Imfursa: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m |
m |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
! Przymknięte | ! Przymknięte | ||
| [i] '''◌ِ''' | | [i] '''◌ِ''' | ||
− | | [iː] ''' | + | | [iː] '''ي''' |
| | | | ||
| | | | ||
| [ʊ~u] '''◌ُ''' | | [ʊ~u] '''◌ُ''' | ||
− | | [uː] ''' | + | | [uː] '''و''' |
|- | |- | ||
! Otwarte | ! Otwarte | ||
| | | | ||
| | | | ||
− | | [a] '''◌َ | + | | [a] '''◌َ''' |
− | | [aː] ''' | + | | [aː] '''ا''' |
| | | | ||
| | | | ||
Linia 160: | Linia 160: | ||
=='''Ortografia Hamzy'''== | =='''Ortografia Hamzy'''== | ||
+ | |||
+ | W przeciwieństwie do arabskiego, hamza jest podstawowym elementem alfabetu imfursyjskiego (nie jest traktowana jako nie-litera), jednak jej użycie jest jeszcze bardziej skomplikowane (i tym samym rozbudowane) niż w arabskim. W Imfursie hamzą oznacza się *każde* zwarcie krtaniowe, wymawiane czy też takie, które uległo redukcji (zazwyczaj na początku wyrazu). Może być zapisywana nie tylko nad samogłoskami, ale także nad spółgłoskami. | ||
+ | |||
+ | * Jeżeli hamza występuje przed samogłoską długą, oznacza się ją we wszystkich pozycjach poprzez hamzę ponad/pod alifem: | ||
+ | ::: [ʔaː] '''أ''' | ||
+ | ::: [ʔiː] '''إ''' | ||
+ | ::: [ʔuː] '''ٵ''' | ||
+ | * Jeżeli hamza występuje przed samogłoską krótką na początku wyrazu, zaznacza się ją poprzez hamzę na piedestale: | ||
+ | :::[ʔV] '''ئـ''' | ||
+ | * Jeżeli hamza występuje przed samogłoską krótką w środku wyrazu, oznacza się ją hamzą na piedestale *lub* poprzez diakrytyk ponad niektórymi spółgłoskami poprzedzającymi hamzę: | ||
+ | :::[ʔV] '''ئـ''' | ||
+ | :::[CʔV] '''ځـ''', '''ـۀ''' | ||
+ | * Jeżeli hamza występuje w środku wyrazu po samogłosce długiej, zaznacza się ją kombinacją długiej samogłoski i hamzy na linii: | ||
+ | :::[aːʔ] '''ـاء''' | ||
+ | :::[iːʔ] '''ـيء''' | ||
+ | :::[uːʔ] '''ـوء''' | ||
+ | * Jeżeli hamza występuje w środku lub na końcu wyrazu po samogłosce krótkiej, oznacza się ją poprzez hamzę na linii: | ||
+ | :::[Vʔ] '''ء''' | ||
+ | * Jeżeli hamza występuje po samogłosce długiej na końcu wyrazu, oznacza się ją ponad samogłoską: | ||
+ | :::[aːʔ] '''ـأ''' | ||
+ | :::[iːʔ] '''ـئ''' | ||
+ | :::[uːʔ] '''ـؤ''' |
Wersja z 16:35, 12 sty 2013
Imfursa, ٳمڧ٬رښۜى [ʔimˈfʊɾˠˌsaː], język imfursyjski, imfurszczyzna - Język a priori, artlang autorstwa Ghostera
Fonetyka
Samogłoski
Przednie | Centralne | Tylne | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Krótkie | Długie | Krótkie | Długie | Krótkie | Długie | |
Przymknięte | [i] ◌ِ | [iː] ي | [ʊ~u] ◌ُ | [uː] و | ||
Otwarte | [a] ◌َ | [aː] ا |
Spółgłoski
Wargowe | Koronalne | Dorsalne | Gardłowe | Krtaniowe | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zębowe | Dziąsłowe | Retrofleksyjne | Palatalne | Welarne | Uwularne | |||||
Nosowe | [m] م | [n] ن | ||||||||
Zwarte | Bezdźwięczne | [t] ت | [k] ک | [q] ق | [ʔ] ء | |||||
Dźwięczne | [b] ب | [d] د | [ɢ] ڠ | |||||||
Emfatyczne | Bezdźwięczne | [fˤ] ڨ | [θˤ] ظ | [tˤ] ط, [sˤ] ص, [ʪˤ] ڟ | ||||||
Dźwięczne | [vˤ] ۋ | [dˤ] ض, [ʫˤ] ۻ | ||||||||
Szczelinowe | Bezdźwięczne | [f] ڧ | [θ] ث | [s] س | [ʂ] ش | [ɕ] ښ | [χ] خ | [ħ] ح | [h] ه | |
Dźwięczne | [v] ۊ | [ð] ذ | [z] ز, [ʫ] ڎ | [ʐ] ج | [ʑ] ڗ | [ʕ~ʕ̝] ع | [ɦ] ۼ | |||
Aproksymanty | [w] و | [lˠ] ل | [j] ي | |||||||
Drżące | [rˠ] ر | [ʀ] غ |
Ortografia
Ortografia Hamzy
W przeciwieństwie do arabskiego, hamza jest podstawowym elementem alfabetu imfursyjskiego (nie jest traktowana jako nie-litera), jednak jej użycie jest jeszcze bardziej skomplikowane (i tym samym rozbudowane) niż w arabskim. W Imfursie hamzą oznacza się *każde* zwarcie krtaniowe, wymawiane czy też takie, które uległo redukcji (zazwyczaj na początku wyrazu). Może być zapisywana nie tylko nad samogłoskami, ale także nad spółgłoskami.
- Jeżeli hamza występuje przed samogłoską długą, oznacza się ją we wszystkich pozycjach poprzez hamzę ponad/pod alifem:
- [ʔaː] أ
- [ʔiː] إ
- [ʔuː] ٵ
- Jeżeli hamza występuje przed samogłoską krótką na początku wyrazu, zaznacza się ją poprzez hamzę na piedestale:
- [ʔV] ئـ
- Jeżeli hamza występuje przed samogłoską krótką w środku wyrazu, oznacza się ją hamzą na piedestale *lub* poprzez diakrytyk ponad niektórymi spółgłoskami poprzedzającymi hamzę:
- [ʔV] ئـ
- [CʔV] ځـ, ـۀ
- Jeżeli hamza występuje w środku wyrazu po samogłosce długiej, zaznacza się ją kombinacją długiej samogłoski i hamzy na linii:
- [aːʔ] ـاء
- [iːʔ] ـيء
- [uːʔ] ـوء
- Jeżeli hamza występuje w środku lub na końcu wyrazu po samogłosce krótkiej, oznacza się ją poprzez hamzę na linii:
- [Vʔ] ء
- Jeżeli hamza występuje po samogłosce długiej na końcu wyrazu, oznacza się ją ponad samogłoską:
- [aːʔ] ـأ
- [iːʔ] ـئ
- [uːʔ] ـؤ