Język ajdyniriański

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Język ajdyniriański (ajd. cabhar aydīniru [ʦabʱaɾ ajdɨɲiɾu] lub Aydīnôhirya [ajdɨno̞xiɾja]) — język stworzony przez Borlacha, jako jego pierwszy konlang. Mimo, że a propri, zainspirowany został wieloma prawdziwymi językami, głównie starożytnymi indo-irańskimi (sanskryt, awestyjski, staro-perski), językami kaukaskimi (gruziński, czeczeński), łaciną, ormiańskim i kilkoma indiańskimi.

W świecie Kyonu jest językiem urzędowym Wielkiego Imperium Ajdyniriańskiego i świętym językiem Dżarizmu. Od języków okolicznych ludów wyróżnia go przede wszystkim rozbudowana fleksja, spora liczba przypadków, obecność obwiatywu i podział 1 osoby liczby mnogiej na "my" inkluzywne, ekskluzywne i podwójne. Wywodzi się z wymarłego języka ayńadhańskiego.

Dźwięki

Język ajdyniriański posiada bogaty zestaw spółgłosek i samogłosek, w tym 3 spółgłoski ejektywne.

Samogłoski

  • a - /a/
  • ā - /a:/
  • ą - /ɔ̃/
  • e - /ɛ/
  • é - /ɛɪ/
  • ę - /ɛ̃/
  • i - /i/
  • ī - /ɨ/
  • o - /ɔ/
  • ô - /o̞/
  • u - /u/
  • ū - /u:/
  • û - /ʉ/

Spółgłoski

  • b - /b/
  • bh - /bʱ/
  • ch - /ʧ/
  • c - /ʦ/
  • ć - /t͡ɕ/
  • d - /d̪/
  • dh - /d̪ʱ/
  • f - /f/
  • g - /g/
  • gh - /gʱ/
  • h - /x/
  • hw - /xʷ/
  • kh - /χ/
  • y - /j/
  • q - /q/
  • k - /k/
  • - /kʼ/
  • l - /l/
  • m - /m/
  • n - /n/
  • ń - /ɲ/
  • p - /p/
  • - /pʼ/
  • r - /ɾ/
  • - /r/ (/ʀ/)
  • rh - /ʁ/
  • s - /s/
  • ś - /ɕ/
  • sh - /ʃ/
  • ŝ - /ɬ/
  • t - /t/
  • ť - /tʼ/
  • v - /v/
  • z - /z/
  • zh - /ʐ/
  • ź - /ʑ/
  • j - /dʒ/
  • dj - /d͡ʑ/
  • dz - /d͡z/
  • w - /w/
  • x - /ks/

Często występują również dźwięki /gʷ/ i /kʷ/.

Pismo

R̄agul

Ajdyniriański zapisywany jest pismem alfabetycznym, który jest tak naprawdę mocno zmodyfikowanym alfabetem awestyjskim. Jego nazwa to r̄agul, co znaczy po prostu pismo. R̄agul składa się z 58 znaków, w tym 13 samogłosek, 41 spółgłosek i 4 znaków interpunkcyjnych. Zazwyczaj jeden znak odpowiada jednemu dźwiękowi. Niektóre litery mogą być wymawiane inaczej w standardowym języku (używanym na rdzennych ziemiach Ajdyniriańczyków) i inaczej w jednym z kilku dialektów regionalnych. W r̄agulu czyta i piszę się od lewej do prawej, nie ma również rozróżnienia między małymi i wielkimi literami.

Nie da się jednoznacznie stwierdzić gdzie powstał ten rodzaj pisma, lecz najstarsze znane inskrypcje zapisane za pomocą r̄agulu (w staro-ajdyniriańskim) pochodzą sprzed ponad 3.500 lat ziemskich, i są inskrypcjami koronacyjnymi kilku pierwszych władców Djyazhoaru. Prawdopodobnie jednak jego historia jest znacznie starsza, może bowiem pochodzić z mitycznej praojczyzny Ajdyniriańczyków, Ayńadhanaz Vaedjorxa, znajdującej się najprawdopodobniej w wysokogórskich, zachodnich rubieżach dzisiejszego Państwa Oleskiego.

Ragul.png

Ragul liczby.png

Napis po prawej: Éxan Khshāyarvan Aydīniru. Hwadāmi, varīśdāmi ag dzaraman - Wielkie Imperium Ajdyniriańskie. Wiedza, siła i zwycięstwo.

Ortografia


- /ɲ/ można zapisać również jako ni, zwłaszcza na końcu słowa
- q wymawia się jako /q/, lecz qu odpowiada /kʷ/
- gw odpowiada /gʷ/, tak samo jak hw to /xʷ/ (mimo, że nie posiada oddzielnego znaku w r̄agulu)
- ts zawsze wymawia się jak c

Gramatyka

Ajdyniriański jest językiem wysoce fleksyjnym, czasowniki odmieniają się przez osoby, czasy i tryby. Podstawowym szykiem zdania jest SOV, ale bez problemu można używać także szyku dowolnego. Występują również różnego rodzaju zrostki. Co ciekawe, w ajdyniriańskim występuje obwiatyw.

Osoby i odmiana czasowników przez osoby

Czasowniki regularne odmienia się przez osoby poprzez dodanie doń odpowiedniej końcówki. Wszystkie czasowniki regularne w bezokoliczniku kończą się na -e.

osoba końcówka mifne - jeść rahete - żyć* shéwe - kochać
ja - xé -ar mifnear - jem rahetear - żyję shéwear - kocham
ty - mę -yt mifneyt - jesz raheteyt - żyjesz shéweyt - kochasz
on - źa -ti mifnti - on je raheti - on żyje shéwti - on kocha
ona - rha -ta mifnta - ona je raheta - ona żyje shéwta - ona kocha
ono - qa -to mifnto - ono je raheto - ono żyje shéwto - ono kocha
my (inkluzywne) - ṕef -z mifnez - my(1) jemy rahetez - my(1) żyjemy shéwez - my(1) kochamy
my (podwójne) - ṕur mifneź - my(2) jemy raheteź - my(2) żyjemy shéweź - my(2) kochamy
my (ekskluzywne) - ṕi -zi mifnezi - my(3) jemy rahetezi - my(3) żyjemy shéwezi - my(3) kochamy
wy - yôk -el mifnel - jecie rahetel - żyjecie shéwel - kochacie
oni - ta -rą mifne - jedzą rahete - żyją shéwe - kochają
obwiatyw -aite mifnaite rahetaite shéwaite
  • gdy w czasowniku regularnym przed końcowym e stoi t, ť, d lub dh, zwyczajnie opuszcza się dodanie kolejnego t i dodaje samo i, a lub o

Występują również czasowniki nieregularne. Jest ich 9 - być, mieć, móc, umieć/potrafić, chcieć, myśleć, znać, musieć, mieć powinność. Z tych 9, 3 odmieniają się bez żadnej jasno widocznej reguły (czasowniki być, chcieć, musieć), pozostałe 5 natomiast odmienia się podobnie do czasowników regularnych, poprzez dodanie odpowiednich końcówek, a także skrócenie słowa.
- dla wszystkich osób oprócz 'ta', 'yôk' i obwiatywu nowa forma powstaje poprzez zachowanie 3 pierwszych liter bezokolicznika i dodaniu do tego odpowiedniej końcówki
- dla obwiatywu zachowuje się 2 pierwsze litery i dodaje odpowiednią końcówkę
- dla 'ta' zostawia się jedynie 3-4 pierwsze litery, nie dodając niczego
- dla 'yôk' zostawia się 2 pierwsze litery i dodaje końcówkę

osoba końcówka darād - mieć nagham - móc sąrhal - umieć/potrafić avriť - myśleć gāchana - znać ŝarwīshi - mieć powinność
-āyn darāyn naghāyn sąrhāyn avrāyn gāchāyn ŝarāyn
-ūn darūn naghūn sąrhūn avrūn gāchūn ŝarūn
źa/rha/qa -aem daraem naghaem sąrhaem avraem gāchaem ŝaraem
ṕef/ṕur/ṕi -sur darsur naghsur sąrhsur avrsur gāchsur ŝarsur
yôk -(h)rish dahrish nahrish rish avrish gāchrish ŝarhrish*
ta - dar nagh sąrha avri gācha ŝarwī
obwiatyw -rā da na av ŝa
  • /ɾ/ zamieniło się w /ʁ/ (r --> rh)
osoba nezyu - być caiva - chcieć ḱalshu - musieć
nazyin - jestem cafirya - chcę ḱaishi - muszę
newef - jesteś cuvrad - chcesz ḱazhis - musisz
źa ŝog - on jest ṕrah - on chce ekré - on musi
rha ŝaw - ona jest ṕray - ona chce ekya - ona musi
qa ŝum - ono jest ṕrid - ono chce ekās - ono musi
ṕef djva - my(1) jesteśmy dzar - my(1) chcemy bhaha - my(1) musimy
ṕur djri - my(2) jesteśmy dzôr - my(2) chcemy bhena - my(2) musimy
ṕi djhu - my(3) jesteśmy dzae - my(3) chcemy bhiza - my(3) musimy
yôk izil - jesteście dhaźa - chcecie xanę - musicie
ta shart - są mexa - chcą tas - muszą
obwiatyw ŝape ṕwene egīne

Jedyne zależności jakie tu występują to podzielenie odmian słowa na pewne grupy. Podobne do siebie są formy dla bezokolicznika, xé i mę; dla 3 osoby liczby pojedynczej i obwiatywu; i dla rodzai my. Formy dla yôk i ta różnia się od wszystkich innych.

Aspekty

W ajdyniriańskim występują 4 aspekty, tworzy się je poprzez dodanie odpowiedniego prefiksu do czasownika.

Aspekt Prefiks Przykład
Aspekt niedokonany -brak- mifne (jeść)

sanne (iść, chodzić)

Aspekt trwający ash- ashmifne (jeść)

ashsanne (nadchodzić)

Aspekt dokonany j(i)- jimifne (zjeść)

jisanne (dojść)

Aspekt powtarzający g(i)- gimifne (jadać, jeść regularnie)

gisanne (chadzać, chodzić regularnie)

Rodzaj, liczba i kategoria rzeczownika

Język ajdyniriański posiada 4 liczby - liczbę pojedynczą, podwójną, mnogą i absolutną. Dodatkowo rzeczowniki podzielone są na 3 kategorie. Kategorie posiadają inną odmianę przez przypadki i liczby, a rzeczowniki z II i III kategorii są ponad to podzielone na podkategorie, w zależności od rdzenia występującego w końcówce słowa.

  • I kategoria - istoty żywe i rozumne.
  • II kategoria - przedmioty, rośliny
    • IIa - rdzeń a/o
    • IIb - rdzeń i/ī
    • IIc - rdzeń e
  • III kategoria - pojęcia, abstrakcje, rzeczy niematerialne
    • IIIa - rdzeń a/o
    • IIIb - rdzeń u
    • IIIc - rdzeń i
    • IIId - rdzeń e

W ajdyniriańskim występują 3 rodzaje - męski, żeński i neutralny. Rzeczowniki z II i III kategorii sa zawsze rodzaju neutralnego, inaczej jednak sprawa ma się w przypadku rzeczowników I kategorii. W podstawowej formie są one zawsze neutralne, nie określają bowiem płci. Wskazują jedynie na fakt istnienia przedmiotu, a płeć jest nieznana lub nieistotna. Można jednak za pomocą innej końcówki zaznaczyć płeć istoty, zmieniając jednocześnie jej rodzaj. Końcówki różnią się od siebie w zależności od liczby i przypadku.

Słowo I kategorii - orzeł

Liczba pojedyncza Liczba podwójna Liczba mnoga Liczba absolutna
ńarmad

(orzeł)

ńarmadnam

(dwa orły)*

ńarmadaya

(orły)*

ńarmadaur̄

(wszystkie orły)*

ńarmadi

(samiec orła)

ńarmadanę

(dwa samce orła)

ńarmadaysi

(samce orłów)

ńarmadaur̄i

(wszystkie samce orła)

ńarmada

(samica orła)

ńarmadaną

(dwie samice orłów)

ńarmadaysa

(samice orłów)

ńarmadaur̄a

(wszystkie samice orłów)

  • również gdy jest to samiec i samica
  • również gdy jest to grupa mieszana

Przedrostki

[nobbc]<work in progress>[/nobbc]

Prefiks Znaczenie Przykład
pat- nie, tworzy przeczenia (również zdań)* patjakerśani (nieskończony)
yās- przeciw, kontra
sam- razem
ari- za czymś, być pro
vwa- działać przeciw
eḱa- mało, bez
eli- za mało
śha- wiele
ar- naj
an- bardzo, ponad
ao- za dużo
xor- były
fa- dawny
beh-
cka- samo
annu-
ti- się
dûs- wszech dûshwadāmi (wszechwiedza)
qua-
qe-
  • jeden z dwóch sposobów

Przymiotniki

Przymiotniki charakteryzują się tym, iż w większości zakończone są końcówką -ni. Aby utworzyć przymiotnik od rzeczownika dodaje się odpowiednia końcówkę, w zależności od liczby i przypadku. Nieliczne wyjątki zdarzają się w przypadku rzeczowników III kategorii.

rzeczownik przymiotnik
shār

(światło)

shārani

(świetlisty, świetlany)

dhrāya

(morze)

dhrāyani

(morski)

ezjon

(wschód)

ezjoni

(wschodni)

Przymiotniki stopniuje się poprzez dodanie odpowiedniego przedrostka. Istnieją 3 stopnie - równym wyższy i najwyższy. Tworzy się je zawsze poprzez dodanie odpowiedniego przedrostka.

stopień równy stopień wyższy stopień najwyższy
shārani

(świetlisty, świetlany)

enshārani

(świetlistszy)

arshārani

(najświetlistszy)

dhrāyani

(morski)

endhrāyani

(bardziej morski)

ardhrāyani

(najbardziej morski)

ezjoni

(wschodni)

enezjoni

(bardziej wschodni)

arezjoni

(najbardziej wschodni)

Przypadki

W ajdyniriańskim występuje 6 przypadków.

Przypadek Pytanie
I. Mianownik kto?, co? / zé?, zan?
II. Dopełniacz kogo?, czego? / zétri?, zantra?
III. Celownik komu?, czemu? / zhe?, zhin? *
IV. Biernik kogo?, co? / ize?, iza?
V. Ablatyw skąd?, od kogo?, od czego? / aḱao?, aḱās?, aḱāsh?
VI. Allatyw dokąd?, do kogo?, do czego? / ḱeto?, ḱeas?, ḱeash?
  • celownik może również spełniać rolę narzędnika i miejscownika, więc odpowiada też na dodatkowe pytania:

- z kim?, z czym? (eźe?, eźan?)
- o kim?, o czym? (aźe? aźan?)
- kim?, czym? (źe?, źan?)

Odmiana przymiotników przez przypadki

l.pojedyncza l.podwójna l.mnoga l.absolutna
I. -ni -nąrh -nęri -nôro
II. -naw -new -nīvwe
III. -īn -nā -né -nu
IV. -ni -ną -nę -nôro
V. -nīs -nīvr̄ -niya -nwa
VI. -nīś -nīf -niya -nwa

Odmiana rzeczowników przez przypadki

I kategoria rzeczowników

l.pojedyńcza l.podwójna l.mnoga l.absolutna
I. - / -i / -a -nam / -anę / -aną -aya / -aysi / -aysa - aur̄ / -aur̄i / -aur̄a
II. -az / -azi / -aza -ame / -ami / -ama -as / -asi / -asa -r̄n / -r̄in / -r̄an
III. -at / -ati / -ata -(i)bhyām / -(i)bhyāmi / -(i)bhyāma -(i)bhyāś / -(i)bhyāśi / -(i)bhyāśa -(i)bhi / -(i)bhai / -(i)bhé
IV. - / -i / -a -(i)bhyām / -(i)bhyāmi / -(i)bhyāma -(i)bhyāś / -(i)bhyāśi / -(i)bhyāśa -(i)bhi / -(i)bhai / -(i)bhé
V. -xa / -xae / xaą -axé / -axi / -axa -esyas / -esyasi / -esyasa -xos / -xis / -xas
VI. -tar / -tari / -tara -aet / -aeti / -aeta -aus / -ausi / -ausa -ťal / -ťel / -ťāl

II kategoria rzeczowników

rdzeń 'a/o' rdzeń 'i/ī' rdzeń 'e'
l.pojedyncza l.podwójna l.mnoga l.absolutna l.pojedyncza l.podwójna l.mnoga l.absolutna l.pojedyncza l.podwójna l.mnoga l.absolutna
I. -końcówka -ao -aya -avi -końcówka -irh -iya -ôri -końcówka -ea -ée -evyo
II. -az -am -as -akyā -iz -im -is -igra -esse -em -es -ekyo
III. -at -abesh -abīr -abam -it -yaus -yis -yin -eť -ebri -ebrī -eber
IV. -końcówka -abesh -abīr -abam -końcówka -yaus yis -yin -końcówka -ebri -ebrī -eber
V. -(a)xa -ksha -kshai -awan -ishu -ishé -ish -ishae -eśi -eŝe -eŝé -eŝwe
VI. -atra -aś -auś -aśa -itri -iśa -ici -icū -etrę -ecae -ecé -ecis


III kategoria rzeczowników

rdzeń 'a/o' rdzeń 'u' rdzeń 'i/ī' rdzeń 'e'
l.pojedyncza l.podwójna l.mnoga l.absolutna l.pojedyncza l.podwójna l.mnoga l.absolutna l.pojedyncza l.podwójna l.mnoga l.absolutna l.pojedyncza l.podwójna l.mnoga l.absolutna
I. -końcówka -anya -āshra -akrę -końcówka -uni -un -ûrar -końcówka -idhun -idhę -idho -końcówka -én -eshān -etān
II. -azhi -ań -āsht -aḱe -u -uwe -uwan -ûwari -idhis -idhyam -idhye -idhyo -epi -eayn -eshīn -etīn
III. -ast -aval -avallā -avalûr -usa -ulve -ulvā -ūlur -idir -idve -idva -idvid -epsa -épn -épr̄ -épar
IV. -końcówka -aval -avallā -avalûr -końcówka -ulve -ulvā -ūlur -końcówka -idve -idva -idvir -końcówka -épn -épr̄ -épar
V. -aji -ajā -ajai -ajah -uji -ujā -ujai -ûjah -idhaf -idhef -idhai -idhā -eťa -eťé -eťu -eťi
VI. -atti -acho -achri -achur -utra -une -uri -ura -idh -idhae -idhī -idha -ekta -ekté -ektu -ekti

O ile w rzeczownikach I kategorii nie wyróżnia się końcówki jako takiej, jest ona niezmienna a odmianę dokleja się do słowa, o tyle w przypadku rzeczowników z II i III kategorii podstawową końcówkę usuwa się i zastępuje się końcówką odmiany. Dla przykładu:

  • I kategoria

khshāyar (imperator/cesarz) --> khshāyaraur̄ (wszyscy imperatorzy)
khshāyarxa (od imperatora) --> khshāyarxos (od wszystkich imperatorów)

  • II kategoria

nāxrid (góra) --> nāxrôri (wszystkie góry)
nāxrishu (od góry) --> nāxrishae (od wszystkich gór)

  • III kategoria

r̄agul (pismo) --> r̄agûrar (wszystkie pisma)
r̄aguji (od pisma) --> r̄agûjah (od wszystkich pism)

Końcówki

Zaimki

Zaimków rzeczowne

Zaimkami rzeczownymi zastępuje się rzeczowniki. Zaimki te, podobnie jak rzeczowniki, odmieniają się przez przypadki.

Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga/podwójna/absolutna
1. os. 2. os. 3 os. 1. os. 2. os. 3 os.
m f n ink. pod. eks.
Mianownik xé (ja) mę (ty) źa (on) rha (ona) qa (ono) ṕef (my) ṕur (my) ṕi (my) yôk (wy) ta (oni)
Dopełniacz xis (mnie) mat (ciebie) īse (jego/go) ére (jej/niej) que (jego/go/niego) pers (nas) pr̄os (nas) pyas (nas) yana (was) ťaor (ich/nich)
Celownik xān (mnie/mi) mān (tobie/ci) īsri (jemu/mu/niemu) erhi (jej/niej) quari (jemu/mu/niemu) peŝar (nam) pwar (nam) pyar (nam) yān (wam) ťān (im/nim)
Biernik xān (mnie/mię) mān (ciebie/cię) īsri (jego/go/niego) erhi (ją/nią) quari (je/nie) peŝar (nas) pwar (nas) pyar (nas) yān (was) ťān (ich/nich)
Ablatyw axôr (ode mnie) amnę (od ciebie) źva (od niego) rhal (od niej) ḱah (od tego) ṕafar (od nas) ṕūvar (od nas) ṕiyar (od nas) yah (od was) tāsh (od nich)
Allatyw xao (do mnie) amnel (do ciebie) źve (do niego) rhas (do niej) ḱeh ( do tego) ṕarif (do nas) ṕūvas (do nas) ṕīray (do nas) yokh (do was) teosh (do nich)

Zaimków dzierżawcze

mój, twój, swój

Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga/podwójna/absolutna
m f n m/f n
Mianownik kshûn (mój),

mûn (twój),
dzûn (swój)

kshayi (moja),

mayi (twoja),
dzyi (swoja)

kshoan (moje),

moan (twoje),
dzoan (swoje)

kshaji (moi),

maji (twoi),
daji (swoi)

ksho (moje),

moh (twoje),
doh (swoje)

Dopełniacz kshyān (mojego),

myān (twojego),
dzyān (swojego)

kshyā (mojej),

myā (twojej),
dzyā (swojej)

kshyą (mojego),

myą (twojego),
dzyą (swojego)

kshij (moich),

mij (twoich),
dij (swoich)

kshijo (moich),

mijo (twoich),
dijo (swoich)

Celownik ekshu (mojemu/moim),

emnu (twojemu/twoim),
edzu (swojemu/swoim)

ekshiw (mojej/moją),

emniw (twojej/twoją/),
edziw (swojej/swoją)

ekshor (mojemu/moim),

emnor (twojemu/twoim),
edzor (swojemu/swoim)

ekshae (moim/moimi/moich),

emnae (twoim/twoimi/twoich),
edae (swoim/swoimi/swoich)

Biernik ekshed (mojego),

emned (twojego),
edzed (swojego)

ekshad (moją),

emnad (twoją),
edzad (swoją)

ekshod (moje),

emnod (twoje),
edzod (swoje)

ekshal (moich/moje),

emnal (twoich/twoje),
edal (swoich/swoje)

Ablatyw kshir̄tū (od mojego),

mir̄tū (od twojego),
dzir̄tū (od swego)

kshar̄tū (od mojej),

mar̄tū (od twojej),
dzar̄tū (od swojej)

kshor̄tū (od mojego),

mor̄tū (od twojego),
dzor̄tū (od swojego)

kshisirh (od moich),

misirh (od twoich),
disirh (od swoich)

Allatyw kshehi (do mojego),

mehi (do twojego),
dzehi (do swego)

kshaha (do mojej),

maha (do twojej),
dzaha (do swojej)

kshaho (do mojego),

maho (do twojego),
dzaho (do swojego)

kshaus (do moich),

maus (do twoich),
daus (do swoich)

Zaimki jego, jej, nasz, wasz, ich nie odmieniają się a ich forma pozostaje bez zmian.

  • īse (jego)
  • ére (jej)
  • pęrędi (nasz)
  • yadi (wasz)
  • ťandi (ich)


czyj, niczyj

Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga/podwójna/absolutna
m f n m/f n
Mianownik orye, qorye ora, qora oryo, qoryo orji, qorji oroh, qoroh
Dopełniacz oryān, qoryān oryā, qoryā oryą, qoryą orij, qorij orijo, qorijo
Celownik oru, qoru oriw, qoriw oror, qoror orae, qorae
Biernik ored, qored orad, qorad orod, qorod oral, qoral
Ablatyw oyir̄tū, qoyir̄tū oyar̄tū, qoyar̄tū oyor̄tū, qoyor̄tū orsirh, qorsirh
Allatyw orehi, qorehi oraha, qoraha oraho, qoraho oraus, qoraus

Zaimki zwrotne

Zaimki zwrotne przybierają formę odpowiednich przedrostków dodanych do rzeczownika, a nie osobnych słów. Służą do wyrażenia, że podmiot wykonał czynność na samym sobie (1), lub, w przypadku liczby mnogiej, sobie nawzajem (2).

l.pojedyncza l.pod/mn/ab
1 2
cvar- crer- cker-

Dla przykładu:
ver̄unear - ja karzę (kogoś) --> cvarver̄unear - karzę się/samego siebie
ver̄unerą - oni karzą (kogoś) --> crerver̄unerą - karzą się/sami siebie ---> ckerver̄unerą - karzą się nawzajem

Zaimki określone

ten, ta, to, ci, te

Zaimki odpowiadające polskim ci i te są identyczne dla rodzaju męskiego i żeńskiego, osobny zaimek jest dla neutralnego.

Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga
m f n m/f n
Mianownik gan ryan han ptean ptoan
Dopełniacz gān ryān hān pteān ptoān
Celownik gannu rannu hannu pīrnu
Biernik ganed raned haned paed
Ablatyw gar̄tū rar̄tū har̄tū payū
Allatyw gari rari hari pafri

tamten, tamta, tamto, tamci, tamte

Te zaimki tworzy się poprzez dodanie prefiksu ŝo-. Tutaj również formy w liczbie mnogiej są takie same dla rodzaju męskiego i żeńskiego.

Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga
m f n m/f n
Mianownik ŝogan ŝoryan ŝohan ŝoptean ŝoptoan
Dopełniacz ŝogān ŝoryān ŝohān ŝopteān ŝoptoān
Celownik ŝogannu ŝorannu ŝohannu ŝopīrnu
Biernik ŝoganed ŝoraned ŝohaned ŝopaed
Ablatyw ŝogar̄tū ŝorar̄tū ŝohar̄tū ŝopayū
Allatyw ŝogari ŝorari ŝohari ŝopafri

Zaimki pytajne

Zaimki nieokreślone

Liczebniki

0-9


Liczby od 1 do 9 kończą się na -ir, wyjątkiem jest tutaj 0. W przypadku liczebników porządkowych, z wyjątkiem liczb 0, 3, 6 i 9, pojawia się końcówka -ase, dla rodzaju męskiego i żeńskiego, lub -aso, dla rodzaju neutralnego. Liczebnik wielokrotny zawsze składa się z liczby i -illis/illos.

Liczebnik główny Liczebnik porządkowy Liczebnik wielokrotny
0 sūriya sûriyas -
1 ekhrir ekhrase/o ekhraillis/os, illis/illos
2 lāwir lāwase/o lāwaillis/os
3 azhir azhûne/o azhûrillis/os
4 śniahir śniahase/o śniahillis/os
5 ghavir ghavase/o ghavaillis/os
6 wéshir wéane/o wéshaillis/os
7 swāhir swāhase/o swāhillis/os
8 jyotir jyotase/o jyotaillis/os
9 ir̄ir ir̄ŝe/o ir̄aillis/os

10-90


Liczby te zawsze kończą się na -śat. Liczebniki porządkowe zakończone są na -śashe/śasho a liczebniki wielokrotne na -illis/illos.

Liczebnik główny Liczebnik porządkowy Liczebnik wielokrotny
10 déśat déśashe/o déśatillis/os
20 lawśat lawśashe/o lāwatillis/os
30 azhośat azhośashe/o azhośatillis/os
40 śniaśat śniaśashe/o śniaśatillis/os
50 ghavśat ghavśashe/o ghavśatillis/os
60 wéśat wéśashe/o wéśatillis/os
70 swaśat swaśashe/o swaśatillis/os
80 jyaśat jyaśashe/o jyaśatillis/os
90 ir̄śat ir̄śashe/o ir̄śatillis/os

11-99


Tworzy się je poprzez złączenie liczb dziesiątek i jedności, przy czym pierwsza jest liczba jedności a ostatnie dziesiątek. Dosłownie oznacza to np. dwa-czterdzieści jako czterdzieści dwa. Podobnie wyglądają liczebniki porządkowe i wielokrotne - nieodmieniona liczba jedności i odmieniona liczba dziesiątek.

Liczebnik główny Liczebnik porządkowy Liczebnik wielokrotny
11 ekhrirdéśat ekhrirdéśashe/o ekhrirdéśatillis/os
12 lāwirdéśat lāwirdéśashe/o lāwirdéśatillis/os
13 azhayodéśat azhayodéśasho azhayodéśatillis/os
14 śniahirdéśat śniahidéśashe/o śniahidéśatillis/os
15 ghavirdéśat ghavirdéśashe/o ghavirdéśatillis/os
16 wéshirdéśat wéshirdéśashe/o wéshirdéśatillis/os
17 swāhirdéśat swāhirdéśashe/o swāhirdéśatillis/os
18 jyotirdéśat jyotirdéśashe/o jyotirdéśatillis/os
19 ir̄irdéśat ir̄irdéśashe/o ir̄irdéśatillis/os
21 ekhrirlawśat ekhrirlawśashe/o ekhrirlāwatillis/os
22 lāwirlawśat lāwirlawśashe/o lāwirlāwatillis/os
23 azhayolawśat azhayolawśashe/o azhayolāwatillis/os
24 śniahirlawśat śniahirlawśashe/o śniahirlāwatillis/os
31 ekhrirazhośat ekhrirazhośashe/o ekhrirazhośatillis/os
32 lāwirazhośat lāwirazhośashe/o lāwirazhośatillis/os
33 azhayoazhośat azhayoazhośashe/o azhayoazhośatillis/os

100-900


Setki, przypominają nieco dziesiątki, gdyż tworzy się je na podobnej zasadzie. Liczebnik główny zakończony jest na -éd, które pochodzi od zéd, liczebnik porządkowy zakończony jest -ase/o, natomiast tworzenie liczebnika wielokrotnego pozostaje bez zmian.

Liczebnik główny Liczebnik porządkowy Liczebnik wielokrotny
100 zéd zédase/o zédillis/os
200 lawéd lawédase/o lawédillis/os
300 azhéd azhédase/o azhédillis/os
400 śniahéd śniahédase/o śniahédillis/os
500 ghavéd ghavédase/o ghavédillis/os
600 wéshéd wéshédase/o wéshédillis/os
700 swahéd swahédase/o swahédillis/os
800 jyotéd jyotédase/o jyotédillis/os
900 irzéd irzédase/o irzédillis/os

1000-9000


Przed li

Liczebnik główny Liczebnik porządkowy Liczebnik wielokrotny
1000 dwiźyat dwiźyase/o dwiźyatillis/os
2000 lawiźyat lawiźyase/o lawiźyatillis/os
3000 azhiźyat azhiźyase/o azhiźyatillis/os
4000 śniaźyat śniaźyase/o śniaźyatillis/os
5000 ghaviźyat ghaviźyase/o ghaviźyatillis/os
6000 wéshiźyat wéshiźyase/o wéshiźyatillis/os
7000 swahiźyat swahiźyase/o swahiźyatillis/os
8000 jyotiźyat jyotiźyase/o jyotiźyatillis/os
9000 irźyat irźyase/o irźyatillis/os

Inne

2 - aywīr (oba, obydwa)
(3-9) - cinru (kilka) --> --- ---> cinrillis/os (kilkakrotny)
(11–19) - cinbhaśat (kilkanaście) --> cinbhaśashe/o (kilkunasty) --> cinbhaśatillis/os (kilkunastokrotny)
(20–90) - cintraśat (kilkadziesiąt) --> cintraśashe/o (kilkudziesiąty) --> cintraśatillis/os (kilkudziesięciokrotny)
(200–900) - cinrhéd (kilkaset) --> cinrhaśashe/o (kilkusetny) --> cinrhédillis/os (kilkusetkrotny)
kyara (wiele) ---> --- ---> kyaraillis/os (wielokrotny)

Odmiana liczebników głównych

Tryby

Ajdyniriański posiada 4 tryby: orzekający, rozkazujący, przypuszczający, życzący. Dodatkowo, w ayńadhańskim i staro-ajdyniriańskim istniał piąty tryb - nieświadka, lecz zanikł on na przestrzeni wieków.

Tryb orzekający

Tryb orzekający wyraża obiektywny, neutralny stosunek mówiącego do wypowiadanej treści. Składa się na niego zwykła odmiana przez osoby. Podstawowy tryb.

Tryb rozkazujący

Tryb rozkazujący wyraża rozkaz, życzenie lub prośbę. Tworzy się go identycznie dla wszystkich osób, poprzez usunięcie z bezokolicznika końcówki -e i zamienienie jej na -o.

Osoba Końcówka Przykład Tłumaczenie
Wszystkie osoby -o


mifno



dhāyarto



raheto


jeść!



podbijć!



żyć!

W przypadku zdania rozkazującego przed czasownikiem zazwyczaj wstawia się jeszcze osobę, która jest z reguły pomijana w zdaniach twierdzących, chociaż nie jest to konieczne. Gdy osoba jest obecna można to przetłumaczyć jako konkretny rozkaz do konkretnej osoby, gdy jej natomiast nie ma jest to raczej rozkaz ogólny.


Mę mifno! Mę dhāyarto! Mę raheto! - Jedź! Podbijaj! Żyj!
Mifno! Dhāyarto! Raheto! - Jeść! Podbijać! Żyć!

Tryb przypuszczający

Tryb przypuszczający wyraża niepewność, warunkowość lub wyrażone pośrednio życzenie. Tworzy się go, poprzez dodanie do bezokolicznika odpowiedniej końcówki.

Osoba Końcówka Przykład Tłumaczenie
-arin

mifnearin


dhāyartearin


rahetearin

jadłbym

podbijałbym


żyłbym

-étin

mifnétin


dhāyartétin


rahetétin

jadłbyś

podbijałbyś


żyłbyś

źa/rha/qa -tyan

mifntyan


dhāyartyan


rahetyan

jadłby/jadłaby/jadłoby

podbijałby/podbijałaby/podbijałoby*


żyłby/żyłaby/żyłoby*

ṕef/ṕur/ṕi -zhin

mifnezhin


dhāyartezhin


rahetezhin

jedlibyśmy

podbijalibyśmy


żylibyśmy

yôk -elin

mifnelin


dhāyartelin


rahetelin

jedlibyście

podbijalibyście


żylibyście

ta -vin

mifnevin


dhāyartevin


rahetevin

jedliby

podbijaliby


żyliby

obwiatyw -ŝin

mifneŝin


dhāyarteŝin


raheteŝin

  • tutaj, tak samo jak w normalnej odmianie, gdy w czasowniku regularnym przed końcowym e stoi t, ť, d lub dh, nie dubluje się tego dodając kolejne t tylko od razu dodaje -yan.

Tryb życzący

Tryb życzący wyraża życzenie, nadzieję lub możliwość. Tutaj również dochodzi odpowiednia odmiana. Ten tryb odpowiada mniej więcej polskiej konstrukcji "oby coś".

Osoba Końcówka Przykład
-arya

mifnearya (obym jadł)


dhāyartearya (obym podbijał)


rahetearya (obym żył)

-étrya

mifnétrya (obyś jadł)


dhāyartétrya (obyś podbijał)


rahetétrya (obyś żył)

źa -arti

mifnarti (oby jadł)


dhāyartarti (oby podbijał)


rahetarti (oby żył)

rha -arta

mifnarta (oby jadła)


dhāyartarta (oby podbijała)


rahetarta (oby żyła)

qa -arto

mifnarto (oby jadło)


dhāyartarto (oby podbijało)


rahetarto (oby żyło)

ṕef -zef

mifnezef (obyśmy jedli)


dhāyartezef (obyśmy podbijali)


rahetezef (obyśmy żyli)

ṕur -zūr

mifnezūr (obyśmy jedli)


dhāyartezūr (obyśmy podbijali)


rahetezūr (obyśmy żyli)

ṕi -zish

mifnezish (obyśmy jedli)


dhāyartezish (obyśmy podbijali)


rahetezish (obyśmy żyli)

yôk -elon

mifnelon (obyście jedli)


dhāyartelon (obyście podbijali)


rahetelon (obyście żyli)

ta -rava

mifnerava (oby jedli)


dhāyarterava (oby podbijali)


raheterava (oby żyli)

obwiatyw -ŝap

mifneŝap


dhāyarteŝap


raheteŝap

Czasy

Istnieją 3 czasy - teraźniejszy, przeszły i przyszły. Zarówno czas przeszły jak i przyszły tworzy się podobnie, w regularnym bezokoliczniku w miejsce -e należy dodać najpierw zrostek odpowiadający za czas, a następnie taki odpowiadający za odmianę przez osoby.

Czas teraźniejszy

Tworzony przez zwykłą odmianę czasownika przez osoby.

Czas przeszły

W czasie przeszłym zrostek wskazujący czas to -ôsh-. Wyjątkiem jest tu obwiatyw, gdzie zamiast -ôsh- pojawia się jedynie końcówka -ôssi.

Osoba Końcówka Przykład
-war

mifnôshwar - jadłem


qatôshwar - lubiłem*

-aot

mifnôshaot - jadłeś


qatôshaot - lubiłeś

źa -ti

mifnôshti - jadł


qatôshti - lubił

rha -ta

mifnôshta - jadła


qatôshta - lubiła

qa -to

mifnôshto - jadło


qatôshto - lubiło

ṕef -aeź

mifnôshaeź - jedliśmy


qatôshaeź - lubiliśmy

ṕur -aezh

mifnôshaezh - jedliśmy


qatôshaezh - lubiliśmy

ṕi -aeźi

mifnôshaeźi - jedliśmy


qatôshaeźi - lubiliśmy

yôk

mifnôshé - jedliście


qatôshé - lubiliście

ta -ir̄ą

mifnôshir̄ą - jedli


qatôshir̄ą - lubili

obwiatyw -ôssi

mifnôssi


qatôssi

  • jeśli w bezokoliczniku przed -e stoi ť, ḱ, lub ṕ to po dodaniu -ôsh- tracą one swoją ejektywność (np w qaťe - lubić)

Czas przyszły

W czasie przyszłym zrostek to -āśt-. Podobnie jak w czasie przeszłym, obwiatyw poprzez dodanie samej końcówki -āŝef.

Osoba Końcówka Przykład
-ir

mifnāśtir - będę jadł


qatāśtir - będę lubił

-aodh

mifnāśtaodh - będziesz jadł


qatāśtaodh - będziesz lubił

źa -'i*

mifnāśťi - będzie jadł


qatāśťi - będzie lubił

rha -'a*

mifnāśťa - będzie jadła


qatāśťa - będzie lubiła

qa -'o*

mifnāśťo - będzie jadło


qatāśťo - będzie lubiło

ṕef -eos

mifnāśteos - będziemy jedli


qatāśteos - będziemy lubili

ṕur -eosh

mifnāśteosh - będziemy jedli


qatāśteosh - będziemy lubili

ṕi -eosi

mifnāśteosi - będziemy jedli


qatāśteosi - będziemy lubili

yôk

mifnāśté - będziecie jedli


qatāśté - będziecie lubili

ta -eą

mifnāśt - będą jedli


qatāśt - będą lubili

obwiatyw -āŝef

mifnāŝef


qatāŝef

  • w 3 os. liczby pojedyńczej natomiast t dostaje ejektywność

Przykładowe teksty

Pierwszy artykuł Deklaracji Praw Człowieka

Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa.
Ḱévaraur̄ īranôro tińaktyerą ag nazhanôro eo edzor bhāvar ag arṕakrę. Ta avriťimepsa ag cadhir haryanterą ag ęri wessir̄n eo pārhusa dirzeazhi khamane ŝarwī.

Słownictwo

<na razie nie jest alfabetycznie>


fīn - tak (mowa potoczna)
ferwen - tak, owszem (mowa oficjalna)
zir̄ - nie (mowa potoczna)
zar̄u - nie (mowa oficjalna)
ćayna - dziękuję
ćayne - dziękować
hezhi - pan
hezha - pani
tayar - witaj, cześć (przywitanie)
taye - witać
fean, feane - odnosić sukces i powodzenie, przezwyciężać (zarówno przywitanie jak i pożegnanie)
ḱellen - proszę
hridavās - przepraszam
hrid - serce
avās, avāsāmi - żal, smutek, współczucie
quissa - ojciec
myissa - matka
chéra - córka
hīri - syn
bazdir - potomek, dziecko
bazdiri - syn
bazdira - córka
xar - słońce
shār - światło
shāre - świecić
carme - świecić, błyszczeć
carmin - błysk
eńyą - sztuka
féaxan - północ
qaishan - południe
ezjon - wschód
ťaliyon - zachód
dhrāya - morze
azra - jezioro
zīmrha - klejnot
nāxrid - góra
ćatra - kształt
tava - chleb
jakerśan - koniec
jakerśane - kończyć
hwadāmi - wiedza
hwade - wiedzieć
rahetan - życie
rahete - żyć
gwannan - śmierć
gwane - umierać
haryante - posiadać, dysponować
mifnen - jedzienie
mifne - jeść
rujvan, rozhvan - królestwo
ruji, rozhi - król
ruja, rozha - królowa
khshāyarvan - imperium, cesarstwo
khshāyari - imperator, cesarz
khshāyara - imperatorka, cesarzowa
dhāyarte - podbijać
kshatrit - dowódca, generał
zoaghar - miecz
tālaivar - włócznia
varhar - pancerz, zbroja
anzauran - wojna
gamāxan - pokój
ghamāxan - spokój