na południu niesamowitość była mniej niebezpiecznie i nie było warto jej niszczyć, ale z jej powodu przez wieki nikt się tam nie zapuszczał.

Czasy samych starożytnych

Zaczęły się, kiedy wymarli flisacy.

Czasy starożytnych i kamieni

• Pojawiają się kamienie (szlachetność 3)

Kamienie nie miały rąk ani nóg, toczyły się i przenosiły przedmioty siłą woli i potrafiły latać, chociaż tylko niektóre, tak jak księżyc, miały do latania talent. Latały też obłoczki i oczywiście latające ryby.

Później pojawiły się elfy. Ptaki pojawiły się prawie jednocześnie z elfami, ale kilka dni wcześniej.

Czasy alchemji

Przed czasami alchemji pewien elf wynalazł chleb i inne elfy, a zwłaszcza kamienie, próbując mu dorównać zajęły się alchemją.

Pierwotnie kamienie osiągały pełnoletniość w wieku 18 lat, a elfy w wieku 20 lat. Pełnoletniość "nieśmiertelnych" elfów to 150 lat. Elfy dorastają odrobinę wolniej, niż proporcjonalnie do ludzi.

Doświadczenia alchemików dały wprawdzie kamieniom, a w zasadzie również elfom, nieśmiertelność, ale zmusiły Starożytnych do odejścia.

Betony są głupie i złe.

Starożytni odeszli na południe za niesamowitość. Wykorzystali do tego zdolność do dematerializacji. Starożytni przeszli przez niesamowitość na południu w planie eterycznym. Jak ostatni odszedł ten, którego spotkał najstarszy kamień i który specjalnie został, aby go zobaczyć.

Kiedy zaczynała działać ostateczna moc alchemji, kamienie żyły jakieś 140 lat, a elfy - 105. Przeciętny naturalny czas życia rósł z grubsza liniowo, ale np. wzrósł u kamieni od 710 do 790 między Chlebakromkiem, a ojcem Księżyca i pozostał taki do najstarszego kamienia.

~-16000 lat - początek ery er flisaków

-11764 - pojawiają się starożytni

-9834 - umiera ostatni flisak

-6243 - pojawiają się kamienie

-3924 - pojawiają się elfy

-3112 - wynalezienie chleba

~-3100 - zaczyna się moda na alchemję

-2811 - zaczyna działać ostateczna moc alchemji

-400 - rodzi się Chlebakromek

-335 - rodzi się ojciec Księżyca

-320 - rodzi się matka Księżyca

-125 - rodzi się ojciec prałopaty

-107 - rodzi się ostatni śmiertelny kamień

-20 - rodzi się najstarszy kamień (ale nikt nie wie, że to był właśnie ten rok)

-19 - rodzi się Álénua

0 - rodzi się Księżyc

11 - najstarszy kamień widzi starożytnego

108 - bitwa

~200 - pełne przedłużenie życia u elfów

408 - umiera Chlebakromek

~680 - śmiertelne kamienie zaczynają wymierać

901 - umiera ojciec prałopaty

995 - umiera ojciec Księżyca

1018 - umiera ostatni elf starszy niż Księżyc

1028 - umiera matka Księżyca

1252 - umiera ostatni śmiertelny kamień (kobieta-kamień)

Era starożytnych trwała prawie 12 tysięcy lat.

Czasy zanim kamienie zaczęły świecić

Wczesne

Najstarszy kamień był sierotą, a jego rodzice, tak jak i prawie wszyscy jego rówieśnicy, zginęli w czasie najazdów betonów, które pojawiły się szczególnie licznie, kiedy zaklęcie dające kamieniem nieśmiertelność osiągało pełną moc. Mówi się, że gdyby najstarszy kamień znał swoich rodziców i doczekał ich śmierci, załamałby się.

Najstarszy kamień wie, że gdyby się ożenił, stosunkowo wcześnie by owdowiał, a tego by nie zniósł. Księżyc też woli unikać problemów związanych z różnicą w czasie życia. Powiązanym faktem jest to, że wydłużenie czasu życia dotyczyćmie całych ras i wykluczaćmie tego typu związki. Związki między rasami, nawet bliźniaczymi, są nie do pomyślenia.

Księżyc był jedynym kamieniem z pokolenia najstarszego kamienia, który przetrwał najazdy betonów i miał wielkie szczęście, że przetrwało też oboje jego rodziców. Leómai pochodzi od "niosący ulgę". To trudne słowa, więc wśród obłoczków czy nawet ludzi imię Księżyca nie jest tłumaczone dosłownie.

W sierocińcu jedynym kamieniem poza obecnym najstarszym był upośledzony młodzieniec.

• Mały najstarszy kamień widzi Starożytnego. Kiedy ten Starożytny odszedł, zaczynają się czasy, zanim kamienie zaczęły świecić.

Przyrost naturalny nieśmiertelnych kamieni to w sprzyjających warunkach średnio 2,5% rocznie. Od ślubu, krótko po pełnoletniości, przynajmniej do czasu, gdy skończą 16 lat kamieni, kobiety-kamienie rodzą dzieci średnio co dziesięć lat. Ciąża u kamieni trwała początkowo tylko dziewięć miesięcy, a dziś trwa nieco ponad sześć i pół roku. Bliźnięta zdarzają się bardzo rzadko. Ostatnich śmiertelnych kamieni był jakiś tysiąc. Jakieś 900 należało do rodu Desek.

1. Naóébuy, czyli pierwszy nieśmiertelny kamień, dziś najstarszy kamień

2. Leómai, czyli niosący ulgę, Księżyc

3. Łopata, dziś Prałopata

4. Troskliwy Słoń, mąż młodszej córki Troskliwego Jelenia

5. starsza siostra Prostej Sosnowej Deski, żona Jesionowej Deski (który szybko umrze)

6. starsza córka Krzewu Róż

7. starsza siostra Pustynnej Stokrotki, żona Ciemnej Sosnowej Deski

12. córka Lśniącej Strugi, dziś Prałopatowa

345. Młodszy Troskliwy Słoń (stary kawaler)

352. młodsza siostra Prostej Sosnowej Deski, żona Młodszej Solidnej Bukowej Deski (dziś Pragrubej Bukowej Deski)

922. Prosta Sosnowa Deska, mąż siostry Prostej Świerkowej Deski

Natomiast najlepszym przyjacielem najstarszego kamienia w sierocińcu był pewien elf. Później jednak beton skaził jego serce. Elf ten nosił imię Álénua nadane przez opiekunów sierocińca, którzy dzisiejszemu najstarszemu kamieniowi nadali imię Naóébuy, pierwszy nieśmiertelny kamień. Zabetonował swoje serce, ponieważ obraził się na Kromkę Chleba (Éamelyú Hamáláy w dialekcie obłoczków. Jego imię w prawdziwym dialekcie kamieni można też oddać jako Chlebakromek, co oddaje fakt, że jest to jedno słowo, jednoznacznie imię, a jednocześnie zachowuje związek rządu między chlebem a kromką), śmiertelnego kamienia, który opracował uporządkowaną wersję haúbay, języka starożytnych i kamieni. Najstarszy kamień uczy się na własnych błędach, więc w przyszłości potrafi zapobiec podobnej zdradzie, a przynajmniej jej skutkom.

Natomiast rodzice księżyca, znającego najstarszy kamień od dzieciństwa, żyli długo i zmarli jako jedni z ostatnich kamieni, a jego ojciec był doradcą najstarszego kamienia (który wtedy jeszcze nie był najstarszy).

Ojciec Prałopaty przed jego narodzinami nazywał się Młodszy Czarny Przyjaciel Úamaofí, a matka nazywała się Bratek. Starszy brat ojca Prałopaty (jego jedyny krewny) miał oczywiście na imię Czarny Przyjaciel Úamaofí. Matka Prałopaty była sierotą. Mówiono o niej, że nikt nigdy tak pięknie nie latał. Otrzymała własne imię z myślą o tym, aby ładnie brzmiało na pogrzebie. Mówi się, że to najsłynniejszy przykład pesymizmu w historji. Ślub Młodszego Czarnego Przyjaciela Úamaofí i Bratek krótko po bitwie, w której pierwszy nieśmiertelny kamień pokonał betony, był pierwszym ślubem kamieni w czasach zanim kamienie zaczęły świecić. To właśnie na nim Kromka Chleba obraził Álénuę. Pierwszy nieśmiertelny oraz Księżyc i jego rodzice byli gośćmi honorowymi. Kolejną uroczystością było zebranie pierwszych nieśmiertelnych kamieni zorganizowane już przez Naóébuy. Na nim mały Łopata pierwszy raz zobaczył córkę Lśniącej Strugi, która była jeszcze niemowlęciem. Trzecią i ostatnią z wielkich uroczystości na początku czasów zanim kamienie zaczęły świecić był ich ślub.

Trzeci najstarszy kamień był ogrodnikiem i nazywał się Łopata (później Ojciec Łopaty, Dziad Łopaty itd., a dziś Prałopata). Jego żoną została córka Lśniącej Strugi (Łopatowa, Matka Łopaty, Babka Łopaty itd., a dziś Prałopatowa). To druga najstarsza kobieta-kamień. Jest najmniejszym ziarenkiem piasku.

Czwartym najstarszym kamieniem jest Troskliwy Słoń. Tak jak jego ojciec i dziadek prowadził sierociniec. Był to sierociniec mniejszy od prowadzonych przez elfy - jednego w stolicy, w którym wychował się najstarszy kamień i drugiego, w którym wychowała się Bratek. Troskliwy Słoń miał młodszego brata. Piątym najstarszym kamieniem i najstarszą żyjącą kobietą jest starsza siostra Prostej Sosnowej Deski. Pochodzi ona z rodziny wysokich rolników i dlatego Prałopatowa jest dziś najmniejszym kamieniem.

Elfy żyją przeciętnie 700 lat (pierwszym pokoleniem, które osiągnęło taką długość życia, było to, które narodziło się po najstarszym kamieniu), a pierwotnie żyły przeciętnie 80 lat (kamienie 90 lat, a ludzie 70 lat). Taki sam przelicznik dotyczy dorastania kamieni i życia ostatnich śmiertelnych kamieni. (130*80/700=14,86 - ~"pełnoletniość" nieśmiertelnych kamieni)

Rok kamieni = 3500 lat ± kilkadziesiąt

Rok księżyca = 16 150 lat ± kilkadziesiąt

Rok najstarszego kamienia = 47 400 lat ± kilkadziesiąt

Ze względu na uboczne działanie alchemji nieśmiertelne kamienie (a może także elfy i kamienie, których życie alchemja tylko przedłużyła, ale tego nie widać) kurczą się i już około dwóch lat kamieni (księżyca lub nieśmiertelnego kamienia), kiedy pod innymi względami są jeszcze młodsze niż przedszkolaki, stają się ziarnkami piasku. To jednak nie jest jeszcze problem. Gorszy jest inny skutek uboczny alchemji - zgrzybienie pojawiające się około (35*90/70=)45 lat kamieni. Pod jego wpływem kamienie tracą kontrolę nad swoimi ruchami, a zwłaszcza lotem.

Czasy zanim kamienie zaczęły świecić, następną erę, dzieli się na wczesne i późne, a różnica między nimi to życie ostatnich śmiertelnych kamieni, postęp w tępieniu betonów i zasięg władzy najstarszego kamienia.

Późne

Wcześniej trwały czasy, zanim kamienie zaczęły świecić. Wtedy panowała ciemność, ale niezwykłe cech gruntu (nie ziemi) powodowały, że mimo to rośliny rosły. Kamienie i betony chodziły wtedy po świecie, a najstarszemu kamieniowi służyli rycerze, zaś księżycowi - kapłani - księżycowe osły. Stolica państwa najstarszego kamienia leżała tam, gdzie teraz Aeloahalindoa i już wtedy żyły tam zielone słonie i stadne tygrysy, ale grunt był bezkresny. Na dalekim zachodzie za krajem obłoczków zbierano pieniądze, które rosły na drzewach, zaś na wschodzie, oddzielony marchią elfów, znajdował się ponury kraj betonów. Kiedyś podróżnicy przebyli kraj betonów, niesamowity las za nim, walczyli z kyrgiem i odkryli skarbunek. Na północy była mroźna kraina, a za nią gorący kraj, w którym żyły różowe słonie, które tak naprawdę były szare i większe od zwykłych.

Nikt nie był na brzegu między krajem elfów a morzem. Od strony morza przybycie uniemożliwiały burze, a od strony lądu - gęsta puszcza.

Czasy zanim kamienie zaczęły świecić trwały ok. 12 tys. lat. Pokolenie prałopaty ma ok. 5 lat kamieni i oczywiście ok. 17 tys. lat.

Złoty wiek

• Najstarszy kamień nauczył się świecić.
• Pojawiały się ryby i ryby latające.

Ryby latające są reinkarnacją flisaków. Inne ryby są odpryskiem tej reinkarnacji, co zdarza się przy reinkarnacji ras. Flisacy reinkarnowaćmą się przez całą swoją erę er.

Złoty wiek trwał ok. 200 lat.

Era ziemi

Era ludzi na ziemi

• Najstarszy kamień próbuje użyć alchemji do przedłużenia życia nierozważnych, żyjących jeden dzień obłoczków, i zostaje zamurowany.

Kiedy obłoczki zabetonowały najstarszy kamień, zdał on sobie do końca sprawę z tego, że niektórzy są zbyt głupi, aby na nich polegać, a także z tego, że alchemji zawsze należy unikać (chociaż juz wcześniej jej zakazał, a sam był jedynym alchemikiem). Odtąd, uwięziony, musi uczyć codziennie jednego z obłoczków świecenia i wysyłać jako Słońce. Ziemia (świat) to beton, który go zamurował.

Ziemia rozszerzając się zmusiła do ucieczki úamaofí, które zniszczyły w końcu niesamowitość na południu, chociaż nikt ich później nie widział. Ponadto na ziemi nie mogły rosnąć héamoyan i odtąd pustynie są nie tylko suche, ale i martwe.

Wiele elfów zostało zabetonowanych z najstarszym kamieniem, a inne miały zabetonowane serca. Ale niektóre były tylko przyprószone i one sprowadziły Marów na wyspy Ustal Naror (jeszcze zanim najstarszy kamień dał radę zacząć wysyłać słońca).

Era Ziemi trwa już ok. 5 tys. lat.

Mówi się też, że gwiazdy to ryby latające między księżycem a słońcem i pomagające im interpretować wskazówki najstarszego kamienia (konkretne słońce niedawno je słyszało, a księżyc jest o wiele mądrzejszy, ale i tak co jakiś czas je zapomina i świeci tylko częściowo).

Ċoke i Daoleokynau...

Duch absurdu towarzyszy zawsze najgłupszym rasom, takim jak obłoczki. Wzmocnił się, kiedy niewiarygodnie głupie obłoczki wzięły udział w robieniu niewiarygodnie głupiej ziemi. Dzięki niemu ziemia nie wpadła na to, żeby zniszczyć wszystkich ludzi albo najstarszy kamień. Zamiast tego ziemia myli ludzi, zakrzywia obraz świata i tworzy iluzje, np. zmieniając szczegóły księżyca na swoje najbardziej wrogie miejsca itp. Skierowała tam też astronautów lecących na Księżyc. Gwiazdy itp. aby nie dostać się pod jej wpływ nie mogą lądować, a zwykłe kamienie, jako podlegające najsilniejszym wpływom alchemji są na ziemi bezsilne. Przy tym, jak każdy beton, lubi ogień i dlatego w dzisiejszych czasów pożary wybuchają same z siebie.

Czasy ludzi na ziemi potrwają jeszcze najwyżej 1 tys. lat.

(Era kyrgów)

Na dalekim wschodzie trwa era kyrgów (tak przynajmniej wygląda to z punktu widzenia ludzi). Dziś żyją kyrgi i pokyrgi. Do chlebowej ery pojawią się jeszcze trzecie kyrgi (Trzecie kyrgi pochodzićmą od pokyrgów, tak jak krasnoludy od ludzi.), podobne do poprzednich, i kyrgostarożytni, podobni z budowy i inteligencji do starożytnych. Dopóki nie pojawią się kyrgostarożytni, kyrgi nie znaćmą światła ani gotowania. Kyrgostarożytni dorastają 1500 lat i mają dzieci co 300 lat.

Trzecie kyrgi są bliższe kyrgom niż pokyrgom, mimo że pokyrgi i trzecie kyrgi są bardziej zielone niż kyrgi. Kyrgi i wyższe rasy niekyrgopodobne widzą, że np. kyrgi i trzecie kyrgi należą do istot kyrgopodobnych właściwych, a np. pokyrgi i wieczne kyrgi do istot pokyrgopodobnych.

Kyrgostarożytni nie potrafią przechodzić na plan eteryczny i to jedna z niewielu wyraźniejszych różnic między starożytnymi a kyrgostarożytnymi poza tym, że kyrgostarożytni mają wiele zwyczajów pochodzących od kyrgów. Kyrgostarożytni, tak jak kyrgi, pokyrgi i trzecie kyrgi, potrafią jednak "patrzeć" przez plan eteryczny.

Era małp na ziemi

Małpy uważaćmą się za lepsze od ludzi.

Na przełomie czasów ludzi na ziemi i czasów małp na ziemi miećmie miejsce wielka wojna, więc niniejsze historie przepadną najpóźniej na początku czasów małp na ziemi.

Np. małpy nazywaćmomy prawdziwymi dla odróżnienia od dzisiejszych. Podobnie wiewiórki itp.

Czasy małp na ziemi - 4 tys. lat.

Chlebowy wiek

dopiero po niej uwolni się najstarszy kamień. Wrócą też wtedy starożytni, uda się nawiązać kontakt z kyrgami i nastanie chlebowy wiek.

Héamoyan są wytrzymałe i powrócą po erze ziemi, ale úamaofí i daefíyo nigdy nie powrócą.

Po doświadczeniu nieszczęść ery ziemi wszyscy, którzy będą w stanie nauczyć się świecić, uczyćmą się tego.

W chlebowym wieku ludzie żyćmą mniej więcej 300 lat.

Małpy tak naprawdę dzielićmą się na szympansy, goryle i orangutany i wrzucać ludzi i elfy do jednego worka tak, jak ludzie zaliczają je do małp. Przy tym nie zaprzeczaćmą, że są mniej doskonałe od elfów, ale uważaćmą się za lepsze od ludzi. W chlebowej erze goryle, wykorzystując technikę powstałą w erze małp na ziemi, zmienią grupę ludzi w krasnoludy (które będą czymś pośrednim między ludźmi i małpami). Po pierwsze dodadzą im owłosienia. Ponieważ uważaćmą małe rozmiary za główną zaletę ludzi, zmniejszą ich, ale tak, aby nie zmniejszyć jeszcze bardziej siły, a za to poprawić stosunek długości nóg do rąk. Warto zwrócić uwagę, że wśród pierwszych krasnoludów będzie jedno dziecko.

Chlebowa era - ok. 1 tys. lat.

Era burz

Krasnoludy wykopywaćmą błyskotki, które okażą się czymś złym, co w poprzedniej erze er pogrzebano pod gruntem. Błyskotki były i będą odkrywane w wielu tutejszych erach er. W naszej na skutek działania nowej ziemi zyskają przyczółek bliżej powierzchni, a ponieważ nie ma już úamaofí, prędko go nie stracą. Pod błyskotkami śpi Cthulhu, a to wszystko, co było nad nim, uległo błyskotkom.

Mówi się, że syreny będą podróbką ludzi/elfów i ryb, stworzoną przez nową niesamowitość. Nowa niesamowitość przypominaćmie starą, tak jak zabetonowane elfy z czasów ziemi przypominają Alenuę. Syreny dzielićmą się na nizsze, równie przypominające człowieka, co małpę i wyższe, czasem naprawdę podobne do człowieka czy elfa. Przez nie elfopodobny wygląd źle się kojarzyćmie. Syreny dzielićmą się na

• prymitywne - o ciałach z grubsza łysych i rysach łączących wady elfów i ludzi (rasy najbardziej elfopodobnej) oraz małp, a ogonach pośrednich między flądrami i węgorzami, a na dodatek z włosami zamiast płetw
• elfwate (człowiekowate) - pozornie piękne jak elfy, chociaż łączące często elfie uszy np. z zarostem
• małpowate - przypominające rude goryle, czarnoskóre szympansy itp.

Nie miećmą prawdziwej krwi, takiej jak prawdziwe istoty elfobodobne i ryby, i miećmą na tym punkcie obsesję. Wysysaćmą krew z istot elfopodobnych i ryb, a także namiastkę krwi z siebie nawzajem. Później wykształcą się spośród elfowatych wampiry, piękne, mające nogi i korzystające z krwi, którą wysysaćmą, a spośród małpowatych - czterorękie białe nibygoryle, nadające pozór czerwieni swojej nibykrwi czerwonym światłem, które wypełniaćmie ich wnętrza i oczy, a krew pijące tylko z zazdrości, jak syreny.

Marzeniem syren będzie krew rekinów, ale większość będzie zbyt tchórzliwa, aby ją zdobyć.

W erze burz powróci niesamowitość, pojawią się syreny, potem wampiry i białe małpy, wymrą obłoczki, wymrą znani ludzie.

Czasy zaszczucia

Era zaszczucie zacznie się, kiedy wszyscy zaczną się bać świecić.

• wymierają elfy, krasnoludy i orangutany
• wymierają goryle i pokyrgi
• wymierają ludzie (którzy żyli w ostatniej erze ludzi)

Babie lato szympansów

Babie lato szympansów będzie ostatnim przejawem cywilizacji, jaką znamy (ponieważ małpy pochodzą z ery ziemi i zawsze tęsknićmą za techniką i słońcem). Na jej początku ocieplenie ograniczy ataki białych małp, a światła lamp przynosićmą nadzieję.

Szympansy umieszczą na niebie wielką lampę zastępującą słońce.

Potem odkryją ślady ślady ostatniej ery ludzi.

Na końcu, po zniszczeniu słońca, ostatnie szympansy daremnie uciekaćmą na saniach przed atakiem syren, wampirów i białych małp. Szympansy będą ostatnimi istotami elfopodobnymi przed pojawieniem się niziołków.

(...dalej...)

Zginą też znane trzecie kyrgi. W tych mrocznych erach, tak jak w erze ziemi, zginie wiele kamieni. Jeszcze przed końcem pierwszego rozdziału, zginie Łopata wraz z braćmi, kuzynami i innymi krewnymi, którzy mogliby przekazać imię trzeciego nieśmiertelnego kamienia. Jednak Prałopata i jego syn dożyją śmierci ze starości, przy czym syn Prałopaty umrze tylko pięćdziesiąt lat po Prałopacie. Ostatni Łopata będzie osiemdziesiątym siódmym potomkiem Prałopaty, czyli syn Prałopaty będzie od końca pierwszego rozdziału znany jako (84 razy pra)-dziad Łopaty.

Trzy razy pra to szukun, trzy razy szukun (9 razy pra) to eaéa, trzy razy eaéa (27 razy pra) to eýloneo, trzy razy eýloneo (81 razy pra) to abéáoluy, trzy razy abéáoluy (243 razy pra) to naenoufe, trzy razy naenoufe (729 razy pra) to íngeoaláumáy. Na przykład syn Prałopaty od końca pierwszego rozdziału będzie szukuneýloneodziadem Łopaty.

Era burz i era zaszczucia - razem 10 tys. lat.

Cały pierwszy rozdział trwa jednak ok. 48 tysięcy lat (z powodu zaokrągleń, mimo że 4+12+12+(5+1+4)+1+10=49 tys. lat).

Kolejne rozdziały trwaćmą przeciętnie 50 tys. lat.

Drugi Rozdział

Era całkowitego zaszczucia

Era zupełnego zaszczucia zacznie się od zgaszenia ostatniej pochodni. Nastąpi ono, kiedy atak istot niesamowitości zniszczy ostatnią wioskę latających ryb. Ostatnia ryba w wiosce zgasi pochodnię w daremnej próbie powstrzymania ataku, a potem pozostanie tylko kilka ryb wędrujących z przedstawicielami innych ras jako przewodnikami. Kiedy zginie kyrgostarożytny towarzyszący ostatniej z nich i zda sobie ona sprawę, że nie ma szans na ratunek, zdecyduje się zacząć świecić i walczyć, zanim umrze z głodu. Zginie jako legendarny rzeźnik. Będzie to tak zwana rzeź głodnej ryby. Można nawet powiedzieć, że rzeź głodnej ryby będzie osobną erą, a wcześniej trwaćmie jeszcze pierwszy rozdział i era zaszczucia.

W erze kompletnego zaszczucia nie da nawet rady używać martwych źródeł światła i dlatego wymrą ryby latające (Kamienie widzą w ciemności, a starożytni, kyrgi, kyrgostarozytni i trzecie kyrgi mają zmysł, który pozwala im orientować się po omacku). Po wymarciu ryb latających wampiry musiećmą żywić się tylko krwią nierozumnych ryb.

Ogólnie w wielu erach, zwłaszcza nieszczęśliwych (a takie często są ciemne), ci, którzy nie mogą posługiwać się wzrokiem ani podobnym zmysłem, mają bardzo małą szansę przeżycia, ponieważ zagrożenia rozpoznają ich jako najsłabszych.

Potem pewien kyrg stworzy nową ziemię. Będzie ona maszyną. Mówi się, że ten kyrg popadnie w szaleństwo tęskniąc za światłem, choćby za ogniem. Po pokonaniu tego kyrga długo nikt nie mócmie znaleźć nowej ziemi.

Era kompletnego zaszczucia potrwa 8 tys. lat.

Era ryb B

Po erze kompletnego zaszczucie przyjdzie era ryb B. Ryby B pełzają po lądzie, są niemal tak szlachetne jak elfy i bardzo bojowe, więc zdołają odeprzeć istoty niesamowitości do czasu, aż te osiągną wyższy poziom. W erze ryb B ujawnią się też trzecie kyrgi.

Lymeanie, trzecie nieśmiertelna rasa, pojawią się w drugim rozdziale, w drugiej erze i należećmą do istot flisakopodobnych właściwych. Lymeanie dorastają 200 lat i mają dzieci co 20 lata. (Lymeanie to słowo pięciosylabowe i nieodmienne w języku polskim.)

Do końca ery ryb B doprowadzi między innymi pojawienie się worβów. Będą to rozumne stworzenia niesamowitości przypominające nieco bezskrzydłe muchy z nogami krabów, szczególnie nastawione na niszczenie ryb. Worβy będą typowymi stworzeniami niesamowitości wielkości porównywalnej z ludźmi i żywićmą się rybami. β oznacza spółgłoskę dwuwargową szczelinową dźwięczną.

era ryb B - aż 14 tys. lat

Era zaćmienia

Potem najstarszy kamień, księżyc i duża grupa ryb B ukryją się w jaskini przed worβami, a strażnicy nowej ziemi, jej pierwsze twory, przypominające kyrgi, uwiężą ich tam i na powierzchni nastanie era zaćmienia.

W tym czasie wymrą kyrgi.

Pojawią się nadobłoczki zwane też wodnymi obłoczkami, trzecie wcielenie flisaków. Będą prawie tak mądre, jak elfy, odrobinę bardziej szlachetne od ryb B.

Później z tęsknoty za kyrgami wymrą trzecie kyrgi.

Era zaćmienia potrwa 5 tys. lat.

Wiek światła

Po niej nastanie wiek światła - 1 tysiąc lat.

Leané to pierwsze istoty kamieniopodobne właściwe poza kamieniami. Nazywaćmomy też nibykamieniami, mimo że będą trochę mądrzejsze od kamieni. Leané pojawią się w wieku światła.

Era migotania

Poza naszymi słońcami-obłoczkami, nowym słońcem z babiego lata szympansów i żółtym słońcem, słońcami nazywaćmomy jeszcze tylko nadsłońca - nadobłoczki, które świecićmą na początku ery migotania (po wieku światła).

Ryby B' będą odrobinę mniej szlachetne od ryb B. Pojawią się w regionie, gdzie przez jakiś czas nie będzie ryb B, a wymrą tuż przed nadobłoczkami.

Wymrą wtedy nadobłoczki.

Kolejna era potrwa 7 tys. lat.

?

W kolejnej erze, która potrwa 5 tys. lat, pojawią się żałobne ryby, czwarte wcielenie flisaków.

Czosnkowy wiek

Drugi rozdział skończy się czosnkowym wiekiem trwającym 200 lat. Wtedy w wyniku wielkiej mobilizacji i masowej uprawy czosnku uda się odeprzeć istoty niesamowitości.

Pojawią się wtedy czosnkowe kyrgi, które nawet w szpinakowej erze wolećmą czosnek. Wśród istot kyrgopodobnych właściwych wyróżnia się grupę, której pierwszymi przedstawicielami będą właśnie czosnkowe kyrgi.

Drugi rozdział potrwa w sumie 40 tys. lat.

Trzeci rozdział

Czasy spokoju

Pierwszą erą trzeciego rozdziału będą czasy spokoju - 10 tys. lat. Będą one spokojniejsze nawet od późnych czasów zanim kamienie zaczęły świecić - nikt niczego nie odkrywaćmie ani nie badaćmie, wszyscy ograniczą się tylko do obrony

Szpinakowa era

aż niespodziewanie pewien lymeanie naciągnie wanę i zacznie szpinakową erę

Ważnym zjawiskiem będzie wana, która odkryjoma tak, jak ogień w czasach starożytnych i kamieni. Mówićmie się, że wana jest niebieska (chociaż nie zawsze, a ściśle biorąc najczęściej błękitna w czarne kropki). Uśmierzaćmie swędzenie i zapewniaćmie miłe, zdrowe dźwięki, ale niewłaściwie użyta (np. przyłożona do spodu łokcia, pachy, kolana albo do gruntu) powodowaćmie sztywnienie, nawet trwałe. Rośnie, jeśli dotknąć nią do orzechów. Łatwo ją przechowywać. Istoty elfopodobne noszą ją na lewym ramieniu. Niszczy chleb. Niszczą ją liście drzew. Można ją rozsmarować, ale podzielona metalowym nożem zawsze przyjmuje charakterystyczny, zbliżony do prostopadłościanu lekko wklęsły kształt. Dotknięta bezpośrednio przez istotę elfopodobną i dotknięta drewnem wydaje się twarda. Kiedy wana dotknie ognia, i wana, i ogień stają sie zielone. Odbija pole magnetyczne. Z wodą tworzy pianę, które nie ma w sobie baniek, służy do mycia i unosi się w górę. Narywa się ją (tak jak ogień rozpala). Ale najważniejszą własnością wany jest to, że dodana do szpinaku sprawia, że chroni on przed istotami niesamowitości o wiele skuteczniej niż czosnek. Dlatego drugą erę trzeciego rozdziału nazywaćmie się szpinakową erą.

Jest pewnie era er, z której pada deszcz i do której leciećmie piana z wany, ale inne ery er są bliższe. Jednak nawet najstarszy kamień nigdy nie dowie się o innych erach er.

Pojawienie się troli zakończy szpinakową erę. Trole to pierwsze z trolowatych istot niesamowitości. Pojawią się też istoty niesamowitości przypominające kyrgi i starożytnych. Te pierwsze nazywaćmomy udającymi kyrgi, a drugie - istotami niesamowitości gada, bo nikt nie chciećmie wyraźnie kojarzyć ich z tak szlachetnymi istotami, jak starożytni.

...

W trzecim rozdziale pojawią się jeszcze pierwsze istoty niesamowitości udające kyrgi - gabdery.

Cały trzeci rozdział potrwa jakieś 59 tys. lat.

Czwarty rozdział

...

Niziołki pojawią się przy początku czwartego rozdziału. Przyjdzie im przełamać stereotyp istot elfopodobnych stworzony przez syreny i inne syrenowate istoty niesamowitości. Żyćmą jakieś 300 lat.

...

Czwarty rozdział - również 59 tys. lat.

Piąty rozdział

?

Niziołki doczekają następnych istot elfopodobnych właściwych, rudobrodów, które pojawią się w piątym rozdziale, w ciężkich czasach przed babim latem centaurów. Miećmą

• wzrost krasnoludów,
• gładką rudą brodę i ogólnie gładką cerę,
• prostokątne uszy,
• włosy na palcach dłoni, zwłaszcza na małym palcu,
• czarne, ewentualnie fioletowe, wyjątkowo blond włosy,
• beżową lub pomarańczową skórę,

a nie miećmą brwi.

Babie lato centaurów

Kiedy pojawią się centaury, nastanie babie lato centaurów.

W trakcie babiego lata centaurów rozumne staną się pawiany, pierwsze małpy od pierwszego rozdziału.

Centaury przetrwają jeszcze kilka er.

=?=

Ryby B wymrą tuż po końcu babiego lata centaurów. Krótko po tym wymrą też niziołki.

Już po babim lecie centaurów pewnej grupie rudobrodów uda się zmienić w doskonalszą rasę dzięki długiej pracy i czemuś w rodzaju promieniowania. Różnićmą się od rudobrodów m.in. tym, że miećmą

• zielonkawą, ewentualnie niebieską skórę, już nie tak gładką
• łuski zamiast włosów na palcach,
• siwe albo zielone, zawsze kręcone włosy,
• brwi.

Rasa ta nazywaćmie się wiekobrodami, chociaż w użycie będą też gorzej dobrane nazwy - nieśmiertelne rudobrody (mimo, że nie będą nieśmiertelne), długowieczne rudobrody (co wciąż nie podkreśla, że są zupełnie odrębną rasą) i zielone rudobrody.

Era jednorożców

Zaraz po wiekobrodach pojawią się jednorożce, wielkie, nieśmiertelne i równie szlachetne jak starożytni. Nie bardzo lubią mięso. Będą czwartą w pełni nieśmiertelną rasą, ale najkrócej istniejącą - wymrą razem z centaurami. Jednorożce mogą mieć dzieci co roku, często bliźnięta, a pełnoletnie są od 20 lat, chociaż w zasadzie już w wieku 15 lat są dorosłe.

Jednorożce, wielkoryby i wielkie beki określaćmomy jako obrońcy - wielkie i szlachetne rasy. Obrońcy, a zwłaszcza wielkoryby, potrafią leczyć w ten sposób, co kamienie.

Jednorożce zapewniaćmą, że przez całą erę chaosu jednorożców mimo wielu wojen i zmian światło nie zgaśnie.

Piteki pojawią się w erze jednorożców, zanim rośliny staną się czerwone.

W erze jednorożców nazywanej też erą chaosu jednorożców po pierwszym ataku dubide (mających trzy nogi, ale raczej podłużnych jak konie niż trójkątnych) rośliny staną się czerwone. Dubide pochodzićmą z nowej ziemi.

Pierwszymi odbiciami będą gremliny. Pojawią się w erze jednorożców, w czasach zagubionych centaurów.

Potem pojawią się pegazy. Będą nieco szlachetniejsze od elfów. Lubićmą mięso. Pegazy martwićmą się, że latają jak muchy.

Wymrą czosnkowe kyrgi. Odtąd nie będzie istot kyrgopodobnych aż do piętnastego rozdziału (jeszcze później przez wiele rozdziałów znów ich nie będzie).

W bitwie z dubide zginą ostatnie centaury i jednorożce. Za szybkie wymarcie jednorożców odpowiada kyrg, który stworzy nową ziemię. Także za wymarcie pozostałych obrońców będą odpowiedzialne konkretne istoty i do tego w tym wypadku nie wykazujące złej woli. Mówićmie się, że gdyby obrońcy przeżyli, era er flisaków byłaby szczęśliwsza i przetrwałaby dłużej.

Era jednorożców będzie ostatnią erą piątego rozdziału.

Piąty rozdział - 53 tys. lat.

Szósty rozdział

Era dziedzictwa

W pierwszej erze szóstego rozdziału, w erze dziedzictwa, pojawią się pafputy i popiteki.

Pafputy będą odrobinę mniej inteligentne od ludzi. Pojawią się w szóstym rozdziale, przed balrogami.

Pafputy same nazywaćmą się [pʷafpʉ]. Lubićmą wodę, chociaż nie mócmą stale pływać. Miećmą

• dwa łokcie na każdej ręce
• zielonkawą lub brązową skórę
• często brodawki (pafputy z zielonkawą skórą zawsze)
• elastyczne wargi, a mało elastyczny język (Dlatego głoski tylnojęzykowe zaliczaćmą do gardłowych, a i przedniojęzykowe będą w ich językach nieliczne)

Nie miećmą żadnych włosów.

Przyjmijmy dla porównania, że fonologia esperanto to:

m n 	  	  	  	 
p b t d k ɡ 	 
t͡s t͡ʃ d͡ʒ	  	  	 
f v s z ʃ ʒ x h 	 
r 	  	  	  	 
w l j
i u
e o
ä

Typowa dla języków pafputów będzie:

m mʷ ɱ ɱʷ n
p b pʷ bʷ p̪ b̪ t d
p͡ɸ b͡β p̪͡f b̪͡v
ɸ β ɸʷ βʷ f v fʷ s z
ʙ
β̞ β̞ʷ ʋ ʋʷ ɹ j
i y ɨ ʉ
e ø
a ɶ

(Tʉ ʉprʉst-sʉny psytład at-sentʉ pafpʉtʉw. T-sy jest zrʉzʉmiały? Wtedy nadawałby se dʉ ʉzyt-sa w d-ze. Mam nad-zeje, ze se nie pʉmyliłem psy jedʉ pisaniʉ.

Mapise mʉze jest-se jeden psytład. Pamiętajmy, ze pafpʉty pʉd-z-iwiały tamienie tat samʉ jat wsyst-sy, tʉ znat-sy wsyste ine rasy. Tat pʉ prʉstʉ pise z at-sentem pafpʉtʉw.)

W erze dziedzictwa znikną strażnicy nowej ziemi.

Jednak pafputy i piteki wymrą na jej końcu.

...

Do istot nowej ziemi należećmą także mykeny o budowie typowej dla istot kyrgopodobnych, które pojawią się krótko przed balrogami i będą od nich niewiele mniej groźne. Kiedy pojawią się mykeny, wrota nowej ziemi przypominaćmą wulkan o trzech szczytach. Po pojawieniu się balrogów nowa ziemia zastąpi go szerokim otworem, aby armie mogły szybciej wychodzić. Większość mykenów będzie legendarnymi rzeźnikami.

Balrogi pochodzićmą z nowej ziemi. Będą najgorszą złą rasą. Z natury będą legendarnymi rzeźnikami

...

Czasy, kiedy kamienie się załamały

Pod koniec szóstego rozdziału (39 tys. lat od jego początku), mniej więcej wtedy, kiedy pierwsze skończą 80 lat, kamienie zrozumieją, że są śmiertelne i nadejdą czasy, kiedy kamienie się załamały (przedostatnia era szóstego rozdziału).

Czasy nadziei i trwogi

Orki pojawią się w ostatniej erze szóstego rozdziału, w czasach nadziei i trwogi. Orki, tak jak wiewiórki zagłady, należą do tak zwanych odbić. Do odbić należą też różowe orki i żałosne wiewiórki zagłady.

Szósty rozdział potrwa 47 tys. lat.

Siódmy rozdział

Pod koniec siódmego rozdziału pojawią się dwurożce, tylko tak szlachetne jak elfy.

Ósmy rozdział

Era nowej nadziei

Ósmy rozdział rozpocznie się pokonaniem balrogów i erą nowej nadziei.

Ten, kto je pokona, będzie pierwszym epickim rzeźnikiem. Epiccy rzeźnicy to zjawisko, które pojawia się tylko w nielicznych erach er, i epiccy rzeźnicy z ery er flisaków zakończą nieświadomie wiele er er, a nawet coś większego. Najsilniejszy będzie pierwszy epicki rzeźnik. Będzie to kamień, dziadek Ciężkiego Młota, urodzony jako młodszy brat Stalowego Młota w rodzie Łopaty.

Jest pewnie era er, z której pada deszcz i do której leciećmie piana z wany, ale inne ery er są bliższe.

Krótko po zniszczeniu balrogów nowa ziemia zdecyduje się sięgnąć błyskotek pod gruntem i pochłonoma przez nie.

W erze nowej nadziei pojawią się wielkoryby. Będą to wielkie ryby z czterema stosunkowo cienkimi nogami, równie szlachetne jak starożytni. Wielkoryby mają duże różowe łuski i pionowe płetwy ogonowe z promieniami. Wielkoryby w sprzyjających warunkach mają dzieci co 10 lat, a dorastają 9 lat.

Także w ósmym i dziewiątym rozdziale światło świecićmie cały czas, co w dużym stopniu zawdzięczaćmie się wielkorybom.

...

Cały ósmy rozdział będzie szczęśliwy. Żaden rozdział nie będzie tak szczęśliwy jak ósmy.

Dziewiąty rozdział

Także dziewiąty rozdział będzie raczej szczęśliwy.

?

Era jasnej strony

W dziewiątym rozdziale odkryjoma moc i zacznie się era jasnej strony. Moc odkryje kyrgostarożytny Hard.

Wiek wojen mocy

Kiedy użytkownik mocy usłyszy o epickich rzeźnikach, zdaje sobie sprawę, że rzeź jest najskuteczniejszą metodą walki. A to w nieunikniony sposób kieruje go ku ciemnej stronie, chyba że odrzuci wszelką walkę.

Kiedy pierwszy rzeźnik zacznie używać mocy, nadejdzie wiek wojen mocy.

Jasna strona mocy nie znosi uczuć takich jak gniew, natomiast są one podstawą dla rzeźników. Dlatego rzeźnicy mocy muszą być źli. Jeszcze groźniejsi są legendarni rzeźnicy mocy i epiccy rzeźnicy mocy. Straszni są też rzeźnicy mocy, które gryzą niewyłamywalnymi zębami i gotują żywcem na zimno.

Wiek wojen mocy to mały problem.

...

W dziewiątym rozdziale pojawią się eldariny i nibyeldariny

Najszlachetniejszą rasą elfopodobną będą eldariny, niepodobne szczególnie ani do elfów i ludzi, ani do małp, ani nawet do pafputów. Mają błyszczącą zieloną skórę, okrągłe usta ze stożkowatymi niewyłamywalnymi zębami, oczy poniżej nich, dwa łokcie na każdej ręce i dwa kolana na każdej nodze oraz dwa kciuki i od dwóch do czterech zwykłych palców na każdej dłoni. Nie mają szyi, chodzą jakby na palcach i ogólnie są gładkie. Ręce trzymają w bok, w górę, w przód i dłonie w górę, a nogi mają w górnych kolanach odchylone lekko na bok. Widzą poza światłem widzialnym również w nadfiolecie. Są prawie tak szlachetne jak starożytni. Nibyeldariny są podobne, ale: niektóre mają srebrną (nieodbijającą ultrafioletu) skórę (pozostałe również błyszczącą na zielono), mają zęby w kształcie pryzm, a szlachetnością mieszczą się między elfami a kamieniami.

Era otarcia łez

Najgorszym wydarzeniem w dziewiątym rozdziale będzie wytępienie przez pierwszy złego epickiego rzeźnika (i jedynego w tym rozdziale), Gubę Rozpruwacza, popiteków (bliźniaczą rasę piteków. Obie rasy należećmą do elfopodobnych właściwych i będą tak inteligentne jak elfy.) i nowych flisaków (kolejne wcielenie flisaków, również zaliczające się do istot flisakopodobnych właściwych i podobnie inteligentne). Potem Gubę zabiją trzej epiccy rzeźnicy, Gaenyó, Háfealýu i Heodumea. Tak zacznie się era otarcia łez.

Dziesiąty rozdział

Wiek uśmiechu

Dziesiąty rozdział zacznie się wiekiem uśmiechu, który trwaćmie 300 lat. Wbrew pozorom nie będzie to całkiem szczęśliwy okres, a po nim zaczną się nieszczęścia.

?

W drugiej erze dziesiątego rozdziału pojawią się pierwsze istoty niesamowitości gada - lái - oraz straszne worβy (typowe istoty niesamowitości) i pierwsze istoty zgnilizny - zgnilaki.

...

Ryby C pojawią się mniej więcej w połowie dziesiątego rozdziału.

Jedenasty rozdział

...

Gahale będą heidu, czyli istotami zgnilizny. Będą zielone, pokryte czymś podobnym do wstążek (trochę tak jak starożytni), chude, bez nóg i miećmą dwie ręce. Pojawią się w jedenastym rozdziale przed narodzinami Trikika.

...

Najgorszym rzeźnikiem mocy będzie Trikik (takie imię sam sobie nada) - ryba C, epicki rzeźnik mocy, który gotowaćmie żywcem na zimno i wszczepi sobie zęby eldarina. Z poziomu kamienia i długowieczności dojdzie do jakiejś formy nieśmiertelności. Będzie wegetarianinem. Staraćmie się odtworzyć balrogi, a wynik wyglądaćmie podobnie, ale będzie mu daleko do prawdziwych balrogów. Rozważy też odtworzenie alchemji, ale uzna, że to już zapomniana wiedza, chyba że odebrałby ją najstarszemu kamieniowi. Po jego śmierci jego czciciele śpiewaćmą "Trikiku, czy ci nie żal, Trikiku, wracaj do hal."

Piętnasty rozdział

...?

?

Kyrgi piętnastego rozdziału i pokyrgi piętnastego rozdziału pojawią się w ostatniej erze przed erą wielkich wojen mocy.

...

Era wielkich wojen mocy

Odkrywca mocy zginie w erze wielkich wojen mocy w piętnastym rozdziale.

W erze wielkich wojen mocy kyrgi piętnastego rozdziału wymrą.

???

Potem pojawią się zielone kyrgi (rzeczywiście jaskrawozielone).

Era łap

W piętnastym rozdziale w ciemnej erze łap pojawią się beki, a w drugiej poderze ery łap, w jasnej erze łap - wielkie beki. Wielkie beki tak szlachetne jak wielkoryby i między innymi tym różnićmą się od typowych istot bekopodobnych, które nie bywają zbyt szlachetne. Wielkie beki są długie, złote, gładkie i mają potężne pazury.

Podobną inteligencję jak rogate pegazy miećmą beki, ale one nie przyznaćmą się do podobieństwa do koni, chociaż miećmą cztery nogi, dwie ręce i ogólnie budową kojarzącą się istotom elfopodobnym z centaurami. Liczba pojedyncza od "beki" to "beka", same nazywaćmą się [bweka]. Beki miećmą niebieską skórę, wydłużony pysk, a na nogach czteropalczaste łapy. Niektóre będą łuskowate. Nie miećmą otworów nosowych, w miejsce jamy nosowej niewielki rezonator, rzadko używany - w większości ich języków nie będzie głosek nosowych.

Beki dorastają 7 lat, a żyćmą początkowo 100 lat, a od jasnej ery łap - 300 lat. Rodzićmą zwykle po troje-czworo dzieci aż do czasu kiedy skończą 50 (od jasnej ery łap - 150 lat). Natomiast wielkie beki mogą mieć dzieci co 100 lat (zwykle jedynaki), a dorastają 50 lat, ale często nie żenią się, aż skończą 150 lat. Duża różnica w tempie dorastania to kolejna cecha, która różni wielkie beki od właściwych beków.

...

Przykładem hybryd będą satyry. Pojawią się w piętnastym rozdziale, bliżej jego końca niż początku.

Kamienie wymrą za ok. 240 lat kamieni czyli ok. 50 lat Księżyca. Wymarcie kamieni zakończy piętnasty rozdział.

Szesnasty rozdział

Wiek oddechu

Inną grupą ras bliźniaczych są małpy: sajmiri, posajmiri i trzecie sajmiri. Sajmiri będą tak szlachetne jak elfy i pojawią się w wieku oddechu między erą bez kamieni a pierwszą erą umierania z nudów.

Pierwsza era umierania z nudów

Odkrycie lyéadoémuy zakończy pierwszą erę umierania z nudów. Można ją nazywać mazioogniem. Jest czarna i nieprzydatna bezpośrednio dla istot elfopodobnych, ale dzięki ogólnej poprawie nastrojów pomoże także im. Lyéadoémua wnika w grunt. Gaszeniu ognia odpowiada ściskanie lyéadoémuy. Lyéadoémua chroni przed wielkimi pająkami. Alternatywą poza ogniem jest umiejętnie użyta wana, najlepiej zielona, z wykorzystaniem trzecich roślin przypominających z wyglądu koniczynę. W języku wiewiórek to mas helo, czyli nowy mas, przy czym mas to das o podobnych własnościach. W dialekcie obłoczków nazywa się to deade méaneo, czyli (przeciw)pajęcza koniczyna, dosłownie "pająk koniczyna".

???

Kyrgi szesnastego rozdziału będą jedynym kyrgami przez dużą część szesnastego i siedemnastego rozdziału i będą równie głupie, jak później morscy flisacy.

Era szczęśliwej rzezi

Jeszcze przed małą erą er wiewiórek wilkogahale, złe istoty przypominające wilki i gahale (złe istoty, które pojawią się wcześniej wewnątrz ery er flisaków), zajmą m.in. starą erę er Andromedy i zaatakują erę er flisaków. Wilkogahale to przykład szczególnie jednolitej i wyraźnej międzyeroerowej hordy. Trudno je inaczej zaklasyfikować. Przybędą i pokonajomy w erze szczęśliwej rzezi - przedostatniej erze szesnastego rozdziału. Epiccy rzeźnicy będą jednak wtedy silni i zniszczą je. Będzie to burza zielonej wany, chociaż wykorzystana będzie poza ogniem i waną także lyéadoémua. W erze er flisaków nie będzie ofiar, ale wraz z wilkogahalami zginą opanowane przez nie ery er.

Teraz w Galaktyce Andromedy trwa stara era er Andromedy, ale epiccy rzeźnicy z ery er flisaków ją zakończą. Potem zacznie się nowe era er Andromedy.

WyńdjOkO, nazywany dla łatwiejszego zapamiętania językiem andromedańskim WyńdjOkO, to jeden z języków używanych teraz w (starej) erze er andromedy.

IPA, X-SAMPA, zapis alfabetyczny (zwarcie krtaniowe pomijane) i zapis polski.

p̪   ʈʰ  k   ʔ
f   s̪   ħ
b   d̠ʲ  ɢ
β   ʒʷ  ʝ   ɣ

m   ɲ   ŋ
ã   ɒ

p_d   t`_h  k     ʔ
f     s_d   X\
b     d_-'  G\
B     Z_w   j\    G

m     J     N
a~    Q

p t k
f s x
b d g
v z j h

m n w
e o

P   T   k   '
f   s   H
b   dj  G
W   ż   ź   gh

ym  yń  yng
Ą   O

Struktura sylaby CV, m ɲ ŋ to samogłoski.

Warto zauważyć, ze głoski różnią się zwykle wieloma cechami, inaczej niż w językach ludzi. Brak samogłosek nieotwartych i ustnych spółgłosek półotwartych ([e o i u j w l r] i okolica). Polski zapis jest inspirowany klingońskim, ale oparty na polskim, a nie na angielskim. Wielkie litery są użyte, kiedy różnica jest wyraźna lub ważna.

Łopatologiczny opis wymowy:

P - p, ale z dolną wargą dotykającą górnych zębów, podobnie jak przy wymowie f. Różnica jest subtelna, ale ważna dla odróżnienia od b np. przy szepcie.

T - t ze spodem języka dotykającym podniebienia, z przydechem (lekkim ch, zaczynamy wymawiać następną samogłoskę szeptem)

k - zwykłe polskie k

' - przypomina, że należy ostro zaczynać słowa i wyraźnie oddzielać samogłoski

f - zwykłe polskie f

s - zwykłe polskie s

H - gardłowe (nie języczkowe i nie nagłośniowe) ch

b - zwykłe polskie b

dj - układamy język jak do zmiękczonego dż, ale mówimy krótko, jak d

G - języczkowe g, coś jak zagulgotanie

W - w z wargami zbliżonymi do siebie, a nie do zębów

ż - zwykłe polskie ż (twarde i z zaokrąglonymi wargami)

ź - bardzo miękkie gh (patrz niżej)

gh - dźwięczny odpowiednik ch, białoruskie (nie czeskie, ukraińskie czy polskie kresowe) h

ym - m wymawiane dłużej bez samogłoski

yń - coś jak ń, a raczej hiszpańskie ñ czyli bardzo miękkie ng (patrz niżej), też wymawiane dłużej bez samogłoski

yng - angielskie ng w sing, czyli n z językiem ułożonym do g, znów wymawiane dłużej bez samogłoski

Ą - coś jak an w szansa, należy zwrócić uwagę, żeby całość była nosowa i żeby obniżyć koniec języka

O - gardłowe o, czyli gardłowa a (jak u lekarza) z zaokrąglonymi wargami

Siedemnasty rozdział

Na początku siedemnastego rozdziału wymrą sajmiri razem z wielkorybami.

Dziewiętnasty rozdział

To, co wyprze rośliny, to liebealá, znane też później pod wiewiórczą nazwą das. Do dasu należećmą drzewa, w tym drzewa pieczonego groszku. Jednak wśród dasu nie będzie niczego odpowiadającego pustynnym stokrotkom. Das pojawi się w dziewiętnastym rozdziale.

Dwudziesty drugi rozdział

...

Dwudziesty drugi rozdział skończy się wymarciem wszystkich śmiertelnych ras i części nieśmiertelnych (będą wśród nich starożytni i wielkie beki, ale kyrgostarożytni pozostaną).

(Prolog ery wiewiórek)

Kiedy kończyćmie się dwudziesty drugi rozdział, bez kontaktu z najstarszym kamieniem i tymi, którzy go znają, pojawią się kolejno dwie rasy wiewiórek: rude wiewiórki (z grupy wiewiórek nadrzewnych) i szare wiewiórki (z grupy wiewiórek ziemnych). Będzie to tak zwany prolog ery wiewiórek.

Wiewiórki to grupa nieco zbliżona do istot elfopodobnych. Wiewiórki nadrzewne oczywiście lubią siedzieć na drzewach, głównie drzewach dasu (a nie roślinnych czy biýnéao).

W czasie tego prologu wiewiórki odkryją wiewiórkoogień (chociaż trudno powiedzieć, czy ma on więcej wspólnego z ogniem niż np. z waną). Wiewiórkoogień będzie z zasady czerwony, ale przez fioletowy dochodzićmie do niebieskiego. Będzie jakby płynny i pasiasty. Polanie nim pozwalaćmie na gotowanie. Natomiast pod wpływem wody znikaćmie bez śladu. Pozwalaćmie na używanie wiewiórczego zmysłu, który będzie rozwinięty u rudych wiewiórek, ale słabiej u szarych. Pająki mają silnie rozwinięty wiewiórczy zmysł, natomiast innym istotom niesamowitości, także tym odpornym na światło, bliskość wiewiórkoognia szkodzi. Do rzeczy, o których nie wie nawet najstarszy kamień, należy to, że ludzie mają szczątkowy wiewiórczy zmysł, a elfy nie mają go wcale. Wiewiórkoogień lepiej nadaje się do gotowania niż ogień. Wiewiórkoogień przenika przez metal. Szkło nie przepuszcza wiewiórkowzroku, ale przepuszcza wiewiórkoświatło. Za to pewna forma dasu przepuszcza i wiewiórkoświatło, i wiewiórkowzrok, ale nie światło ani wzrok, i służy do budowy okien tym, którzy mają wiewiórkowzrok, zwłaszcza w ciemnych epokach.

Prolog ery wiewiórek wiewiórki podzielą na czasy pierwszych wiewiórek i czasy dwóch wiewiórek (po pojawieniu się szarych wiewiórek). Wiewiórkoogień odkryjom jeszcze w czasach pierwszych wiewiórek.

Dwudziesty trzeci rozdział

Era samotności

Pierwsza era dwudziestego trzeciego rozdziału to era samotności

Pierwsza era wiewiórek

a w drugiej odkryjomy wiewiórki. Drugą erę dwudziestego trzeciego rozdziału nazywaćmie się pierwszą erą wiewiórek, ale wiewiórki nazywaćmą ją erą odwiecznych. Przez następne kilka rozdziałów prawie wszystkie rasy należećmą do wiewiórek (ten okres będzie nawet nazywany małą erą er wiewiórek).

W pierwszej erze wiewiórek pojawią się wiewiórki zagłady (jako wynik zafascynowania wiewiórek nieśmiertelnością, tak naprawdę to nie wiewiórki) i wiewiórki ogłady z grupy wiewiórek trawnych (równie szlachetne jak kamienie i żyjące jakieś 700 lat), a także wiewiórki asa, pierwsze podniebne wiewiórki.

Wiewiórki asa zasieją podniebo, ponieważ wiewiórki podniebne spadają w górę, a źle znoszą zamknięte przestrzenie. Wcześniej budowaćmą coraz większe hale.

Zmarłe wiewiórki podniebne i te, które spadną w wyniku wypadku, spadaćmą tam, skąd spada deszcz, ale ich ciała nie docieraćmą tam w stanie zauważalnym (w przeciwieństwie do piany z wany).

...

Rude wiewiórki, szare wiewiórki i wiewiórki asa wymrą jeszcze przed erą spokojnych wiewiórek.

Pierwsza dosyć typowa międzyeroerowa horda małej ery er wiewiórek pojawi się w dwudziestym trzecim rozdziale i doprowadzi do wymarcia szarych wiewiórek i wiewiórek asa. Obejmowaćmie dwie złe rasy - karra i afrem, ale one rozpuszczaćmą się w bezkształtnej materii i czasem powracaćmą w innej liczbie.

Era spokojnych wiewiórek

Wiewiórki keste pojawią się w ostatniej erze dwudziestego trzeciego rozdziału, w erze spokojnych wiewiórek.

Dwudziesty czwarty rozdział

...

W dwudziestym czwartym rozdziale wymrą wiewiórki keste, podniebne wiewiórki równie mądre jak ryby B, a w kolejnej erze pojawi się ich reinkarnacja z grupy wiewiórek nadrzewnych, odrobinę mniej mądre wiewiórki ared.

...

Dwudziesty piąty rozdział

...

Pierwszymi niewiewiórkami od początku małej ary er wiewiórek będą niewiewiórcze leané - istoty kamieniopodobne właściwe, które pojawią się w dwudziestym piątym rozdziale przed wiecznymi wiewiórkami i których szlachetność będzie pośrednia między elfami i ludźmi.

Nieśmiertelne wieczne wiewiórki pojawią się w dwudziestym piątym rozdziale i przetrwają do ery smoków. Wieczne wiewiórki należećmą do grupy nadrzewnych i będą rude, więc niższym niewiewiórkom, np. ludziom, trudno byłoby odróżnić je od rudych wiewiórek, ale kiedy pojawią się wieczne wiewiórki, rudych już nie będzie. W przeciwieństwie do rudych wiewiórek wieczne wiewiórki nie mają wiewiórczego zmysłu, ale za to bardzo dobrze widzę w ciemności.

Natomiast pod koniec tego rozdziału wymrą wiewiórki ogłady.

...

Trzydziesty rozdział

Karad to nieśmiertelna wiewiórka. Urodzi się w trzydziestym rozdziale. Żona Karada, Esa, jest dość pulchna. Wieczne wiewiórki z reguły zaczynaćmą świecić krótko po tym, jak dorosną, jeszcze przed ślubem. Tak będzie również w przypadku Karada i Esy.

Trzydziesty drugi rozdział

Karad wyróżniaćmie się w walkach z wiewiórkami zagłady, ale nie aż tak bardzo. W trzydziestym drugim rozdziale weźmie udział w wojnie, w której wiewiórki zagłady ostatecznie wytępiomy.

Trzydziesty szósty rozdział

Era żałoby

W trzydziestym szóstym rozdziale umrze księżyc i zacznie się era żałoby. Księżyc umrze w wieku 109 lat Księżyca.

Trzydziesty ósmy rozdział

Czwarta era umierania z nudów

Przewaga wiewiórek stopniowo malećmie. W trzydziestym ósmym rozdziale, w czwartej erze umierania z nudów, czyli erze wiewiórek umierających z nudów, wymrą przedostatnie śmiertelne wiewiórki i wiewiórcze kyrgi (jedyne kyrgi od dziewiętnastego rozdziału, istoty kyrgopodobne właściwe), które pojawią się w trzydziestym siódmym rozdziale i mówićmą w języku wiewiórek. Przed końcem tego rozdziału wymrą jeszcze ostatnie śmiertelne wiewiórki.

...

Rogate pegazy pojawią się w trzydziestym ósmym rozdziale, ale będą rasą nawet odrobinę głupszą od ludzi.

Trzydziesty dziewiąty rozdział

...

Era niedogodności

Żałosne wiewiórki zagłady pojawią się i wytępiomy w erze niedogodności w trzydziestym dziewiątym rozdziale.

...

Czterdziesty rozdział

Nowa era kyrgów

Na początku czterdziestego rozdziału, w nowej erze kyrgów, pojawi się kilka ras istot kyrgopodobnych, w tym nieśmiertelne wieczne kyrgi, równie szlachetne jak eldariny.

Pierwsze kyrgi w czterdziestym rozdziale, tak zwane kyrgi B, będą rasą bliźniaczą do (oryginalnych) kyrgów.

Czasy absurdu

Czasy absurdu zaczną się, kiedy pojawią się równie głupie jak obłoczki

• pięciorękie małpy (z dłonią na ogonie i wyjątkowo dłoniopodobnymi stopami)
• (czarne) obłoczki néa
• jelonki leá

Później w czasach absurdu pojawią się też najgłupsze istoty starożytnopodobne (głupie jak rogate pegazy), błazny, żartobliwe i kolorowe, oraz bezdennie głupie koniowate, géamó.

Liście jesienią staną się niebieskie w erze absurdu.

Era ustającego śmiechu

Jednak po zakończeniu ery absurdu, w erze ustającego śmiechu, wymrą kyrgostarożytni.

Era wiosny

W drugiej erze po erze ustającego śmiechu (czyli piątej erze czterdziestego rozdziału), w erze wiosny, pojawią się nadkyrgi, odrobinkę szlachetniejsze od wiekobrodów.

Wiek żółtego słońca

Kolejną erą będzie wiek żółtego słońca.

Czterdziesty pierwszy rozdział

Era posajmiri

Posajmiri będą tak samo szlachetne jak sajmiri i pojawią się długo po ich wymarciu, pod koniec czterdziestego pierwszego rozdziału, zaczynając erę posajmiri.

Czterdziesty drugi rozdział

Era trzecich sajmiri

Na początku czterdziestego drugiego rozdziału pojawią się trzecie sajmiri, odrobinę mniej szlachetne, i zaczną erę trzecich sajmiri nazywaną też erą dwóch sajmiri.

Czterdziesty trzeci rozdział

Das wyprom przez biýnéao. (Do biýnéao należećmą tyczkowate byty rosnące często wśród héamoyan i z grubsza równie wytrzymałe.) Biýnéao pojawi się w czterdziestym trzecim rozdziale.

Czterdziesty piąty rozdział

W czterdziestym piątym rozdziale pojawi się jeszcze jeden rodzaj kyrgów, którego pierwszym przedstawicielem będą nowe kyrgi. Nowe kyrgi pojawią się w czterdziestym piątym rozdziale.

Czterdziesty szósty rozdział

Era złotych łanów

Najszlachetniejszymi śmiertelnymi istotami kyrgopodobnymi będą purpurowe nadkyrgi (z grupy kyrgopodobnych właściwych, równie mądre jak leané), które pojawią się w czterdziestym szóstym rozdziale, w erze złotych łanów i pomogą stworzyć nowe pokyrgi

???

Zanim wymrą nowe kyrgi, pojawi się ich udoskonalenie, nowe pokyrgi, która będzie równie inteligentne jak elfy.

Nowe kyrgi wymrą w czterdziestym szóstym rozdziale.

Czterdziesty ósmy rozdział

Nadkyrgi czterdziestego ósmego rozdziału z grupy istot pokyrgopodobnych będą trochę głupsze niż nibyeldariny.

Pięćdziesiąty rozdział

Era powrotu burz

Purpurowe nadkyrgi wymrą w pierwszej erze pięćdziesiątego rozdziału, w erze powrotu burz.

...

Nowe pokyrgi wymrą nieco przed wiecznymi kyrgami, w tej samej erze.

Po wymarciu wiecznych kyrgów w piędziesiątym rozdziale nie będzie kyrgów.

Pięćdziesiąty pierwszy rozdział

jednak już w pięćdziesiątym pierwszym rozdziale pojawią się kyrgi pięćdziesiątego rozdziału, a potem pokyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału, zaś trzecie kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału powstaną z pierwszych kyrgów pięćdziesiątego pierwszego rozdziału. Potem wymrą wszystkie trzy rasy, pojawią się ostatnie kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału i wymrą jeszcze przed jego końcem. Te osamotnione rasy kyrgów poznają tradycję kyrgów od nieśmiertelnych, którzy sami się do niej nie stosowaćmą. Kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału należećmą do nowych istot kyrgopodobnych, a pokyrgi tego rozdziału - do istot kyrgopodobnych właściwych. Trzecie kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału to rasa bliźniacza nadkyrgów czterdziestego ósmego rozdziału (z grupy istot pokyrgopodobnych). Nie będą jednak tak mądre. Trzecie kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału będą mądre jak niziołki.

Pięćdziesiąty trzeci rozdział

?

Na samym początku pięćdziesiątego trzeciego rozdziału pojawią się krzyworogi.

...

?

Przy początku pięćdziesiątego trzeciego rozdziału, kilkanaście lat księżyca przed końcem ery er flisaków, pojawią się dwugłowce o szlachetności pośredniej między kamieniami i rybami C a eldarinami. Przetrwają do ery smoków, mimo że będą żyć tylko 700 lat (najszlachetniejsza śmiertelna rasa). Dwugłowce będą reinkarnacją wiewiórek ogłady. Produktem ubocznym tej reinkarnacji będą nierozumne dwugłowe wiewiórki.

?

Na końcu pięćdziesiątego trzeciego rozdziału pojawią się mądre błazny.

Pięćdziesiąty czwarty rozdział

Era nowożytnych

Pięćdziesiąty czwarty rozdział zacznie się erą nowożytnych.

Era starozytnych heýneaó

Jego drugim rozdziałem będzie era starozytnych heýneaó. Starożytni heýneaó to rasa bliźniacza do kyrgostarożytnych. Tak jak oni, widzą przez plan eteryczny, ale nie potrafią przez niego przechodzić, chociaż nie stosują zwyczajów pochodzących od kyrgów (i dlatego wielu rasom nie kojarzą się z kyrgostarożytnymi).

Jeden z pierwszych starożytnych heýneaó, Gaémalabaól, wytępi worβy i zostanie epickim rzeźnikiem, ale zginie przed końcem ery starożytnych heýneaó.

Era niebieskich liści

a trzecim - era niebieskich liści.

Niebieskie ryby lataćmą, ale będą grubsze od ryb latających i miećmą okrągłe płetwy piersiowe i okrągłe poziome lekko rozwidlone płetwy ogonowe. Jak wskazuje nazwa, będą niebieskie. Żyćmą one jakieś 70 lat, chociaż gdyby żyły w bardziej przyjaznych czasach, nawet bez udoskonaleń żyłyby pewnie dłużej, a z udoskonaleniami opracujomymi w czasie ery er flisaków, ludzie mogliby żyć tysiąc lat. Szlachetność pośrednia między ludźmi a elfami. Zaraz po erze niebieskich liści niebieskie ryby wymrą.

Heakumoao (nazywane nieściśle ogniem zagłady) to zjawisko takie jak wana i ogień. W erze niebieskich liści (wtedy niebieskie liście kojarzyćmą się z jesienią, a nigdy później nie będzie już lepiej) Yelúfio (będzie głównym odkrywcą, mimo że nowożytni będą trochę mniej szlachetni od eldarinów), Karad oraz śmiertelni bracia ryby, Inaelu i Gauleudy (Inol i Kaleudy (ich imiona często będą używane w postaci lekko zwiewiórczonej) będą niebieskimi rybami.), odkryją heakumoao. Wszyscy czterej będą z tego powodu nazywani pomysłowymi rzeźnikami. Heakumoao wygląda zwykle jak pomarańczowe, unoszące się kulki. Heakumoao w języku starożytnych i kamieni nazywaćmie się heagumoao, ale w użyciu będzie nazwa z wiewiórczymi naleciałościami pochodzącymi od Karada. Pod koniec ery er flisaków lubićmomo przez epickich rzeźników.

Yelúfio będzie granatowy i należećmie do rasy nieśmiertelnych błękitnych i granatowych (odbijających też nadfiolet) istot starożytnopodobnych zwanych nowożytnymi.

Ogień, wana, lyéadoémua, wiewiórkoogień i heakumoao to wszystkie zjawiska tego rodzaju, jakie znaćmomy w erze er flisaków (Licząc np. elektryczność jako odmianę ognia. Znaćmoma jako oczyszczony ogień i używaćmoma przez dobre istoty zwłaszcza w nieszczęśliwych czasach jako bezpieczniejsza.).

Pięćdziesiąty szósty rozdział

...

Różowe orki pojawią się w pięćdziesiątym szóstym rozdziale i pozostaną do końca ery er flisaków jako jedno z większych zagrożeń.

Za to np. flisacy pięćdziesiątego szóstego rozdziału, istoty flisakopodobne właściwe, nie będą wcieleniem flisaków.

Pięćdziesiąty siódmy rozdział

?

Na początku pięćdziesiątego siódmego rozdziału pojawią się drugie nieśmiertelne istoty kyrgopodobne, wieczne pokyrgi (równie szlachetne jak starożytni). Te osamotnione rasy kyrgów poznają tradycję kyrgów od nieśmiertelnych, którzy sami się do niej nie stosowaćmą. Wieczne pokyrgi należećmą do istot czosnkokyrgopodobnych.

?

Morze zacznie narastać w trzeciej z siedmiu er pięćdziesiątego siódmego rozdziału (Druga i czwarta będą wiekami).

Wiek ujarzmionego morza

Czwarta z tych er to wiek ujarzmionego morza (300 lat), chociaż morze w zasadzie nie będzie wtedy ujarzmione.

W wieku ujarzmionego morza pojawią się ostatnie istoty elfopodobne właściwe - mokrzaki, równie szlachetne jak ludzie.

Era mnożących się syren

Przedostatnim wcieleniem flisaków będą morscy flisacy (istoty kamieniopodobne właściwe), głupsi od flisaków, którzy pojawią się w erze mnożących się syren i miećmą do czynienia z władcą syren.

Konioleané miećmą dwie końskie nogi, a poza tym będą równie mądre jak kamienie i przypominaćmą istoty kamieniopodobne właściwe. Jeden z nich, władca syren, w erze mnożących się syren (przed erą sztormów) uczyni wiele zła ze swoją zmiętą różą z piór.

W erze mnożących się syren żałosne błazny wrzucą do morza młynek produkujący sól (jakiś kilogram na sekundę), aby je zasolić, ale to się nie uda, a nawet gdyby się udało, to sól nie chronićmie przed niesamowitością już od początku ery burz, kiedy błyskotki skażą wodę.

Era sztormów

W erze jatki i we wcześniejszej erze sztormów często będą potrzebne morskie wyprawy ratunkowe. Karad dobrze zapamięta, jak w czasie wyprawy, w której brał udział, w grudniu w pięćdziesiątym dziewiątym roku ery sztormów zginęło ośmiu mężczyzn. Ostatni mężczyzna-mokrzak należećmie do ośmiu mężczyzn, których zabierze sztorm w pięćdziesiątym dziewiątym roku ery sztormów.

Czasy jatki

Pięćdziesiąty siódmy rozdział skończy się czasami jatki. Wtedy zginą jakieś trzy czwarte ras z ich początku, w tym eldariny i wieczne pokyrgi. Liczba epickich rzeźników osiągnie maksimum, ale czasy nie będą godne miana czasów wielkiej jatki, gdyż prawdziwi epiccy rzeźnicy dawno należećmą do przeszłości. Najstarszy lymeanie, który przetrwa erę jatki, będzie praprawnukiem jednego z pierwszych lymeanie i narodzi się jeszcze w drugim rozdziale.

Krzyworogi wymrą w czasach jatki.

Ostatni eldarin zginie podczas szczytu ery jatki, kilka godzin przed jego końcem (oraz początkiem wieku babiego lata i całego pięćdziesiątego ósmego rozdziału).

W pozostałych okresach nie będzie istot kyrgopodobnych (zatem w całości rozdziałów 6-14, 20-36, 39, 52-56, 58).

Pięćdziesiąty ósmy rozdział

Wiek babiego lata

Pięćdziesiąty ósmy rozdział zacznie się wiekiem babiego lata trwającym tylko 200 lat. Na początku wieku babiego lata dojdzie się do wniosku, że aby przetrwać jeszcze trochę, trzeba pozbyć się nie tylko oceanu (który przez ostatnie kilka er dominowaćmie w erze er flisaków), ale też niestety wszystkich rzek.

Ostatnim wcieleniem flisaków będą ostatnie flisaki - istoty kamieniopodobne właściwe. Ostatni flisacy pojawią się w wieku babiego lata (jako pierwsza z czterech ras, które pojawią się w pięćdziesiątym ósmym rozdziale), będą jeszcze odrobinę mniej szlachetni niż morscy flisacy i puszczaćmą smutno łódeczki w kałużach tęskniąc za rzekami.

Era łez

Po nim nastanie era łez - 10 tys. lat

W erze łez umrze wiele dzieci nieśmiertelnych, które urodzą się w wieku babiego lata, wśród nich najmłodsze dzieci Karada, bliźnięta (syn i córka). Wieczne wiewiórki mogą mieć dzieci co trzysta lat, a bliźnięta zdarzają się rzadko i to będą jedyne bliźnięta Esy.

Przedostatnią rasą elfopodobną i ostatnią rasą eldarinopodobną będą łzawe nibyeldariny, które wymrą w erze łez. Będą tylko tak mądre jak elfy.

Nadkrzyworogi wymrą w erze łez.

Era mroku

W erze mroku odkryjomy smutne nibybeki, ostatnie pafputy i ostatnie beki - ostatnia rasa, jaka się pojawi w erze er flisaków.

Smutne nibybeki będą odrobinę mądrzejsze od ostatnich pafputów. Nie miećmą wiewiórczego zmysłu, prawie nie miećmą do czynienia ze światłem i widziećmą praktycznie tylko przez plan eteryczny.

Ostatnie beki będą tak szlachetne jak prawdziwe beki.

Wtedy jedynym źródłem światła na co dzień będą iskry (przypadkowo), nieliczni rzeźnicy świecićmą, a zwykłego ognia używaćmie tylko Karad (jako ostatni ze sprytnych rzeźników - dla innych będzie on zbyt niebezpieczny).

Ostatnimi istotami elfopodobnymi będzie dwoje pafputopodobnych dzieci z wioski, którą zniszczy jakieś zło. Ich rasę ("ostatnie pafputy") najstarszy kamień odkryje dopiero znajdując te dzieci. Będą głupsze od ludzi, ale mądrzejsze od obłoczków. Także np. ostatnie pafputy życmą krótko mimo udoskonaleń i zabezpieczeń, jakie będą wtedy znane. Ostatnie pafputy nie znaćmą ognia, wany ani niczego takiego. Widziećmą w ciemności i jeśćmą wszystko na surowo.

Najstarszy kamień uczyćmie dwoje ostatnich pafputów o elfach, nibyelfach (ludziach), małpach, krasnoludach i ogólnie początkach istot elfopodobnych. Dziewczynkę dopadnie zło, które zniszczyło wioskę, a chłopiec zostanie epickim rzeźnikiem.

Kiedy najstarszy kamień nie miećmie czasu, ostatnim pafputem zajmowaćmie się Karad. Karad będzie wtedy największym epickim rzeźnikiem.

Dwoje ostatnich pafputów nie myślećmie o małżeństwie, bo będą załamane, a ich rasa będzie i tak skazana na wymarcie.

Żona Karada gotowaćmie dla ostatniego pafputa namiastkę herbaty (wciąż roślinną) elektrycznością (bo używanie zwykłego ognia będzie zbyt niebezpieczne). Nie będzie wiadomo, czy ostatnie pafuty coś takiego piły, bo dwoje znanych nie potrafi tego powiedzić. W towarzystwie innych wiewiórek, zgodnie ze swoją starą tradycją, wiewiórki pićmą tak zwane pieczone groszki (z tego, co wyprze rośliny) ugotowane wiewiórkoogniem. Od biedy z surowego pieczonego groszku da się zrobić łódź, ale taka łódź nie jest zbyt solidna. W czasie przed wiekiem babiego lata, kiedy erę er flisaków opanuje ocean, dodatkowo byłoby szkoda materiału, gdyż to, co wyprze rośliny, samo wypromo.

Esa będzie delikatne, potrafi jednak zabijać pająki - jak praktycznie każdy pod koniec ery er flisaków, a zwłaszcza wiewiórki (gdyż wiewiórkoogień przyciąga pająki) - wykorzystując takie same iskry, jak te, którymi gotowaćmie herbatę.

Ostatnie pafputy zniszczy zło panoszące się po wielu erach er. Ostatni pafput zniszczy heakumoao to zło razem z tymi erami er. Jednak nawet najstarszy kamień nigdy nie dowie się o innych erach er.

era mroku - 4 tys. lat

Era ostatecznego mroku

era ostatecznego mroku - 4 tys. lat

W erze ostatecznego mroku i w erze smoków używane będą tylko ciemne iskry, a ci, którzy nie potrafiliby ich opanować, w ogóle nie poznawaćmą ognia.

Smutne beki po katastrofie w erze ostatecznego mroku nie wiedziećmą nawet, czy mają zwykły wzrok, gdyż zupełnie nie miećmą do czynienia ze światłem.

Większym problemem będą wielkie pająki - szczególnie groźna ich odmiana pojawi się pod koniec ery ostatecznego mroku.

Czasy smoków

Nie licząc najstarszego kamienia, pierwszą rasą, która dotrwa prawie do końca ery er flisaków, będą lymeanie. Do ery smoków przetrwa 10 nieśmiertelnych ras (nie licząc najstarszego kamienia).

Przed smokami będą większe niebezpieczeństwa, ale w czasach smoków nawet epiccy rzeźnicy nie będą tacy, jak kiedyś, a najstarszy kamień będzie już tak mały, że również nie da rady wiele dokonać.

Natomiast w erze smoków smoki, mające coś wspólnego z niesamowitością (chociaż mocno różnią się od właściwych istot niesamowitości), zniszczą wszelkie dobro, wraz z uczniami najstarszego kamienia, którzy będą kimś więcej niż legendarnymi rzeźnikami, i samym najstarszym kamieniem, który już od dawna będzie wtedy legendarnym rzeźnikiem. Same smoki będą zbyt plugawe, żeby zasłużyć chociaż na miano rzeźników.

W erze smoków będą samobójcy, którzy dochodzićmą do wniosku, że lepiej ginąć szybciej i w walce z czymś więcej wartym niż smoki i dlatego zapalaćmą światło, prowokując atak straszliwych istot na nich samych i na wszystkich w pobliżu. Nie raz odtwarzaćmą w tym celu ogień tylko na podstawie przekazów albo namawiaćmą poznałe ogień w teorii istoty do jego rozpalenia. To jednak coś nieporównywalnego z głodną rybą, choćby dlatego, że ona (czy może on - to mężczyzna) walcząc pokonywała wrogów.

Żona Karada jest delikatna i jak właściwie wszystkie kobiety, a nawet wielu mężczyzn, pozostając bez opieki w czasach smoków liczyćmie na to, że smoki jej nie zauważą - takie podejście w praktyce się sprawdza, chociaż w końcu smoki dopadną kazdego.

Ostatni flisacy wymrą dopiero w erze smoków. Wieczne wiewiórki wymrą jako druga nieśmiertelna rasa w erze smoków. Starożytni heýneaó przetrwają do ery smoków.

Ostatni epicki rzeźnik będzie zły (ale nie będzie rzeźnikiem mocy) i zabije przedostatniego, a sam zginie próbując wykorzystać smoki do swoich celów. Umrze z pieśnią "Trikiku, czy ci nie żal, Trikiku, wracaj do hal." na ustach. Ostatni epicki rzeźnik będzie ostatnim deageámo (nieśmiertelna rasa flisakopodobna właściwa równie szlachetna, co starożytni). Po tym, jak zabije przedostatniego epickiego rzeźnika, dwugłowca, wymrą dwugłowce.

Potem zginie najstarszy kamień. Najstarszy kamień umrze w wieku 62 lat najstarszego kamienia, czyli 182 lat księżyca (62 lata najstarszego ~= 2'938'800 lat, 182 lata księżyca ~= 2'939'300 lat). Jego wiek odpowiadaćmie 48 latom u ludzi sprzed chlebowego wieku. (62=48*90/70)

Ostatni papież z ery er flisaków przekaże sukcesję (którą otrzyma pośrednio po śmierci najstarszego kamienia) do nowej ery er Andromedy. Ostatnią rasą w erze er flisaków będą smutne nibybeki. Ostatni papież z ery er flisaków oczywiście do nich należećmie i przekaże do nowej ery Andromedy wiedzę o wanie, lyéadoémui i wiewiórkoogniu, ale nie o ogniu i heakumoao (które pozostaną tam nieznane, tak jak światło).

Syrenowate istoty niesamowitości prześladowaćmą erę er flisaków aż do jej końca.

era smoków - 5 tys. lat

Pięćdziesiąty ósmy rozdział będzie ostatni i potrwa tylko jakieś 25 tysięcy lat.

Rasy

rozdział	rasa	typ	szlachetność	czas życia
-1-58+	(rasa Cthulhu)	?
1	flisacy	flisakopodobne właściwe	1	700 lat
1-(23)	starożytni	starożytnopodobne	4	nieśmiertelni
1-(16) (36,58)	kamienie	flisakopodobne - kamieniopodobne właściwe	3	90 lat -> prawie nieśmiertelne
1	elfy	elfopodobne właściwe - elfy i ludzie	2	80 lat -> 700 lat
1	betony	flisakopodobne - kamieniopodobne właściwe	n.d.
1	ludzie	elfopodobne właściwe - elfy i ludzie	1	70 lat -> 300 lat
1-2	kyrgi	kyrgopodobne właściwe - kyrgi i kyrgi B	1
1	obłoczki	flisakopodobne - kamieniopodobne - obłoczkopodobne	0	1 dzień
1	pokyrgi	kyrgopodobne - pokyrgopodobne	1
1-(2)	ryby latające	ryby (II wcielenie flisaków)	1
1-2	trzecie kyrgi	kyrgopodobne właściwe	1
1-40	kyrgostarożytni	starożytnopodobne - kyrgostarożytni i starożytni heýneaó	4	nieśmiertelni
1	szympansy	elfopodobne - małpy	1
1	goryle	elfopodobne - małpy	1
1	orangutany	elfopodobne - małpy	1
1	krasnoludy	elfopodobne właściwe	1	450 lat
1-58+	syreny	istoty niesamowitości właściwe - syrenowate	n.d.
1-58+	wampiry	istoty niesamowitości właściwe - syrenowate	n.d.
1-58+	białe małpy	istoty niesamowitości właściwe - syrenowate	n.d.
2-5	ryby B	ryby - ryby B i B'	1,8
2-58	lymeanie	flisakopodobne właściwe	4	nieśmiertelne
2-54	worβy	istoty niesamowitości właściwe - typowe	n.d.
2-6	strażnicy nowej ziemi	istoty nowej ziemi	n.d.
2-?	leané	flisakopodobne - kamieniopodobne właściwe	3,1
2	ryby B'	ryby - ryby B i B'
2	nadobłoczki	flisakopodobne - kamieniopodobne - obłoczkopodobne (III wcielenie flisaków)	1,9
2-?	żałobne ryby	ryby (IV wcielenie flisaków)
2-5	czosnkowe kyrgi	kyrgopodobne właściwe - czosnkokyrgopodobne
3-?	trole	istoty niesamowitości właściwe - trolowate	n.d.
3-?	gabdery	istoty niesamowitości właściwe - udające kyrgi	n.d.
4-5	niziołki	elfopodobne właściwe	1,1	300 lat
5-?	rudobrody	elfopodobne właściwe	1,2	110 lat
5	centaury	mieszane - elfopodobne/kopytne	1,2
5-?	pawiany	elfopodobne - małpy
5-?	wiekobrody	elfopodobne właściwe	2,15	800 lat
5	jednorożce	kopytne - koniowate (obrońcy)	4	nieśmiertelne
5-6	piteki	elfopodobne właściwe - piteki i popiteki	2
5	dubide	istoty nowej ziemi	n.d.
5-?	gremliny	odbicia	n.d.
5-?	pegazy	kopytne - koniowate	2,1
6-9	popiteki	elfopodobne właściwe - piteki i popiteki	2
6	pafputy	elfopodobne - pafputopodobne	0,9
6-?	mykeny	istoty nowej ziemi	n.d.
6-(8)	balrogi	istoty nowej ziemi	n.d.
6-?	orki	odbicia	n.d.
7-?	dwurożce	kopytne - koniowate	2
8-(17)	wielkoryby	ryby (obrońcy)	4	nieśmiertelne
9-57	eldariny	elfopodobne - eldarinopodobne	3,8	nieśmiertelne
9-?	nibyeldariny	elfopodobne - eldarinopodobne	2,5
?-9	nowi flisacy	flisakopodobne właściwe (... wcielenie flisaków)	1
10-?	lái	istoty niesamowitości właściwe - gada	n.d.
10-?	straszne worβy	istoty niesamowitości właściwe - typowe	n.d.
10-?	zgnilaki	heidu	n.d.
10-?	ryby C	ryby	3	860 lat
11-?	gahale	heidu	n.d.
15	kyrgi piętnastego rozdziału	kyrgopodobne ?
15-?	pokyrgi piętnastego rozdziału	kyrgopodobne ?
15-?	zielone kyrgi	kyrgopodobne ?
15-?	beki	bekopodobne właściwe	0,9	100 lat -> 300 lat
15-(23)	wielkie beki	bekopodobne wielkie (obrońcy)	4	nieśmiertelne
15-?	satyry	mieszane - elfopodobne/kopytne
16-?	kyrgi szesnastego rozdziału	kyrgopodobne ?	0,8
16-(17)	sajmiri	elfopodobne - małpy - sajmiri, posajmiri i trzecie sajmiri		2
przybyły(16)-16	wilkogahale	(międzyeroerowa horda)	n.d.
22-23	rude wiewiórki	wiewiórki nadrzewne
22-23	szare wiewiórki	wiewiórki ziemne
23-32	wiewiórki zagłady	odbicia	n.d.
23-25	wiewiórki ogłady	wiewiórki trawne	3	700 lat
23	wiewiórki asa	wiewiórki podniebne
przybyły(23)-?	karra	(międzyeroerowa horda) karra i afrem	n.d.
przybyły(23)-?	afrem	(międzyeroerowa horda) karra i afrem	n.d.
23-24	wiewiórki keste	wiewiórki podniebne	1,8
24-?	wiewiórki ared	wiewiórki nadrzewne (II wcielenie wiewiórek keste)	1,7
25-?	niewiewiórcze leané	flisakopodobne - kamieniopodobne właściwe	1,5
25-58	wieczne wiewiórki	wiewiórki nadrzewne	4	nieśmiertelne
37-38	wiewiórcze kyrgi	kyrgopodobne właściwe
38-?	rogate pegazy	kopytne - koniowate	0,9
39	żałosne wiewiórki zagłady	odbicia	n.d.
?-?	różowe orki	odbicia	n.d.
40-?	kyrgi B	kyrgopodobne właściwe - kyrgi i kyrgi B
40-50	wieczne kyrgi	kyrgopodobne - pokyrgopodobne	3,8	nieśmiertelne
40-?	pięciorękie małpy	elfopodobne - małpy	0
40-?	czarne obłoczki néa	flisakopodobne - kamieniopodobne - obłoczkopodobne	0
40-?	jelonki leá	kopytne - jeleniowate	0
40-?	błazny	starożytnopodobne (... wcielenie flisaków)	0,9
40-?	géamó	kopytne - koniowate	0
40-?	nadkyrgi	kyrgopodobne ?	2,2
41-?	posajmiri	elfopodobne - małpy - sajmiri, posajmiri i trzecie sajmiri	2
42-?	trzecie sajmiri	elfopodobne - małpy - sajmiri, posajmiri i trzecie sajmiri	1,9
45-46	nowe kyrgi	kyrgopodobne nowe
46-50	purpurowe nadkyrgi	kyrgopodobne właściwe	3,1
46-50	nowe pokyrgi	kyrgopodobne nowe	2
48	nadkyrgi czterdziestego ósmego rozdziału	kyrgopodobne - pokyrgopodobne - nadkyrgi czterdziestego ósmego rozdziału i trzecie kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału	2,4
51	kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału	kyrgopodobne nowe
51	pokyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału	kyrgopodobne właściwe
51	trzecie kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału	kyrgopodobne - pokyrgopodobne - nadkyrgi czterdziestego ósmego rozdziału i trzecie kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału	1,1
51	ostatnie kyrgi pięćdziesiątego pierwszego rozdziału	kyrgopodobne ?
53-57	krzyworogi	kopytne - koniowate
53-58	dwugłowce	kopytne - koniowate (II wcielenie wiewiórek ogłady)	3,4	700 lat
53-?	mądre błazny	starożytnopodobne
?-54	niebieskie ryby	ryby	1,5	70 lat
54-?	nowożytni	starożytnopodobne	3,7	nieśmiertelne
54-58	starożytni heýneaó	starożytnopodobne - kyrgostarożytni i starożytni heýneaó	4	nieśmiertelni
?-?	konioléane	mieszane - kamieniopodobne/kopytne	3
56-?	różowe orki	odbicia	n.d.
56-?	flisacy pięćdziesiątego szóstego rozdziału	flisakopodobne właściwe
57	wieczne pokyrgi	kyrgopodobne właściwe - czosnkokyrgopodobne	4	nieśmiertelne
57	mokrzaki	elfopodobne właściwe	1
57	morscy flisacy	flisakopodobne - kamieniopodobne właściwe (... (przedostatnie) wcielenie flisaków)	0,8
?-?	żałosne błazny	starożytnopodobne
?-58	łzawe nibyeldariny	elfopodobne - eldarinopodobne	2
?-58	nadkrzyworogi	kopytne - koniowate
?-58	deageámo	flisakopodobne właściwe	4	nieśmiertelne
58	ostatni flisacy	flisakopodobne - kamieniopodobne właściwe (... (ostatnie) wcielenie flisaków)	0,7
58	smutne nibybeki	bekopodobne właściwe	0,6
58	ostatnie pafputy	elfopodobne - pafputopodobne	0,5
58	ostatnie beki	bekopodobne właściwe	0,9
58+	smoki	istoty niesamowitości	n.d.