Język fucki

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Język fucki
futy̌ai y̌a̋f
Typologia: fleksyjno-aglutynacyjny
Utworzenie: Emil (w 2020)
Cel utworzenia: Na potrzeby sztafety rekonstrukcyjnej
Sposoby zapisu: łacinka
Klasyfikacja: Gamajskie
  • Język fjucki
    • Języki jakieśfjuckie
      • Język fucki
Kody
Conlanger–1 fuc.
Lista conlangów

        

Nuvola apps bookcase 1 blue.svg.png Zobacz też słownik tego języka.

Język fucki (fuc. futy̌ai y̌a̋f) to jeden z języków fjuckich powstałych na potrzeby Sztafety Rekonstrukcyjnej.

Fonologia

Samogłoski

Przednie Tylne
Krótkie Długie Krótkie Długie
Przymknięte i (i) (í) u (i) (ú)
Średnie ɛ̝ (e) ɛ̝ː (é) ɔ̝ (o) ɔ̝ː (ó)
Prawie otwarte æ (ä) æː () ʌ (ã) ʌː (ã́)
Otwarte a (a) (á)

Istnieją też samogłoski nosowe, które choć są wyraźne, nie są osobnymi fonemami.

Dyftongi

Przedni Tylny
Krótkie (ai) (au)
Długie aɪː () • aːɪ (ái) aʊː ()

Spółgłoski

Wargowe Zębowe Dziąsłowe Zadziąsłowe Podniebienne Welarne Krtaniowe
Obstruentry Zwarte bezdźwięczne p (p) t (t) k (k)
dźwięczne b (b) d (d) g (g)
Afrykaty bezdźwięczne ts (c) (č) (ć)
dźwięczne dz (y) () (ý)
Szczelinowe bezdźwięczne f (f) θ (þ) s (s) ʃ (š) ɕ (ś) x (ch) ɦ (h)
dźwięczne v (v) ð (ð) z (z) ʒ (ž) ʑ (ź) ɣ (gh)
Sonoraty Nosowe m (m) n (n) ɲ (ń)
Drżące r (r)
Boczne l (l) ɭ (ļ) ʎ (ĺ)
Półsamogłoski j (j) • ɥ () w (w)

Przy czem:

  • Istnieją allofoniczne samogłoski nosowe, które powstają:
    • Jako realizacja grup Vn_C i Vɲ_C. Ówczas grupy są wymawiane jako Ṽn i Ṽɲ
    • Jako realizacja grupy Vm_C. Ówczas dochodzi do ściągnięcia V + m = Ṽ.
  • Spółgłoska [ɦ], choć należy do klasy obstruentów, zachowywuje się jak sonorat. Jej dźwięczność jest zależna od otoczenia.

Akcent

Akcent teoretycznie zawsze pada na pierwszą sylabę, jest on jednak dosyć słaby. Często wyróżnia się pierwszą długą samogłoskę.

Gramatyka

Ogulne informacje

Język fucki posiada rozbudowaną gramatykę, posiada elementy agulutynacji, jak i fleksji. Istnieją dwie główne kategorje, przez które odmienia się części mowy: żywotność i rodzaj. Istnieją trzy rodzaje: męzki, żeński i nijaki oraz cztery żywotności: człowiecza (tylko dla męzkiego), ożywiona, nieożywiona i niepoliczalna. Rodzaj nijaki jest tu wyjątkiem, gdyż nie nosi osobnej żywotności, z powodów gramatycznych rodzaj nijaki będzie przedstawiony jednak jako żywotność.

Rodzajnik

Rodzajnik to ważna część mowy w języku fjuckim. Wskazuje ona na rodzaj rzeczownika, a także jego liczbę (sam rzeczownik przyjmuje w r. żeńskim, ale nie ma żadnych określeń liczby, chociaż są nieregularne wyjątki). Istnieją cztery liczby: pojedyncza, podwójna, paukalna (3-4) i mnoga. Występują rodzajniki określone i nieokreślone.

Rodzajnik określony

R. męzki R. żeński R. nijaki
L. poj. nu ank
L. pod. áþ flak úk
L. pau. an esä ík
L. mn. jar es kúr

Rodzajnik nieokreślony

R. męzki R. żeński R. nijaki
L. poj. Ø
L. pod. su ša
L. pau. sáþ sak súk
L. mn. sar ses súr

Rzeczownik

Każdy rzeczownik w języku fuckim ma przypisane dwie właściwości: rodzaj i żywotność. Rodzaje są trzy (męzki, żeński, nijaki), żywotności są zaś cztery (człowiecza (tylko dla r. męzkiego), żywotna, nieżywotna, niepoliczalna), przy czem rodzaj nijaki nie ma żadnej żywotności. Zarówno od żywotności, jak i od rodzaju zależy odmiana przez przypadki. Tych jest zaś osiem.

rodzaj r. męzki r. żeński r. nijaki
żywotność Człowiecze Żywotne Nieżywotne Niepoliczalne Żywotne Nieżywotne
Nominativus –Ø –ä –Ø
Genetivus –ak –áļ –a –áļ –u
Dativus –a –ai –in –au
Accusativus –is –as –i –us
Allativus –e –ä –i –ai
Ablativus –aþ –ant –us –is –ont –as –ko
Instrumentalis –ńa –na –a
Locativus –aļ –na –aļ –na

Przymiotnik

Przypisy