Język nordoangielski

Język angielski Ænglisk sprækj
Utworzenie:	Cywil w 2020
Cel utworzenia:	alternatywna historia, język osobisty
Sposoby zapisu:	zmodyfikowany łaciński
Typologia:	analityczny z reliktami fleksji, V2
Klasyfikacja:	Języki indoeuropejskie Języki germańskie Języki zachodniogermańskie Języki anglo-fryzyjskie Języki angielskie Język angielski
Lista conlangów

Zobacz też słownik tego języka.

Język nordoangielski, także język angielski to utworzony przez Cywila w 2021. Jest on próbą wizualizacji języka angielskiego rozwijającego się pod silnym wpływem języków nordyckich, np. w wyniku zwycięstwa Haralda Haradry w bitwie na moście Stamford. W porównaniu do swojego rzeczywistego odpowiednika, cechuje się on bardzo niewielką ilością zapożyczeń francuskich, dużą ilością słownictwa pochodzenia nordyckiego, drobnymi zmianami w gramatyce i sporym upodobnieniem wymowy oraz ortografii do współczesnych języków skandynawskich.

W tym artykule, o ile nie wspomniano inaczej, fraza język angielski odnosi się do języka nordoangielskiego.

Fonologia

Spółgłoski

		wargowe	dziąsłowe	twardopodniebienne	miękkopodniebienne	krtaniowe
zwarte	bezdźwięczne	p	t	tʃ	k
	bezdźwięczne	b	d		g
nosowe		m	n		ŋ
szczelinowe	bezdźwięczne	f	s	ʃ	x~h
	dźwięczne	ʋ	z
półotwarte			r	j	ʍ
boczne			l

Alofonia i szczegóły wymowy

/tʃ/ i /ʃ/ są wymawiane zadziasłowo oraz z łagodnym zaokrągleniem warg, a /j/ czysto miękkopodniebiennie.
W nagłosie, głoski zwarte bezdźwięczne otrzymują przydech o umiarkowanej sile. Tak więc tæs przez większość użytkowników byłoby wymówione jako [ˈtʰɛs]
/r/ zwykle jest wymawiane jako dziąsłowe [ɾ], jednak dość często spotykana jest wymowa języczkowa - [ʁ] lub [ʀ].

Redukcja /d/

Głoska /d/ w wygłosie i pozycji interwokalicznej powszechnie jest redukowana do /ð/ (np. gåd, hveder [ˈɡɔð], [ˈʍeːðə]). W mowie potocznej może ona nawet zanikać z niepełnym wzdłużeniem zastępczym samogłosek krótkich, tak że poprzednio wymienione słowa są realizowane jako ["ɡɔˑ], [ˈʍeː.ə].

Redukcja /g/ i /r/

Podobnie jak /d/, /g/ i /r/ mogą być redukowane. Tu rezultatem mogąbyć różne półsamogłoski centralne, np. [ə̯] lub [ɐ̯]. /g/ jest powszechnie redukowane w wygłosie, a potocznie też w śródgłosie. /r/ może być redukowane tylko w wygłosie. Tak więc słowo morgen może potocznie być wymawiane jako [ˈmoː.ən].

Sylabifikacja

Jeżeli sonorant występuje po obstruencie, a nie następuje po nim samogłoska, tworzy on rdzeń sylaby. Proces ten zachodzi nawet wtedy, gdy poprzedzający obstruent został zredukowany. Przed spółgłoską sylabiczną może pojawić się epentyczna szwa ([ə]). /r/ sylabiczne zazwyczaj traci część spógłoskową i jest wymawiane jako [ə].