|
|
Język proto-iszarsko-affairski
{{{nazwa własna}}}
|
| Utworzenie:
|
Caraig w 2020
|
| Regiony (Kyon):
|
Prawdopodobnie południowa Pojcja
|
| Liczba użytkowników (Kyon)
|
brak (język wymarły)
|
| Sposoby zapisu:
|
brak
|
| Typologia:
|
aglutynacyjny
SOV
|
| Klasyfikacja:
|
Języki iszarsko-affairskie
|
| Lista conlangów
|
Język proto-iszarsko-affairski - wymarły język z rodziny iszarsko-affairskiej oraz hipotetyczny przodek wszystkich języków z tej rodziny. Rekonstruowany jako język aglutynacyjny o szyku SOV lub SVO. Cechuje się bogatą różnorodnością fonemów spółgłoskowych, w szczególności spółgłosek zwartych - występowały w nim między innymi głoski o artykulacji bocznej. Najprawdopodobniej również był językiem tonalnym.
Fonologia
Samogłoski
Dla języka proto-iszarsko-affairskiego rekonstruuje się następujący zestaw samogłosek:
Spółgłoski
|
|
Wargowe
|
Zębowe
|
Welarne
|
Języczkowe
|
Faryngalne
|
Krtaniowe
|
| Nosowe
|
*m
|
*n
|
*ŋ
|
|
|
|
| Zwarte
|
tenuis
|
*b
|
*t *d
|
*k *g
|
|
|
*ʔ
|
| aspirowane
|
|
|
*kʰ
|
|
|
|
| palatalizowane
|
|
|
*kj~*kʲ *gj~gʲ
|
|
|
|
| boczne
|
*bˡ
|
*dˡ
|
|
|
|
|
| Szczelinowe
|
tenuis
|
*f
|
*s *z
|
|
*χ
|
*ʕ
|
|
| palatalizowane
|
|
*sj~*sʲ *zj~zʲ
|
|
|
|
|
| Drżące
|
|
|
|
*ʀ
|
|
|
| Aproksymanty
|
|
*l
|
|
|
|
|
Rekonstrukcja
Grupa iszarska
Rozwój samogłosek i dyftongów
Poniższa tabela przedstawia rozwój samogłosek z języka proto-iszarsko-affairskiego przez język praiszarski aż do współczesnego języka iszarskiego.
| Samogłoski
|
| PIA
|
PI
|
iszarski
|
| *ē, *i
|
i
|
| *e
|
e
|
| *a
|
*ä
|
a /ɐ/
|
| *ə
|
ê /ə/
|
| *o
|
*ɤ
|
o /ɯ/
|
| *u
|
u
|
| Dyftongi
|
| PIA
|
PI
|
iszarski
|
| *ā
|
ae
|
| *ō
|
*ou
|
au
|
| *ē, *ia
|
*ē, *əä
|
ea
|
| *ū
|
oa
|
| *aCə
|
*aɨ
|
ai
|
Reszta dyftongów w języku iszarskim jest wynikiem zaniku zwarcia krtaniowego w sekwencjach *VʔV.
