Język praczadyjski: Różnice pomiędzy wersjami
CivilixXXX (dyskusja | edycje) |
CivilixXXX (dyskusja | edycje) |
||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 143: | Linia 143: | ||
Występuje harmonia samogłosek - w jednym słowie mogą występować tylko samogłoski wykazujące tą samą wartość parametru ATR. | Występuje harmonia samogłosek - w jednym słowie mogą występować tylko samogłoski wykazujące tą samą wartość parametru ATR. | ||
+ | |||
+ | ==== Tony i długość ==== | ||
+ | Każda samogłoska posiada wariant długi i krótki, nie różniace się barwą. <br> | ||
+ | Język praczadyjski posiada dwa fonemiczne tony - wysoki i niski. W samogłoskach długich każda mora ma swój ton, a gdy te są różne w jednej samogłosce, tworzą ton rosnący lub opadający.<br> | ||
+ | Akcent pada na samogłoskę rdzenia, która prawie zawsze jest pierwszą samogłoską, dlatego akcent praczadyjski może zostać określony jako inicjalny. Jest on jednak bardzo słaby i nie ma wpływu na brzmienie nieakcentowanych samogłosek. | ||
=== Fonotaktyka === | === Fonotaktyka === |
Wersja z 14:35, 26 lip 2021
Język praczadyjski Ṭaad Rasḍɪ | |
---|---|
Utworzenie: | Cywil w 2021 |
Regiony (Gammaja): | Afryka |
Sposoby zapisu: | brak |
Typologia: | fleksyjny, SOV |
Klasyfikacja: | Języki czadyjskie |
Lista conlangów |
Zobacz też słownik tego języka. |
Język praczadyjski był językiem używanym w świecie Gammy ok. 4000 lat PG nad Jeziorem Megaczad[1]. Jest on rekonstruowanym przodkiem wszystkich języków z hipotetycznej rodziny języków czadyjskich. Został utworzony przez Cywila w 2021 roku.
Fonologia
Spółgłoski
Wargowe | Zębowe | Dziąsłowe | Twardopodniebienne | Miękkopodniebienne | Języczkowe | Krtaniowe | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nosowe | m | n̪ | n | ŋ | ||||
Zwarte | dźwięczne | b | d̪ | d | k | q | ||
bezdźwięczne | p | t̪ | t | g | ||||
glottalizowane | ɓ | ɗ̪ | ɗ | |||||
Szczelinowe | dźwięczne | ð | z | ɦ | ||||
bezdźwięczne | θ | s | h | |||||
Półotwarte | (w) | j | (w) | |||||
Drżące | ʙ | r | ||||||
Boczne | l |
Samogłoski
przednie | tylne | ||
---|---|---|---|
wysokie | ATR+ | i | u |
ATR- | ɪ | ʊ | |
średnie | ATR+ | e | o |
ATR- | ɛ | ɔ | |
niskie | ATR+ | æ | |
ATR- | ɑ |
Występuje harmonia samogłosek - w jednym słowie mogą występować tylko samogłoski wykazujące tą samą wartość parametru ATR.
Tony i długość
Każda samogłoska posiada wariant długi i krótki, nie różniace się barwą.
Język praczadyjski posiada dwa fonemiczne tony - wysoki i niski. W samogłoskach długich każda mora ma swój ton, a gdy te są różne w jednej samogłosce, tworzą ton rosnący lub opadający.
Akcent pada na samogłoskę rdzenia, która prawie zawsze jest pierwszą samogłoską, dlatego akcent praczadyjski może zostać określony jako inicjalny. Jest on jednak bardzo słaby i nie ma wpływu na brzmienie nieakcentowanych samogłosek.
Fonotaktyka
Maksymalną strukturą sylaby jest CVCC. W nagłosie mogą występować wszystkie spółgłoski, w wygłosie zaś muszą przestrzegać hierarchii sonorności - pierwsza głoska wygłosu musi być bardziej lub tak samo sonorna od drugiej. Hierarchia wygląda następująco:
Półotwarte > Boczne > Drżące > Nosowe > Szczelinowe > Zwarte
Głoski o miejscu głębszym miejscu artykulacji są traktowane jak bardziej sonorne.
Ponadto, dwie głoski szczelinowe lub zwarte muszą mieć taki sam parametr dźwięczności/glotalizacji, ale różne miejsce artykulacji. Dwie identyczne głoski nie mogą występować obok siebie w wygłosie sylaby, jednakże taka sytuacja jest dozwolona w pozycji interwokalicznej.
Przypisy
- ↑ Nazwa tymczasowa