Język aloborgeński

Język aloborgeński ????
Sposoby zapisu:	Łacińskie
Typologia:	Fleksyjny SVO
Faktycznie
Utworzenie:	Henryk Pruthenia w 2018
W Adnacie
Używany w :	brak
Klasyfikacja:	j. indoeuropejskie j. celtyckie j. aloborgeński
Lista conlangów

Zobacz też słownik tego języka.

Język aloborgeński, też alloborgeński, czy po prostu borgeński - jeden z języków używanych w Adnacie.

Dźwięki

Samogłoski

• i iː u uː (í ú)
• eː (é)
• ɛ ə ɔ (e y o)
• a ɑː (a á)

Dyftongi

Vok.	a	e	o	i	u	y
-e	ae æ~æi̯~ɛː~aɨ̯~ai̯		oe œ~ɔɨ̯~ɔi		ue ʊ̯ɛ~œː~ʊ̯œ	ye i̯ɛ~ɜː~ɨ̯ɛ
-i	ai æi̯~ɛi̯~ai̯	ei eː~ei̯~ɛi̯	oi* œi̯~ɛi̯~ɔi̯		ui* ~ɛi̯~ui̯~œi̯
-y	ay ai̯~aʊ̯~ɛʊ̯~aɨ̯		oy* œɨ̯~œʊ̯~ɜɨ̯~ɜʊ̯~ɔʊ̯~ɔɨ̯		uy* œɨ̯~œʊ̯~ɨː~uɨ̯~œɨ̯
-a		ea i̯a~ɛa~æː~ɨ̯a

Wartości dźwiękowe dyftongów poddawane są wielkim wahaniom. W stylu wysokim używa się ostatniego podanego wariantu wymowy. ¹Oznaczone samogłoski występują stosunkowo rzadko.

Spółgłoski

• m n ɲ (m n gn)
• mː nː (mm nn)
• p b t d k g (p b t d c g)
• θ ð s ʃ χ h (th dd s~c sh ch h)
• w l r j ɬ ʎ (w l r y ll gl)

Zmiany fonetyczne

• e > y _{r, l, n, m, s, χ, φ}
• o > y _NC, _RC
• i-przegłos {i, j}
  • e > ei
  • o, u > uy
  • ū, ou > ue
  • oi, au > ui
• _R, _N
  • ai, oi > ye
  • a > ay
  • ū > oy
  • au > ae
• _CV̄, _CV
  • ā > ae
  • a > e, ei
  • e > e, ay
  • ī > i, ai
  • ei > ea
• ūCV̄ > uCV̄
• _S, _SC
  • a > ae
  • ā > ai
  • ū > oy
  • au > oe
• _C¹C¹
  • a > ay
  • ā > á
  • ū > ue
• _NC, _RC
  • ā > ay
  • i > a
• _R, _RC, _RV
  • ī > ye
  • u > e
• āNC, āRC > ay
• āNV, āRV > ae
• _C# (w zamkniętej)
  • ī > ai
  • ū > ue
• -_ (w wygłosie)
  • a, ā, u, ū, ai > -e
  • e, i > -∅
  • o > -a
  • ī, ei, ea > -i
  • oi, au, ou > ye
• ou > oe
• au > ay
• nd, mb > nn, mm
• m, n > b, d _R
• -φl- > ɬ
• φ_, p_ > b_ {l, r, n, m}
• t_, s_ > d_ {l, r, n, m}
• b, d, g > β, ð, ɣ (V_V, R_, _R)
• p, t, k > b, d, g (V_V, _{r, l, n, m}, {l, n, m}_)
• t, k > θ, χ (R_)
• sφr > θr
• b > β (za wyjątkiem _R, _N)
• sw > gw
• χsV > ksV
• χsC > χC
• ks > χ
• kʷ, gʷ, kw, gw > p, b
• w- > gw
• sφ > ss
• φsC > χC
• φs > ss
• sk- > ʃ
• sk > k
• sj, si- > ʃ
• Vrw > Vrχw > Vrχ
• -j- > -ð-
• -m- > -β-
• βn > m
• mm, nm, mn > m
• rm, lm > mm
• s- > h-
• -s- > -h-
• χt > θ
• tt, kk > θ, χ
• ɣj > j
• VtsV > VχsV
• l- > ɬ-
• sl- > l-
• -w- > -∅-
• β > w
• kt > χt
• VCi, VCe, VCu > V:C
• VɣC, VwC > Vɨ̯C/V:C [Ve]
• Vɣ > V:
• ɣ > ∅/χ
• VgR, VkR > VχR
• kn, nk, gn, ng, nj > ɲ
• kl, gl, lg, lk. lj > ʎ
• ll > ɬ
• gd > d
• VːV̯ > VV̯
• VCC > V:C
• CC > C
• VφC > V:C
• φ > ∅
• -s > -∅/-χ (rzadko, po tV-, dV-)
• -st > -s (+wzdłużenie, ale w pierwszej sylabie!)
• ō > ā
• ȳ > ue
• wstawne <e> w trudnych zbitkach
• KOŃCÓWKI ODPADAJĄ

Gramatyka

Rzeczownik

W języku aloborgeńskim dawny system deklinacyjny uległ całkowitej przebudowie. Głównym przyczynkiem ku temu było przejście wszystkich rzeczowników nieoznaczających ludzi (z małymi wyjątkami, np. zjawisk atmosferycznych oraz nazw określających miejsca, też niektórych sufiksów) do rodzaju nijakiego. Zatarła się też całkowicie odmiana przez przypadki

Tablica deklinacyjna

Cas.		m			f		n								m, f, n
		Ia		Ib	II		IIIa				IIIb		IIIc	IIId	IV
		o-m	u-m	ā-m	ā-f	i-f	o-m	o-n	u-m	u-n	i-f	i-n	ā-f	ā-f	C-m	C-m	C-f	C-n	R-m	R-f
Sg	Nom.	∅	u	ai	e	i	∅	yn	u	e	i	↓	e	e	∅	∅	e	∅	yer	yer
	Voc.	↓	e	↓	↓	↓	↓	↓	e	e	↓	↓	↓	↓	↓↓	C↓↓	e	∅	yer	yer
Pl		oy	oy	ai	ai	í	ye	e	oy	we	í	ie	ai	e	y	Cy	Cy	y	yry	yry
Num.		ye	ye	e	e	i	ye	ye	ye	ye	i	i	e	e	↓↓	C	C	∅	yr	yr