Język qutassi

Język kutasyjki Lingła Qutassa [ˈlʲingɫa kuˈtassa]
Sposoby zapisu:	grecki, cyrylica, łaciński
Typologia:	analityczno-fleksyjny SVO
Faktycznie
Utworzenie:	Henryk Pruthenia w 2017
W Mezopotamii
Używany w :	Cały Świat
Klasyfikacja:	J. indoeuropejski języki kreolskie 'kutasyjski
Lista conlangów

Zobacz też słownik tego języka.

Język qutassi, lub też kutasyjski (kut. lingła qutassa [ˈlʲingɫa kuˈtassa] "język kutasyjski", lub też po prostu qutassi [kuˈtassi] "kutasyjski") - język pomocniczy Europy stworzony przez Henryka Pruthenię. Charakteryzuje się dość prostą gramatyką inspirowaną językami romańskimi, bogatym słowotwórstwem, a także leksyką pochodzącą z języków Europy, a także licznymi onomatopejami.

Dźwięki

Samogłoski

• i y ɨ u
• e o
• ɛ ɛɰ̃ ɔ ɔɰ̃
• a

Spółgłoski

• m n ɲ
• p b t d k g kʷ
• f v s z ɕ ʑ ʃʲ ʒʲ ʂ ʐ x χ ʁ h
• ts͡ d͡z t͡ɕ d͡ʑ tʃ͡ʲ d͡ʒʲ t͡ʂ d͡ʐ
• w l ɫ j r

Akcent

Akcent pada w większości przypadków na przedostatnią sylabę. Jeżeli tak jednak nie jest, akcent zapisywany jest wtedy za pomocą akutu.

Zmiękczenie

Częstym zjawiskiem dla języki kutasyjskiego jest zmiękczanie spółgłosek za pomocą liter i, j.

Geminaty

W języki kutasyjskim częstym zjawiskiem są geminaty.

Zapis

A a	Ą ą	B b	C c	Ch ch
[a]	[ɔɰ̃]	[b]	[ts͡], [tʃ͡ʲ], [k], [s]	[x], [k], [tʃ͡ʲ], [χ]
Cz cz	Ć ć	D d	Dz dz	Dż dż
[t͡ʂ]	[t͡ɕ]	[d]	[dz͡]	[d͡ʐ]
Dź dź	E e	Ê ê	Ę ę	F f
[d͡ʑ]	[ɛ]	[e][ɛ]	[ɛɰ̃]	[f], [pf]
G g	H h	I i	J j	K k
[g], [d͡ʒʲ], [ʒʲ]	[x], ∅, [χ], [h]	[i], [j], [ʲ]	[j], [d͡ʒʲ], [ʲ], [ʒʲ]	[k]
L l	Ł ł	M m	N n	Ń ń
[l]	[ɫ], [w]	[m]	[n]	[ɲ]
O o	Ô ô	Ó ó	Q q	P p
[ɔ]	[p]	[u], [ɔ]	[k], [kʷ]	[p]
R r	Rz rz	S s	Sz sz	ṡ
[r], [ʁ]	[ʐ]	[s], [z]	[ʂ]	[ʂ]
ſ	ẛ	Ś ś	T t	U u
[s], [z]	[ʂ]	[ɕ]	[t]	[u], [w]
V v	W w	X x	Y y	Z z
[v]	[v], [w]	[ks], [s], [x], [χ]	[ɨ], [i], [j], [y]	[z], [d͡z]
Ź ź	Ż ż
[ʑ]	[ʐ]

Każdy znak samogłoskowy może występować także w postaci z akutem. Zapis ten oznacza, że akcent pada na inną sylabę niż przedostatnią.

Uwagi

• ê, ô mogą być też czytane tak samo jak czyste e, o.
• wymowa ł zależy od płci. Mężczyźni mówią przez [w]
• fakt, że jeden znak może przedstawiać wiele dźwięków powiązany jest z etymologicznością zapisu.

Gramatyka

Rzeczownik

Rzeczownik w jezyku kutasyjskim posiada szczątkową fleksję w porównaniu z wielkimi językami Europy Środkowej i Wschodniej. Występują jedynie trzy przypadki:

• mianownik
• dopełniacz
• wołacz.

Rzeczownik posiada także przypisany do siebie rodzaj. W języku kutasyjskim występują jedynie dwa rodzaje:

• męski
• żeński

Deklinacja I

Deklinacja X
Przypadek	Sg	Pl
Nom.
Gen.
Voc.

Deklinacja I

Deklinacja X
Przypadek	Sg	Pl
Nom.
Gen.
Voc.

Deklinacja I

Deklinacja X
Przypadek	Sg	Pl
Nom.
Gen.
Voc.

Przymiotnik

W języku kutasyjskim przymiotnik stoi po określanym rzeczowniku. Nie odmienia się on przez przypadki, za to odmienia się przez rodzaje i liczby. Występują trzy główne deklinacje dla przymiotników.

Deklinacja I

Do deklinacji I należą przymiotniki przyjmujące w rodzaju męskim liczby pojedynczej końcówkę -o.

Deklinacja I jydino "złodziejski"
Liczba	m	f
Sg.	jydino	jydina
Pl.

Deklinacja II

Do deklinacji II należą przymiotniki przyjmujące w rodzaju męskim liczby pojedynczej końcówkę -i.

Deklinacja II qutassi "kutasyjski
Liczba	m	f
Sg.	qutassi	qutassa
Pl.

Deklinacja III

Do deklinacji III należą rzeczowniki, które w rodzaju męskim liczby pojedynczej przyjmują końcówkę -∅; są to przede wszystkim rzeczowniki tworzone za pomocą sufiksów -q, -k, -c, -ck, -sc, -sk, -ſk, -ſc.

Deklinacja X
Liczba	m	f
Sg.
Pl.

Czasownik

Deklinacja X
Przypadek	Sg	Pl
Nom.
Gen.
Voc.

-dela

Składnia

Ogólny szyk zdania to SVO. Przydawka stoi po określanym rzeczowniku.