Język Bergrama

Z Conlanger
Wersja z dnia 15:42, 2 kwi 2022 autorstwa Adrinnix (dyskusja | edycje) (→‎Przykłady)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
język alduryncki
Aldhurinsc Sprec
Utworzenie: Adrinnix w 2021
Liczba użytkowników wymarły
Sposoby zapisu: łaciński (alduryncki)
Typologia: szyk SVO, V2
Klasyfikacja: języki indoeuropejskie
  • języki germańskie
    • język wczesnoalduryncki
Lista conlangów

Język wczesnoalduryncki, okres wczesnoalduryncki, język Bergrama (ald. Frōe Aldurinsk, Bergram Sprāg, w-ald. Aldurinsc Sprec[1]) - faza rozwoju języka aldurynckiego. Języka wczesnoaldurynckiego używano od ok. V do połowy XI wieku[2]. Najstarsze zabytki piśmiennicze to Dziennik, Biblia Alduryncka i Modlitewnik Alduryncki autorstwa misjonarza Bergrama.

Alfabet

Aa Āā Ææ Bb Cc Dd Ee Ēē Ff Gg Hh Ii Īī Jj Ll Mm
[a] [aː] [æ], [ɛː]? [b] [k] [d] [ɛ] [ɛː] [f] [ɣ] [x] [i] [iː] [j] [l] [m]
Nn Oo Ōō Œœ Pp Rr Sſs Tt Þþ, Ðð Uu Ūū Vv Ww Xx Yy Zz
[n] [ɔ] [ɔː] [ø] [p] [r], [ʁ] [s] [t] [θ/ð] [u] [uː] [f] [w] później [v] [ks] [ij/y] [dz]

Przykłady

"Ojcze nasz"

zapis Bergrama z Fiskburga:[3]
Fāder unſer in der Himinæ,
Name þīn iſt helige,
Cœnigraik þīn comdau, Wiler þīn weſdau,
in der Himinæ ond op Erþō.
Du gabdau Unſes daglīk Brœd,
ond fragtdau der unſerem Sūdan,
þo Wir frabden unſerem Sūdern.
ond far Uns næi zu dan Farleid,
ond werþdau helian Uns van das Ubel.

Þīn ist Cœnigraik, Craft ond Ulþe.
Amen

zapis współczesny:
Fāder unser in der Himinæ,
Name þīn ist helige,
Kønigraik þīn komdau, Wiler þīn wesdau,
in der Himinæ und op Erþō.
Du gabdau Unses daglīk Brød,
und fragtdau der unserem Sūdan,
þo Wir frabden unserem Sūdern.
und far Uns næi zu dan Farleid,
und werþdau helian Uns van das Ubel.

Þīn ist Kønigraik, Kraft und Ulþe.
Amen

Uwagi, źródła

  1. "Historia języka aldurynckiego - od Bergrama do XIX wieku"- K. Langwald (1915)
  2. "Dzieje Alduryncji"-L. Fulkling (1841)
  3. "Historia języka aldurynckiego - od Bergrama do XIX wieku"- K. Langwald (1915)