Język nordoangielski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 151: Linia 151:
 
|-
 
|-
 
 
|/ow/
+
|//
|/əw/
+
|/əʋ/
 
|-
 
|-
 
|y
 
|y

Wersja z 17:16, 26 lip 2021

Język angielski
Ænglisk sprækj
Utworzenie: Cywil w 2020
Cel utworzenia: alternatywna historia, język osobisty
Sposoby zapisu: zmodyfikowany łaciński
Typologia: analityczny z reliktami fleksji, V2
Klasyfikacja: Języki indoeuropejskie
  • Języki germańskie
    • Języki zachodniogermańskie
      • Języki anglo-fryzyjskie
        • Języki angielskie
          • Język angielski
Lista conlangów
Nuvola apps bookcase 1 blue.svg.png Zobacz też słownik tego języka.

Język nordoangielski, także język angielski to utworzony przez Cywila w 2021. Jest on próbą wizualizacji języka angielskiego rozwijającego się pod silnym wpływem języków nordyckich, np. w wyniku zwycięstwa Haralda Haradry w bitwie na moście Stamford. W porównaniu do swojego rzeczywistego odpowiednika, cechuje się on bardzo niewielką ilością zapożyczeń francuskich, dużą ilością słownictwa pochodzenia nordyckiego, drobnymi zmianami w gramatyce i sporym upodobnieniem wymowy oraz ortografii do współczesnych języków skandynawskich.

W tym artykule, o ile nie wspomniano inaczej, fraza język angielski odnosi się do języka nordoangielskiego.

Fonologia

Spółgłoski

wargowe dziąsłowe twardopodniebienne miękkopodniebienne krtaniowe
zwarte bezdźwięczne p <p> t <t> <kj> k <k>
bezdźwięczne b <b> d <d> g <g>
nosowe m <m> n <n> ŋ <ng>
szczelinowe bezdźwięczne f <f> s ʃ <sk> x~h <h>
dźwięczne ʋ <v> z <z>
półotwarte r <r> j <j> ʍ <hv>
boczne l <l>

Alofonia i szczegóły wymowy

/tʃ/ i /ʃ/ są wymawiane zadziasłowo oraz z łagodnym zaokrągleniem warg, a /j/ czysto miękkopodniebiennie.
W nagłosie, głoski zwarte bezdźwięczne otrzymują przydech o umiarkowanej sile. Tak więc tæs przez większość użytkowników byłoby wymówione jako [ˈtʰɛs]
/r/ zwykle jest wymawiane jako dziąsłowe [ɾ], jednak dość często spotykana jest wymowa języczkowa - [ʁ] lub [ʀ].

Redukcja /d/

Głoska /d/ w wygłosie i pozycji interwokalicznej powszechnie jest redukowana do /ð/ (np. gåd, hveder [ˈɡɔð], [ˈʍeːðə]). W mowie potocznej może ona nawet zanikać z niepełnym wzdłużeniem zastępczym samogłosek krótkich, tak że poprzednio wymienione słowa są realizowane jako ["ɡɔˑ], [ˈʍeː.ə].

Redukcja /g/ i /r/

Podobnie jak /d/, /g/ i /r/ mogą być redukowane. Tu rezultatem mogąbyć różne półsamogłoski centralne, np. [ə̯] lub [ɐ̯]. /g/ jest powszechnie redukowane w wygłosie, a potocznie też w śródgłosie. /r/ może być redukowane tylko w wygłosie. Tak więc słowo morgen może potocznie być wymawiane jako [ˈmoː.ən].

Sylabifikacja

Jeżeli sonorant występuje po obstruencie, a nie następuje po nim samogłoska, tworzy on rdzeń sylaby. Proces ten zachodzi nawet wtedy, gdy poprzedzający obstruent został zredukowany. Przed spółgłoską sylabiczną może pojawić się epentyczna szwa ([ə]). /r/ sylabiczne zazwyczaj traci część spógłoskową i jest wymawiane jako [ə].

Samogłoski

Ortografia IPA
pod akcentem poza akcentem
a /a/ /a/
á /æː/ /æ/
å /ɔ/ /ɔ/
æ /ɛ/ /ɛ/
e /eː/ /ə/
é /ɪː/ /ɪ/
i /ɪ/ /ɪ/
í /ej/ /əj/
o /oː/ /o/
ó /ʊː/ /ʊ/
ø /œ/ /œ/
ǿ /øː/ /ø/
u /ʉ/, /ʊ/ /ʉ/, /ʊ/
ú /oʋ/ /əʋ/
y /ʏ/ /ʏ/
ý /oɥ/ /əɥ/