Albärt Kvumores: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
W 1732 wypłynął do Kopenhagi na studia humanistyczne na Uniwersytecie Kopenhaskim, gdzie poznał miłość swojego życia, Dunkę Kirsten Olsen. W 1738 Kvumores wrócił na rok do rodzinnego Chumelltar, i właśnie wtedy zmarł jego ojciec<ref>garncarz Unvei Jon Chvumores (1683-1738)</ref>. Właśnie wtedy, podczas tego pobytu, gdy żył w rozłące z ukochaną Kristen, napisał znany wiersz ''Kochaj mnie''. | W 1732 wypłynął do Kopenhagi na studia humanistyczne na Uniwersytecie Kopenhaskim, gdzie poznał miłość swojego życia, Dunkę Kirsten Olsen. W 1738 Kvumores wrócił na rok do rodzinnego Chumelltar, i właśnie wtedy zmarł jego ojciec<ref>garncarz Unvei Jon Chvumores (1683-1738)</ref>. Właśnie wtedy, podczas tego pobytu, gdy żył w rozłące z ukochaną Kristen, napisał znany wiersz ''Kochaj mnie''. | ||
==Emigracja== | ==Emigracja== | ||
| − | W 1739 razem z narzeczoną Kristen wyemigrowali do Budapesztu, gdzie żyli 2 lata, tam też wzięli ślub | + | W 1739 razem z narzeczoną Kristen wyemigrowali do Budapesztu, gdzie żyli 2 lata, tam też wzięli ślub. To w Budapeszcie, w Wielkanoc 1740 r. na świat przyszła pierwsza córka małżeństwa, Neisaves<ref>dosł. ''Dobra Nowina''</ref>. Zainspirowany tamtejszym dniem, Kvumores napisał kolejny znany wiersz "Wielkanoc". Od 1741 do 1744 roku rodzina żyła w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, na Oliwie, później w Pucku. Tam urodziła im się dwójka dzieci, Jon<ref>Jon Chvumores, dentysta (1742-1825)</ref> i Adela<ref>Adela Savat (z d. Kvumores, ''primo voto'' Köller), malarka i tłumaczka, znała 9 języków (1743-1816)</ref>, nazwana po matce poety. Na polskim Pomorzu Albärt Kvumores napisał wiele wierszy opisujących tamtejsze życie i przyrodę, która go zachwycała. Tam też powstał tekst późniejszego hymnu Bornholmu ''Z Mierzeswumu'', w końcu legendarny Mierzeswum leżał na Pomorzu (tylko że bardziej na zachód). |
==Powrót na Bornholm== | ==Powrót na Bornholm== | ||
==Ostatnie lata życia== | ==Ostatnie lata życia== | ||
Wersja z 12:17, 3 mar 2021
Albärt Kurvrich Chvumores /'al.bɛɾt 'kʉrv.ɾiχ 'χvʉ.mo.rɛs/ (ur. 18.07.1713. w Chumelltar (duń. Hasle), zm. 3.01.1769. w Feisesvum (duń. Nexø)) - bornholmski poeta, krzewiciel kultury bornholmskiej, autor tekstu hymnu bornholmskiego. Uwaga, fikcja.
ŻyciorysMłodośćAlbärt Kurvrich Kvumores urodził się 18 lipca 1713 roku w rodzinnym domu jako piąty z sześciorga dzieci Adeli i Unveia Kvumoresów. Był jednym z trójki dzieci, które dożyły życia dorosłego. Kvumoresowie nie byli bardzo bogatą rodziną, jednak żyli na poziomie. Albärt został ochrzczony niedzieli 3 września 1713 r. Chodził do szkoły w Arojin, położonym ok. 10 km od rodzinnego Chumelltaru. Albärt był od małego zainteresowany literaturą. W 1728 matka przyszłego pisarza, Adela Kvumores[1], zachorowała najprawdopodobniej na raka, zaledwie kilka miesięcy później zmarła, co odbiło się na przyszłym poecie, bo to właśnie po śmierci matki zaczął pisać. Z początku powiastki o jego uczuciach, ale później zmienił rodzaj literacki na lirykę.[2] W 1732 wypłynął do Kopenhagi na studia humanistyczne na Uniwersytecie Kopenhaskim, gdzie poznał miłość swojego życia, Dunkę Kirsten Olsen. W 1738 Kvumores wrócił na rok do rodzinnego Chumelltar, i właśnie wtedy zmarł jego ojciec[3]. Właśnie wtedy, podczas tego pobytu, gdy żył w rozłące z ukochaną Kristen, napisał znany wiersz Kochaj mnie. EmigracjaW 1739 razem z narzeczoną Kristen wyemigrowali do Budapesztu, gdzie żyli 2 lata, tam też wzięli ślub. To w Budapeszcie, w Wielkanoc 1740 r. na świat przyszła pierwsza córka małżeństwa, Neisaves[4]. Zainspirowany tamtejszym dniem, Kvumores napisał kolejny znany wiersz "Wielkanoc". Od 1741 do 1744 roku rodzina żyła w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, na Oliwie, później w Pucku. Tam urodziła im się dwójka dzieci, Jon[5] i Adela[6], nazwana po matce poety. Na polskim Pomorzu Albärt Kvumores napisał wiele wierszy opisujących tamtejsze życie i przyrodę, która go zachwycała. Tam też powstał tekst późniejszego hymnu Bornholmu Z Mierzeswumu, w końcu legendarny Mierzeswum leżał na Pomorzu (tylko że bardziej na zachód). Powrót na BornholmOstatnie lata życiaTwórczośćWierszeHymn BornholmuDziałalność kulturowo-etnologicznaCiekawostki |
||||||||||||||
- ↑ sprzedawczyni (1685-1731), wówczas 42-letnia
- ↑ Anegdota mówi, jakoby Kvumores kiedyś zapytany "Czemu akurat poezja?", odpowiedział: "Nie chce mi się pisać powieści, zbyt to długie i mozolne dla mnie."
- ↑ garncarz Unvei Jon Chvumores (1683-1738)
- ↑ dosł. Dobra Nowina
- ↑ Jon Chvumores, dentysta (1742-1825)
- ↑ Adela Savat (z d. Kvumores, primo voto Köller), malarka i tłumaczka, znała 9 języków (1743-1816)