Język starouwumski: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Linia 20: | Linia 20: | ||
Język starouwumski (sow. Wa ôwôm /ˈʋɑ ˈɵ.ʋɵm/) - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, wydzielił się z północnych dialektów języka starobornholmskiego. Istniał od połowy wieku XIII do około wieku XVIII, kiedy zaczęła się wykształcać współczesna uwumszczyzna. | Język starouwumski (sow. Wa ôwôm /ˈʋɑ ˈɵ.ʋɵm/) - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, wydzielił się z północnych dialektów języka starobornholmskiego. Istniał od połowy wieku XIII do około wieku XVIII, kiedy zaczęła się wykształcać współczesna uwumszczyzna. | ||
+ | |||
+ | =Fonetyka= | ||
+ | ==Spółgłoski== | ||
+ | ==Samogłoski== | ||
+ | ==Akcent== | ||
+ | Akcent pada na pierwszą sylabę słowa, chyba że słowo zawiera geminatę. Wtedy akcent pada pierwszą sylabę z geminatą. | ||
+ | ==Mutacje== |
Wersja z 14:57, 26 lut 2021
język starouwumski Wa ôwôm | |
---|---|
Typologia: | SOV, nieformalnie SVO, język fleksyjny |
Utworzenie: | Terrus (w 2021) |
Używany w : | Królestwo Danii |
Sposoby zapisu: | łacinka, rzadko runy nordyckie |
Klasyfikacja: | Wiwaryjskie
|
Kody | |
Conlanger–1 | sow. |
Lista conlangów |
Język starouwumski (sow. Wa ôwôm /ˈʋɑ ˈɵ.ʋɵm/) - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, wydzielił się z północnych dialektów języka starobornholmskiego. Istniał od połowy wieku XIII do około wieku XVIII, kiedy zaczęła się wykształcać współczesna uwumszczyzna.
Fonetyka
Spółgłoski
Samogłoski
Akcent
Akcent pada na pierwszą sylabę słowa, chyba że słowo zawiera geminatę. Wtedy akcent pada pierwszą sylabę z geminatą.