Albärt Kvumores
Albärt Kurvrich Chvumores /'al.bɛɾt 'kʉrv.ɾiχ 'χvʉ.mo.rɛs/ (ur. 18.07.1713. w Chumelltar (duń. Hasle), zm. 3.01.1769. w Feisesvum (duń. Nexø)) - bornholmski poeta, krzewiciel kultury bornholmskiej, autor tekstu hymnu bornholmskiego. Uwaga, fikcja.
ŻyciorysMłodośćAlbärt Kurvrich Kvumores urodził się 18 lipca 1713 roku w rodzinnym domu jako piąty z sześciorga dzieci Adeli i Unveia Kvumoresów. Był jednym z trójki dzieci, które dożyły życia dorosłego. Kvumoresowie nie byli bardzo bogatą rodziną, jednak żyli na poziomie. Albärt został ochrzczony niedzieli 3 września 1713 r. Chodził do szkoły w Arojin, położonym ok. 10 km od rodzinnego Chumelltaru. Albärt był od małego zainteresowany literaturą. W 1728 matka przyszłego pisarza, Adela Kvumores[1], zachorowała najprawdopodobniej na raka, zaledwie kilka miesięcy później zmarła, co odbiło się na przyszłym poecie, bo to właśnie po śmierci matki zaczął pisać. Z początku powiastki o jego uczuciach, ale później zmienił rodzaj literacki na lirykę.[2] W 1732 wypłynął do Kopenhagi na studia humanistyczne na Uniwersytecie Kopenhaskim, gdzie poznał miłość swojego życia, Dunkę Kirsten Olsen. W 1738 Kvumores wrócił na rok do rodzinnego Chumelltar, i właśnie wtedy zmarł jego ojciec[3]. Właśnie wtedy, podczas tego pobytu, gdy żył w rozłące z ukochaną Kristen, napisał znany wiersz Kochaj mnie. EmigracjaW 1739 razem z narzeczoną Kristen wyemigrowali do Padwy, gdzie żyli 3 lata, tam też wzięli ślub, i to tam powstał tekst późniejszego hymnu Bornholmu Z Mierzeswumu. Powrót na BornholmOstatnie lata życiaTwórczośćWierszeHymn BornholmuDziałalność kulturowo-etnologicznaCiekawostki |