Język iteński

Język iteński Język iteński (Itnekép limt [IPA: itnɛkɛ:p limt], Itnekónsga [IPA: itnɛkɔ:nʃa]) - conlang typu a priorio-a posteriori, z przewagą tego pierwszego (zwłaszcza jeżeli chodzi o słownictwo)

Samogłoski

Czworkąt samogłosek języka iteńskiego

Samogłoski są zapisywane w następujący sposób:

KRÓTKIE:

a - A, a
ɛ - E, e
ɔ - O, o
i - I, i
u - U, u

DŁUGIE:

a: - Á, á
ɛ: - É, é
ɔ: - Ó, ó
i: - Í, í
u: - Ú, ú

Spółgłoski

Ponad to występują jeszcze dźwięki [w] oraz [ɕ]

  Spółgłoski są zapisywane tak;
[m] - M,m
[n] - N,n
[ɲ] - Nj, nj
[p] - P, p
[b] - B, b
[t] - T, t
[d] - D, d
[k] - C, c
[g] - G, g
[f] - F, f
[v] - V, v
[s] - S, s
[ʃ] - Sg, sg
[j] - J, j, lub I, i jeśli występuje przed samogłoskami
[ɾ] - R, r
[l] - L, l	
[w] - W, w
[ɕ] - Sj, sj

Dyftongi

W zasadzie do występuje jeden dyftong;

[aɔ] - Ao, ao

Występuje on też w postaci [aɔj] oraz [aɔw] zapisywane następująco

[aɔj] - Aoi, aoi
[aɔw] - Aou, aou

Akcent

Akcent jest dynamiczno-inicjalny

Szyk zdania

Szykiem zdania jest VSO;

Seví ín. - On mówi.
Go seví ín? - Czy on mówi?

Czasownik

Informacje

Czasownik w języku iteńskim odmienia się przez 5 czasów (zaprzeszły, przeszły dokonany, przeszły niedokonany, teraźniejszy oraz przyszły), 4 tryby (oznajumujący dla wszystkich czasów, oraz proszący, rozkoazujący i przypuszczający, tworzące osobne formy czasownika), oraz przez 3 osoby (ale nie przez liczby!). Może być jednokrotny, bądź wielokrotny. Większość czasowników również można połączyć w konstrukcje strony biernej i zwrotnej; wszystkie mają stronę czynną.

Koniugacja

Wyróżniamy 2 grupy koniugacyjne. Pierwsza zakończona w bezokoliczniku końcówką -unt, druga zaś ma końcówkę -int. Warto wspomnieć, że każdy czas/tryb (proszący, rozkazujący, przypuszczający) ma po trzy formy czasownika. Aby czasownik był w pełni zrozumiały po nim trzeba dodać zaimek osobowy (w funkcji podmiotu), bądź podmiot;

ún - ja
en - ty
ín - on, ona, ono (to) 
ujr - my
ejr - wy
ijr - oni, one 

Poniżej podane są już przykłady odmiany czasowników.