Język starouwumski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 20: Linia 20:
  
 
Język starouwumski (sow. Wa ôwôm /ˈʋɑ ˈɵ.ʋɵm/) - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, wydzielił się z północnych dialektów języka starobornholmskiego. Istniał od połowy wieku XIII do około wieku XVIII, kiedy zaczęła się wykształcać współczesna uwumszczyzna.
 
Język starouwumski (sow. Wa ôwôm /ˈʋɑ ˈɵ.ʋɵm/) - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, wydzielił się z północnych dialektów języka starobornholmskiego. Istniał od połowy wieku XIII do około wieku XVIII, kiedy zaczęła się wykształcać współczesna uwumszczyzna.
 +
 +
=Fonetyka=
 +
==Spółgłoski==
 +
==Samogłoski==
 +
==Akcent==
 +
Akcent pada na pierwszą sylabę słowa, chyba że słowo zawiera geminatę. Wtedy akcent pada pierwszą sylabę z geminatą.
 +
==Mutacje==

Wersja z 14:57, 26 lut 2021

język starouwumski
Wa ôwôm
Typologia: SOV, nieformalnie SVO, język fleksyjny
Utworzenie: Terrus (w 2021)
Używany w : Królestwo Danii
Sposoby zapisu: łacinka, rzadko runy nordyckie
Klasyfikacja: Wiwaryjskie
  • praindoeuropejski (†)
    • prawiwaryjski (†)
      • grupa południowowiwaryjska
        • starobornholmski (†)
          • starouwumski (†)
Kody
Conlanger–1 sow.
Lista conlangów


Język starouwumski (sow. Wa ôwôm /ˈʋɑ ˈɵ.ʋɵm/) - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, wydzielił się z północnych dialektów języka starobornholmskiego. Istniał od połowy wieku XIII do około wieku XVIII, kiedy zaczęła się wykształcać współczesna uwumszczyzna.

Fonetyka

Spółgłoski

Samogłoski

Akcent

Akcent pada na pierwszą sylabę słowa, chyba że słowo zawiera geminatę. Wtedy akcent pada pierwszą sylabę z geminatą.

Mutacje