Cywilizacja Marajska (wczesna)
| 𒉈𒂠 | Czytasz artykuł z serii Cywilizacja Marajska. | 1900-2600 « 2600-2900 « 2900-3300 · Epos o Serenet · Katakumby Marajskie Państwa: Pongre · Lausza · Szok Su · Rangersze Języki: pongryski · lauszyjski · seszerski |
| Starożytność: prehistoria « Cywilizacja Marajska (1900-2600 « 2600-2900 « 2900-3300), państwa: Pongre · Lausza · Szok Su · Rangersze « Wieki Ciemne « Średniowiecze: « okres Kaori: [NA][TO][LU][NO][OU][RE][KN][MA][TK][AK][HI][TI] « WWKK « Nowożytność: « 6911-8843 « Rewolucja Kauczukowa « WS1 8843-8845 « Plan 30-letni « WS2 8877-8891 « 8891-8973 « 9000-9600 « 9600-9564 « WS3 9654-9662 « 9662-9750 « 9750-9867 « Impakt 9867 « ZWN 9867-9900 « WoN 9901-9999 (A) Nowoczesność: Akioka (1"00-1"59) « WNK 1"59-1"64 « Okupacja (1"59 - 1'319) « FTI (10.6k) « FTI (11k) |
Wczesna cywilizacja marajska lub wczesna cywilizacja seszerska odnosi się do momentu od najwcześniejszych śladów działalności ludzkiej na wyspie Kaori wychodzącej poza podstawowe struktury plemienne, przede wszystkim uwzględniał piśmiennictwo. Charakteryzował się istnieniem państw-miast. Trwał od około 1900 EK do 2600 EK (około 260 lat ziemskich). Wydarzenia półwyspu sechtońskiego doprowadziły do fal migracyjnych, które zasiliły wyspę Kaori nową populacją. Ten okres dzielimy na dwa:
- Archaiczny okres seszerski, trwający od około 1900 EK do około 2300 EK. Ludność paleosechtońska napływała na te tereny falami i zakładała grody. Charakteryzuje się naczyniami glinianymi z obecnością charakterystycznych paleosechtońskich napisów klinowych, jeszcze mocno obrazkowych.
- Okres państw-miast, od około 2300 EK, charakteryzujący się gwałtownym wzrostem populacji w regionie. Gwałtowny wzrost populacji miast i założenie państw w Pongre, Lausza, Kobaszi, Parkra, Szok Su.
Charakterystyczne było to, że miasta-państwa były oddalone od siebie o stosunkowo znaczne odległości. Większość południowo-wschodniego wybrzeża została zasiedlona we wczesnym okresie, ale to we wskazanych obszarach miejskich utworzono prawidłowe zarządzanie, między innymi gospodarkę centralnie planowaną, i skutkiem czego wielu ludzi kierowało się w okolice tych miast, aby skorzystać z dobrodziejstw ustrojowych takich jak orka i irygacja pól, ale też takich jak rachunkowość, rynek kredytu, i ochrona pól przed bandytami. Dzięki temu, stacjonarnemu stylowi życia, a także wysokiej dostępności pożywienia, populacje miast bardzo szybko "napuchły" ludźmi. Szacuje się, że w 2000 EK, kiedy wspomniane miasta powstały, miały populację kilkuset osób, podczas gdy w 2600 EK, u schyłku epoki, niektóre posiadały już po 20 - 30 tysięcy ludzi. W tej epoce to Lausza była największym miastem-państwem, głównie dzięki niemal nieograniczonemu dostępowi do dobrodziejstw pól pastewnych dzisiejszych dolin Kun Atla mau. Natomiast pod koniec epoki szczególnie szybki był wzrost miasta Szok Su. To podbój innych miast przez Szok Su wyznaczył kres tej epoki.