Język eilidzki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 227: Linia 227:
 
!Nom.
 
!Nom.
 
| dam'''o'''
 
| dam'''o'''
−
| dam'''ai'''
+
| dam'''aï'''
 
|-
 
|-
 
!Acc.
 
!Acc.
−
| dam'''
+
| dam'''on'''
−
| dam'''
+
| dam'''or'''
 
|-
 
|-
 
!Dat.
 
!Dat.
−
| dam'''
+
| dam'''a'''
−
| dam'''
+
| dam'''u'''
 
|-
 
|-
 
!Voc.
 
!Voc.
−
| dam'''
+
| dam'''(e)'''!
−
| dam'''
+
| dam'''ae'''!
 
|}
 
|}
 
|
 
|
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
−
|+ Deklinacja  
+
|+ Deklinacja si-tematowa
−
i-tematowa
+
'''qymi''' "światło"
 
|-
 
|-
 
!Przypadek
 
!Przypadek
Linia 251: Linia 251:
 
|-
 
|-
 
!Nom.
 
!Nom.
−
|  
+
| qym'''i'''
−
|  
+
| qym'''sa'''
 
|-
 
|-
 
!Acc.
 
!Acc.
−
|  
+
| qym'''sin'''
−
|  
+
| qym'''sor'''
 
|-
 
|-
 
!Dat.
 
!Dat.
−
|  
+
| qym'''si'''
−
|  
+
| qym'''su'''
 
|-
 
|-
 
!Voc.
 
!Voc.
−
|  
+
| qym'''(e)'''!
−
|  
+
| qym'''ae'''!
 
|}
 
|}
 
|
 
|
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
−
|+ Deklinacja  
+
|+ Deklinacja ru-tematowa
−
i-tematowa
+
'''lyni''' "gwiazda"
 
|-
 
|-
 
!Przypadek
 
!Przypadek
Linia 276: Linia 276:
 
|-
 
|-
 
!Nom.
 
!Nom.
−
|  
+
| lyn'''i'''
−
|  
+
| lyn'''ra'''
 
|-
 
|-
 
!Acc.
 
!Acc.
−
|  
+
| lyn'''run'''
−
|  
+
| lyn'''rur'''
 
|-
 
|-
 
!Dat.
 
!Dat.
−
|  
+
| lyn'''ru'''
−
|  
+
| lyn'''resi'''
 
|-
 
|-
 
!Voc.
 
!Voc.
−
|  
+
| lyn'''(e)'''!
−
|  
+
| lyn'''eme'''!
 
|}
 
|}
 
|
 
|
 
|}
 
|}
 +
W formie wołacza liczby pojedynczej końcówka '''-e''' często zanika po spółgłoskach sonornych. Sporadycznie dochodzi też do tego w formie liczby mnogiej, gdzie końcówka '''-eme''' upraszcza się do '''-me'''.
  
 
== Przymiotnik ==
 
== Przymiotnik ==

Wersja z 23:18, 19 lut 2018

Język eilidzki
Limna Eildini
Sposoby zapisu: Łacińskie
Typologia: Fleksyjny
SVO
Faktycznie
Utworzenie: Henryk Pruthenia w 2018
W Adnacie
Używany w : brak
Klasyfikacja: j. eilidzkie
  • j. eilidzki
Lista conlangów
Nuvola apps bookcase 1 blue.svg.png Zobacz też słownik tego języka.

Język eilidzki, Język Eilidów - starożytny język używany przez plemiona Eidów w czasach tuż po ich przybyciu na Adnatę. Stosowany przez potomków Eilidów jako język sekretny, literatury, poezji i sztuki. Jest to także język sztuk tajemnych.

Użycie

Język eilidzki był używany przez Eilidów, którzy przybyli do Adnaty. Nie przetrwały praktycznie żadne zapiski sprzed katastrofy i ich przybycia. J. eilidzki stosowany jest jako wspólny język potomków Eilidów, a także ich język literacki, język poezji i sztuki. Nie jest on używany do codziennej komunikacji, gdyż na co dzień stosowane są eilidzkie języki mówione, które, choć pochodzą od j. eilidzkiego, daleko odeszły od swojego przodka i zostały poddane silnym wpływom języków z innych grup. J. eilidzki jest językiem wegetującym, ma bowiem duże grono stałych użytkowników. Mowa Eilidów jest używana przez ich potomków i wiele innych ludów jako język sztuk tajemnych.

Zapis

Dla języka eilidzkiego używa się zmodyfikowanego alfabetu łacińskiego:

A a B b C c D d E e G g H h
[a] [b] [k] [d] [e] [g] [x]
Ƕ ƕ I i Ï ï L l M m N n O o
[xʷ] [i], [j] [i] [l] [m] [n] [o]
ö Q q R r S s T t U u V v
[o] [kʷ] [r] [s] [t] [u] [v]
Y y
[y]

Dla dźwięku /k/ przyjęto zapis za pomocą znaku c; litera k nie jest w ogóle używana. Znaki f, j, p, w, x, z także nie są używane do zapisu języka eilidzkiego, jest tak ze względu na brak zazwyczaj przypisywanych do nich głosek. Dla zapisu spółgłoski /xʷ/ użyto znaku ƕ zapożyczonego z pisma gockiego. Litera i może być stosowana dla zapisu /i/ a także /j/, a także jako część składowa dyftongów /ei/ i /ai/; do zapisu dyftongów używana jest też litera o, za pomocą której zapisuje się dyftongi /ao/ i /eo/. W użyciu stosowana jest też diereza dla zaznaczenia, że i lub o nie są częścią składową dyftongu, a także w przypadku ï dla zaznaczenia samogłoski /i/ przed innymi samogłoskami (zamiast spodziewanego /j/). Znak ö nie może występować nigdy w nagłosie słowa, więc nie istnieje forma wielkiej litery. Często jednak pomija się znak dierezy w piśmie odręcznym i w zapisie tekstów literackich.

Dźwięki

Samogłoski

Samogłoski języka eilidzkiego
Przednie Centralne Tylne
Przymknięte /i/ i, ï /y/ y /u/ u
Średnie /e/ e /o/ o, ö
Otwarte /a/ a
Dyftongi
Wygłos
przedni 		Wygłos
tylny
/ai/ ai /ao/ ao
/ei/ ei /eo/ eo

Wszystkie dyftongi, a także samogłoska /y/ mogą występować tylko w pierwszej sylabie akcentowanej.

Spółgłoski

Spółgłoski języka eilidzkiego
Dwu-
wargowe 		Dziąsłowe Tylno-
językowa.
Nielab. Labial.
Nosowe /m/ m /n/ n
Zwarte Bezdźwięczne /t/ t /k/ c /kʷ/ q
Dźwięczne /d/ d /g/ g
Szczelinowe /v/ v /s/ s /x/ h /xʷ/ ƕ
Boczne /l/ l
Drżące /r/ r
Półotwarte /j/ i

Budowa Sylaby

Ogólny plan budowy sylaby w języku eilidzkim to (C)V(L), gdzie C - dowolna spółgłoska; V - dowolna samogłoska; L - jedna z spółgłosek sonornych /l, r, n, m/. W języku eilidzkim częstym zjawiskiem jest rozziew, to jest obecność obok siebie dwóch samogłosek.

Akcent

Akcent w języku eilidzkim jest inicjalny. Charakteryzuje się dużą dynamiką wymowy sylaby akcentowanej, reszta sylab jednak nie jest wymawiana niedbale, a jedynie z mniejszą siłą. W wyrażeniach przyimkowych akcent pozostaje na rzeczowniku, w rzadkich przypadkach krótkich słów dwusylabowych może przejść na przyimek.

Nowa Wymowa

Wymowa współczesnych potomków Eilidów w dużym stopniu różni się od wymowy klasycznej. W szczególności w przypadku użytku j. eilidzkiego jako lingua franca, istnieje wiele znaczących różnic:

  • /xʷ/ i /kʷ/ wymawiane są współcześnie jako /f/ i /p/;
  • /y/ i /i/ zlało się do /i/;
  • /k/ i /g/ przed klasycznym /i/, /e/, /y/, /ei/, /eo/ wymawiane jest jako /ʃ/ i /ʒ/;
  • dyftongi /ei/ i /ai/ wymawiane są jako /e/, a dyftongi /ao/ i /eo/ jako /o/.

Gramatyka

Zaimek

Rzeczownik

Eilidzki rzeczownik odmienia się przez cztery przypadki (mianownik : biernik : celownik : wołacz) i dwie liczby (pojedyncza : mnoga). Istnieje pięć klas deklinacyjnych.

Deklinacja i-tematowa Eilidi "Eilida"
Przypadek Sg Pl
Nom. eilidi eilidimi
Acc. eilidin eilidir
Dat. eilide eilidisi
Voc. eilide! eilidime!
Deklinacja u-tematowa qenu "słowo"
Przypadek Sg Pl
Nom. qenu qenemi
Acc. qenun qenur
Dat. qene qenesi
Voc. qene! qeneme!
Deklinacja o-tematowa damo "droga"
Przypadek Sg Pl
Nom. damo damaï
Acc. damon damor
Dat. dama damu
Voc. dam(e)! damae!
Deklinacja si-tematowa qymi "światło"
Przypadek Sg Pl
Nom. qymi qymsa
Acc. qymsin qymsor
Dat. qymsi qymsu
Voc. qym(e)! qymae!
Deklinacja ru-tematowa lyni "gwiazda"
Przypadek Sg Pl
Nom. lyni lynra
Acc. lynrun lynrur
Dat. lynru lynresi
Voc. lyn(e)! lyneme!

W formie wołacza liczby pojedynczej końcówka -e często zanika po spółgłoskach sonornych. Sporadycznie dochodzi też do tego w formie liczby mnogiej, gdzie końcówka -eme upraszcza się do -me.

Przymiotnik

Czasownik

Składnia

Słowotwórstwo

Źródło: „https://jezykotw.webd.pl/w/index.php?title=Język_eilidzki&oldid=23800”