Grocki

Język grocki (Ϩακα ϥαρα ‹graka wlara›) - język używany przez Groków.

Fonologia

Grokowie charakteryzują się odmienną budową narządu mowy. Nie mają zębów, natomiast na podniebieniu miękkim posiadają fałd skórny. Dodatkowo więzadła głosowe mogą kurczyć się, drżąc.

Spółgłoski	wargowe		wargowo- językowe	podnieb.- językowe	podniebienne		krtaniowe
	środkowe	boczne			płaskie	fałdowe
zwarte b.	π ‹p›		τ ‹t›		κ ‹c›	ϧ ‹k›
zwarte dźw.	β ‹b›		ϯ ‹d›		ϫ ‹j›
zwarte dysz.	φ ‹bh›		θ ‹dh›
szczelinowe	υ ‹w›	ϥ ‹wl›	δ ‹th›	ζ ‹z›		γ ‹g›
płynne		λ ‹bl›			(ι ‹i›)	ϩ ‹gr›	ρ ‹r›

Jedyne dopuszczalne zbitki to płynna z płynną, szczelinową lub zwartą, szczelinowa ze szczelinową lub zwartą, lub dwie zwarte w śródgłosie.

Samogłoski	przednie	tylne
wysokie	ι ‹i›
średnie	ε ‹e›	ο ‹o›
niskie	α ‹a›	ω ‹ǒ›

Każda samogłoska ma swój wariant boczny (koartykułowany z λ), oznaczany: ὶ ὲ ὸ ὰ ὼ ‹il el ol al ǒl›.