Gaurakah

Gorabān Gaurakah Gaurakah, Miasto Gora {{{flaga}}} {{{herb}}} {{{motto}}} Dziedziniec Świątyni Chatnakha widziany nocą Prowincja oraz miasto Gaurakah na tle Mhasalu Język urzędowy: ajdyniriański, mhasalski Języki używane: mhasalski, ajdyniriański, inne Stolica {{{stolica}}} {{{stolica współrzędne}}} Ustrój monarchia Faraon (de iure) Kapłan (de facto) Chatnakh Sālqaj {{{szef rządu}}} {{{premier}}} Powierzchnia - całkowita -% wody {{{powierzchnia całkowita}}} km² {{{procent wody}}}% Ludność na rok 5360 CE - całkowita do oszacowania Waluta 1 adrash = 100 zuvwar (ADR) Strefa czasowa {{{czas}}} Powstanie: {{{utworzenie}}} Hymn {{{hymn}}} Przynależność do organizacji {{{organizacje}}} Domena internetowa {{{internet}}} Kod telefoniczny +{{{kod}}}

Gaurakah (mha. 𐦪𐦧𐦾𐦫 Gaurakah [gɒɾa'kah], ajd. Gora [gɔ'ɾa]) — największe miasto Mhasalu, jego historyczna stolica oraz jedno z głównych centrów mhasalskiej kultury i religii, bardzo ważny ośrodek handlowy a zarazem imperialna prowincja wchodząca w skład Imperium Żysudrydzkiego. Mimo, że potocznie nazwa "Gaurakah" lub "Gora" odnosi się zarówno do miasta jak i do prowincji, to drugie znaczenie określa się właściwie terminem Królewskie Miasto Gora (ajd. Rozhvani Gorabān [rɔʐ'vaɲi gɔɾa'ba:n], w skrócie niekiedy tylko Gorabān [gɔɾa'ba:n]).

Nazwa

Etymologia

Według popularnej legendy, miasto Gaurakah założone zostało przez samego Chatnakha, mhasalskiego boga nieba. W czasie gdy Chatnakh oraz Šarmhat walczyli ze sobą o władzę nad Mhasalem oraz o tytuł króla bogów, nieopodal miejsca, gdzie rzeka Naqadah wpada do Ehwatri doszło do wielkiej bitwy. Była ona długa i zacięta, a żaden z bogów nie był w stanie przewyższyć drugiego. Im dłużej trwała walka, tym częściej oręż bogów trafiał w ziemię dookoła, rozłupując ją i niszcząc. Wykopali oni dookoła siebie wielkie zagłębienie w ziemi. Wtedy też, wedle niektórych wersji legendy dokładnie w momencie, gdy Šarmhat potknął się o wyrwany z ziemi głaz, odsłaniając się na atak przeciwnika, nadeszła mu niespodziewana pomoc ze strony Dūwašta, boga deszczu i lata (pory deszczowej). Przyniósł on ulewne deszcze i nagły wylew rzek, który zatopił pole bitwy, tworząc Gaurakah Caqt, samego Šarmhata zmienił zaś w krokodyla. Pod tą postacią Šarmhat zdążył bardzo ciężko ranić Chatnakha, nim rozdzieliły ich pędzące wody rzeki.

Wody wyrzuciły ledwie żywego Chatnakha na północnym brzegu nowo powstałego jeziora. Dostrzegł on wtedy pajryna, stojącego na szczycie górującej nad brzegiem skały. Chatnakh słusznie rozpoznał w nim święte zwierze i symbol swojej matki, Lišēmhiy. Widząc interwencję boga deszczu, również ona postanowiła interweniować, posyłając pomoc swemu synowi. Wielki pajryn okazał się samicą, zaciągnęła ona boga do swego leża, zaopiekowała się nim i karmiła swoim świętym mlekiem tak długo, aż Chatnakh wrócił do sił. Bóg nieba powrócił, ponownie rzucił wyzwanie Šarmhatowi, ostatecznie pokonując go, stając się królem bogów i pierwszym faraonem Mhasalu. W miejscu leża pajryna powstało natomiast miasto poświęcone Chatnakhowi.

Nazwę "Gaurakah" tłumaczy się jako złożenie staromhasalskiego słowa kah [kah] "miasto" oraz gaura, które łączone jest ze współczesnym mhasalskim 𐦰𐦾𐦤𐦫 gawrrā [gɒw'ra:] "pajryn". "Gaurakah" oznacza więc "Miasto Pajryna". Jest to jednak w dużej mierze etymologia ludowa, a rzeczywista etymologia nazwy miasta jest niepewna.

Nazwy w innych językach

język	nazwa miasta	nazwa mieszkańca
języki kyońskie
ajdyniriański	Gora, Gorabān /gɔ'ɾa/, /gɔɾa'ba:n/	Gorôs /gɔ'ɾɤs/
ayu	Κορα Kora /'koɾa/	Κοραραι Korarai /'koɾaɾai/
mhasalski	𐦪𐦧𐦾𐦫 Gaurakah /gɒɾa'kah/	𐦴𐦪𐦧𐦾𐦫 Gaurakahaj /gɒɾaka'had͡ʒ/
olseski
sechtoński	ܓܘ݅ܪܐܲ Gōrā /goː'raː/	ܓܘ݅ܪܐܲܕܝ݂ܪ Gōrādir /goːraː'dir/
staroajdyniriański	Gıairkhan /gʲairkʱan/	Gıairkhanōs /gʲairkʱanɔ:s/
surandralski
truski
waraski	Zhircôn /'ʒiɾkɔn/	Zhircôna /'ʒiɾkɔnɑ/
wertyński
qin

Imperialna prowincja

Królewskie Miasto Gora jako imperialna prowincja obejmuje obszar miasta Gaurakah oraz pobliskie tereny, położone na północnym brzegu rzeki Naqadah i zachodnim brzegu Ehwatri, na północ od Gaurakah Caqt. Jest to specjalny region administracyjny, sztucznie wydzielony od reszty krainy. Spośród innych imperialnych prowincji Królewskie Miasto Gora jest najbardziej podobne do Księstwa Szirabadzkiego oraz Księstwa Kandarskiego, podobnie jak one jest to bowiem obszar skupiający się na jednym tylko mieście, rządzonym niezależnie od otaczających go i znacznie większych prowincji. Występuje tylko jeden centralny obszar miejski, z licznymi satelickimi wioskami i miasteczkami dookoła.

Jednak w przeciwieństwie do księstw, które posiadają bardzo szeroką wewnętrzną autonomię, a imperialna obecność w ich granicach ogranicza się do koniecznego minimum, Królewskie Miasto Gora znajduje się w centrum zainteresowania imperialnej władzy. Autonomia jest bardzo ograniczona, bardziej niż innych mhasalskich sepetów, w granicach samego miasta stacjonuje nawet garnizon imperialnej armii. Jako bardzo istotne miejsce symboliczne i centrum mhasalskich tendencji niepodległościowych miasto jest także punktem intensywnej działalności Oczu Imperatora. Formalnie jako Miasto Królewskie znajduje się także pod bezpośrednią władzą Faraona Mhasalu, a więc Imperatora Ajdyniru. W praktyce jednak w Gaurakah władzę sprawuje współpracujący z Ajdynirem Kapłan Świątyni Chatnakha, a także imperialny zarządca wojskowy (ajd. sôptarvan [sɤptar'van]), stacjonujący w miejskiej twierdzy. Świątynia zajmuje się kwestiami cywilnymi, twierdza natomiast utrzymaniem porządku oraz bezpieczeństwem imperialnej władzy i kontroli nad miastem.

Taki stan rzeczy wynika zarówno z ekonomicznego, kulturowego i symbolicznego znaczenia miasta, lecz także z długiej historii zamieszek, niepokojów i bezpośrednich powstań, w tym tych o charakterze narodowo-wyzwoleńczym, które miały w nim miejsce lub wręcz rozpoczęły się w nim, przed rozlaniem na obszar całego (lub części) Mhasalu. Wydarzeniem które przypieczętowało przekształcenie Gaurakah w odrębną, silnie kontrolowaną prowincję był bunt Elqaifeanona Żysudryda, oraz poparcie któremu udzielili mu Mhasalowie. Po pokonaniu Elqaifeanona i zakończeniu wojny domowej w życie wprowadzono nowy podział administracyjny Mhasalu, Gaurakah stało się zaś Królewskim Miastem Gora.

Miasto

Anoret Pharrāuhatetah 𐦪𐦥𐦥𐦪𐦠𐦾𐦢 𐦥𐦾𐦲

Najważniejsze miasta: Gaurakah (GK) · Sēqhahan (NS) · Nekeharah (QS) Pozostałe stolice sepetów: Rataqes (WS) · Tengah Bēsantu (SS) · Baroqeti (PS) · Qēmkah (AS) Mniejsze ośrodki: Ndatang (WS) · Wielka Świątynia Yatina (SS) · Dāubkhahan (QS) · Anhkhatiš (NS) Całoroczne jeziora i oazy: Tēqra (NS) · Hasthath (QS) · Maujāht (PS) · Caqt Yejah (PS) Okresowe jeziora i oazy: Gaurakah Caqt (SS) · Sephterīšaun (SS) · Šedīt (SS) · Wadya (SS) · Ukryta Oaza (SS) · Tarrunaht (SS) · Andaht (AS) · Yamhad (AS) · Caqt Rašk (AS) Inne istotne: Kanały Khēmriego (QS) · Phaur Āmhat (PS) · Chēnu (AS) · Gundacahan (PS) · Góra Kaszrak (NS) · Sakhra (QS)

Plan miasta

Plan miasta Gaurakah (Gora) w roku 5360 CE.

Ważniejsze miejsca

• 1. Świątynia Chatnakha
• 2. Wielki Bazar Starego Miasta
• 3. Dzielnica Portowa
• 4. Port Południowy

• 5. Port Północny
• 6. Tanīth (miasteczko)
• 7. Mur przeciwpowodziowy Tanīth
• 8. Pałac Faraoński

• 9. Pałacowa Świątynia Lišēmhiy
• 10. Wielki Bazar Nowego Miasta
• 11. Twierdza Gaurakah (miejski garnizon)
• 12. Port Twierdzy Gaurakah

• 13. Kanał Senheba i Kanał Haštiya
• 14. Faraońskie wieże phegāušt
• 15. Obelisk Tālaivchahtisha IV Zdobywcy
• 16. Trzy obeliski Faraona Mērtāta

• P. Prom, miejsca w których łatwo można znaleźć i wynająć łódź transportująca ludzi i towary na drugi brzeg rzeki
• J. Jezioro okresowe Gaurakah Caqt

---

Miasto Gaurakah położone jest na północnym brzegu Naqadah oraz zachodnim brzegu Ehwatri, w miejscu gdzie łączą się obie rzeki. Na południu znajduje się Gaurakah Caqt, jedno z wielu jezior okresowych Mhasalu. Latem, a więc w porze deszczowej, wypełnia się ono wodą, która podchodzi pod samo miasto. Zimą (w porze suchej) jej poziom jednak ustawicznie się zmniejsza. W niektórych okresach roku wysycha całkowicie, niekiedy przykrywa go nawet piasek pustyni, w innych na obszarze Gaurakah Caqt siane są ziarna, a niecka wypełnia się polami uprawnymi.

Gaurakah dzieli się na Stare Miasto oraz Nowe Miasto. Stare Miasto wznosi się na wzgórzu, na którego szczucie stoi Świątynia Chatnakha. Jest to jeden z najbardziej charakterystycznych oraz dominujących nad miastem budynków. Świątynia zbudowana jest na planie kwadratu, otoczona jest także wysokimi oraz bogato zdobionymi murami, oddzielającymi Świątynię od reszty miasta. Stare Miasto również otoczone jest imponującymi murami, zbudowanymi na planie kwadratu. Nie są one jednak idealnie równe, z uwagi na swoją starożytność były wielokrotnie niszczone i odbudowywane, co z czasem doprowadziło do pewnych nierówności. Mury Starego Miasta posiadają 5 głównych bram (oraz sporo mniejszych) i 26 wież strażniczych. Innym istotnym miejscem Starego Miasta jest Wielki Bazar, położony na południe od Świątyni Chatnakha oraz znajdującego się opodal niej głównego placu.

Stare Miasto z trzech stron otacza Kanał Senheba, łączący się także z rzekami Naqadah oraz Ehwatri. Na południe od Starego Miasta, lecz wciąż wewnątrz Kanału Senheba, znajduje się dzielnica portowa miasta Gaurakah. W niej wyróżnia się większy Port Północny oraz mniejszy Port Południowy. Do Portu Północnego cumują statki płynące z północnego Mhasalu, Mtalu, Mnaru, a niekiedy nawet z basenu Morza Słonego. Do Portu Południowego cumują natomiast statki płynące rzeką Naqadah z zachodnich obszarów Mhasalu. Statki ze wschodnich obszarów krainy, płynące górnym biegiem Ehwatri, cumują różnie, w zależności od ich następnego celu podróży.

Na wschód od Kanału Senheba oraz Starego Miasta znajdują się rozległe obszary rolnicze, a także część zabudowań miejskich, chociaż jeszcze więcej znajduje się ich na północ od niego. Z Kanałem Senheba łączy się Kanał Haštiya, który biegnie na północ oraz zachód, wpadając do Ehwatri. Oba kanały pełnią istotną funkcję przeciwpowodziową, odprowadzając nadmiary wody podczas powodzi. Ich poziom wody znacząco rózni sie więc w zależności od pory roku. Kanały zapewniają także dodatkową ochronę miastu, choć jest to funkcja drugorzędna. Innym rezultatem znacznego wahania się poziomu wody w rzekach, kanałach i jeziorze jest to, że zabudowa Gaurakah wnosi się znacznie ponad otaczający miasto teren, ma też budowę tarasową, z wieloma poziomami schodzącymi w dół do rzeki. Jest to charakterystyczna cecha architektury całej Ajdyniriany, mająca chronić budynki przed podtopieniem, zapewniając jednocześnie mieszkańcom dostęp do rzeki bez względu na jej aktualny poziom.

Na wschód od Kanału Senheba i na południe od Kanału Haštiya znajduje się Nowe Miasto. Ze Starym Miastem łączą je trzy mosty nad Kanałem Senheba. W przeciwieństwie do Starego Miasta, którego centralnym punktem jest Świątynia Chatnakha, centralnym budynkiem Nowego Miasta jest ogromny Pałac Faraoński, czyli dawna siedziba władców Mhasalu, oraz przylegająca do niego pałacowa Świątynia Lišēmhiy. Pałac Faraoński połączony jest szeroką arterią z Wielkim Bazarem Nowego Miasta. Podział Gaurakah na dwie części przejawia się także w zamożności jego mieszkańców - generalnie rzecz biorąc Nowe Miasto jest zdecydowanie bogatszą częścią Gaurakah, Stare Miasto oraz Dzielnica Portowa częścią biedniejszą. Na samej północy Nowego Miasta odnaleźć można wielką Twierdzę Gaurakah, stanowiącą miejski garnizon. To tutaj stacjonuje imperialna armia oraz zarządca wojskowy Gaurakah. Twierdza posiada także własny port.

Przy północnej bramie miasta znajduje się ogromny obelisk, wykonany z czerwonego granitu, w mhasalskim stylu, zdobiony mhasalskimi hieroglifami (Taroqaq). Upamiętnia on ajdyniriański podbój miasta, wzniesiony został na rozkaz imperatora Tālaivchahtisha IV Zdobywcy. Na północ od miasta znajdują się także dwie faraońskie wieże phegāušt. Są to monumentalne budowle, służące unikalnym pochówkom dawnych mhasalskich władców. Obecnie wieże te są w dużej mierze opuszczone i zaniedbane.

Na przeciwnym brzegu Ehwatri znajduje się przyległe do Gaurakah miasteczko Tanīth. Administracyjnie znajduje się ono w granicach Wschodniego Sepetu, z uwagi na swoją lokalizacje jest jednak bardzo silnie związane z Gaurakah. Do najciekawszych elementów Tanīth należą na pewno imponujące mury przeciwpowodziowe, odgradzające południową granicę miasteczka od wód Ehwatri oraz Gaurakah Caqt. Nieopodal, w miejscu złączenia Naqadah i Ehwatri, znajdują się też trzy wielkie obeliski, wzniesione przez faraona Mērtāta. Każde z nich upamiętnia zwycięstwo nad innym wrogiem Mhasalu (Nahrydżytami, Mtalem oraz Ajdynirem). Obeliski te zawsze wznoszą się wysoko nad powierzchnie wody, nawet podczas największych opadów i powodzi. Oba brzegi rzeki łączą też liczne łódki oraz promy, wiozące ludzi i towary.

Architektura

Gaurakah pełne jest najlepszych i najpiękniejszych przykładów mhasalskiej architektury, a także wielu imponujących posągów i obelisków. Miasto te jest domem kilku spośród najbardziej monumentalnych budowli całego Mhasalu, między innymi Świątyni Chatnakha, Świątyni Lišēmhiy oraz Pałacu Faraońskiego. Są to przykłady typowej architektury imperialnej, podobnej pod wieloma względami do tej stosowanej w Imperium Zysudrydzkim - ma ona za zadanie oddać potęgę państwa i boski majestat jego władców, swym rozmiarem i wspaniałością przytłaczać każdego, kto znajdzie się w zasięgu wzroku. Przykłady podobnej architektury imperialnej można znaleźć w niemal każdym istotnym historycznie regionie Ajdyniriany, jest to bowiem praktyka szeroko rozpowszechniona w regionie, o bardzo długiej tradycji. Budowle Gaurakah są jednak jednym z najlepszych przykładów typowo mhasalskiej architektury imperialnej.

• 

  Wnętrze Świątyni Chatnakha, z charakterystycznymi przytłaczająco monumentalnymi kolumnami, bogatymi zdobieniami oraz ajdyniriańskimi dywanami na posadzce.

• 

  Widok na wejście do przyległej do Pałacu Faraońskiego Świątyni Lišēmhiy, ze złotymi posągami bogini, marmurowymi stopniami oraz sfinksami.

Populacja i religia

Mieszkanka Gaurakah składająca cześć bóstwu w swojej domowej kapliczce.

Populacja Gaurakah, zarówno jako miasta jak imperialnej prowincji, składa się w ogromnej większości z Mhasalów. Są nimi głównie Koradżyci, choć miasto zamieszkuje tez istotna grupa Oketów oraz Czenetów. Mimo, że mieszkańcy Gaurakah zaliczani są do większej grupy Koradżytów, a więc mieszkańców środkowego Mhasalu, posiadają oni dość silne poczucie lokalnej tożsamości, wyróżniającej ich spośród innych Mhasalów zamieszkujących okoliczne obszary.

Jedyni przedstawiciele ludności nie-mhasalskiej mieszkają wewnątrz miasta, zwłaszcza w Dzielnicy Portowej oraz w Nowym Mieście. W Dzielnicy Portowej łatwo można natrafić na kupców z całego Imperium, a nawet spoza jego granic, wynajmujących pokoje w karczmach i gospodach. Mało który z nich bywa jednak w mieście dłużej niż kilka do kilkunastu dni. Do obcych stale zamieszkujących Gaurakah należą przede wszystkim społeczności Mnaryjczyków oraz Ajdyniriańczyków, a także niewielka społeczność Qińczyków. Zamieszkują oni Nowe Miasto, zwłaszcza północne obszary położone w pobliżu Twierdzy Gaurakah. Nalezy do nich doliczyc także imperialny garnizon, składający się w większość z żołnierzy pochodzących spoza Mhasalu.

Populacja miasta oraz prowincji wyznaje głównie lokalną religię mhasalską. Gaurakah posiada jednak własną triadę bóstw, uznawaną za najważniejsze bóstwa całego Mhasalu a także patronów miasta. Do triady tej należą:

• Chatnakh: bóg nieba i król bogów
• Lišēmhiy: bogini płodności i rodziny, matka Chatnakha
• Išihraq: bogini nieba, stanowiąca personifikację pałacu faraona, żona Chatnakha

Do innych religii praktykowanych w Gaurakah nalezy przede wszystkim dżaryzm (w granicach miasta znajduje się nawet dżaryjska świątynia), bohenizm oraz różne bóstwa mnaryjskie.