Język rybrycki

Język rybrycki (ᨑᨙᨓᨙᨑᨙ [rɪ̝.ˈbe.rɪ̝]) - język używany na erutańskiej wyspie - Rybrze. Posługują się nim rdzenni mieszkańcy wyspy, obecnie język bardzo dynamicznie się rozwija wraz z poczuciem narodowym wśród Rybrytów. Jest językiem analitycznym.

Fonologia

Występuje 12 spółgłosek i 5 samogłosek (każda ma formę krótką, pośrednią i długą). Akcent tonalny (wzrastający) pada zawsze na drugą sylabę w zdaniu, poboczny na ostatnią.

Spółgłoski

Występuje 12 spółgłosek:

• m n
• p b t k
• ɸ β x h
• r
• l

Samogłoski

Występuje 5 samogłosek, każda może być wymawiana krótko, pośrednio i długo. Jest to cecha dystynktywna, długością w większości przypadków można odróżnić części mowy (zwłaszcza rzeczowniki i przymiotniki od czasowników).

Samogłoski nieakcentowane:

• i u
• ɪ̞ ʊ̞
• æ

Samogłoski akcentowane:

• i̞ u̞
• e o
• a

Sylaba

Każdy wyraz składa się z jednej sylaby (na wyrazy złożone składa się kilka odrębnych sylab). Jej budowa to CV(V)(V)(V)(V). Dyftongi, tryftongi, tetratongi muszą być jednak stworzone w odpowiedniej kolejności samogłosek: e, i, u, o, a. Wynika z tego, że sylaba [kiuʊ̞] może istnieć, ale [kæuʊ̞] już nie.

Ortografia

Zapisuje się abugidą - lontarą (na Kyonie pismem opartym na lontarze):

Spółgłoski

ᨀ - [k]
ᨖ - [h]
ᨈ - [t]
ᨉ - [x]
ᨓ - [b]
ᨃ - [β]
ᨊ - [n]
ᨄ - [p]
ᨅ - [ɸ]
ᨆ - [m]
ᨑ - [r]
ᨒ - [l]
ᨕ - [a]

Samogłoski

ᨀ - [kæ]
ᨀᨙ - [kɪ̞]
ᨀᨗ - [ki]
ᨀᨘ - [ku]
ᨀᨚ - [kʊ̞]
ᨀᨕ - [kæː]
ᨀᨛ - [kæ̆]

Interpunkcja

Zdania pisze się jednym ciągiem wyrazów, przecinek oznaczany jest jako spacja, a koniec zdania jako ᨞.

Morfologia

Szyk zdania to SVO lub OVS.

Rzeczownik

Rzeczownik jest nieodmienny. Zazwyczaj jest to sylaba (lub grupa sylab tworząca złożenie), której długość jest pośrednia. Niektóre rzeczowniki odprzymiotnikowe są krótkie. Przypadki istnieją w konstrukcjach, jednakże są oddzielnymi wyrazami. Liczbę mnogą tworzy się powtarzając ostatnią samogłoskę słowa w formie krótkiej, np.: ᨈᨚ (to - drzewo) - ᨈᨚᨕᨛᨚ (toŏ - drzewa).

Czasownik

Podobnie, jak rzeczownik, jest nieodmienny. Występuje tylko w jednym czasie - teraźniejszym. Konstrukcje z morfemami aspektu. Czasowniki dzielą się na domyślnie zwrotne i domyślnie niezwrotne i domyślnie zwrotne celownikowe (rzadkie), np. ᨉᨙᨙᨗ (xeei - rodzić (się) jest domyślnie zwrotny), ᨑᨗᨗ (rii - pisać, jest domyślnie niezwrotny) i ᨕᨙᨙ (ee - czytać (sobie) - jest domyślnie zwrotny celownikowo). Aby wpłynąć na na zwrotność czasownika należy zastosować rzeczownik posiłkowy celowniko-dopełniacza, np.:

• ᨖᨘᨕᨉᨙᨙᨗ᨞ - (hua xeei) - Rodzę się. ja-rodzić się
• ᨖᨘᨕᨉᨙᨙᨗᨉᨘ᨞ - (hua xeei xu) - Rodzę. ja-rodzić się-DAT/GEN
• ᨖᨘᨕᨑᨗᨗᨈᨘ᨞ - (hua rii tu) - Piszę książkę. ja-pisać-książka
• ᨖᨘᨕᨑᨗᨗᨉᨘ᨞ - (hua rii xu) - Piszę się. ja-pisać-DAT/GEN
• ᨖᨘᨕᨕᨙᨙᨈᨘ᨞ - (hua ee tu) - Czytam (sobie) książkę. ja-czytać-książka
• ᨖᨘᨕᨕᨙᨙᨉᨘᨀᨗᨕᨈᨘ᨞ - (hua ee xu kia tu) - Czytam ci książkę. ja-czytać-DAT/GEN-ty-książka
• ᨖᨘᨕᨕᨙᨙᨉᨘᨉᨘ᨞ - (hua ee xu xu) - Czytam. ja-czytać-DAT/GEN-DAT/GEN)