Język Bergrama
| język alduryncki Aldhurinx Sprek | |
|---|---|
| Utworzenie: | Adrinnix w 2021 |
| Liczba użytkowników | wymarły |
| Sposoby zapisu: | łaciński (alduryncki) |
| Typologia: | szyk SVO, V2 |
| Klasyfikacja: | języki indoeuropejskie
|
| Lista conlangów | |
Język wczesnoalduryncki, okres wczesnoalduryncki, język Bergrama (ald. Frōe Aldurinsk, Bergram Sprāg, w-ald. Aldhurinx Sprek[1]) - faza rozwoju języka aldurynckiego. Języka wczesnoaldurynckiego używano od ok. V do połowy XI wieku[2]. Najstarsze zabytki piśmiennicze to Dziennik, Biblia Alduryncka i Modlitewnik Alduryncki autorstwa misjonarza Bergrama.
Przykłady
"Ojcze nasz"
zapis Bergrama z Fiskburga:[3]
Fader unser,
Dhu izot in himiz, namo dīn ist hēlage,
Koenigraik dīn komdau, weler dīn wesdau,
in himiz ond um erdaz.
Dhu gabdau Uns broedaz , ond fragtdau unserê sudan,
do Wi frabden unserê suders.
Dhu nêi uzlaupyan skulan Uns
suden ond skutjen Uns van ubilaz.
Dīn ist Koenigraik, kraft und ulde. Amen
zapis współczesny:
Fāder unser,
Du isott in Himinaz, Name þīn ist hēlage,
Kønigraik þīn komdau, Wiler þīn wesdau,
in Himinaz und um Erþaz.
Du gabdau Uns Brødaz , und fragtdau unseræ Sudon,
þo Wi frabden unseræ Sūders.
Du næi uzlaubijan skulan Uns
Suden und skutjen Uns van Ubilaz.
Þīn ist Kønigraik, Kraft und Ulþe. Amen