Język ajdyniriański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 276: Linia 276:
 
* gdy w czasowniku regularnym przed końcowym e stoi t, ť, d lub dh, zwyczajnie opuszcza się dodanie kolejnego t i dodaje samo i, a lub o
 
* gdy w czasowniku regularnym przed końcowym e stoi t, ť, d lub dh, zwyczajnie opuszcza się dodanie kolejnego t i dodaje samo i, a lub o
  
Występują również czasowniki nieregularne. Jest ich 9 - ''być'', ''mieć'', ''móc'', ''umieć''/''potrafić'', ''chcieć'', ''myśleć'', ''znać'', ''musieć'', ''mieć powinność''. Z tych 9, 3 odmieniają się bez żadnej widocznej reguły (czasowniki ''być'', ''chcieć'', ''musieć''), pozostałe 5 natomiast odmienia się podobnie do czasowników regularnych, poprzez dodanie odpowiednich końcówek, a także skrócenie słowa.
+
Występują również czasowniki nieregularne. Jest ich 9 - ''być'', ''mieć'', ''móc'', ''umieć''/''potrafić'', ''chcieć'', ''myśleć'', ''znać'', ''musieć'', ''mieć powinność''. Z tych 9, 3 odmieniają się bez żadnej jasno widocznej reguły (czasowniki ''być'', ''chcieć'', ''musieć''), pozostałe 5 natomiast odmienia się podobnie do czasowników regularnych, poprzez dodanie odpowiednich końcówek, a także skrócenie słowa.
 
<br>- dla wszystkich osób oprócz 'ta', 'yôk' i obwiatywu nowa forma powstaje poprzez zachowanie 3 pierwszych liter bezokolicznika i dodaniu do tego odpowiedniej końcówki
 
<br>- dla wszystkich osób oprócz 'ta', 'yôk' i obwiatywu nowa forma powstaje poprzez zachowanie 3 pierwszych liter bezokolicznika i dodaniu do tego odpowiedniej końcówki
 
<br>- dla obwiatywu zachowuje się 2 pierwsze litery i dodaje odpowiednią końcówkę  
 
<br>- dla obwiatywu zachowuje się 2 pierwsze litery i dodaje odpowiednią końcówkę  
Linia 366: Linia 366:
 
| align="center" | xé
 
| align="center" | xé
 
| align="center" |  nazyin - jestem
 
| align="center" |  nazyin - jestem
| align="center" |   
+
| align="center" |  cuvrad - chcę
| align="center" |   
+
| align="center" |  ḱaishi - muszę
 
|-
 
|-
 
| align="center" | mę
 
| align="center" | mę
 
| align="center" |  newef - jesteś
 
| align="center" |  newef - jesteś
| align="center" |   
+
| align="center" |  cafirya - chcesz
| align="center" |   
+
| align="center" |  ḱazhis - musisz
 
|-
 
|-
 
| align="center" | źa
 
| align="center" | źa
 
| align="center" |  ŝog - on jest
 
| align="center" |  ŝog - on jest
| align="center" |  
+
| align="center" | ṕrah - on chce
| align="center" |  
+
| align="center" | ekré - on musi
 
|-
 
|-
 
| align="center" | rha
 
| align="center" | rha
 
| align="center" |  ŝaw - ona jest
 
| align="center" |  ŝaw - ona jest
| align="center" |   
+
| align="center" |  ṕray - ona chce
| align="center" |   
+
| align="center" |  ekya - ona musi
 
|-
 
|-
 
| align="center" | qa
 
| align="center" | qa
 
| align="center" |  ŝum - ono jest
 
| align="center" |  ŝum - ono jest
| align="center" |   
+
| align="center" |  ṕrid - ono chce
| align="center" |   
+
| align="center" |  ekās - ono musi
 
|-
 
|-
 
| align="center" | ṕef
 
| align="center" | ṕef
 
| align="center" |  djva - my(1) jesteśmy
 
| align="center" |  djva - my(1) jesteśmy
| align="center" |  
+
| align="center" | dzar - my(1) chcemy
| align="center" |   
+
| align="center" |  bhaha - my(1) musimy
 
|-
 
|-
 
| align="center" | ṕur
 
| align="center" | ṕur
 
| align="center" |  djri - my(2) jesteśmy
 
| align="center" |  djri - my(2) jesteśmy
| align="center" |   
+
| align="center" |  dzôr - my(2) chcemy
| align="center" |   
+
| align="center" |  bhena - my(2) musimy
 
|-
 
|-
 
| align="center" | ṕi
 
| align="center" | ṕi
 
| align="center" |  djhu - my(3) jesteśmy
 
| align="center" |  djhu - my(3) jesteśmy
| align="center" |   
+
| align="center" |  dzae - my(3) chcemy
| align="center" |   
+
| align="center" |  bhiza - my(3) musimy
 
|-
 
|-
 
| align="center" | yôk  
 
| align="center" | yôk  
 
| align="center" |  izil - jesteście  
 
| align="center" |  izil - jesteście  
| align="center" |   
+
| align="center" |  dhaźa - chcecie
| align="center" |   
+
| align="center" | xanę - musicie  
 
|-
 
|-
 
| align="center" | ta
 
| align="center" | ta
 
| align="center" |  shart - są
 
| align="center" |  shart - są
| align="center" |   
+
| align="center" |  mexa - chcą
| align="center" |   
+
| align="center" |  tas - muszą
 
|-
 
|-
 
| align="center" | obwiatyw
 
| align="center" | obwiatyw
 
| align="center" |  ŝape
 
| align="center" |  ŝape
| align="center" |   
+
| align="center" |  ṕwene
| align="center" |   
+
| align="center" |  egīne
 
|}
 
|}
 +
Jedyne zależności jakie tu występują to podzielenie odmian słowa na pewne grupy. Podobne do siebie są formy dla bezokolicznika, xé i mę; dla 3 osoby liczby pojedynczej i obwiatywu; i dla rodzai ''my''. Formy dla yôk i ta różnia się od wszystkich innych.
  
 
==Słownictwo==
 
==Słownictwo==

Wersja z 19:33, 13 paź 2016

Język ajdyniriański (ajd. cabhar aydīniru [ʦäbʱäɾ äjdɨɲiɾu] lub Aydīnôhirya [äjdɨno̞xiɾjä]) — język stworzony przez Borlacha, jako jego pierwszy konlang. Mimo, że a propri, zainspirowany został wieloma prawdziwymi językami, głównie starożytnymi indo-irańskimi (sanskryt, awestyjski, staro-perski), językami kaukaskimi (gruziński, czeczeński), łaciną, ormiańskim i kilkoma indiańskimi.

W świecie Kyonu jest językiem urzędowym Wielkiego Imperium Ajdyniriańskiego i świętym językiem Daedżanizmu. Od języków okolicznych ludów wyróżnia go przede wszystkim rozbudowana fleksja, spora liczba przypadków i podział 1 osoby liczby mnogiej na "my" inkluzywne, ekskluzywne i podwójne. Wywodzi się z wymarłego języka ayńadhańskiego.

Dźwięki

Język ajdyniriański posiada bogaty zestaw spółgłosek i samogłosek, w tym 3 spółgłoski ejektywne.

Samogłoski

Zapis IPA
a /ä/
ā /a:/
ą /ɔ̃/
e /ɛ/ (/e/)
é /ɛɪ/
ę /ɛ̃/
i /i/
y /j/
o /o/ (/ɔ/)
ô /o̞/ (/ɶ/)
u /u/ (/ʊ/)
ū /u:/
û /ʉ/

Spółgłoski

Zapis IPA
b /b/
bh /bʱ/
ch /ʧ/
c /ʦ/
ć /t͡ɕ/
d /d̪/
dh /d̪ʱ/
f /f/
g /g/
gh /gʱ/
h /x/
hw /xʷ/
kh /χ/
ī /ɨ/ (/ɨ̞/)
q /q/
k /k/
/kʼ/
l /l/
m /m/
n /n/
ń /ɲ/
p /p/
/pʼ/
r /ɾ/
/r/ (/ʀ/)
rh /ʁ/
s /s/
ś /ɕ/
sh /ʃ/ (/ʂ/)
ŝ /ɬ/
t /t/
ť /tʼ/
v /v/ (/ʋ/)
z /z/
zh /ʐ/
ź /ʑ/
j /dʒ/
dj /d͡ʑ/
dz /d͡z/
w /w/
x /ks/

Często występują również dźwięki /gʷ/ i /kʷ/.

Pismo

R̄agul

Ajdyniriański zapisywany jest pismem alfabetycznym, który jest mocno zmodyfikowanym alfabetem awestyjskim. Jego nazwa to r̄agul, co znaczy po prostu pismo. R̄agul składa się z 58 znaków, w tym 13 samogłosek, 41 spółgłosek i 4 znaków interpunkcyjnych. Zazwyczaj jeden znak odpowiada jednemu dźwiękowi. Niektóre litery mogą być wymawiane inaczej w standardowym języku (używanym na rdzennych ziemiach Ajdyniriańczyków) i inaczej w jednym z kilku dialektów regionalnych. W r̄agulu czyta i piszę się od lewej do prawej, nie ma również rozróżnienia między małymi i wielkimi literami.

Nie da się jednoznacznie stwierdzić gdzie powstał ten rodzaj pisma, lecz najstarsze znane inskrypcje zapisane za pomocą r̄agulu (w staro-ajdyniriańskim) pochodzą sprzed ponad 3.500 lat ziemskich, i są inskrypcjami koronacyjnymi kilku pierwszych władców Djyazhoaru. Prawdopodobnie jednak jego historia jest znacznie starsza, może bowiem pochodzić z mitycznej praojczyzny Ajdyniriańczyków, Ayńadhanaz Vaedjorxa, znajdującej się najprawdopodobniej w wysokogórskich, zachodnich rubieżach dzisiejszego Państwa Oleskiego.

Ragul.png
Napis po prawej: Éxan Khshāyarvan Aydīniru. Hwadāmi, varīśdāmi ag dzaraman - Wielkie Imperium Ajdyniriańskie. Wiedza, siła i zwycięstwo.

Ortografia

Istnieje kilka podstawowych zasad odnośnie zapisu i wymowy znaków.
- /ɲ/ można zapisać również jako ni, zwłaszcza na końcu słowa
- q wymawia się jako /q/, lecz qu odpowiada /kʷ/
- gw odpowiada /gʷ/, tak samo jak hw to /xʷ/ (mimo, że nie posiada oddzielnego znaku w r̄agulu
- zapis si, ci i zi to zmiękczone s, c i z
- śi, ći i źi to z kolei długie ś, ć i ź

Gramatyka

Ajdyniriański jest językiem wysoce fleksyjnym, czasowniki odmieniają się przez osoby, czasy i tryby. Podstawowym szykiem zdania jest SOV, ale bez problemu można używać także szyku dowolnego. Występują również różnego rodzaju przedrostki. Co ciekawe, w ajdyniriańskim występuje obwiatyw.

Osoby i odmiana czasowników

Czasowniki regularne odmienia się przez osoby poprzez dodanie doń odpowiedniej końcówki. Wszystkie czasowniki regularne w bezokoliczniku kończą się na -e.

osoba końcówka mifne - jeść rahete - żyć* shéwe - kochać
ja - xé -ar mifnear - jem rahetear - żyję shéwear - kocham
ty - mę -yt mifneyt - jesz raheteyt - żyjesz shéweyt - kochasz
on - źa -ti mifnti - on je raheti - on żyje shéwti - on kocha
ona - rha -ta mifnta - ona je raheta - ona żyje shéwta - ona kocha
ono - qa -to mifnto - ono je raheto - ono żyje shéwto - ono kocha
my (inkluzywne) - ṕef -z mifnez - my(1) jemy rahetez - my(1) żyjemy shéwez - my(1) kochamy
my (podwójne) - ṕur mifneź - my(2) jemy raheteź - my(2) żyjemy shéweź - my(2) kochamy
my (ekskluzywne) - ṕi -zi mifnezi - my(3) jemy rahetezi - my(3) żyjemy shéwezi - my(3) kochamy
wy - yôk -el mifnel - jecie rahetel - żyjecie shéwel - kochacie
oni - ta -rą mifne - jedzą rahete - żyją shéwe - kochają
obwiatyw -aite mifnaite rahetaite shéwaite
  • gdy w czasowniku regularnym przed końcowym e stoi t, ť, d lub dh, zwyczajnie opuszcza się dodanie kolejnego t i dodaje samo i, a lub o

Występują również czasowniki nieregularne. Jest ich 9 - być, mieć, móc, umieć/potrafić, chcieć, myśleć, znać, musieć, mieć powinność. Z tych 9, 3 odmieniają się bez żadnej jasno widocznej reguły (czasowniki być, chcieć, musieć), pozostałe 5 natomiast odmienia się podobnie do czasowników regularnych, poprzez dodanie odpowiednich końcówek, a także skrócenie słowa.
- dla wszystkich osób oprócz 'ta', 'yôk' i obwiatywu nowa forma powstaje poprzez zachowanie 3 pierwszych liter bezokolicznika i dodaniu do tego odpowiedniej końcówki
- dla obwiatywu zachowuje się 2 pierwsze litery i dodaje odpowiednią końcówkę
- dla 'ta' zostawia się jedynie 3-4 pierwsze litery, nie dodając niczego
- dla 'yôk' zostawia się 2 pierwsze litery i dodaje końcówkę

osoba końcówka darād - mieć nagham - móc sąrhal - umieć/potrafić avriťim - myśleć gāchana - znać ŝarwīshi - mieć powinność
-āyn darāyn naghāyn sąrhāyn avrāyn gāchāyn ŝarāyn
-ūn darūn naghūn sąrhūn avrūn gāchūn ŝarūn
źa/rha/qa -aem daraem naghaem sąrhaem avraem gāchaem ŝaraem
ṕef/ṕur/ṕi -sur darsur naghsur sąrhsur avrsur gāchsur ŝarsur
yôk -(h)rish dahrish nahrish rish avrish gāchrish ŝarhrish*
ta - dar nagh sąrha avri gācha ŝarwī
obwiatyw -rā da na av ŝa
  • /ɾ/ zamieniło się w /ʁ/ (r --> rh)
osoba nezyu - być caiva - chcieć ḱalshu - musieć
nazyin - jestem cuvrad - chcę ḱaishi - muszę
newef - jesteś cafirya - chcesz ḱazhis - musisz
źa ŝog - on jest ṕrah - on chce ekré - on musi
rha ŝaw - ona jest ṕray - ona chce ekya - ona musi
qa ŝum - ono jest ṕrid - ono chce ekās - ono musi
ṕef djva - my(1) jesteśmy dzar - my(1) chcemy bhaha - my(1) musimy
ṕur djri - my(2) jesteśmy dzôr - my(2) chcemy bhena - my(2) musimy
ṕi djhu - my(3) jesteśmy dzae - my(3) chcemy bhiza - my(3) musimy
yôk izil - jesteście dhaźa - chcecie xanę - musicie
ta shart - są mexa - chcą tas - muszą
obwiatyw ŝape ṕwene egīne

Jedyne zależności jakie tu występują to podzielenie odmian słowa na pewne grupy. Podobne do siebie są formy dla bezokolicznika, xé i mę; dla 3 osoby liczby pojedynczej i obwiatywu; i dla rodzai my. Formy dla yôk i ta różnia się od wszystkich innych.

Słownictwo