Język padmarański: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
| conlanger3 = pri.pad.gho | | conlanger3 = pri.pad.gho | ||
}} | }} | ||
− | '''Padmarański''' ('''Padmaran''' [p͈ʰadˈmaran]) lub '''Klasyczny Język Padmarański''' jest jednym z trzech oficjalnych języków [[Kombinat Szangryjski|Kombinatu Szangryjskiego]] (tuż obok [[Język szangryjski|szangryjskiego]] oraz [[Język imfursyjski|imfursyjskiego]]). Stanowi język urzędowy w [[Szasmach|Szasmachu]] i prowincjach okalających. Klasycznym językiem padmarańskim posługuje się natywnie około 10,000 osób (głównie szlacheckie rody padmarańskie). Szacowana liczba nienatywnych użytkowników to około 2,920,000 osób (głównie natywni użytkownicy dialektów saszmarańskich).<br/>Klasyczny język padmarański istnieje przede wszystkim w padmarańskiej literaturze (są w nim pisane książki, wypracowania naukowe, poezja, jest on głównym językiem używanym w szkolnych podręcznikach), używa się go także w oficjalnych przemówieniach oraz sytuacjach, w telewizji oraz innych mediach, jest szeroko rozpowszechniony w prawodawstwie oraz medycynie. Klasyczny padmarański, poza wspomnianymi sytuacjami, zastępowany jest często [[Dialekty padmarańskie|dialektami]]. Liczbę natywnych użytkowników łącznej sumy wszystkich dialektów padmarańskich szacuje się na ~54,000,000 osób. Rodzina języków padmarańskich wygląda następująco: | + | '''Padmarański''' ('''Padmaran''' [p͈ʰadˈmaran]) lub '''Klasyczny Język Padmarański''' jest jednym z trzech oficjalnych języków [[Kombinat Szangryjski|Kombinatu Szangryjskiego]] (tuż obok [[Język szangryjski|szangryjskiego]] oraz [[Język imfursyjski|imfursyjskiego]]). Stanowi język urzędowy w [[Szasmach|Szasmachu]] i prowincjach okalających. Klasycznym językiem padmarańskim posługuje się natywnie około 10,000 osób (głównie szlacheckie rody padmarańskie). Szacowana liczba nienatywnych użytkowników to około 2,920,000,000 osób (głównie natywni użytkownicy dialektów saszmarańskich).<br/>Klasyczny język padmarański istnieje przede wszystkim w padmarańskiej literaturze (są w nim pisane książki, wypracowania naukowe, poezja, jest on głównym językiem używanym w szkolnych podręcznikach), używa się go także w oficjalnych przemówieniach oraz sytuacjach, w telewizji oraz innych mediach, jest szeroko rozpowszechniony w prawodawstwie oraz medycynie. Klasyczny padmarański, poza wspomnianymi sytuacjami, zastępowany jest często [[Dialekty padmarańskie|dialektami]]. Liczbę natywnych użytkowników łącznej sumy wszystkich dialektów padmarańskich szacuje się na ~54,000,000,000 osób. Rodzina języków padmarańskich wygląda następująco: |
'''Rodzina padmarańska''' | '''Rodzina padmarańska''' |
Wersja z 14:15, 6 lut 2015
Padmarański Padmaran [p͈ʰadˈmaran] | |
---|---|
Utworzenie: | Ghoster w 2012 |
Sposoby zapisu: | Makabra, transkrypcja łacińska |
Typologia: | a priori OSV, VOS Fleksyjny (alternacyjny)/polisyntetyczny |
Klasyfikacja: |
|
Kody | |
Conlanger–3 | pri.pad.gho |
Lista conlangów |
Padmarański (Padmaran [p͈ʰadˈmaran]) lub Klasyczny Język Padmarański jest jednym z trzech oficjalnych języków Kombinatu Szangryjskiego (tuż obok szangryjskiego oraz imfursyjskiego). Stanowi język urzędowy w Szasmachu i prowincjach okalających. Klasycznym językiem padmarańskim posługuje się natywnie około 10,000 osób (głównie szlacheckie rody padmarańskie). Szacowana liczba nienatywnych użytkowników to około 2,920,000,000 osób (głównie natywni użytkownicy dialektów saszmarańskich).
Klasyczny język padmarański istnieje przede wszystkim w padmarańskiej literaturze (są w nim pisane książki, wypracowania naukowe, poezja, jest on głównym językiem używanym w szkolnych podręcznikach), używa się go także w oficjalnych przemówieniach oraz sytuacjach, w telewizji oraz innych mediach, jest szeroko rozpowszechniony w prawodawstwie oraz medycynie. Klasyczny padmarański, poza wspomnianymi sytuacjami, zastępowany jest często dialektami. Liczbę natywnych użytkowników łącznej sumy wszystkich dialektów padmarańskich szacuje się na ~54,000,000,000 osób. Rodzina języków padmarańskich wygląda następująco:
Rodzina padmarańska
- Proto-padmarański (†)
- Pra-padmarański (†)
- Wczesno-padmarański (†)
- Dialekty arnajskie (†)
- Arnajski (†)
- Język narzecza Aqai (†)
- Średnio-padmarański (†)
- Dialekty saszmarańskie
- Klasyczny padmarański
- Wysoki saszmarański
- Niski saszmarański
- Dialekty lażadyjskie
- Północno-lażadyjski
- Południowo-lażadyjski
- Dialekty furajskie (†)
- Średnio-furajski (†)
- Furajski (†)
- Dialekty saszmarańskie
- Dialekty samĉańskie
- Średnio-samĉański (†)
- Dialekty arnajskie (†)
- Wczesno-padmarański (†)
- Pra-padmarański (†)
Fonetyka
Ta sekcja dotyczy fonetyki standardowego, klasycznego języku padmarańskiego według jego tradycyjnej wymowy saszmarańskiej (chyba że wskazane jest inaczej). By zapoznać się z fonetyką dialektalną, zobacz: Dialekty padmarańskie. Klasyczna szkoła saszmarańskiej wymowy języku padmarańskiego piętnowana jest w większych ośrodkach edukacyjnych (szkoły, uniwersytety), szczególnie w Szasmachu.
Język padmarański zawiera podstawowe trzy fonemy samogłoskowe, dwa dyftongi oraz czterdzieści sześć fonemów spółgłoskowych.
Samogłoski
Fonem | Pozycja | Akcent | Brak | Pauza |
---|---|---|---|---|
/a/ | (C)V | [a] | [ɐ] | |
CʲV | [æ] | [a̝] | ||
CˤV | [ɑ] | [ʌ̟] | [ə] | |
/i/ | (C)V | [i] | [Ø] | |
(C)VC | [ɪ] | |||
CʲV | [i̞] | [Ø] | ||
CʲVC | [i̞] | |||
CˤV | [ɪ] | [Ø] | ||
CˤVC | [ɪ] | |||
/u/ | (C)V | [ʊ̝] | ||
CʲV | [ʉ̠] | |||
CˤV | [ɵ] | |||
/ai/ | (C)V | [aj] | [ɐj] | |
CʲV | [æj] | |||
CˤV | [ɑ̆jˑ] | [ə̆jˑ] | ||
/au/ | (C)V | [aw] | ||
CʲV | [æw] | [a̝w] | ||
CˤV | [ɑ̆wˑ] | [ʌ̟̆wˑ] |
Przednie | Tylne | |
---|---|---|
Przymknięte | [i] i | [ʊ̝] u |
Otwarte | [a] a |
Przednie | Tylne | |
---|---|---|
Przymknięte | [aj] ai | [aw] au |
Otwarte |
SpółgłoskiPadmarański zawiera czterdzieści sześć fonemów spółgłoskowych, które dzielone są na twarde oraz miękkie. Większość spółgłosek posiada swoje twarde/miękkie odpowiedniki, jednak istnieją fonemy z tylko i wyłącznie miękką realizacją oraz takie, które nie są na stałe przyporządkowane żadnej z tych grup.
Gramatyka
|