Grocki

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Język grocki (Ϩαϧα ϥαρα ‹graka wlara›) - język używany przez Groków.

Fonologia

Grokowie charakteryzują się odmienną budową narządu mowy. Nie mają zębów, natomiast na podniebieniu miękkim posiadają fałd skórny. Dodatkowo więzadła głosowe mogą kurczyć się, drżąc.

Spółgłoski wargowe wargowo-
językowe
podnieb.-
językowe
podniebienne krtaniowe
środkowe boczne płaskie fałdowe
zwarte b. π ‹p› τ ‹t› κ ‹c› ϧ ‹k›
zwarte dźw. β ‹b› ϯ ‹d› ϫ ‹j›
zwarte dysz. φ ‹bh› θ ‹dh›
szczelinowe υ ‹w› ϥ ‹wl› δ ‹th› ζ ‹z› γ ‹g›
płynne λ ‹bl› (ι ‹i›) ϩ ‹gr› ρ ‹r›

Jedyne dopuszczalne zbitki to płynna z płynną, szczelinową lub zwartą, szczelinowa ze szczelinową lub zwartą, lub dwie zwarte w śródgłosie.

Samogłoski przednie tylne
wysokie ι ‹i›
średnie ε ‹e› ο ‹o›
niskie α ‹a› ω ‹ǒ›

Każda samogłoska ma swój wariant boczny (koartykułowany z λ), oznaczany: ἱ ἑ ὁ ἁ ὡ ‹il el ol al ǒl›.