Imfursa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
m
Linia 22: Linia 22:
 
! Przymknięte
 
! Przymknięte
 
| [i] '''◌ِ'''
 
| [i] '''◌ِ'''
| [iː] '''إ~ي'''
+
| [iː] '''ي'''
 
|
 
|
 
|
 
|
 
| [ʊ~u] '''◌ُ'''
 
| [ʊ~u] '''◌ُ'''
| [uː] '''ٵ~و'''
+
| [uː] '''و'''
 
|-
 
|-
 
! Otwarte
 
! Otwarte
 
|
 
|
 
|
 
|
| [a] '''◌َ'''
+
| [a] '''◌َ'''
| [aː] '''أ~ا'''
+
| [aː] '''ا'''
 
|
 
|
 
|
 
|
Linia 160: Linia 160:
  
 
=='''Ortografia Hamzy'''==
 
=='''Ortografia Hamzy'''==
 +
 +
W przeciwieństwie do arabskiego, hamza jest podstawowym elementem alfabetu imfursyjskiego (nie jest traktowana jako nie-litera), jednak jej użycie jest jeszcze bardziej skomplikowane (i tym samym rozbudowane) niż w arabskim. W Imfursie hamzą oznacza się *każde* zwarcie krtaniowe, wymawiane czy też takie, które uległo redukcji (zazwyczaj na początku wyrazu). Może być zapisywana nie tylko nad samogłoskami, ale także nad spółgłoskami.
 +
 +
* Jeżeli hamza występuje przed samogłoską długą, oznacza się ją we wszystkich pozycjach poprzez hamzę ponad/pod alifem:
 +
::: [ʔaː] '''أ'''
 +
::: [ʔiː] '''إ'''
 +
::: [ʔuː] '''ٵ'''
 +
* Jeżeli hamza występuje przed samogłoską krótką na początku wyrazu, zaznacza się ją poprzez hamzę na piedestale:
 +
:::[ʔV] '''ئـ'''
 +
* Jeżeli hamza występuje przed samogłoską krótką w środku wyrazu, oznacza się ją hamzą na piedestale *lub* poprzez diakrytyk ponad niektórymi spółgłoskami poprzedzającymi hamzę:
 +
:::[ʔV] '''ئـ'''
 +
:::[CʔV] '''ځـ''', '''ـۀ'''
 +
* Jeżeli hamza występuje w środku wyrazu po samogłosce długiej, zaznacza się ją kombinacją długiej samogłoski i hamzy na linii:
 +
:::[aːʔ] '''ـاء'''
 +
:::[iːʔ] '''ـيء'''
 +
:::[uːʔ] '''ـوء'''
 +
* Jeżeli hamza występuje w środku lub na końcu wyrazu po samogłosce krótkiej, oznacza się ją poprzez hamzę na linii:
 +
:::[Vʔ] '''ء'''
 +
* Jeżeli hamza występuje po samogłosce długiej na końcu wyrazu, oznacza się ją ponad samogłoską:
 +
:::[aːʔ] '''ـأ'''
 +
:::[iːʔ] '''ـئ'''
 +
:::[uːʔ] '''ـؤ'''

Wersja z 16:35, 12 sty 2013

Imfursa, ٳمڧ٬رښۜى [ʔimˈfʊɾˠˌsaː], język imfursyjski, imfurszczyzna - Język a priori, artlang autorstwa Ghostera

Fonetyka

Samogłoski

Samogłoski
Przednie Centralne Tylne
Krótkie Długie Krótkie Długie Krótkie Długie
Przymknięte [i] ◌ِ [iː] ي [ʊ~u] ◌ُ [uː] و
Otwarte [a] ◌َ [aː] ا

Spółgłoski

Spółgłoski
Wargowe Koronalne Dorsalne Gardłowe Krtaniowe
Zębowe Dziąsłowe Retrofleksyjne Palatalne Welarne Uwularne
Nosowe [m] م [n] ن
Zwarte Bezdźwięczne [t] ت [k] ک [q] ق [ʔ] ء
Dźwięczne [b] ب [d] د [ɢ] ڠ
Emfatyczne Bezdźwięczne [fˤ] ڨ [θˤ] ظ [tˤ] ط, [sˤ] ص, [ʪˤ] ڟ
Dźwięczne [vˤ] ۋ [dˤ] ض, [ʫˤ] ۻ
Szczelinowe Bezdźwięczne [f] ڧ [θ] ث [s] س [ʂ] ش [ɕ] ښ [χ] خ [ħ] ح [h] ه
Dźwięczne [v] ۊ [ð] ذ [z] ز, [ʫ] ڎ [ʐ] ج [ʑ] ڗ [ʕ~ʕ̝] ع [ɦ] ۼ
Aproksymanty [w] و [lˠ] ل [j] ي
Drżące [rˠ] ر [ʀ] غ

Ortografia

Ortografia Hamzy

W przeciwieństwie do arabskiego, hamza jest podstawowym elementem alfabetu imfursyjskiego (nie jest traktowana jako nie-litera), jednak jej użycie jest jeszcze bardziej skomplikowane (i tym samym rozbudowane) niż w arabskim. W Imfursie hamzą oznacza się *każde* zwarcie krtaniowe, wymawiane czy też takie, które uległo redukcji (zazwyczaj na początku wyrazu). Może być zapisywana nie tylko nad samogłoskami, ale także nad spółgłoskami.

  • Jeżeli hamza występuje przed samogłoską długą, oznacza się ją we wszystkich pozycjach poprzez hamzę ponad/pod alifem:
[ʔaː] أ
[ʔiː] إ
[ʔuː] ٵ
  • Jeżeli hamza występuje przed samogłoską krótką na początku wyrazu, zaznacza się ją poprzez hamzę na piedestale:
[ʔV] ئـ
  • Jeżeli hamza występuje przed samogłoską krótką w środku wyrazu, oznacza się ją hamzą na piedestale *lub* poprzez diakrytyk ponad niektórymi spółgłoskami poprzedzającymi hamzę:
[ʔV] ئـ
[CʔV] ځـ, ـۀ
  • Jeżeli hamza występuje w środku wyrazu po samogłosce długiej, zaznacza się ją kombinacją długiej samogłoski i hamzy na linii:
[aːʔ] ـاء
[iːʔ] ـيء
[uːʔ] ـوء
  • Jeżeli hamza występuje w środku lub na końcu wyrazu po samogłosce krótkiej, oznacza się ją poprzez hamzę na linii:
[Vʔ] ء
  • Jeżeli hamza występuje po samogłosce długiej na końcu wyrazu, oznacza się ją ponad samogłoską:
[aːʔ] ـأ
[iːʔ] ـئ
[uːʔ] ـؤ