Bergram z Fiskburga

Bergram Pełne imię i nazwisko: Bergram von Fiskburg Data i miejsce urodzenia: ok. 745 Data i miejsce śmierci: ok. 814 Najbardziej znane dzieła Biblia Alduryncka, Modlitewnik Alduryncki, Dziennik Bergrama z Fiskburga Wykształcenie: ? Bergram (również: Pergram, Peregram, Beregram, Bregram). Katolicki misjonarz działający w państwie Frankijskim, apostoł Alduryncjan (ald. Aldurinsk Buntir). Autor tłumaczenia Pisma Świętego oraz modlitw na język alduryncki. Życie Początki O jego wczesnym życiu niewiele wiadomo. Urodził się około roku 745. Prawdopodobnie pochodził z Italii, o czym może świadczyć jego imię - Bergram - będące zniekształconą formą łacińskiego "peregrinus" oznaczającego obcego (czasem spotyka się również formy Pergram, Peregram, lub Beregram). Jego ojcem był prawdopodobnie bogaty kupiec z Kampanii lub Lacjum o nieznanym imieniu. Wiadomo, że jego matka była Greczynką, świadczy o tym zapis z jego dziennika, np. "Moeder mīn lauzyad mer Fāder sīn Sprāg, und Nammae sīn war Bessariōn."(Moja matka uczyła mnie języka jej ojca, a imię jego było Bessarion) Dalsze losy i misje chrystianizacyjne Dania Między 767, a 769 brał udział w misji chrystianizacyjnej w Jutlandii południowej (prawdopodobnie misjonarze dotarli tam statkami z Essexu. Misja zakończyła się niepowodzeniem, a sam Bergram ledwo uszedł, z życiem. Według badacza historii Alduryncji i plemion germańskich - Langbarda Fulklinga - misjonasz stracił dwa palce lewej dłoni. Essex Po ucieczce z Danii Bergram wrócił do Essexu, gdzie w nieznanym klasztorze podejmował się różnych prac klasztornych, oraz spisywał swój dziennik. Uważa się go za nauczyciela i mentora księcia Sigereda (syna króla Essexu - Sigerica). Prawdopodobnie w 779 roku wyruszył do Rzymu (cel podróży nie jest znany). Alduryncja Po pobycie w Rzymie, razem z trzema uczniami, wyruszył ok. 782 do Alduryncji. Tam z pomocą mężczyzny znającego alduryncki zaczął głosić Dobrą Nowinę. Po zamieszkaniu wśród Alduryncjan opanował ich język na tyle dobrze, aby przetłumaczyć nań Pismo Święte oraz kilka modlitw. Dnia 6 sierpnia 785 roku w uroczystość Przemienienia Pańskiego ochrzcił przez zanurzenie w Amizie (ald. Ems) wodza Alduryncjan - Chlodwiga (ald. Hlodwīg), to dało początek Królestwu Alduryncji. Bergram był lubiany i szanowany przez większość Alduryncjan. Na łożu śmierci Chlodwig wyznaczył Bergrama na regenta i opiekuna królewicza (syn monarchy - Lāgmand - miał wówczas 7 lat). Po śmierci pierwszego króla Alduryncjan w 799r. Misjonarz przejął władzę, jako sprawiedliwy, ale dobry regent. Zgodnie z alduryncką kulturą Lāgmand po skończeniu 15. roku życia został namaszczony na króla (od tego momentu Bergram służył mu jako doradca). Pięć lat później syn Chlodwiga został koronowany na króla w "Drewnianym Kościele". W swoim dzienniku Bergram zapisał, że coraz słabiej widzi. Możliwe, że pod koniec życia był całkowicie ślepy, ponieważ od 811r. nie było wpisów w dzienniku. Ostatnim wpisem w dzienniku jest testament, nie spisany ręką Bergrama. Testament Ja, Bergram, misjonarz, wyznawca i brat Wasz. Odchodzę do domu Ojca naszego. Wierzę, że Chrystus poprowadzi Was dalej. Pokładam nadzieje, że moi trzej uczniowie będą służyli wam radą, gdybyście jakiekolwiek pytania lub prośby mieli. Przykazań, które Pan Nasz zesłał Mojżeszowi przestrzegajcie, a słów Boga i Kościoła Świętego słuchajcie, i głoście je dalej. Nie wyrzekajcie się sami siebie. Pan Nasz grzechy odpuszcza, albowiem jest Sędzią sprawiedliwym i prawym, ale musicie ich żałować, bo tylko wiara, żal za grzechy, współczucie, miłość do bliźniego i Boga Naszego dadzą wam życie wieczne w Królestwie Niebieskim. Niech Bóg w Trzech Osobach daje wam swe światło. Amen Śmierć Bergram zmarł w swej skromnej komnacie w 7. roku panowania Lāgmanda. Jego pogrzeb był równy pogrzebom wodzów aldurynckich. Misjonarz był bardzo lubiany wśród alduryncjan. Jego ciało złożono w Kaplicy Światła (ald. Leuchtkapell) w Drewnianym Kościele, przy pałacu w Fiskburgu. Dzieła tłumaczenie Biblii Aldurynckiej Modlitewnik Alduryncki Dziennik Bergrama Przypisy, źródła, uwagi