Język pralejhamski: Różnice pomiędzy wersjami
CivilixXXX (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "'''Język pralejhamski''' (''Łeiħamayeih'', IPA: /ɬejˌħamaˈjejx/) to język z rodziny gammajskiej, przodek języków lejhamskich. Jego cechami charakterystycznymi...") |
CivilixXXX (dyskusja | edycje) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Język pralejhamski''' (''Łeiħamayeih'', IPA: /ɬejˌħamaˈjejx/) to język z rodziny gammajskiej, przodek języków lejhamskich. Jego cechami charakterystycznymi są m.in. silna synteza, prowadząca do częstego klasyfikowania go jako polisyntetyka i obecność głosek emfatycznych (faryngalizowanych): '''p' t' k' ħ''' i '''ł'''. | '''Język pralejhamski''' (''Łeiħamayeih'', IPA: /ɬejˌħamaˈjejx/) to język z rodziny gammajskiej, przodek języków lejhamskich. Jego cechami charakterystycznymi są m.in. silna synteza, prowadząca do częstego klasyfikowania go jako polisyntetyka i obecność głosek emfatycznych (faryngalizowanych): '''p' t' k' ħ''' i '''ł'''. | ||
| + | == Zmiany fonetyczne od pragammajskiego == | ||
| + | '''1. Monoftongizacja''' <br> | ||
| + | /ai/ > /e/ <br> | ||
| + | /au/ > /o/ <br> | ||
| + | '''2. Dyftongizacja''' <br> | ||
| + | /i:/ > /ei/ <br> | ||
| + | /u:/ > /ou/ <br> | ||
| + | /a:/ > /a/ /e/ /o/ (w zależności od otaczających samogłosek)<br> | ||
| + | '''3. Faryngalizacja''' <br> | ||
| + | /q/ /ħ/ /h/ > /ˤ/ <br> | ||
| + | Faryngalizacja jest umieszczana na sąsiedniej samogłosce. <br> | ||
| + | '''4. Lejhamska przesuwka spółgłosek''' <br> | ||
| + | f θ s > p' t' k' <br> | ||
| + | p t k > f s h <br> | ||
| + | ð z ɣ > f s h<br> | ||
| + | b d g > p t k<br> | ||
| + | '''5. tzw. Prawo Tejera - przesunięcie faryngalizacji''' <br> | ||
| + | *W sylabach otwartych faryngalizacja pada na nagłos poprzedniej sylaby.<br> | ||
| + | *W sylabach zamkniętych na wygłos następnej sylaby, jeśli go nie ma to na wygłos sylaby z faryngalizacją<br> | ||
| + | *W innych przypadkach faryngalizacja pada na nagłos sylaby faryngalizowanej.<br> | ||
| + | *Jeśli faryngalizacji uległby zerowy nagłos, pojawia się tam /ħ/.<br> | ||
| + | '''6. Utworzenie spółgłosek emfatycznych''' <br> | ||
| + | pˤ tˤ kˤ > p' t' k' [ɸˤ θˤ q(ˤ)] <br> | ||
| + | fˤ sˤ hˤ > ħ t' ħ <br> | ||
| + | rˤ lˤ > ł ł [ɬˤ] <br> | ||
| + | '''7. Epenteza /j/ pomiędzy dwoma samogłoskami.''' | ||
Aktualna wersja na dzień 16:38, 8 lip 2020
Język pralejhamski (Łeiħamayeih, IPA: /ɬejˌħamaˈjejx/) to język z rodziny gammajskiej, przodek języków lejhamskich. Jego cechami charakterystycznymi są m.in. silna synteza, prowadząca do częstego klasyfikowania go jako polisyntetyka i obecność głosek emfatycznych (faryngalizowanych): p' t' k' ħ i ł.
Zmiany fonetyczne od pragammajskiego
1. Monoftongizacja
/ai/ > /e/
/au/ > /o/
2. Dyftongizacja
/i:/ > /ei/
/u:/ > /ou/
/a:/ > /a/ /e/ /o/ (w zależności od otaczających samogłosek)
3. Faryngalizacja
/q/ /ħ/ /h/ > /ˤ/
Faryngalizacja jest umieszczana na sąsiedniej samogłosce.
4. Lejhamska przesuwka spółgłosek
f θ s > p' t' k'
p t k > f s h
ð z ɣ > f s h
b d g > p t k
5. tzw. Prawo Tejera - przesunięcie faryngalizacji
- W sylabach otwartych faryngalizacja pada na nagłos poprzedniej sylaby.
- W sylabach zamkniętych na wygłos następnej sylaby, jeśli go nie ma to na wygłos sylaby z faryngalizacją
- W innych przypadkach faryngalizacja pada na nagłos sylaby faryngalizowanej.
- Jeśli faryngalizacji uległby zerowy nagłos, pojawia się tam /ħ/.
6. Utworzenie spółgłosek emfatycznych
pˤ tˤ kˤ > p' t' k' [ɸˤ θˤ q(ˤ)]
fˤ sˤ hˤ > ħ t' ħ
rˤ lˤ > ł ł [ɬˤ]
7. Epenteza /j/ pomiędzy dwoma samogłoskami.