Język drygijski

Język drygijski ????
Sposoby zapisu:	Łacińskie, śmieszne celtyckie?
Typologia:	Fleksyjny VSO
Faktycznie
Utworzenie:	Henryk Pruthenia w 2018
W Adnacie
Używany w :	brak
Klasyfikacja:	j. indoeuropejskie j. drygijski
Lista conlangów

Zobacz też słownik tego języka.

dhreugh !

Dźwięki

Samogłoski

• i i: ɨ ɨ:~ʊ u: (i î u û)
• ɛ e: ɔ o: (e ê o ô)
• a ɑ: (a â)

Samogłoski /u/ oraz /û/ mogą być realizowane jako /ɨ ɨ:/ lub /ʊ u:/, w zależności od dialektu.

Spółgłoski

• m n (m n)
• pʰ b tʰ d kʰ g (p b t d k g)
• f v s z χ h (f v s z ḫ h)
• l j (l j)
• r (r)

Spółgłoski przydechowe tracą aspirację przed i po szczelinowych /f, v, s, z/ i sonornych.

Akcent

Akcent pada na ostatnią zamkniętą sylabę, a jeżeli tak nie ma, pada na sylabę przedostatnią.

Zmiany fonetyczne

• ḱ, ǵ > k, g
• bʰ, dʰ, gʰ, p, t, k > pʰ, tʰ, kʰ
• gw, kw > gʷ, kʷ
• r̥, l̥, n̥, m̥ > ur, ul, un, um (czasami przed /y/ lub /i/ mogą się rozwinąć w ir, il, in, im)
• TST > ts > ss
• _CC {V:, C} > C
• h₁ > ∅, h₁V > V
• NHN > NgN (N: {r, l, n, m, w}
• h₂ > ḫ
• h₂w > f
• h₃w_ {V} > f
• h₂e, eh₂, h₂V > ḫa, aḫ, ḫV
• h₃e, eh₃, h₃V > o, o:, V
• VH > V: ?
• CHC > CHC
• H > ə > e
• -e, -a, -o > ∅
• -y, -w > ∅
• nw, ln, zm > nn, ll, mm
• owo > o:
• nieakcentowane e, o, a > i, a, a
• ij > i:
• ju, ju: > i, i:
• ey, ēy > i:
• ew, ēw > o:
• oy, ōy > i:
• ow, ōw > u:
• ui > i
• VsV > VhV
• s- > h
• ts, ss > s

Gramatyka

Zaimek

Zaimki osobowe

Przypadek	Osoba
	1.			2.			3.
	Sg	Du	Pl	Sg	Du	Pl	Sg			Du			Pl
							m	f	n	m	f	n	m	f	n
Nom.	éǵ	wé	wéy	túh₂	yú	yū́	éy			íh₂			íd
Acc.	me	n̥h₁we, noh₃	nos	te	uh₃wé ~ *woh₃	uswé ~ *wos
Gen.	méme	noh₁	nos	téwe ~ *toy	woh₁	wos
Obl.	méme

Rzeczownik

W języku drygijskim występują cztery przypadki:

• mianownik - podstawowa forma rzeczownika;
• biernik - forma wyrażająca dopełnienie;
• dopełniacz - używany dla wyrażenia stanu oraz w części konstrukcji z przyimkami;
• wspólny, albo prepozycjonał - używany w konstrukcjach z przyimkami;

Warto zaznaczyć, że rdzeń części rzeczowników przyjmuje jedną z dwóch fórm:

• podstawową - jest to rdzeń mianownika i biernika;
• zależną - jest to rdzeń tworzony od formy dopełniacza po ucięciu końcówki.

Deklinacja

Deklinacja I

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.

Deklinacja I
xxx "XXXX"

Przypadek	Sg	Du	Pl
Nom.
Acc.
Gen.
Obl.