Język średniobornholmski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m (literiwka)
m
 
(Nie pokazano 11 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 +
{{Bornholm Intro}}
 
{{Język
 
{{Język
 
|kolor=#ffb200
 
|kolor=#ffb200
 
|nazwa=język średniobornholmski
 
|nazwa=język średniobornholmski
|nazwa własna=Va Apealnsan
+
|nazwa własna=Va apealnsan
 
|klasyfikacja=Wiwaryjskie
 
|klasyfikacja=Wiwaryjskie
 
* praindoeuropejski (†)
 
* praindoeuropejski (†)
Linia 10: Linia 11:
 
***** '''średniobornholmski''' (†)
 
***** '''średniobornholmski''' (†)
  
|państwa= [[Księstwo Bornholmskie]]
+
|państwa= [[Księstwo Bornholmskie (1000-1656)|Księstwo Bornholmskie]]
 
|alfabet= łacinka
 
|alfabet= łacinka
 
| twórca = [[User:Terrus38|Terrus]] (w 2021)
 
| twórca = [[User:Terrus38|Terrus]] (w 2021)
 
| szyk zdania =SOV
 
| szyk zdania =SOV
| typologia u = SOV, silne V3, język fleksyjny
+
| typologia u = silne SRV<ref>R - reszta zdania, razem z dopełnieniem</ref>, język fleksyjny
 
| conlanger1 = ''mbh.''
 
| conlanger1 = ''mbh.''
 
| tekst =
 
| tekst =
 
}}
 
}}
  
'''Język średniobornholmski''' (mbh. ''Va Apealnsan'' /ˈva ˈa.pəln.sã/) - język z grupy południowej [[języki wiwaryjskie|rodziny wiwaryjskiej]], stadium języka bornholmskiego , które mniej więcej istniało od drugiej połowy XVI w. do mniej więcej przełomu XVIII i XIX w.
+
'''Język średniobornholmski''' (mbh. ''Va apealnsan'' /ˈva ˈa.pəln.sã/) - język z grupy południowej [[języki wiwaryjskie|rodziny wiwaryjskiej]], stadium języka bornholmskiego , które mniej więcej istniało od drugiej połowy XVI w. do mniej więcej przełomu XVIII i XIX w.
  
 
=Fonetyka=
 
=Fonetyka=
Linia 56: Linia 57:
 
|-
 
|-
 
! Półprzymknięte
 
! Półprzymknięte
|  e ||  || o
+
|  e* ||  || o
 
|-
 
|-
 
! Średnie
 
! Średnie
Linia 67: Linia 68:
 
|  a ||  ||  
 
|  a ||  ||  
 
|}
 
|}
 +
* /e/ nie występuje w wygłosie, wtedy jest to /ə/ <e>.
 
* /ə/ to <e> jedynie w wygłosie.
 
* /ə/ to <e> jedynie w wygłosie.
 
* /ʉ/ to "u" w romanizacji.
 
* /ʉ/ to "u" w romanizacji.
Linia 99: Linia 101:
  
 
=Gramatyka=
 
=Gramatyka=
Gramatyka jest bardzo konserwatywna względem starobornholmskiej, dużą zmianą jest jednak inkluzywność i forma grzecznościowa zamiast dwoiny w czasownikach, a także dodatkowe zaimki.
+
Gramatyka jest bardzo konserwatywna względem starobornholmskiej, dużą zmianą jest jednak brak dwoiny, a zamiast niej inkluzywność.
 
==Deklinacje==
 
==Deklinacje==
 
===Rzeczownikowe===
 
===Rzeczownikowe===
Linia 107: Linia 109:
 
=Literatura=
 
=Literatura=
 
Okres średniobornholmski był dość płodny jeśli chodzi o literaturę. To w XVIII wieku żył najbardziej znany bornholmski pisarz, [[Albärt Kvumores]].
 
Okres średniobornholmski był dość płodny jeśli chodzi o literaturę. To w XVIII wieku żył najbardziej znany bornholmski pisarz, [[Albärt Kvumores]].
[[Gamuvmem Ams|Ks. Gamuvmem Z. Ams]] w bardzo wczesnym okresie średniobornholmszczyzny przetłumaczył Biblię.
+
[[Gamuvmem Ams|Ks. Gamuvmem F. Ams]] w bardzo wczesnym okresie średniobornholmszczyzny przetłumaczył Biblię.
[[Kategoria:Języki sztuczne]]
+
[[Kategoria:Języki sztuczne]][[Kategoria:Bornholm]][[Kategoria:Wiwaryjszczyzna]]
 +
==Przypisy==

Aktualna wersja na dzień 21:39, 29 mar 2022

Apëlnsan Czytasz artykuł z serii Bornholm. | Księstwo Bornholmskie (Księstwo Bornholmskie (1000-1656)) · Język bornholmski (Słownik) · Język średniobornholmski · Język starobornholmski · Katolicki Kościół Apostolski · Znani Bornholmczycy · Miasta
język średniobornholmski
Va apealnsan
Typologia: silne SRV[1], język fleksyjny
Utworzenie: Terrus (w 2021)
Używany w : Księstwo Bornholmskie
Sposoby zapisu: łacinka
Klasyfikacja: Wiwaryjskie
Kody
Conlanger–1 mbh.
Lista conlangów


Język średniobornholmski (mbh. Va apealnsan /ˈva ˈa.pəln.sã/) - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, stadium języka bornholmskiego , które mniej więcej istniało od drugiej połowy XVI w. do mniej więcej przełomu XVIII i XIX w.

Fonetyka

Fonetyka uległa uproszczeniu względem starobornholmskiego, chociaż doszły samogłoski nosowe.

Spółgłoski

Wargowe Dziąsłowe Palatalne Welarne Uwularne
Nosowe m n ŋ <ng>
Zwarte p b d k g
Frykatywne ɸ <f> β <v> s z ç <c> ʝ <j> x* χ <ch>
Aproksymanty j* w
Uderzeniowe ɾ <r>
Lateralne l
  • /x/ występuje jedynie w zbitce /xl/ zapisywanej <ll>
  • /j/ jest romanizowane przez "i".

Samogłoski

Ustne

Przednie Centralne Tylne
Przymknięte i ʉ* u <ou>
Półprzymknięte e* o
Średnie ə <ea>, <e>*
Półotwarte ɛ <ä>
Otwarte a
  • /e/ nie występuje w wygłosie, wtedy jest to /ə/ <e>.
  • /ə/ to <e> jedynie w wygłosie.
  • /ʉ/ to "u" w romanizacji.

Nosowe

Przednie Centralne Tylne
Przymknięte ʉ̃ <uN> ũ <ouN>
Półprzymknięte õ <oN>
Średnie ə̃ <eaN>
Półotwarte ɛ̃ <äN>
Otwarte ã <aN>
  • N to spółgłoska nosowa w wygłosie. Poza wygłosem nie zachodzi nasalizacja samogłosek. Nie występuje ona w ogóle z /i/ i /e/.

Akcent

Pada na pierwszą sylabę lub pierwszą z historyczną aspiracją, która w mbh. zanikła.

Mutacje

Stadium średniobornholmskie odziedziczyło mutacje. Więcej o mutacjach bornholmskich można przeczytać tutaj.

Wykaz tego, jakie fonemy mutowały w jakie w śr. bornholmskim.

Gramatyka

Gramatyka jest bardzo konserwatywna względem starobornholmskiej, dużą zmianą jest jednak brak dwoiny, a zamiast niej inkluzywność.

Deklinacje

Rzeczownikowe

Przymiotnikowe

Koniugacje

Literatura

Okres średniobornholmski był dość płodny jeśli chodzi o literaturę. To w XVIII wieku żył najbardziej znany bornholmski pisarz, Albärt Kvumores. Ks. Gamuvmem F. Ams w bardzo wczesnym okresie średniobornholmszczyzny przetłumaczył Biblię.

Przypisy

  1. R - reszta zdania, razem z dopełnieniem