Język wendyjski

Język wendyjski
Sposoby zapisu:	Łacińskie
Typologia:	Fleksyjny SVO
Faktycznie
Utworzenie:	Henryk Pruthenia w 2018
W Adnacie
Używany w :	brak
Lista conlangów

Zobacz też słownik tego języka.

Język wendyjski, też wandyjski, wenedzki - język używany w Adnacie.

Zmiany fonetyczne

• h₁e, eh₁ > e, ē
• eh₂, h₂e > ah₂, ah₂
• eh₃, h₃e > oh₃, h₃o
• ḱ, ǵ, ǵʰ > ś, ź, ź > s, z
• N̥HC > N̥̄C
• VH > V̄
• H > ∅, ə
• dt, tt > ss
• sr > str
• _s > χ {r, k, j, w, i, u}
• kw, gw, > kʷ, gʷ
• bʰ, dʰ, gʰ > b, d, g
• eRa > aRa {r, l, m, n}
• -ēR, ōR > -ī, -ū
• R̥C- > RiC- {r, l}
• R̥, M̥ > aR, aM (rzadko iR, iM, czasem przed /i/, /j/, a też /k/, /g/)
• N̥̄C > āNC
• ə > a
• ē > ī
• -ō > -ū
• -T > -∅ {t, d}
• T¹C² > χC² {t, d, k, g}
• p...kʷ > kʷ...kʷ
• p > ɸ > ∅
• kʷ, gʷ > k, g
• o > a
• ew > ow
• uwa > owa
• sj, zj > š, ž
• VCN > VN
• ĭ, ŭ > ∅ (nieakcentowane, w szczególności po akcencie)
• ei > ai
• eu > o
• V:V̯ > VV̯
• ou > eu

Rozwój systemu akcentuacyjnego

• retrakcja akcentu z końcówki na:
  • pierwszą sylabę wyrazu, jeżeli wszystkie samogłoski są krótkie
  • na sylabę z samogłoską długą;
  • proces miał miejsce przed rozbiciu się samogłosek sonornych na sekwencję VR, przez co akcent pozostawał w wygłosie. Akcent też nie przechodził na samogłoskę słabą /ə/.
• w wyrazach z samogłoskami krótkimi (gdy akcentowana jest pierwsza sylaba, za wyjątkiem wyrazów jednosylabowych (jeżeli chodzi o rdzeń) z zamkniętą sylabą w mianowniku) akcent przeskakuje na fleksję z samogłoską długą.
• skrócenie samogłosek w fleksji rzeczownika (w całkowitym wygłosie sylaby)
• ustabilizowanie się systemu paradygmatów:
  • A - stała sylaba akcentowana
  • B - przeskakiwanie akcentu na fleksję
  • C - stały akcent na fleksji