Język mezmarski

język mezmarski dejva mezmarika
Utworzenie:	Toivo w 2016
Cel utworzenia:	na potrzeby conworldu
Używany w (???):	Imperium Mezmarskie
Sposoby zapisu:	łaciński
Klasyfikacja:	języki indoeuropejskie   mezmarski
Kody
Conlanger–1	mem
Przykład
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka ???
Lista conlangów

Język mezmarski (dejva mezmarika) - język indoeuropejski stworzony przez Toivo na potrzeby powstającego conworldu fantasy. Jest to właściwie kontynuum dialektalne, albo nawet rodzina językowa, obejmująca narzecza używane w ogromnym Imperium Mezmarskim.

Cel utworzenia i zamysły

Flaga Imperium Mezmarskiego.

Klasyfikacja i warianty

Mezmarski jest językiem indoeuropejskim satemowym, jednak nie zalicza się do żadnej ze znanych rodzin.

Planowane jest rozwijanie następujących wariantów języka:

• proto-mezmarski: wariant rozwinięty bezpośrednio z pie. Nie jest używany w conworldzie ani znany ze źródeł pisanych - pełni jedynie rolę pomocniczą w rozwoju dalszych wariantów.
• klasyczny: wariant używany w edukacji, administracji i religii, głównie w formie pisanej przez wykształcone warstwy społeczeństwa. Jako język mówiony raczej wymarły.
• powszechny: pełni rolę języka "wspólnego" w Imperium Mezmarskim, a także w państwach ościennych, jednak dla prawie nikogo nie jest to język ojczysty. Cechują go znaczne uproszczenia w gramatyce i fonologii w stosunku do języka klasycznego, jak również ludowych.
• języki ludowe: kontynuum wzajemnie zrozumiałych dialektów, które rozwinęły się z klasycznego mezmarskiego. Są językami ojczystymi dla większości obywateli Imperium.
• języki ościenne: języki, które rozwinęły się z proto-mezmarskiego i mogą nie być wzajemnie zrozumiałe ze standardowym (powszechnym) mezmarskim. Używane na peryferiach Imperium i (być może) w krajach z nim sąsiadujących.

Rozwój

Proto-mezmarski

Na etapie proto-mezmarkim zachodzą zmiany typowe dla rozwoju indoeuropejskich prajęzyków: satemizacja, zmiany spółgłosek dysząco-dźwięcznych, zanik laryngałów i rozwój systemu samogłoskowego. Już na tym etapie pojawiają się zmiany odróżniające mezmarski od innych języków indoeuropejskich, jak:

• rozwój spółgłosek dysząco-dźwięcznych w dźwięczne szczelinowe,
• zamiana poziomego systemu samogłoskowego (e:o) w pionowy (ə:a),
• rozwój sonantów nosowych w samogłoski nosowe,
• protezy spółgłoskowe z nagłosowego h₁.

Warte zauważenia jest również współdzielone z hetyckim zachowanie nagłosowego h₂ (jako /h/). Zachowany zostaje również pie. ruchomy akcent.

Spółgłoski:

• ḱ, kʷ, ǵ, gʷ > c /t͡ʃ/, k, ǰ /d͡ʒ/, g
• bʰ, dʰ, ǵʰ, gʰ, gʷʰ > β, ð, ʝ, ɣ, ɣ

Samogłoski:

• e, o > ə, a
• ē, ō > ?, ō
• h₁e, h₁o > ya, wa (w nagł.) / ə, a
• eh₁, oh₁ > ē, ō
• h₂e, h₂o > (h)a
• eh₂, oh₂ > ā
• h₃e, h₃o > o
• eh₃, oh₃ > ō
• n̥, m̥ > ę /ɛ̃/, ǫ /ɔ̃/

Laryngały:

	CHC	HC-	r̥H	l̥H	m̥H	n̥H
h₁	a	-	?	?	ǭ	ę̄
h₂	a	ha	rā	lā	mā	nā
h₃	o	a	rō	lō	mō	nō

Klasyczny

Samogłoski

Krótkie				Długie
i /i/		u /u/		ī /iː/		ū /uː/
e /e/	ə /ə/	o /o/		ē /eː/		ō /oː/
ę /ɛ/		ǫ /ɔ/		ę̄ /ɛː/		ǭ /ɔː/
	a /a/				ā /aː/

Spółgłoski

		Wargowe	Dziąs- łowe	Podnie- bienne	Welarne	Krtaniowe
Nosowe		m /m/	n /n/
Zwarte i afrykaty	bezdźwięczne	p /p/	t /t/	c /t͡ʃ/	k /k/
	dźwięczne	b /b/	d /d/	j /d͡ʒ/	g /g/
Szczelinowe	bezdźwięczne		s /s/	ç /ç~ʃ/	x /x/	h /h/
	dźwięczne	v /v/	z /z/
Inne			r /r/, l /l/	y /j/

Słownictwo

znaczenie	PIE	proto-mezmarski	klasyczny	powszechny
brat	*bʰréh₂tēr	βrātēr
bóg	*deywós	daivás
dziesięć	*deḱm̥t	decǫt
ziemia	*dʰéǵʰōm	ðéʝōm
córka	*dʰugh₂tḗr	ðuktḗr
dym	*dʰuh₂mós	ðūmás
drzwi	*dʰworom	ðváram
język	*dn̥ǵʰwéh₂s	dęǰvā́
dwa	*dwoh₁	dvā
ja	*eǵh₂óm	ǰam
miasto	*gʰórdʰos	ɣárðas
koń	*h₁éḱwos	yácvas
dziewięć	*h₁newn̥	névę
osiem	*h₁oḱtṓw	vactṓ
i	*h₁epi	yap
ziemia	*h₁er	yar-
przed	*h₂énti	hanti
czerwony	*h₁rowdʰós	rauðás
niedźwiedź	*h₂ŕ̥tḱos	hárcas
gwiazda	*h₂stḗr	hastḗr
ząb	*h₃dónts	adánts?
sto	*ḱm̥tóm	cǫtám
cztery	*kʷetwóres	ketváres
środek	*médʰyos	méðis
matka	*méh₂tēr	m´ātēr
morze	*móri	mári
noc	*nókʷts	nákts
jeden	*óynos	áinas
pięć	*pénkʷe	pénte
ojciec	*ph₂tér	patér
siedem	*septm̥	sept´ǫ
sześć	*sweḱs	svecs
trzy	*tréyes	tráyes