Język mezmarski
| język mezmarski dejva mezmarika | |
|---|---|
| Utworzenie: | Toivo w 2016 |
| Cel utworzenia: | na potrzeby conworldu |
| Używany w (???): | Imperium Mezmarskie |
| Sposoby zapisu: | łaciński |
| Klasyfikacja: | języki indoeuropejskie mezmarski |
| Kody | |
| Conlanger–1 | mem |
| Przykład | |
| Powszechna Deklaracja Praw Człowieka ??? | |
| Lista conlangów | |
Język mezmarski (dejva mezmarika) - język indoeuropejski stworzony przez Toivo na potrzeby powstającego conworldu fantasy. Jest to właściwie kontynuum dialektalne, albo nawet rodzina językowa, obejmująca narzecza używane w ogromnym Imperium Mezmarskim.
Cel utworzenia i zamysły
Klasyfikacja i warianty
Mezmarski jest językiem indoeuropejskim satemowym, jednak nie zalicza się do żadnej ze znanych rodzin.
Planowane jest rozwijanie następujących wariantów języka:
- proto-mezmarski: wariant rozwinięty bezpośrednio z pie. Nie jest używany w conworldzie ani znany ze źródeł pisanych - pełni jedynie rolę pomocniczą w rozwoju dalszych wariantów.
- klasyczny: wariant używany w edukacji, administracji i religii, głównie w formie pisanej przez wykształcone warstwy społeczeństwa. Jako język mówiony raczej wymarły.
- powszechny: pełni rolę języka "wspólnego" w Imperium Mezmarskim, a także w państwach ościennych, jednak dla prawie nikogo nie jest to język ojczysty. Cechują go znaczne uproszczenia w gramatyce i fonologii w stosunku do języka klasycznego, jak również ludowych.
- języki ludowe: kontynuum wzajemnie zrozumiałych dialektów, które rozwinęły się z klasycznego mezmarskiego. Są językami ojczystymi dla większości obywateli Imperium.
- języki ościenne: języki, które rozwinęły się z proto-mezmarskiego i mogą nie być wzajemnie zrozumiałe ze standardowym (powszechnym) mezmarskim. Używane na peryferiach Imperium i (być może) w krajach z nim sąsiadujących.
Rozwój
Proto-mezmarski
Na etapie proto-mezmarkim zachodzą zmiany typowe dla rozwoju indoeuropejskich prajęzyków: satemizacja, zmiany spółgłosek dysząco-dźwięcznych, zanik laryngałów i rozwój systemu samogłoskowego. Już na tym etapie pojawiają się zmiany odróżniające mezmarski od innych języków indoeuropejskich, jak rozwój spółgłosek dysząco-dźwięcznych w dźwięczne szczelinowe, sonantów nosowych w samogłoski nosowe, czy protez spółgłoskowych z nagłosowego h₁. Warte zauważenia jest również współdzielone z hetyckim zachowanie nagłosowego h₂ (jako /h/). Zachowany zostaje również pie. ruchomy akcent.
Spółgłoski:
- ḱ, kʷ, ǵ, gʷ > c /t͡ʃ/, k, ǰ /d͡ʒ/, g
- bʰ, dʰ, ǵʰ, gʰ, gʷʰ > β, ð, ʝ, ɣ, ɣ
Samogłoski:
- e, o > e, a
- ē, ō > ē, ō
- ey, oy > ?, ai?
- ew, ow > ?, au?
- h₁e, h₁o > ya, wa
- eh₁, oh₁ > ē, ō
- h₂e, h₂o > (h)a
- eh₂, oh₂ > ā
- h₃e, h₃o > ?
- eh₃, oh₃ > ō
- n̥, m̥ > ę /ɛ̃/, ǫ /ɔ̃/
Laryngały:
| CHC | HC- | r̥H | l̥H | m̥H | n̥H | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| h₁ | a | - | ? | ? | ǭ | ę̄ |
| h₂ | a | ha | rā | lā | mā | nā |
| h₃ | o | a | rō | lō | mō | nō |
Słownictwo
| znaczenie | PIE | proto-mezmarski | klasyczny | powszechny |
|---|---|---|---|---|
| brat | *bʰréh₂tēr | βrātēr | ||
| bóg | *deywós | daivás | ||
| dziesięć | *deḱm̥t | decǫt | ||
| ziemia | *dʰéǵʰōm | ðéʝōm | ||
| córka | *dʰugh₂tḗr | ðuktḗr | ||
| dym | *dʰuh₂mós | ðūmás | ||
| drzwi | *dʰworom | ðváram | ||
| język | *dn̥ǵʰwéh₂s | dęǰvā́ | ||
| dwa | *dwoh₁ | dvā | ||
| ja | *eǵh₂óm | ǰam | ||
| miasto | *gʰórdʰos | ɣárðas | ||
| koń | *h₁éḱwos | yácvas | ||
| dziewięć | *h₁newn̥ | névę | ||
| osiem | *h₁oḱtṓw | vactṓ | ||
| i | *h₁epi | yap | ||
| ziemia | *h₁er | yar- | ||
| przed | *h₂énti | hanti | ||
| czerwony | *h₁rowdʰós | rauðás | ||
| niedźwiedź | *h₂ŕ̥tḱos | hárcas | ||
| gwiazda | *h₂stḗr | hastḗr | ||
| ząb | *h₃dónts | adánts? | ||
| sto | *ḱm̥tóm | cǫtám | ||
| cztery | *kʷetwóres | ketváres | ||
| środek | *médʰyos | méðis | ||
| matka | *méh₂tēr | m´ātēr | ||
| morze | *móri | mári | ||
| noc | *nókʷts | nákts | ||
| jeden | *óynos | áinas | ||
| pięć | *pénkʷe | pénte | ||
| ojciec | *ph₂tér | patér | ||
| siedem | *septm̥ | sept´ǫ | ||
| sześć | *sweḱs | svecs | ||
| trzy | *tréyes | tráyes |