Język jakubiański: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 25: | Linia 25: | ||
'''Język jakubiański''' (jkb. ''Jakubian frall'' [jakubʲã fʁaj]) - należący, wraz z spyroplitańskim i forgockim, do nadpsilańskiej rodziny językowej, język stworzony przez Spiritusa w ~2006r. | '''Język jakubiański''' (jkb. ''Jakubian frall'' [jakubʲã fʁaj]) - należący, wraz z spyroplitańskim i forgockim, do nadpsilańskiej rodziny językowej, język stworzony przez Spiritusa w ~2006r. | ||
+ | Język jakubiański jest językiem analitycznym. Podstawowy szyk zdania to SVO, a w pytaniach VSO. | ||
==Historia tworzenia== | ==Historia tworzenia== | ||
Linia 93: | Linia 94: | ||
| | | | ||
| [ɲ] ''n''' | | [ɲ] ''n''' | ||
− | | [ŋ] ''ng'', ''nk'' | + | | [ŋ] ''g''', ''k''', ''ng'', ''nk'' |
| | | | ||
|- | |- | ||
Linia 122: | Linia 123: | ||
| | | | ||
| | | | ||
− | | [j] j | + | | [j] j, ''ll'' |
| | | | ||
| | | | ||
Linia 130: | Linia 131: | ||
| | | | ||
| | | | ||
− | | [l] l | + | | [l] ''l'' |
| | | | ||
| | | | ||
Linia 137: | Linia 138: | ||
|} | |} | ||
− | == | + | ==Rzeczownik i przymiotnik== |
+ | |||
+ | Rzeczownik jakubiański odmienia się przez liczbę. Teoretycznie istnieje rodzaj męski i żeński, który jednak zanikł, choć ma znaczenie przy wybieraniu sufiksów liczby mnogiej i przymiotników. | ||
+ | |||
+ | ===Sufiksy rzeczownika -C tematowe=== | ||
+ | |||
+ | Liczbę mnogą rzeczowników na -C tworzymy poprzez sufiks -'i ([i]), który jednak zmienia wymowę wyrazów na -d, -g, -k, -n, -t. Na przykład kad, kag, kak, kan, kat [kad, kan, kat] > kad'i, kag'i, kak'i, kan'i, kat'i [kaði, kaŋi, kaŋi, kaɲi, kaθi]. | ||
+ | |||
+ | W tej grupie zachodzą także oboczności: | ||
+ | *-c, -s > -çi | ||
+ | * -l > -lli | ||
+ | * -r > ßi | ||
+ | |||
+ | Przymiotniki tworzymi poprzez sufiks -et. Liczbę mnogą przymiotników tworzymy poprzez przyrostek -et'i. | ||
+ | |||
+ | ===Sufiksy rzeczownika -V tematowe=== | ||
+ | |||
+ | Liczbę mnogą tworzymy poprzez sufiks -ell. Np. ka > käll. | ||
+ | |||
+ | Przymiotniki tworzymy poprzez sufiks -ll. Liczbę mnogą poprzez -ell. Np. ka > kall > käll. | ||
+ | |||
+ | ===Sufiksy rzeczownika -l tematowe=== | ||
− | + | Liczbę mnogą tych rzeczowników tworzymy poprzez -l i dyftongizację samogłoski V > Ve. Gdy przed "l" nie ma samogłoski, tworzymy oboczne "e". Np kal, Markl > käll, Markëll. | |
+ | |||
+ | Przymiotniki tworzymy poprzez sufiks -l. Liczbę mnogą - poprzez -l i dyftongizację samogłoski V > Ve. Gdy przed "l" nie ma samogłoski, tworzymy oboczne "e". Np kall, Markell > käll, Markëll. | ||
+ | |||
+ | ===Sufiksy rzeczownika -ll tematowe=== | ||
+ | |||
+ | Liczbę mnogą tych rzeczowników tworzymy, dyftongizując poprzedzającą ją samogłoskę V > Ve. Np. roll > röll. | ||
− | + | Przymiotniki tej grupy nie mają własnych końcówek. Ich liczbę mnogą tworzymy, jak u rzeczowników. |
Wersja z 19:47, 19 paź 2013
Język jakubiański jakubian frall | |
---|---|
Sposoby zapisu: | alfabet łaciński |
Typologia: | SVO, w pytaniach VSO |
W Dianie | |
Utworzenie: | Spiritus w ~2006 |
Cel utworzenia: | język dla Jakubii |
Używany w : | Jakubia, Kübek, Findeja, Ferrerro, Tapania, Rüssia, Konfederacja Stanów Północnych, Albrëchta |
Liczba użytkowników | ~85 000 (przewiduje się, że do roku 5230 liczba mówiących wzrośnie do 1 000 000 000) |
Klasyfikacja: | języki nadpsilańskie
|
Status urzędowy | |
Język urzędowy : | Jakubia, Kübek |
Język pomocniczy : | Ferrerro, Tapania, Konfederacja Stanów Północnych, Albrëchta |
Oficjalna regulacja: | Lakedimon d' Jakubian Frall, autor |
Kody | |
Conlanger–3 | dnl.jkb.spr |
Przykład | |
Çhlevé e çhlün’i Au verßé çhlevé, çhë vell ma-pa lenné vell vid çhlün’i; in vell nez hull ckar, rent nez ßandell fack e trent vell ckar fervë. Çhlevé vell ßod ckü çhlün’i: ‘Dické nall më, kej vida, çhë fervë maronâ feßé nur çhlün’i. Çhlün’i vëll ankori: ‘Eckôtré, çhlevé – dickëll näll nôll, kej vidoh, kej fervë, môll ßâ ta lenné nur kot nur en ill. E çhlevé mâ-pa lenné.’. Çhlevé vell eckôt çe e vell var prë plant-nëßé. | |
Lista conlangów |
Język jakubiański (jkb. Jakubian frall [jakubʲã fʁaj]) - należący, wraz z spyroplitańskim i forgockim, do nadpsilańskiej rodziny językowej, język stworzony przez Spiritusa w ~2006r.
Język jakubiański jest językiem analitycznym. Podstawowy szyk zdania to SVO, a w pytaniach VSO.
Historia tworzenia
Historię tworzenia jakubiańskiego dzielimy na 5 etapów:
1. Okres stworzenia (~2005/2006) - szybki rozwój noobowatych słówek i podstaw gramatyki.
2. I okres wegetacji (~2006-2008/2009) - praktyczne zapomnienie, rzadkie zmiany.
3. Okres nooblangu (2008/2009-2011) - okres tworzenia francuzikowo-polskawego potworka, nierządzącego się żadnymi konkretniejszymi zasadami). Autor do dzisiaj pamięta, jak płynąc statkiem po morzu śródziemnym, robił starszemu bratu kartkówki z tego języka. Z tego okresu zachowały się najstarsze pisane źródła na temat jakubiańskiego (jkb. 1.0) 4. II okres wegetacji (2011- VIII 2013) - praktyczne zapomnienie, rzadkie zmiany.
5. Okres odrodzenia (VIII 2013-obecnie) - zapisanie jakubiańskiego IPA'ą, ustandaryzowanie gramatyki, rozwój słownictwa, sztuki, historii i kultury. Z tym okresem wiąże się pozbycie większości noobowatego słownictwa, ale z niektórymi autor nie mógł się rozstać (kavai - kawa, alei - ulica), niektóre po prostu pozmieniał za pomocą procesów fonetycznych.
Fonetyka
Przednie | Tylne | |
---|---|---|
Przymknięte | [i] i [y] ü | [u] ô, u, û |
Prawie przymknięte | [ɪ] ï | [ʊ] î |
Półprzymknięte | [e] e [ø] ê | [o] o |
Półotwarte | [ɛ] ë [œ] ö | [ɔ] â |
Prawie otwarte | [æ] ä | |
Otwarte | [a] a |
Dwuwargowe | Wargowo-zębowe | Zębowe | Dziąsłowe | Zadziąsłowe | Podniebienne | Miękkopodniebienne | Języczkowe | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nosowe | [m] m | [ɲ] n' | [ŋ] g, k, ng, nk | |||||
Zwarte | [p] p [b] b | [t] t [d] d | [k] k [g] g | |||||
Szczelinowe | [f] f [v[ v | [θ] t' [ð] d' | [s] c, s [z] z | [ʃ] ç [ʒ] ß | [x] h | [ʁ] r | ||
Półotwarte | [j] j, ll | |||||||
Boczne | [l] l |
Rzeczownik i przymiotnik
Rzeczownik jakubiański odmienia się przez liczbę. Teoretycznie istnieje rodzaj męski i żeński, który jednak zanikł, choć ma znaczenie przy wybieraniu sufiksów liczby mnogiej i przymiotników.
Sufiksy rzeczownika -C tematowe
Liczbę mnogą rzeczowników na -C tworzymy poprzez sufiks -'i ([i]), który jednak zmienia wymowę wyrazów na -d, -g, -k, -n, -t. Na przykład kad, kag, kak, kan, kat [kad, kan, kat] > kad'i, kag'i, kak'i, kan'i, kat'i [kaði, kaŋi, kaŋi, kaɲi, kaθi].
W tej grupie zachodzą także oboczności:
- -c, -s > -çi
- -l > -lli
- -r > ßi
Przymiotniki tworzymi poprzez sufiks -et. Liczbę mnogą przymiotników tworzymy poprzez przyrostek -et'i.
Sufiksy rzeczownika -V tematowe
Liczbę mnogą tworzymy poprzez sufiks -ell. Np. ka > käll.
Przymiotniki tworzymy poprzez sufiks -ll. Liczbę mnogą poprzez -ell. Np. ka > kall > käll.
Sufiksy rzeczownika -l tematowe
Liczbę mnogą tych rzeczowników tworzymy poprzez -l i dyftongizację samogłoski V > Ve. Gdy przed "l" nie ma samogłoski, tworzymy oboczne "e". Np kal, Markl > käll, Markëll.
Przymiotniki tworzymy poprzez sufiks -l. Liczbę mnogą - poprzez -l i dyftongizację samogłoski V > Ve. Gdy przed "l" nie ma samogłoski, tworzymy oboczne "e". Np kall, Markell > käll, Markëll.
Sufiksy rzeczownika -ll tematowe
Liczbę mnogą tych rzeczowników tworzymy, dyftongizując poprzedzającą ją samogłoskę V > Ve. Np. roll > röll.
Przymiotniki tej grupy nie mają własnych końcówek. Ich liczbę mnogą tworzymy, jak u rzeczowników.