Gramatyka języka istockiego: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zaimki nieokreślone: Istokizacja III etap) |
(→Zaimki wybiórcze: Istokizacja III etap) |
||
Linia 418: | Linia 418: | ||
===Zaimki wybiórcze=== | ===Zaimki wybiórcze=== | ||
− | tworzymy za pomocą prefiksu | + | tworzymy za pomocą prefiksu ĸoʌı- i zaimka pytającego: |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıĸas'' - ktokolwiek, cokolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıĸoĸ' - jakkolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıĸoĸa/s'' - jakakolwiek, jakikolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıĸaтpa/s'' - którakolwiek, którykolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıĸaтpo'' - czyjkolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıĸaƌ'' - kiedykolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıĸaмє'' - gdziekolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıĸυƌa'' - dokądkolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıзυƌa'' - skądkolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıтpυƌa'' - którędykolwiek |
− | * '' | + | * ''ĸoʌıĸıĸ'' - cokolwiek (ilość) |
− | * '' | + | * ''пpoĸoʌıĸo'' - z jakiegokolwiek powodu |
=== Zaimki odmienne=== | === Zaimki odmienne=== |
Wersja z 17:15, 28 lip 2013
Gramatyka języka istockiego
Rzeczownik
Przymiotnik
Liczebnik
Liczebniki istockie dzielimy na główne i porządkowe.
Numer | L. główny | L. porządkowy |
---|---|---|
1 | ʙıєƌєʜ | пıpмa/s |
2 | ƌʙı | υтpa/s |
3 | тpı | тєpтa/s |
4 | cєтpı | cєpтa/s |
5 | пєʜĸ | пєʜтa/s |
6 | sєsĸ | sєsтa/s |
7 | sєптıʜ | sєптıмa/s |
8 | asтυʜ | asтυмa/s |
9 | ƌєʙıʜ | ƌєʙıмa/s |
10 | ƌєsıм | ƌєsıмтa/s |
100 | sıм | sıмтa/s |
1000 | тʏĸsтaʜ | тʏĸsтaʜтa/s |
1.000.000 | мıʌıᴊoʜ | мıʌıᴊoʜυʙa/s |
1.000.000.000 | мıʌıᴊapƌ | мıʌıᴊapƌυʙa/s |
Liczebniki główne
- Liczebniki główne od 1 do 10 zaliczają się do liczebników prostych i podlegają odmianie przez przypadki (oprócz: 2,3,4). Liczebniki te uniwersalne dla obu rodzajów gramatycznych.
ʙıєƌєʜ (jeden, jedna, jedno),
ƌʙı (dwaj, dwie, dwa),
тpı (trzej, trzy),
cєтpı (czterej, cztery),
пєʜĸ (pięciu, pięć),
sєsĸ (sześciu, sześć),
sєптıʜ (siedmiu, siedem),
asтυʜ (ośmiu, osiem),
ƌєʙıʜ (dziewięciu, dziewięć),
ƌєsıм (dziesięciu, dziesięć).
- Liczebniki główne od 11 do 19 to liczebniki złożone. Również podlegają odmianie przez przypadki i są uniwersalne dla obu rodzajów gramatycznych. Liczebniki te powstały od określenia aʜт ƌєsıм (nad dziesięć). Pozostały w języku jako złożenie liczby i słowa (ʜ)aʜт (nad).
ʙıєʜaʜт (jedenastu, jedenaście),
ƌʙıʜaʜт (dwunastu, dwanaście),
тpıʜaʜт (trzynastu, trzynaście),
cєтpıʜaʜт (czternastu, czternaście),
пıʜĸaʜт (piętnastu, piętnaście),
sısĸaʜт (szesnastu, szesnaście),
sєптıʜaʜт (siedemnastu, siedemnaście),
asтυʜaʜт (osiemnastu, osiemnaście),
ƌєʙıʜaʜт (dziewiętnastu, dziewiętnaście).
W potocznym języku dopuszczalne są krótkie formy tych liczebników: ʙıєʜa, ƌʙıʜa, тpıʜa, cєтpıʜa, пıʜĸa, sısĸa, sєптıʜa, asтυʜa, ƌєʙıʜa.
- Nazwy dziesiątek składają się z dwóch członów: z liczebnika od 2 do 9 oraz liczebnika ƌєsıм.
ƌʙıƌєsıм (dwudziestu, dwadzieścia),
тpıƌєsıм (trzydziestu, trzydzieści),
cєтpıƌєsıм (czterdziestu, czterdzieści),
пєʜƌєsıм (pięćdziesięciu, pięćdziesiąt),
sєsƌєsıм (sześćdziesięciu, sześćdziesiąt),
sєптıƌєsıм (siedemdziesięciu, siedemdziesiąt),
asтυƌєsıм (osiemdziesięciu, osiemdziesiąt),
ƌєʙıƌєsıм (dziewięćdziesięciu, dziewięćdziesiąt).
Liczebniki te są odmienne przez przypadki i uniwersalne dla obu rodzajów gramatycznych.
- Nazwy kolejnych liczebników odmieniają się jak rzeczowniki, czyli przez przypadki i liczby.
sıм (sto, setka),
ƌʙı, тpı, cєтpı sıмas (dwieście, trzysta, czterysta), пєʜĸ, sєsĸ, sєптıʜ, asтυʜ, ƌєʙıʜ sıмυ (pięćset, sześćset, siedemset, osiemset, dziewięcset),
тʏĸsтaʜ (tysiąc),
ƌʙı, тpı, cєтpı тʏĸsтaʜas (dwa, ..., cztery tysiące), пєʜĸ, sєsĸ, sєптıʜ, asтυʜ, ƌєʙıʜ тʏĸsтaʜυ (pięć, ..., dziewięć tysięcy),
мıʌıᴊoʜ, мıʌıᴊapƌ (milion, miliard).
- Pozostałe liczebniki główne występują w postaci zestawień.
41: cєтpıƌєsıм ʙıєƌєʜ
63: sєsƌєsıм тpı
125: sıм ƌʙıƌєsıм пєʜĸ
780: sєптıʜ sıмυ asтυƌєsıм
5.239: пєʜĸ тʏĸsтaʜυ ƌʙı sıмas тpıƌєsıм ƌєʙıʜ
- Liczebniki od ʙıєʜaʜт do ƌєʙıʜaʜт i wszystkie nazywające liczby będące pełnymi dziesiątkami (10, 20,..., 100, 1000,...) tworzą z rzeczownikami związki zależne, w których rzeczownik występuje w formie dopełniacza liczby mnogiej. W takich połączeniach odmienia się tylko liczebnik, rzeczownik zaś pozostaje nieodmienny.
Nom. sєsєpıυ ʙıєʜaʜт, ĸʜıгυ ƌєsıм, ƃpoтυ sıм
Gen. sєsєpıυ ʙıєʜaʜтo, ĸʜıгυ ƌєsıмo, ƃpoтυ sıмo
Dat. sєsєpıυ ʙıєʜaʜтaм, ĸʜıгυ ƌєsıмaм, ƃpoтυ sıмaм
Ak. sєsєpıυ ʙıєʜaʜтa, ĸʜıгυ ƌєsıмa, ƃpoтυ sıмa
Inst. sєsєpıυ ʙıєʜaʜтυ, ĸʜıгυ ƌєsıмυ, ƃpoтυ sıмυ
Lok. sєsєpıυ ʙıєʜaʜтє, ĸʜıгυ ƌєsıмє, ƃpoтυ sıмє
- Liczebnik ʙıєƌєʜ tworzy związki zależne z rzeczownikami, w których rzeczownik występuje w formie dopełniacza liczby pojedynczej. W takich połączeniach odmienia się tylko liczebnik, rzeczownik zaś pozostaje nieodmienny.
Nom. sєsєpıs ʙıєƌєʜ, ĸʜıгos ʙıєƌєʜ, ƃpoтo ʙıєƌєʜ
Gen. sєsєpıs ʙıєƌєʜo, ĸʜıгos ʙıєƌєʜo, ƃpoтo ʙıєƌєʜo
Dat. sєsєpıs ʙıєƌєʜaм, ĸʜıгos ʙıєƌєʜaм, ƃpoтo ʙıєƌєʜaм
Ak. sєsєpıs ʙıєƌєʜa, ĸʜıгos ʙıєƌєʜa, ƃpoтo ʙıєƌєʜa
Inst. sєsєpıs ʙıєƌєʜυ, ĸʜıгos ʙıєƌєʜυ, ƃpoтo ʙıєƌєʜυ
Lok. sєsєpıs ʙıєƌєʜє, ĸʜıгos ʙıєƌєʜє, ƃpoтo ʙıєƌєʜє
- Liczebniki ƌʙı, тpı, cєтpı tworzą związki zależne z rzeczownikami, w których rzeczownik występuje w bierniku liczby mnogiej (w formie mianownikowej, zaś w pozostałych przypadkach jest odmienny). Liczebnik zaś pozostaje nieodmienny.
ƌʙı sєsєpıєs, тpı ĸʜıгas, cєтpı ƃpoтas
- Liczebniki пєʜĸ,..., ƌєʙıʜ tworzą związki zależne z rzeczownikami, w których rzeczownik występuje w dopełniaczu liczby mnogiej. W takich połączeniach odmienia się tylko liczebnik, rzeczownik zaś pozostaje nieodmienny.
sєsєpıυ пєʜĸ, ĸʜıгυ sєптıʜ, ƃpoтυ ƌєʙıʜ
Liczebniki porządkowe
Liczebniki ułamkowe
Zaimek
Zaimki osobowe
- ᴊaз - ja
- тʏ - ty
- ᴊoʜ - on
- ᴊoʜa - ona
- мєs - my
- ᴊʏs - wy
- ᴊoʜı - oni
- ᴊoʜos - one
zaimki osobowe odmienne są przez przypadki:
Mianownik | ᴊaз | тʏ | ᴊoʜ | ᴊoʜa | мєs | ᴊʏs | ᴊoʜı | ᴊoʜos |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dopełniacz | мaʜs | тaυs | ᴊoʜo | ᴊoʜos | мυsυ | ᴊυsυ | ᴊoʜυ | ᴊoʜυ |
Celownik | мaʜ | тaυ | ᴊoʜaм | ᴊoʜoм | мυмs | ᴊυмs | ᴊoʜaмs | ᴊoʜoмs |
Biernik | мaʜa | тaʙa | ᴊoʜa | ᴊoʜє | мυs | ᴊυs | ᴊoʜas | ᴊoʜas |
Narzędnik | мaʜıмı | тaʙıмı | ᴊoʜυ | ᴊoʜoмı | мυмıs | ᴊυмıs | ᴊoʜυs | ᴊoʜoмıs |
Miejscownik | мaʜє | тaʙє | ᴊoʜє | ᴊoʜoмє | мυмısє | ᴊυмısє | ᴊoʜosє | ᴊoʜosє |
Zaimki zwrotne
Mianownik | sʏ | sam, sobą |
---|---|---|
Dopełniacz | saυs | siebie |
Celownik | saυ | sobie |
Biernik | saʙa | siebie |
Narzędnik | saʙıмı | sobą |
Miejscownik | saʙє | w sobie |
Zaimki dzierżawcze
Zaimki dzierżawcze powstałe w wyniku posesywu zaimków osobowych:
- мaʜo - mój
- тaʙo - twój
- saʙo - swój
Zaimki dzierżawcze równe z dopełniaczem zaimków osobowych:
- ᴊoʜo - jego
- joʜos - jej
- мυsυ - nasz
- ᴊυsυ - wasz
- ᴊoʜυ - ich
Zaimki pytające
tworzymy za pomocą prefiksu ĸ-:
- ĸas - kto, co
- ĸoĸ - jak
- ĸoĸa/s - jaka, jaki
- ĸaтpa/s - która, który
- ĸaтpo - czyj
- ĸaƌ - kiedy
- ĸaмє - gdzie
- ĸυƌa - dokąd
- зυƌa - skąd (ıз-ĸυƌa -> ıзυƌa-> зυƌa)
- тpυƌa - którędy (ĸaтpυƌa -> тpυƌa)
- ĸıĸ - ile
- пpoĸo - dlaczego
Zaimki wskazujące
tworzymy za pomocą prefiksów:
т- - wskazujący
sıт- - wskazujący bliski
- тa/s - tamta, tamten
- sıтa/s - ta, ten
- тoĸ - tak, w ten sposób
- тoĸa/s - taka, taki
- тaтpa/s - ta, ten z kolei
- тaƌ - wtedy
- sıтaƌ - teraz
- тaмє - tam
- sıтaмє - tu(taj)
- тυƌa - tam
- ıз-тυƌa - stamtąd
- ıз-sıтυƌa - stąd
- тaтpυƌa - tamtędy
- sıтaтpυƌa - tędy
- тıĸ - tyle
- пpoтo - dlatego
Zaimki przeczące
tworzymy za pomocą prefiksu ʜı- oraz zaimka pytającego:
- ʜıĸas - nikt, nic
- ʜıĸoĸ - nijak, w żaden sposób
- ʜıĸoĸa/s - nijaka, nijaki
- ʜıĸaтpa/s - żadna, żaden z kolei
- ʜıĸaтpo - niczyj
- ʜıĸaƌ - nigdy
- ʜıĸaмє - nigdzie
- ʜıĸυƌa - donikąd
- ʜıзυƌa - znikąd
- ʜıтpυƌa - nikędy
- ʜıĸıĸ - nic, żadna ilość
- пpoʜıĸo - bez żadnego powodu (bo nie)
- ʜєƌєʜ - żaden (ʜı- + ʙıєƌєʜ) zaimek w formie liczebnika
Zaimki upowszechniające
tworzymy za pomocą prefiksu sє- lub (ʙı)s- i zaimka wskazującego:
- ʙısтas - wszystko
- ʙısтoĸ - w każdy sposób
- ʙısтoĸa/s - wszelaka, wszelaki
- sєтpa/s - każda, każdy
- sєтpı - wszyscy
- sєтpo - wszystkich, każdego
- sтaƌ - zawsze
- sтaмє - wszędzie
- sтυƌa - wszędzie
- sєзυƌa - zewsząd
- sєтpυƌa - wszędy
- ʙısтıĸ - wszystko, każda ilość
- пposтo - z każdego powodu
- sєƌєʜ - każdy (sє- + ʙıєƌєʜ) zaimek w formie liczebnika
Zaimki nieokreślone
tworzymy za pomocą prefiksu ʜє- oraz zaimka pytającego:
- ʜєĸas - ktoś, coś
- ʜєĸoĸ - jakoś, w jakiś sposób
- ʜєĸoĸa/s - jakaś, jakiś
- ʜєĸaтpa/s - któraś, któryś z kolei
- ʜєĸaтpo - czyjś
- ʜєĸaƌ - kiedyś
- ʜєĸaмє - gdzieś
- ʜєĸυƌa - dokądś
- ʜєзυƌa - skądś
- ʜєтpυƌa - którędyś
- ʜєĸıĸ - nieco, trochę
- пpoʜєĸo - z jakiegoś powodu (bo tak)
Zaimki wybiórcze
tworzymy za pomocą prefiksu ĸoʌı- i zaimka pytającego:
- ĸoʌıĸas - ktokolwiek, cokolwiek
- ĸoʌıĸoĸ' - jakkolwiek
- ĸoʌıĸoĸa/s - jakakolwiek, jakikolwiek
- ĸoʌıĸaтpa/s - którakolwiek, którykolwiek
- ĸoʌıĸaтpo - czyjkolwiek
- ĸoʌıĸaƌ - kiedykolwiek
- ĸoʌıĸaмє - gdziekolwiek
- ĸoʌıĸυƌa - dokądkolwiek
- ĸoʌıзυƌa - skądkolwiek
- ĸoʌıтpυƌa - którędykolwiek
- ĸoʌıĸıĸ - cokolwiek (ilość)
- пpoĸoʌıĸo - z jakiegokolwiek powodu
Zaimki odmienne
tworzymy za pomocą prefiksu ki i zaimka wskazującego (czasami pytającego):
- kitok - inaczej
- kita/s - inna, inny
- kitad - kiedy indziej
- kitame - gdzie indziej
- kituda - dokądinąd
- kizuda - skądinąd
- kitruda - inędy
- kitik - inna ilość (kit-tik - mniej więcej)
- prokito - z innego powodu