Język mezmarski
język mezmarski dejva mezmarika | |
---|---|
Utworzenie: | Toivo w 2016 |
Cel utworzenia: | na potrzeby conworldu |
Używany w (???): | Imperium Mezmarskie |
Sposoby zapisu: | łaciński |
Klasyfikacja: | języki indoeuropejskie mezmarski |
Kody | |
Conlanger–1 | mem |
Przykład | |
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka ??? | |
Lista conlangów |
Język mezmarski (dejva mezmarika) - język indoeuropejski stworzony przez Toivo na potrzeby powstającego conworldu fantasy. Jest to właściwie kontynuum dialektalne, albo nawet rodzina językowa, obejmująca narzecza używane w ogromnym Imperium Mezmarskim.
Cel utworzenia i zamysły
Klasyfikacja i warianty
Mezmarski jest językiem indoeuropejskim satemowym, jednak nie zalicza się do żadnej ze znanych rodzin.
Planowane jest rozwijanie następujących wariantów języka:
- proto-mezmarski: wariant rozwinięty bezpośrednio z pie. Nie jest używany w conworldzie ani znany ze źródeł pisanych - pełni jedynie rolę pomocniczą w rozwoju dalszych wariantów.
- klasyczny: wariant używany w edukacji, administracji i religii, głównie w formie pisanej przez wykształcone warstwy społeczeństwa. Jako język mówiony raczej wymarły.
- powszechny: pełni rolę języka "wspólnego" w Imperium Mezmarskim, a także w państwach ościennych, jednak dla prawie nikogo nie jest to język ojczysty. Cechują go znaczne uproszczenia w gramatyce i fonologii w stosunku do języka klasycznego, jak również ludowych.
- języki ludowe: kontynuum wzajemnie zrozumiałych dialektów, które rozwinęły się z klasycznego mezmarskiego. Są językami ojczystymi dla większości obywateli Imperium.
- języki ościenne: języki, które rozwinęły się z proto-mezmarskiego i mogą nie być wzajemnie zrozumiałe ze standardowym (powszechnym) mezmarskim. Używane na peryferiach Imperium i (być może) w krajach z nim sąsiadujących.
Rozwój
Proto-mezmarski
Na etapie proto-mezmarkim zachodzą zmiany typowe dla rozwoju indoeuropejskich prajęzyków: satemizacja, zmiany spółgłosek dysząco-dźwięcznych, zanik laryngałów i rozwój systemu samogłoskowego. Już na tym etapie pojawiają się zmiany odróżniające mezmarski od innych języków indoeuropejskich, jak:
- rozwój spółgłosek dysząco-dźwięcznych w dźwięczne szczelinowe,
- zamiana poziomego systemu samogłoskowego (e:o) w pionowy (ə:a),
- rozwój sonantów nosowych w samogłoski nosowe,
- protezy spółgłoskowe z nagłosowego h₁.
Warte zauważenia jest również współdzielone z hetyckim zachowanie nagłosowego h₂ (jako /h/). Zachowany zostaje również pie. ruchomy akcent.
Spółgłoski:
- ḱ, kʷ, ǵ, gʷ > c /t͡ʃ/, k, ǰ /d͡ʒ/, g
- bʰ, dʰ, ǵʰ, gʰ, gʷʰ > β, ð, ʝ, ɣ, ɣ
Samogłoski:
- e, o > ə, a
- ē, ō > ?, ō
- h₁e, h₁o > ya, wa (w nagł.) / ə, a
- eh₁, oh₁ > ē, ō
- h₂e, h₂o > (h)a
- eh₂, oh₂ > ā
- h₃e, h₃o > o
- eh₃, oh₃ > ō
- n̥, m̥ > ę /ɛ̃/, ǫ /ɔ̃/
Laryngały:
CHC | HC- | r̥H | l̥H | m̥H | n̥H | |
---|---|---|---|---|---|---|
h₁ | a | - | ? | ? | ǭ | ę̄ |
h₂ | a | ha | rā | lā | mā | nā |
h₃ | o | a | rō | lō | mō | nō |
Klasyczny
Powszechny
Słownictwo
znaczenie | PIE | proto-mezmarski | klasyczny | powszechny |
---|---|---|---|---|
brat | *bʰréh₂tēr | βrātēr | ||
bóg | *deywós | daivás | ||
dziesięć | *deḱm̥t | decǫt | ||
ziemia | *dʰéǵʰōm | ðéʝōm | ||
córka | *dʰugh₂tḗr | ðuktḗr | ||
dym | *dʰuh₂mós | ðūmás | ||
drzwi | *dʰworom | ðváram | ||
język | *dn̥ǵʰwéh₂s | dęǰvā́ | ||
dwa | *dwoh₁ | dvā | ||
ja | *eǵh₂óm | ǰam | ||
miasto | *gʰórdʰos | ɣárðas | ||
koń | *h₁éḱwos | yácvas | ||
dziewięć | *h₁newn̥ | névę | ||
osiem | *h₁oḱtṓw | vactṓ | ||
i | *h₁epi | yap | ||
ziemia | *h₁er | yar- | ||
przed | *h₂énti | hanti | ||
czerwony | *h₁rowdʰós | rauðás | ||
niedźwiedź | *h₂ŕ̥tḱos | hárcas | ||
gwiazda | *h₂stḗr | hastḗr | ||
ząb | *h₃dónts | adánts? | ||
sto | *ḱm̥tóm | cǫtám | ||
cztery | *kʷetwóres | ketváres | ||
środek | *médʰyos | méðis | ||
matka | *méh₂tēr | m´ātēr | ||
morze | *móri | mári | ||
noc | *nókʷts | nákts | ||
jeden | *óynos | áinas | ||
pięć | *pénkʷe | pénte | ||
ojciec | *ph₂tér | patér | ||
siedem | *septm̥ | sept´ǫ | ||
sześć | *sweḱs | svecs | ||
trzy | *tréyes | tráyes |