Język lugulmuski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 153: Linia 153:
 
W języku lugulmuskim rzeczownik odmienia się przez liczby i przypadki. Cechą charakterystyczną tego języka jest trójdzielność (rozdzielenie podmiotu zdania nieprzechodniego ''absolutywu'' i podmiotu zdania przechodniego ''ergatywu''), oraz mnogość liczb (ze względu na aglutynacyjny sposób tworzenia).  
 
W języku lugulmuskim rzeczownik odmienia się przez liczby i przypadki. Cechą charakterystyczną tego języka jest trójdzielność (rozdzielenie podmiotu zdania nieprzechodniego ''absolutywu'' i podmiotu zdania przechodniego ''ergatywu''), oraz mnogość liczb (ze względu na aglutynacyjny sposób tworzenia).  
  
==== Liczby ===
+
==== Liczby ====
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
 
!Sufiks
 
!Sufiks

Wersja z 16:58, 2 sie 2022

Język lugulmuski
?????

????? [??????]

Sposoby zapisu: lugulmuskie, łacińskie
Typologia: aglutynacyjny, VSO
Faktycznie
Utworzenie: Henryk Pruthenia w 2018
W ?
Używany w : Lugulmusz
Klasyfikacja: Języki lugulmusko-atrypijskie
Lista conlangów
Nuvola apps bookcase 1 blue.svg.png Zobacz też słownik tego języka.

Język lugulmuski - język utworzony przez Henryka Pruthenię w 2018 roku, od sierpnia 2022 kontynuowany przez Cywila.
Na Kyonie był on używany na terenie starożytnego Lugulmuszu (współczesny Ajdynir). Był to język trójdzielny, charakteryzował się szykiem VSO, oraz przeciwstawieniem inkluzywnego i ekskluzywnego "my". Należał on do rodziny Języków lugulmusko-atrypijskich, ponadto niektórzy sugerują dalekie pokrewieństwo z językami anakijskimi.

Fonologia

Samogłoski

W lugulmuskim występowało 5 samogłosek, w dość nietypowym układzie niezawierającym samogłoski /o/. Nie rozróżniano pomiędzy samogłoskami krótkimi i długimi.

Przednie Centralne Tylne
Przymknięte i ʉ u
Środkowe e
Otwarte a

Dyftongi

W języku lugulmuskim występowały 2 dyftongi:

  • ai - [ai̯]
  • au - [au̯]

Spółgłoski

W lugulmuskim występowało 16 spółgłosek.

Wargowe Zębowo-dziąsłowe Podniebienne Welarne Języczkowo-krtaniowe
Nosowe m n
Zwarte przydechowe
bezprzydechowe p t k
Szczelinowe s ʃ x h
Drżące r
Aproksymanty l j w

Budowa sylaby

Sylaba mogła przybierać kształt (C)V(R), gdzie C oznacza dowolną spólgłoskę, V dowolną samogłoskę, zaś R to dowolna głoska nosowa, drżąca, aproksymant, [s] lub [ʃ].

Szyk zdania

Dominującym szykiem zdania był VSO. Słowo opisujące (np. przymiotnik) było umieszczane po słowie opisywanym, w wyjątkiem liczebników, które były umieszczane przed zliczanym rzeczownikiem.

Akcent

Akcent padał na pierwszą sylabę słowa i był pod tym względem stały.

Gramatyka

Zaimek

Zaimek osobowy

Osoba Sg Pl
1. ḫî de¹
pî¹
2. ge me
3. i i-²
  • ¹ W języku lugulmuskim istnieje opozycja między de "my (z tobą)", a "my (bez Ciebie)".
  • ² Sufiks liczby mnogiej zależny jest od rzeczownika, który opisywany jest za pomocą tego zaimka.

Rzeczownik

W języku lugulmuskim rzeczownik odmienia się przez liczby i przypadki. Cechą charakterystyczną tego języka jest trójdzielność (rozdzielenie podmiotu zdania nieprzechodniego absolutywu i podmiotu zdania przechodniego ergatywu), oraz mnogość liczb (ze względu na aglutynacyjny sposób tworzenia).

Liczby

Sufiks Znaczenie
ge duża ilość przedmiotów
šîr duża ilość ludzi
ak grupa ludzi
ir stado zwierząt
mîn para przedmiotów
lu komplet rzeczy
ag rodzina
ḫiš w stosunku do obszarów
gîr połowy tego samego przedmiotu
deš obiekty sypkie
ul zamknięte grupy, zbiory

Dodatkowo, funkcję sufiksu liczby mogą pełnić liczebniki, a także rzeczowniki oznaczające miarę (także w połączeniu z liczebnikami).

Przypadki

Przymiotnik i Przysłówek

Cechą wyróżniającą lugulmuskie przymiotniki i przysłówki jest to, że są one inkorporowane bezpośrednio do opisywanego rzeczownika czy też liczebnika. Znajdują się one przed sufiksami gramatycznymi.

Czasownik